719 matches
-
unul să zică hăis și altul cea, și s-asculte femeia pă omu’ ei, să nu fie colțată și să-l beștelească, da’ și bărbatu’ să facă ce zice muierea lui dacă e bine, adică să să-mpace și să chibzuiască amândoi. De la bărbat femeia vrea o dragoste, o înțelegere, s-o sprijoane și s-o... vorba aia, s-o respecte mereu cum trebuie. Dacă omu’ nu e bărbat, femeia pleacă, nu stă și e rău dacă să lasă unul pe
Niște bunici by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/13117_a_14442]
-
creduli, fiecare judecă pe de altă parte din punctul său de vedere. Spre exemplu, Botticelli. Pentru el, unul care nu se răstește, un om molatic și didactic e om bun. Aluzie in-conștientă la mine. Eu țip, mă agit, nu sunt chibzuit. Să fac o sinteză? Dar nouăzeci și nouă greșesc și numai unul spune adevărul. Nu e nimic de făcut, decât să apreciez din nou singur individul, examinând rece faptele. Sunt parte în cauză, am dreptul să judec. Nu încape discuție
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
potrivit pentru lumina zilei. — Greșești. Am văzut-o, nu demult, și a durat cît am numărat pînă la patru sute, și odată dura mai mult. Te deranjează dacă vorbesc despre asta? — Continuă! Nu poți discuta cu mulți oameni, dar eu am chibzuit. Acum tu încerci să chibzuiești și asta mă interesează. Spune ce dorești. Lanark era mulțumit și enervat totodată. Era îndeajuns de singuratic încît să se simtă flatat atunci cînd lumea i se adresa, dar îi displăcea tonul condescendent. — Nu sînt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
Am văzut-o, nu demult, și a durat cît am numărat pînă la patru sute, și odată dura mai mult. Te deranjează dacă vorbesc despre asta? — Continuă! Nu poți discuta cu mulți oameni, dar eu am chibzuit. Acum tu încerci să chibzuiești și asta mă interesează. Spune ce dorești. Lanark era mulțumit și enervat totodată. Era îndeajuns de singuratic încît să se simtă flatat atunci cînd lumea i se adresa, dar îi displăcea tonul condescendent. — Nu sînt prea multe de spus, zise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
proclamația de la 20 martie același an: Așadar, ajungând și în București, care este capitala țării, și unde am găsit mulți boieri patrioți cari s-au găsit și se găsesc de aceleași simțiri cu mine, pentru fericirea țării, cu cari împreună chibzuindu-ne pentru împlinirea greutăților ce se cere de împrejurările de astăzi, s-a găsit de cuviință ca prin mine să se împlinească contribuție obștească de la fiecare fără deosebire. Așadar la întrebarea " Pseudo-Romînului" răspunde chiar Tudor; căci aceste vorbe scrise și
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
persoana care mă ajuta atunci când mă aflam la ananghie. Asta era credința mea. De aceea mi se părea o prezență indispensabilă. - Era o prezență absolută pentru dumneavoastră, îi erați întrutotul devotată? Absolută... Hmm... Dacă fondatorul mă întreba: «Poți face asta?», chibzuiam și erau și cazuri în care spuneam că este prea greu pentru mine. Nu trebuia să răspundem cu «Da» la fiecare întrebare. Așa făceau și cei din jurul meu. Am impresia că nu era chiar o prezență absolută. Asta este o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
Tipul acela care se holba la mine din stradă era pesemne gelos. Îl înțelegeam. În locul lui, m-aș fi invidiat. Și pe deasupra, nu știa cu ce făptură de vis îmi petrecusem ziua. Gândul la gelozia privitorului mă bucură la culme. Chibzuind mai bine, această trăsătură a speciei umane - să te bucuri că ești invidiat - fu destul ca să o discrediteze de-a binelea. Începui să examinez bărbatul, numai cu scopul de a-i reproșa josnicia sentimentului pe care mi-l inspira. Nicio
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1943_a_3268]
-
care e cap tăiat fratele meu Iuga. Cap tăiat, Jurgea... ca o picătură cu alta. Ei, nu prin ură se domnește. Oamenii au nevoie de liniște, de îngăduință. Cuțitul prea ascuțit se tocește. Domnii cei aspri cad. JURGEA Măria Ta chibzuiește mai bine decât oamenii de sama noastră, dar, daca nu sîntem buni de altă treabă, Măria Ta, poate că tot ni se îngăduie și nouă câte o vorbă care e la locul ei și prinde bine. N-aș fi îndrăznit
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
