942 matches
-
pentru timpurile acelea în care ne mulțumeam cu puțin: luarea Arras-ului129, 50 000 de prizonieri germani, 110 submarine scufundate, Brazilia intrată în război. Aceste înfrângeri ne explicau persecuțiile și brutalitățile reîncepute. La Mariuța, în toată Strada Romană, au luat mobile, cearceafuri, pro soape și chiar saltele din patul ei, spunând că poate dormi pe somiere. Când a fost vorba de a ridica și pianul, dânsa a făcut un astfel de scandal, mai ales că nu aveau bon de rechiziție, încât l-
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
s-a părut foarte ciudat. N-am zis nimic, parcă îmi înghițisem limba. A vrut să-mi spună ceva, poate dorea să știe ce mai face proasta de mama sau dacă am ajuns vreo celebritate, însă m-am trezit, cu cearceafurile făcute ghem sub mine... Mi-e dor de tata. Da. Chiar dacă au trecut atâția ani de când s-a dus într-o dimineață la muncă, pentru a sfârși ziua sub un zid, făcut terci, tot îmi este dor de el... Tata
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
ar putea fi semnificativ. Ilia Petrovici, îți amintești vreun petec pe constumul lui Goriancikov? îl întrebă Porfiri pe Salitov. Salitov dădu din cap. ă Nici eu. Hai să examinăm patul, pentr o clipă, continuă Porfiri și trase pătura aspră și cearceafurile gri pe care le puse pe podea. ă Aveți grijă! obiectă portarul. Porfiri trecu un deget pe cusutura saltelei. ă A fost cusută, spuse el. Chiar prost, după cât se vede. Trase de cusuturile mari cu unghiile. Acestea se descusură cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
și prietenii Îl vor transfera de pe un scaun pe roți la automobil. Schley nu s‑a lăsat Înduplecat. Declara că refuză să‑i semneze externarea din spital. Până la urmă, Abe a lăsat‑o mai moale și l‑au ridicat, cu cearceafuri cu tot, pe o targă. A rămas tăcut În timpul transportului, dar nu Îmbufnat sau ranchiunos. Nu manifesta posomorala ori toanele omului bolnav. Automobilul 740 era În garaj. Un telefon avea să‑l aducă la poartă În câteva minute. Eu reciteam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
climatului. Superb, dar instabil. Am refuzat să mă las captivat de frumusețile locului. Poate că din cauza bătrâneții. Pe vremuri eram un călător bine dispus, dar acum, când mă duc la culcare Într‑un loc străin, miros așternuturile. Aici simțeam În cearceafuri și În perne mirosul de detergent și la baie, izul de dezinfectant. Dar ne‑am deșteptat pe o dimineață tropicală cristalină, cu șopârle și cocoși. Pe ocean, chiar În fața noastră, iahturile Își remorcau bărcile de cauciuc. Avioanele decolau și aterizau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
Rian spune că o să-mi facă bine cura... Ceilalți doi simțiră imediat ironia. — Adică, mi-ar fi făcut bine... Avea același doctor ca Maigret. Se dezbrăcaseră În aceeași Încăpere vopsită cu ripolin, se Întinseseră pe aceeași masă acoperită cu un cearceaf. — Ce m-ați Întrebat? Dacă o cunoșteați pe Hélène Lange. — Nu mi-ar folosi la nimic dacă aș nega. — O urați? Dacă ar fi putut, Maigret i-ar fi făcut semn colegului lui că apuca pe un drum greșit. Într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2055_a_3380]
-
deschide fereastra! Îmi spune el și-n timp ce se dezbracă, rămânând aproape gol eu împing în întunericul de afară geamul, Îl lași toată noaptea deschis?! îl întreb eu, el s-a vârât deja în pat, se-acoperă numai cu cearceaful, eu pe marginea patului neputincios a-i spune noapte bună, neîndrăznind să rămân singur cu acea imagine a femeii desenată de creionul lui Theo, mintea mea vrând să-mi aducă înainte puținele chipuri de femei cunoscute pentru a compara și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
la culcare, Tu, Daniel, vino cu mine! Dar în noaptea aceea n-am putut dormi, nu-mi mai găseam somnul tot încercând să înlătur din așternutul meu poza aceea ce părea că s-a prins cu un lipici puternic de cearceaful meu și n-aveam putere s-o dezlipesc, Pe marginea patului arunc ochii spre caietul de pe noptieră și cu lăcomie îl apuc în mâini, îl deschid, desenele lui Theo, Aida! e numele femeii dăruindu-se pe toate colile de desen
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
-se pe toate colile de desen, Aida acoperind cu părul ei obrajii lui Theo și ochii mei sorb cu nesaț fiecare linie a desenului, vrând să uit, să șterg definitiv din mintea mea cealaltă imagine, cea a femeii lipite de cearceaful patului meu, dar poza aceea tăiată cine știe din ce revistă dubioasă, puternic colorată, brutalizându-mi simțurile prin atitudinea vulgară a femeii îmi stăruie încă în minte și, pe lângă realitatea violentă a acestei imagini, desenele lui Theo îmi par, Las caietul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
