464 matches
-
autoritate politică"12. Regimul nazist a fost un regim totalitar, unul ai cărui lideri au căzut pradă unor ambiții politice distorsionate și care au adoptat, pentru a-și realiza obiectivele, politici abominabile. Fie și numai faptul că politicile cele mai detestabile au fost decise și puse în practică în secret arată că ele - și deciziile și acțiunile celor care le-au adoptat și implementat - au fost nelegitime. Complet de acord. Cum anume ajută însă această observație realismul? Nicio concepție moralistă a
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
societății totalitare. El explică, în cea mai mare parte, întregul comportament moral și social, riguros condiționat, al deceniilor de dictatură. Oferă explicația fundamentală a colaboraționismului dominant și pune probleme foarte delicate de ordin etic și civic. Sistemul totalitar este profund detestabil, în primul rând, prin aceea că te obligă să faci ceea ce nu vrei și apoi prin faptul că îți interzice să faci ceea ce vrei. Unele concluzii de reluat și documentat pe o bază mult mai largă scot în evidență situații
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
la putere, că vechea clasă a revenit, că a trecut la incredibila răfuială cu disidenții etc. Adevărul este că nomenclatura care se confundă cu aparatul de stat n-a pierdut nici o clipă puterea reală. Reflexele sale de autoapărare, oricât de detestabile ar fi, sunt și rămân, în logica sistemului totalitar, firești. Când și unde o astfel de putere a părăsit-o fără rezistență, fără luptă? Mai ales când ea are la spate și un formidabil sprijin extern? Situația geo politică nu
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
o clasă independentă economic poate gândi liber și democratic. Mulți, foarte mulți, și-au făcut iluzii că se poate reveni la o normalitate (care, de fapt?) peste noapte. O serie de fenomene de continuitate ale vechiului regim sunt însă inevitabile. Detestabile, odioase, dar firești. Cine nu are percepția acestor realități face criza de dezadaptare psihologică de care vorbește întreaga carte a lui Octavian Paler. El este idealist și lucid în același timp. Situație, moral vorbind, care-l onorează. Nu mai puțin
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
într-un tip de societate (oricare ar fi aceasta) și să nu fii condiționat, într-un fel sau altul, de acest tip de societate (sinistrul totalitarism, în cazul nostru). Dar nici fără a cădea, nici pe departe, global, în categoria detestabilă a lichelelor. Categoric ! Nu toți intelectualii care s-au realizat profesional sub vechiul regim au fost lichele. Cazurile și situațiile ce pot fi aduse eventual în discuție au fost toate extrem, extrem de diferențiate. Intransigenții, în astfel de situații, când evaluează
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
concentrată; tendința spre improvizare continuă cu punerea personală permanentă în valoare; lipsa deprinderii de a se grupa în jurul unei idei și al unui program; fuga dintr-o formație în alta după interese și umori de moment; un oportunism adesea evident, detestabil, și multe altele. Ne amintim și repetăm mereu toate aceste evidențe supărătoare. Susținem cu tărie totuși că există și o intelectualitate de mare valoare, de o incontestabilă onestitate, competență și tehnicitate, indispensabilă unei vieți politice normale. Respingerea sau indiferența pentru
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
priorităților etico-judiciare ar trebui inversată. Ceea ce nu se întâmplă nici pe departe. Un al doilea exemplu tipic de sentimentalism exagerat este cultul exorbitant al geniilor și maeștrilor spirituali. Ei sunt, de fapt, adevărate catastrofe culturale, deoarece introduc, în primul rând, detestabilul Führerprinzip. Respectiv, dictatura în gândire și cultură, suprimarea judecății personale, eliminarea spiritului critic. Impun în stil oral, superior, definitiv și categoric o serie de adevăruri, care cele mai multe nu rezistă la o analiză serioasă. Doar butade, dogme și mituri inconsistente. Nu
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
coagulate în jurul unor reviste locale. Incubatorul unei astfel de atmosfere culturale nu putea fi decât orașul provinciei în care activau elitele locale, iar actorul principal într-un astfel de context devenea intelectualul provinciei detașat de "meschine preocupări politice, de acel detestabil spirit al cafenelei, ce ucide atâtea avânturi și transformă în cruci de țintirim, atâtea năvalnice expresii ale vieții literar-culturale"27. Așadar, cel puțin la nivel teoretic, intelectualul local apărea ca exponent al culturii naționale autentice, întruchipând personalitatea neangajată politic, activă
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