fost cine știe ce mare lucru. Dacă a amînat atît de mult să-i spună direct despe ce era vorba, a făcut-o pur și simplu din motive de precauție, nu ar fi putut să aducă vorba despre viața altora înainte să chibzuiască bine. Aici vă dau dreptate, zise Poștașul, de ce să vă mai necăjiți dacă lui nu-i pasă? — A avut destule șanse pînă acum, zise Angelina, dar în loc să se schimbe în bine, e din ce în ce mai rău — înseamnă că n-aveți de ce să
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
ciripește cîte puțin cînd mai e nevoie sau mai dă cîte-o declarație dacă visează frumos cu o seară înainte. Bravo lor, deci merită atunci să-i acuzi oare pentu asta așa cum face Roja, care în loc să-și vadă lungul nasului, să chibzuiască mai bine că dacă n-ar fi avut noroc cu Bătrînul ar fi ajuns mai mult ca sigur ca toți ceilalți de teapa lui? Ziua să întindă mîna la colțul străzii, iar noaptea să tîlhărească și să dea în cap
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
la telefoane? Sau și-o fi luat pînă la urmă inima în dinți să te părăsească? Cel puțin ea avusese întotdeauna curajul să-i spună verde în față ce avea pe suflet, nu ca restul celor din jur. începe să chibzuiască din nou încotro s-o apuce dacă să o ia spre Bastion, Cazemată, Fortăreață, zona liberă de neocomunism, la ora asta însă or fi dormind cu toții, poate, poate Dendé să mai fie treaz citind pînă în zori, luînd notițe, conspectînd
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
ajunse aproape în genunchi pe patul de spital. A trebuit să-l culce cu forța, ca să nu-și smulgă tuburile. Îl privea cum își revine, de la oră la oră, ca într-un film scandinav deprimant. Uneori se holba la ea, chibzuind dacă era comestibilă sau o amenințare. O dată, o izbucnire de sexualitate animalică, uitată într-o clipă. Alteori, ea era o crustă pe care încerca să și-o curețe de pe ochi. Se uitase la ea cu privirea aceea amuzată, lichidă, pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
lucru. Lăsă baltă subiectul. Când sosi modesta notă de plată, se întinse după ea. El i-o smulse din mână. —Ce faci? Nu poți plăti chestia asta. Tu ești femeia. —A fost ideea mea. Corect. Mark se jucă cu pipernița, chibzuind. Vrei să-mi plătești mie cina? Nu pricep. Vocea lui căuta un ton glumeț. Asta e un fel de întâlnire? O, nu. Stai așa. Uitasem. Incest. Chelnerița veni și luă cartea de credit a lui Karin. În curând avea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
rămâne cu mine? - o mistuiau în timp ce stătea acolo, paralizată. Nu încercă nici s-o facă să se simtă vinovată cu vorbe sau mângâieri. Multă vreme nu spuse nimic, se așeză pur și simplu la nici un metru de ea, asimilând situația, chibzuind. Îi pândea privirea, încercând să afle ce-i trebuia de la el. Ea nu-l putea privi în ochi. Când vorbi, în sfârșit, acuzațiile aproape că lipseau cu desăvârșire. Doar o îngrijorare concretă față de ea - exact ce nu putea suporta. — Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
Există doar acest moment. Doar acum. Dar... ce încearcă să realizeze operația asta? —Încearcă să salveze specia. —Care specie? Întrebarea îl surprinde pe Mark. —Care specie? Șocul lasă loc acelui râs bubuitor, găunos. —Asta-i chiar bună. Care specie? Amuțește, chibzuind. În bungalow-ul lui Bonnie Travis, în formă de sticlă plată, construit la începutul secolului douăzeci, cele două femei abia au loc să se strecoare una pe lângă alta. Karin își cere scuze ori de câte ori are ocazia și spală până și vasele care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
Eu înțelegeam doar că tata avea o problemă cu disperarea. Iar disperarea avea legătură cu boala. Ce însemna să fii disperat, asta n-o mai înțelegeam, pentru că nu fusesem vreodată. Așadar, ea ne adusese în America. Disperarea. Mai departe am chibzuit ce putea să însemne povestea aceea cu mutația. Tata îmi explicase odată. Ceva ce purtam eu în mine, ceva foarte mic, se transformase dintr-o dată în altceva. Asta mi se întâmplase foarte devreme, pe urmă m-am îmbolnăvit. Deci la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
cu vorbe înveninate dintre cei doi, cum a fost când neica a intervenit pentru Constantin Știrbei: „Nepoate, nu se poate să-l ții la popreală, că e neam cu noi toți”. Liniște, mare liniște, vodă își măsurase pe rând apropiații, chibzuind cine și ce fel de rudă este cu hoțul. Își dresese glasul, mai zâmbise o dată, își cercetase mânerul bastonului, apoi unghiile de la mâna stângă, mai zâmbise o dată cu un aer vinovat: „Domnia ta, nașule, ca mare stolnic ce te aflai în vremea
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