pe pat, neștiind ce să facă cu mâinile, ba și le strecoară sub cap, neliniștit apoi se-ntoarce pe-o parte spre perete, își schimbă nemulțumit din nou poziția, lăsându-se să alunece pe spate, aproape gol, învelit cu un cearceaf alb în jurul coapselor, își ridică dreapta deasupra capului cu degetele răsfirate pe perete, undeva mai sus, agățată, Eclipsa de lună, pictată de el printre primele tablouri, după cum mi-a mărturisit de nenumărate ori, și mă înfior de fiecare dată când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
și cu Aida, și cu Ana, abia acum îmi dau seama de asta, când tu îmi citești despre mine și parcă nu mă recunosc în acele purtări, pe zi ce trece ne înstrăinăm de noi înșine, aproape a dat jos cearceaful de sub el de atâta răscolitură, nu-ți dai seama de la bun început că iubești, e un moment apoi în care înțelegi că ai știut din prima clipă totul, numai să sufletul tău n-a vrut să recunoască, de Aida nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
brusc cu pieptul plin de aer la cinci pentru că în minte îmi vine izbăvitorul gând, izvorul, voi ieși în razele albe ale lunii pline să aștept apa, smulg de sub schița arhanghelului din stânga Mariei, din patul nefăcut, răvășindu-l, smulg grăbit cearceaful alb și ies în noaptea clară, 8 septembrie, nașterea Maicii Domnului, meșterul Luca și Janos au plecat cu mașina la casele lor pentru acest sfârșit de săptămână, și potrivindu-se nașterea Maicii Domnului vinerea, au profitat de sărbătoare și, Daniel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
Aici a dormit Theo în iarna aceea, camera cu treisprezece palmieri, Am zugrăvit anul trecut, Nu mai există palmierii despre care a scris Theo în caietul lui, Câtă lumină în tabloul ăsta, o ușoară umbră doar, silueta nevăzută din spatele uriașului cearceaf alb, cântă badea-i om de omenie, trei sferturi din tablou îl ocupă așternutul alb strălucitor, fluturând și-n colțul din dreapta sus mâna delicată ce pune clama de lemn, o bucată de cer alburiu, o creangă de prun înflorit, mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
umblă grăbită pe coala albă, desenul începe să prindă contur și în momentul acela soarele trecut de amiază se lasă brusc în florile de prun, printre crengi în ușoara adiere a vântului câte-o rază vine spre mine răsfrântă prin cearceaful ud, mireasmă de flori și detergent în aer, întinde un cearceaf acum, strălucitor de alb, cu dantelă pe la margini, poate are și monogramă, degetele ei ude punând în grabă clama de lemn, cântecul oprit pentru câteva clipe cât se-aude
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
în momentul acela soarele trecut de amiază se lasă brusc în florile de prun, printre crengi în ușoara adiere a vântului câte-o rază vine spre mine răsfrântă prin cearceaful ud, mireasmă de flori și detergent în aer, întinde un cearceaf acum, strălucitor de alb, cu dantelă pe la margini, poate are și monogramă, degetele ei ude punând în grabă clama de lemn, cântecul oprit pentru câteva clipe cât se-aude o altă rufă scuturată în aer, apoi reîncepe cu aceeași plăcere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
cu aceeași plăcere, bade pălărie nouă, șiadiradirara, tu mi-ai rupt inima-n două, șiadiradirara, tu mi-ai rupt-o tu mi-o coase cu fir roșu de mătase, Ochii mei atrași magnetic de colțul acela, umbra feminină văzută prin cearceaful ud, creanga de prun înflorit, soarele bătând în albul cearceafului și ochii mei se apropie tot mai mult, ca un aparat de fotografiat care își reglează distanța, decupez din realitate doar colțul acela pe care-l măresc la adevărata lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
rupt inima-n două, șiadiradirara, tu mi-ai rupt-o tu mi-o coase cu fir roșu de mătase, Ochii mei atrași magnetic de colțul acela, umbra feminină văzută prin cearceaful ud, creanga de prun înflorit, soarele bătând în albul cearceafului și ochii mei se apropie tot mai mult, ca un aparat de fotografiat care își reglează distanța, decupez din realitate doar colțul acela pe care-l măresc la adevărata lui dimensiune în raport cu privitorul, o hiper-realitate, cu mult mai misterioasă decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
