600 matches
-
porțe dă tăieței cu Chianti. IX Da, don Bustos, când buchiseam azi-dimineață ziaru iera să dau pă spate dă uimire. Apoi mi-am adus aminte dân memorie. Ieri, când m-am Întors dă la ghiftuială și m-am soilit În debara, a cârâit telefonu. Iera Pérez, care m-a năucit la cap cu Încrederea lu pretenara, că Fonseca Îi povestise d-acu tărășenia. Mi-a promis să-i facă dă tot râsu pă Monsenioru și pă Kuno, c-o papară la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
închină pios Moira. — Moira, ești o femeie bună, dar o catolică deplorabilă, o tachină Laurence. — Mai bine așa, răspunse Moira țâfnoasă, decât invers. — Vino, Francesca, o conduse Laurence spre ușă, vino să vezi partea cea mai frumoasă. Într-o fostă debara recondiționată, un tehnician în halat albastru stătea aplecat asupra unui dispozitiv conectat la un ecran uriaș. Scoase un tub din incubator și turnă o parte din lichid pe lamelă. Pe ecranul din fața lor apăru un ovul desăvârșit, mărit de câteva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
dramele, cele șase soții ale lui Henric al VIII-lea, femeile învinovățite secole de-a rândul de regi și țărani deopotrivă pentru că rămâneau sterpe, suferința și deznădejdea, concentrate toate în acel act miraculos. Și iată-l producându-se într-o debara recondiționată din Woodbury. Nu era de mirare că politicienii și episcopii erau atât de îngrijorați. Ce nevoie mai aveai de Dumnezeu dacă puteai să creezi viața într-un laborator? — Noroc, micuțule! șopti Fran, aplecându-se peste spătarul scaunului pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
că intendenta ar fi ascultat-o în tăcere, cu un aer dezaprobator, și că ar fi ignorat comentariul ei. Camera lui Ralph era o cutie albă, identică cu o duzină de altele asemenea, rezultatul unei reconversii „inteligente“. Avea toate utilitățile -, debara, toaletă, cabină de duș -, dar erau înghesuite toate la un loc într-un minim de spațiu. Se gândi la biroul lui primitor de acasă care păstrase, în ciuda ieșirii lui la pensie, ceva din aerul unui birou de redacție. Unde erau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
ani, el incarnează, asemenea unui strigoi, trecutul ce reînvie brusc și, totodată, nevoia acută de adevăr. Presupusa sa moarte nu este, de altfel, echivalentul unei morți adevărate? Nu încercase el oare, când avea doisprezece ani, să se spânzure într-o debara, împins de disperarea de a-și vedea familia afundându-se în minciună? Fusese dus la morgă, fiindcă-l crezuseră pierdut pentru totdeauna, dar rămăsese în viață, ceea ce nu înseamnă că nu murise „într-un anume fel”, căci dusese de-atunci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
panică. Țipă de-ți sparge urechile. Prietena ei sună la 999 de pe mobil și iată-ne aici. Își lăsă mâna să cadă Într-o parte. Avem patru echipe de căutare pe-aici, care scotocesc sub fiecare tufiș, pod, În fiecare debara. Unde vrei tu. Alte două echipe sunt acolo, În... Insch arătă cu capul spre sticla aburită, indicând parcul de afară. O să punem mai multe echipe În parc imediat ce ajung. Logan Încuviință din cap. — Ce crezi? Insch se aplecă Încet Înainte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
cu bățul. Niciodată să nu te uiți Înainte de a o face. — Bineînțeles, a comentat grav Tom, asta-i o metodă veche a școlii celtice. Da, numai că ei, celții, mai Întâi se roagă. Oricum, metoda asta se folosește pentru de-fantomizarea debaralelor și a spațiilor de după uși. Și pentru pat, sugeră Amory. — O, nu, Amory, nu! a strigat oripilat Alec. Nu așa se procedează! Patul cere un alt fel de tactică. Dacă ții la rațiune, lași patul În pace: dacă există o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
cârtiță comunistă, ești pe cai mari. Ești un om făcut, băiete! Sper că îți dai seama. Danny simți satisfacția care emana dinspre procuror. Se hotărî să ascundă dosarul și fotografiile cu sângele împroșcat pe pereți în spatele covorului făcut sul în debaraua de pe hol. — Îmi dau, dar nu vreau să mi-o iau în cap. Când fac prima mișcare? — Poimâine. Cred că i-am adormit pe cei din AUFT cu articolele din ziar și cu materialele de la radio. Eu și Dudley ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