a le face. Fă studiile și învață la momentul (vârsta) potrivită, nu pierde timpul degeaba. Nu te lăsa deviat (derutat) de la învățătură, ca să nu regreți mai târziu. Nu ai cum recupera timpul pierdut cu ocupații nefolositoare. Fii foarte calculat și chibzuit în consumarea timpului și petrece-l numai cu acțiuni care îți sunt de folos. Dacă ai timp disponibil, citește cărțile care tratează subiectele care te interesează.Cei ce reușesc să se educe, să nu-i desconsidere pe cei inferiori lor
Războiul cu întunericul by Ivone Narih () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91642_a_93256]
-
lui Jo a aruncat în aer una din cele trei fabrici de bere. A fost o zi în care orașul a amuțit. Nu s-au mai auzit focuri de armă. Oamenii s-au ferecat în adăposturi și au început să chibzuiască la acest lucru. Până acum, fabricile erau ceva sacru. E adevărat că soldații le-au evitat pe cât posibil, însă doar printr-un miracol nu au fost atinse de o bombă atâția ani de zile. În prezent inevitabilul s-a produs
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
ziarele străine. După aceea se oprea să joace table la o cafenea din Greektown. La cincizeci și patru de ani, Lefty Stephanides Încă se ținea bine. Mergea pe jos aproape cinci kilometri pe zi, ca să-și mențină condiția fizică. Era chibzuit la mâncare și avea mai puțină burtă decât fiul lui. Cu toate acestea, timpul provocase distrugeri inevitabile. Lefty trebuia să poarte acum ochelari bifocali. Avea un Început de bursită la umăr. Hainele i se demodaseră, așa că arăta ca un figurant
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
de o frumusețe stângace, extravagantă. Nici una dintre trăsături nu era În regulă luată independent și totuși, când erau puse laolaltă, lua naștere ceva captivant. O armonie accidentală. Dar și o nestatornicie, de parcă dedesubtul chipului meu vizibil era un altul, care chibzuia mai bine. Pe Desdemona n-o interesa cum arăt. Ea era preocupată de starea spiritului meu. ― Fetița are deja două luni, Îi spuse ea tatălui meu În martie. De ce Încă nu botezați? ― Nu vreau s-o botez, răspunse Milton. Asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
goală. Cum din ce În ce mai multe lucruri Îi provocau durere, Milton se străduia și mai tare să le evite. Se concentra, În schimb, la puținele care Îl alinau, la bromura speranței că toate aveau să se rezolve. Milton Încetase de fapt să chibzuiască serios la lucruri. Ce căuta acolo, pe peronul Întunecat? De ce venise acolo singur? În nici un caz n-ar fi fost În stare să explice totul cum se cuvine. N-a durat foarte mult până a găsit pubela de gunoi marcată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
mult până a găsit pubela de gunoi marcată cu X. Milton Îi ridică rapid capacul verde, triunghiular, și puse servieta Înăuntru. Dar când Încercă să-și tragă brațul afară, ceva nu-l lăsa: propria lui mână. Dacă Milton Încetase să chibzuiască la lucruri, o făcea acum corpul În locul lui. Mâna părea să-i spună ceva. Își exprima reținerile. ― Și dacă răpitorul n-o eliberează pe Callie? Îi spunea mâna. Dar Milton Îi răspunse: ― Acum n-aveam timp să ne gândim la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
actualitate. În al doilea rând, Absența înseamnă refuzul cunoașterii: "Cunoașterea ucide acțiunea; pentru a trece la fapte trebuie să fii învăluit în iluzii iată adevărata morală a lui Hamlet, și nicidecum acea ieftină înțelepciune a visătorului din poveste care, tot chibzuind, ajunge să nu facă nimic, oarecum dintr-un exces de posibilități. Nu! Nu chibzuiala, ci adevărata cunoaștere, perceperea realității înspăimântătoare învinge, atât la Hamlet, cât și la omul dionisiac, orice motiv de acțiune"44. Emil Botta nu vrea să știe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
iluzorie a intervenției pe lângă Lct.Col. Tudose Ion, să mai slăbească strânsoarea frânghiei din jurul gâtului său...! Ce se poate Întâmpla dacă În compensație Tony Pavone ar pune În declarație și betonul furat de puternicul colonel de securitate...? Însfârșit, Tony Pavone chibzuind câteva momente, se reculese din prima emoție. Replică. „Vă pierdeți timpul, domnilor. Aveți grijă. S’ar putea să restituiți salariile grase, pentru incompetență profesională...! Cele câteva kilograme de făină albă de proastă calitate, după cum se poate vedea, e Împachetată În
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]