care-l măresc la adevărata lui dimensiune în raport cu privitorul, o hiper-realitate, cu mult mai misterioasă decât suprarealitatea imaginată, lucrurile reale cărora le modificăm perspectiva și dimensiunile, ne sperie nu ceea ce nu se poate percepe în nici un fel, țesătura deasă a cearceafului, umbra discretă în spatele lui, soarele abia ghicit în albul florilor de prun și-n albul din cearceaf, clama de lemn fixând pe frânghie cearceaful și totul într-o tehnică realistă, am deja în minte tabloul, Cu cât mai mult te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
imaginată, lucrurile reale cărora le modificăm perspectiva și dimensiunile, ne sperie nu ceea ce nu se poate percepe în nici un fel, țesătura deasă a cearceafului, umbra discretă în spatele lui, soarele abia ghicit în albul florilor de prun și-n albul din cearceaf, clama de lemn fixând pe frânghie cearceaful și totul într-o tehnică realistă, am deja în minte tabloul, Cu cât mai mult te apropii de lucruri cu atât devin mai misterioase, badea-i om de omenie, supradimensionarea detaliului până la adevărata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
și dimensiunile, ne sperie nu ceea ce nu se poate percepe în nici un fel, țesătura deasă a cearceafului, umbra discretă în spatele lui, soarele abia ghicit în albul florilor de prun și-n albul din cearceaf, clama de lemn fixând pe frânghie cearceaful și totul într-o tehnică realistă, am deja în minte tabloul, Cu cât mai mult te apropii de lucruri cu atât devin mai misterioase, badea-i om de omenie, supradimensionarea detaliului până la adevărata lui viziune, o privire de albină, o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
poarte ca pe un neputincios până la izvor, așteptăm apa să vină, stropii reci în cascadă, ce cad cu forță pe umerii mei, restabilesc realitatea lumii, pun biserica cea veche pe vârful dealului, lavița de lemn unde mă așteaptă Daniel cu cearceaful o lasă la locul ei sub ulmul bătrân, cerul îl readuc stropii de apă la locul lui pe cer și nu pe bolta bisericii și, abia atunci ochii mei încep să vadă, Cina pregătită de fratele Rafael, îngrijorarea părintelui Ioan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
cu/ dinți ce rupe din maluri bucăți reci, indiferente. fiecare trecere/ ne naște mai goi și mai străini./ cei rămași mai așteaptă încă/ viermuiala viselor rătăcite sub pernă, locul unde cioburile / sângelui strălucesc orbitor. cuprinși în întuneric ca într-un / cearceaf de muribund, cu mâini schilodite fluturând din zid semne/ de var. urechea din creier în care urlă în fiecare noapte moarteA”. Amestecul de visceralitate și simbolism, metaforismul excesiv, imaginarul (auto)distrugerii caracterizează aceste, în fond, parabole ale morții cotidiene. SCRIERI
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288887_a_290216]
-
D.T.: Să vă spun o fază comică: studenții din Copou strigau "Veniți cu noi!" și "Lașilor, lașilor!", iar cei din căminele din "Tudor", încuiați fiind, strigau: Nu suntem lași! Suntem încuiați!".Studenții au încercat să coboare pe frânghii făcute din cearceafuri și pe coloanele pentru gunoi. Studenții străini erau încuiați în cămine. Actualul profesor Cornel Munteanu era atunci secretar al CUASC din CU, după ce a fost și președinte ASC la Mecanică și șef comisie socială la IPI. Tensiunea a explodat în
[Corola-publishinghouse/Science/84949_a_85734]
-
2); haină (2); iarnă (2); incolor (2); nonculoare (2); palid (2); pix (2); roșu (2); rochie de mireasă (2); strălucitor (2); vas (2); verde (2); adevăr; alb; totul alb; n-am; argint; armonie; bine; blanc; bluză; bună; bunica; candid; cărunt; cearceaf; cearșaf; cocaină; crin; cucoare; culori; dalb; deschis; divin; doctor; Dumnezeu; el; elegant; fad; la față; făină; fericire; foarte; fulg; fulgul; gingaș; hîrtii; iarna; iepure; imaculare; impecabil; infinit; inocent; inocentă; intens; îmbătrînit; început; îngeri; ca laptele; larg; lebădă; libertate; licență; limpede
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
tînără (2); văduvă (2); vechime (2); veselă (2); vîrstnic (2); vîrstnică (2); zbîrcită (2); zgîrcită (2); ajutor; amuzant; ani; ani scurși; atenție; autobuz; fără auz; basma; bărbat; bătrîna; băț; biserică; bîrfe; bîrfitoare; boala; bogată; bolnavă; boșoroagă; broboadă; bubă; bunei; bunicuță; cearceaf; cheag; cîrjă; cîrpă; cocoșat; coif; compasiune; comunist; cotoroanță; cunoscătoare; curată; curățenie; deasă; deșteaptă; devitalizare; Dochia; dragoste; durere; dureri; efemeritate; enervantă; eu; experiența; experiență de viață; fata babei; față; ființă; fudulie; fustă; gheboasă; de grîu; gură; hîdă; hîrca; hîrcă; hoață; hotărîtă
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]