două rânduri, având în mână un pulover împăturit. Văzu o fereastră lângă ușă, îi arse un pumn, vârî mâna înăuntru și descuie. Intră, încuie ușa și blocă încuietoarea. Existau cel puțin cincisprezece încăperi care trebuiau cercetate. Mal se gândi: dulapuri, debarale, camere cu birouri. Dădu peste masa de scris de lângă scara interioară. Trase afară cel puțin o jumătate de duzină de sertare și verifică și debaraua alăturată, căutând și verificând dosare și hârtii. Nimic. Se duse în partea din spate a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
și blocă încuietoarea. Existau cel puțin cincisprezece încăperi care trebuiau cercetate. Mal se gândi: dulapuri, debarale, camere cu birouri. Dădu peste masa de scris de lângă scara interioară. Trase afară cel puțin o jumătate de duzină de sertare și verifică și debaraua alăturată, căutând și verificând dosare și hârtii. Nimic. Se duse în partea din spate a casei. Alte două debarale. Aspiratoare, perii de covor, haine din blană de nurcă și o rugă înălțată spre Dumnezeul lui prezbiterian: rogu-Te, nu-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
Dădu peste masa de scris de lângă scara interioară. Trase afară cel puțin o jumătate de duzină de sertare și verifică și debaraua alăturată, căutând și verificând dosare și hârtii. Nimic. Se duse în partea din spate a casei. Alte două debarale. Aspiratoare, perii de covor, haine din blană de nurcă și o rugă înălțată spre Dumnezeul lui prezbiterian: rogu-Te, nu-i lăsa să le țină într-un seif! Un birou în care se ajungea prin baia din spate, o bibliotecă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
ușa se deschise, își lăsă picioarele jos din pat și spuse: - Adu-mi, te rog, hainele, Peters. Creierul lui Peters recepționă impactul cererii cu o supunere totală. Omul ieși; Craig avu o imagine mentală a lui, cum cotrobăia într-o debara de haine. Reveni și se opri în prag, clipind sub impulsul unui gând. Era un bărbat scund, în cămașă, cărând în brațe o grămadă de haine. Privi pe deasupra hainelor și rosti posomorât: - Doamne, Bill, nu poți să te ridici încă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85100_a_85887]
-
Nu putea citi gândurile femeilor! - Ha! începu el buimac, ce... Simți în întuneric metalul apăsându-i capul și gândurile lui se întrerupseră, înspăimântate. Femeia vorbi din nou: - Ia-ți hainele - nu te gândi să te îmbraci - și mergi încet la debaraua de haine. Înăuntru este o tăblie deschisă în spatele căreia, în jos, se află niște trepte. Coboară-le! Nădușit din cauza tulburării, bâjbâi după haine. Se gândea: Cum a putut să scape din camera ei? - Mi-ar fi plăcut, șopti el răgușit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85100_a_85887]
-
artistice pe măsura tragediilor istorice traversate în toată perioada comunistă de generația noastră? Mă felicit că n-am publicat decât atât de puține cărți din mormanul de manuscrise care-mi sufocă dulapurile casei, spațiile libere de sub paturi, de prin balcoane, debarale, băi etc. Am sentimentul că o bună parte din cărțile mele și ale colegilor noștri de generație, care au apărut în tot acest timp, inclusiv după 1989, sunt o specie de literatură artificială, monocordă, manieristă, extrem de săracă și cu totul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
văzut se numea Expresul groazei. Nu mai țin minte decât o creatură stranie și niște ochi albi, goi. De atunci, n-am scos ochii nici unui urs de pluș, n-am tăiat venele imaginare ale păpușilor, nu m-am refugiat în debarale prăfuite și nici n-am tremurat când s-a stins lumina. Pentru Dave Correia (www.playwithknives.comă, întunericul și teama înseamnă artă. Singura pe care o cunoaște, singura care îl ajută să rămână, măcar convențional, în toate mințile. Uneori tuș
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2209_a_3534]
-
Glumesc, desigur, dar tu ai să mă ierți, domnule Cătălin Chirilă, mai ales că mi-ai spus, la acel „fir roșu“ de marți după-masă, zi ploioasă, coafura rezistă, cum criticile mele îs folositoare! CREPUSCULUL CIVIL DE DIMINEAȚ| Poem găsit prin debarale (25 - VII - 1967Ă Emil BRUMARU Mi-e sufletul într-o epocă de scandal. Se țipă-n mine cu vulgaritate. Se freacă crunt podelele. Pereții Sunt rași de zugrăvelile lor toate. De reparații capitale e nevoie! Aceste cabluri ce le am
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2198_a_3523]
-
grăbi după Lal, care fugi În jos pe scări. Sammler Îi spuse lui Wallace: — Nu există niște căldări? Or să cadă tavanele. — Avem asigurare. Nu-ți bate capul cu tavanele. — Și totuși... Sammler coborî. Sub chiuveta de la bucătărie și În debara găsi niște căldări galbene de plastic și urcă la loc. Realiză că are anxietățile tipice rudei sărace. În mod clar Îi displăcuse casa asta, Întotdeauna. Găsise că-i e greu, câtă vreme mânca pâinea binefăcătorului, să se poarte firesc aici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
greu de băutură, a vrut să se uite la toate acele imagini moarte. Nu le mai văzuse de un car de vreme și i-a luat ceva timp să-și aducă aminte unde pusese cutia. A dat peste ea În debaraua unde arunca ce nu-i era de folosință zilnică, lucruri Îngrămădite pe măsură ce anii treceau. Astfel, scormonind ca un arheolog prin straturile propriei existențe, o găsise intactă, o fosilă rară din adolescență, Îngropată sub cărți de școală, dar așezată (mai mult
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
de chiriași, căutam să ajung în locul meu secret de lectură Ăfotoliul uzat din dreptul lucarnei cu chepeng), și am dat într-una din despărțiturile din scânduri care, printre despărțiturile de scânduri ale celorlalți locatari ai casei, ne fusese repartizată drept debara, peste un cufăr legat cu sfoară, am făcut - eu sau băiatul în care, de timpuriu, se acumula atâta masă epică - o descoperire capitală. Pe sub vechituri și printre moblie scâlciate mă aștepta un cufăr special; cel puțin așa am interpretat eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
spitalul Sankt Vinzent. Încet-încet, m-a recunoscut. Voia să fie sărutată de fiu. Iar eu am sărutat buzele ei strânse de durere, fruntea, mâinile ei neliniștite. Patul ei pe rotile fusese mutat din salonul cu mai multe locuri într-o debara care era folosită drept cameră pentru muribunzi: o văgăună fără ferestre, în care nici măcar nu era atârnat crucifixul pe perete obligatoriu. Sus de tot, sub tavan, ardea, după aprecierea mea, un bec de patruzeci de wați. De vorbit, mama nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
nume, cerea cu tărie cuvinte. Dar încă mai lipsea fraza de început. Acum, sertarele trebuie închise, tablourile întoarse cu fața spre perete, benzile de magnetofon șterse, iar fotografiile în care, instantaneu după instantaneu, sunt tot mai bătrân, îngropate în albume. Debaraua de vechituri plină cu manuscrise arhivate și cu colecția de premii se cuvine sigilată. Tot ceea ce a rămas în urma procesului de născocit cuvinte și a adus câștig, tot ce a produs, odată cu straturile de praf, glorie și a permis să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
jos, întrebînd: "Șerban a urcat?" "Hai, domne', odată că a început repetiția", mă certa portarul, ajutîndu-mă chiar să-mi adun paginile căzute pe jos, în timp ce Pelicanul începea deja să urle în coborâre, să mă urce cu șuturi în cur în debaraua clasei, unde urma să-mi petrec toată ziua ascuns, până la începerea filmului. Odată intrat, lucrurile se simplificau, trebuia doar să nu ies din debaraua în care mă încuia Pelicanul, adică să am răbdare, adică să-mi controlez mintea și să
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
în timp ce Pelicanul începea deja să urle în coborâre, să mă urce cu șuturi în cur în debaraua clasei, unde urma să-mi petrec toată ziua ascuns, până la începerea filmului. Odată intrat, lucrurile se simplificau, trebuia doar să nu ies din debaraua în care mă încuia Pelicanul, adică să am răbdare, adică să-mi controlez mintea și să decid să rămân nemișcat pe durata orelor de curs, înfruntînd și violența încercărilor nereușite de a deschide cu orice preț ușa aia, care era
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
de iepuri mai mici. Peste o sută de ani, corpul lui perfect și fața lui perfectă vor fi prea imperfecte ca să mai intereseze pe cineva, peste o sută de ani el o să fie doar un poster îngălbenit de vreme, în debaraua unei octogenare. Așa că acum, în clipa asta, în perioada asta a vieții lui, trebuie să-și lungească antenele și să-și ascută sim țurile. Trebuie să caște bine ochii și să evalueze rapid costumul oricărui necunoscut pe care îl întâlnește
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
dădu un ordin ce se bătea cap În cap: „Pe loc repaus, marș!”. Costumele Își umflară pieptul, apoi se destinseră. După care Începură să mărșăluiască pe loc, mișcându-și umerii În sus și În jos. Mulțimea de pantofi aflați În debara le ținu isonul. Îmbărbătat de ordin, medicul Noimann se Îndreptă, Într-un marș triumfal, spre acvariu. Peștișorii nu-și primiseră Încă doza obișnuită de alcool și stăteau cu burțile În sus, clătinându-se ușor deasupra apei. „Drepți!” făcu Noimann. Cei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]