ficțional cunoscute operează permanent în mintea cititorului avizat. Iată-l pe Pantazi Ghica, primul nostru gidian: „Ești un burghez înrăit! - Ce-i rău în a fi burghez? - N-ai simțul gratuității și plăcerea autodistrugerii.” Înțelepciunea luptelor politice: „Uneori un dușman detestabil este un factor de solidarizare mai eficace decât un conducător ambițios”. Raporturile cu Occidentul Europei și perpetua chestiune a sincronizării: „Dumneata vorbești de parcă ai trăi în vestul Europei! Aici, la noi, trecutul se uită foarte repede și se repetă foarte
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286916_a_288245]
-
asupra sa. Aventurier cinic și insolent, rocambolesc, talentat și odios în egală măsură, Limonov este un amestec de Jack London, Che Guevara și Jean-Edern Hallier (cu care, de altfel, a fost prieten). Un asemenea personaj nu le poate părea decît detestabil majorității cititorilor, deși, așa cum se conturează el în viziunea lui Carrère, poartă amprenta veninoasă și echivocă a unui fel de geniu. A existat o perioadă, prin anii 1980, cînd a cunoscut o oarecare notorietate pariziană, odată cu publicarea romanului său scandalos
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
el este cel puțin supărat că fiscul intervine pentru a-i lua această satisfacție și a o conferi altuia. Cu siguranță, revine fiscului și celor care îl fac să acționeze să ofere motive bune. Am văzut că statul oferă unul detestabil când spune: cu această sută de parale voi pune la muncă lucrători, căci Jacques Bonhomme (imediat ce nu va mai suferi de cataractă) nu va întârzia să răspundă: "Sfinte Sisoe! Cu această sută de parale le dădeam eu foarte bine de
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
mi se pare că-l aud pe săracul Jacques strigând: "Acest regim legal seamănă foarte puternic cu regimul pădurii din Bondy!12". Și cum statul prevede obiecția aceasta, ce va face? Amestecă toate lucrurile, face să pară just acest temei detestabil care n-ar trebui să aibă nicio influență asupra chestiunii; vorbește de efectul celor o sută de parale asupra muncii; arată spre bucătarul și spre furnizorul pentru masa ministrului; arată un colon, un soldat, un general trăind din cei cinci
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
Se pare într-adevăr că asta rezultă din acest principiu. Și cum toți oamenii aspiră să se îmbogățească, trebuie spus că toți aspiră, în virtutea unei legi providențiale, să își ruineze semenii. Nu vorbim aici de creștinism, ci de economie politică. Detestabil. Dar să mergem mai departe. V-am făcut rege absolut. Nu pentru a raționa, ci pentru a acționa. Nimic nu limitează puterea voastră. Ce veți face în virtutea acestei doctrine: bogăția înseamnă bani? Voi avea în vedere să cresc fără încetare
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
despartă de aceste impresii pentru a primi altele, în întregime opuse? Ce concluzie trageți dumneavoastră de aici? Iată ce concluzie trag; cel mai urgent lucru nu este ca statul să învețe, ci să lase să se învețe. Toate monopolurile sunt detestabile, dar cel mai rău dintre ele este monopolul învățământului 50. Protecționism și comunism Domnului Thiers 51. Domnule, Nu fiți câtuși de puțin ingrat față de revoluția din Februarie. Ea v-a surprins, poate chiar v-a șocat; dar ea v-a
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
în spațiu spre vecinică pierzare Și una peste alta zdrobindu-se-ar cădea; Ast zgomot ce ar face, fatala grozăvie, Amestecul, izbirea și uietul trupesc, Vrăjbite elemente, cutremur în tărie, N-ar face-atîta zgomot c-ast zvon duhovnicesc. Cu toată detestabila lui filologie, Eliade are mijloace pentru marele vers romantic. De la Victor Hugo a luat numele proprii barbare, hohotitoare, pe care le adună ca într-un fel de conjurație: Cu-același scomult cade și Belzebuth, Astaroh, Talmuth, Hamos, Asmode, Dagon, Mamuth
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]
-
chipul meu a fost acoperit de rușine (Ps 43,16). Pe urmă, a demonstrat cu eleganță că aceia în care ar trebui să strălucească frumusețea Bisericii precum chipul unei femei, prin comportamentul lor rău, o pătează făcând-o să fie detestabilă în ochii tuturor. 2. Originile și răspândirea Ordinului A) Iacob din Vitry: Predici adresate Fraților Minori Iacob din Vitry a fost un activ predicator itinerant. Predicile sale, Sermones de tempore (ed. Anversa 1575, Veneția 1578) și Sermones vulgares («secundum diversa
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
la porțile templului familial. Simțul datoriei primează În raport cu simțul erotic. Pasiunea n-are pentru Heliade nici o justificare dacă nu duce spre altar (cămin). Odată instalată În celula familiei, pasiunea Îmbracă veșmintele datoriei. Pentru spiritul romantic asta ar echivala cu un detestabil eșec. Pentru Heliade este o Împlinire sacră. El Înnobilează, astfel, conjugalilatea și face din ea figura dominantă a vieții afective. Mitul poeziei lui nu este Don Juan, nu este, pînă la capăt, nici Tristan (mitul pasiunii devoratoare). Este mitul cuplului
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
care proza era încă în căutarea unui stil, a unei identități estetice. Sunt remarcate copilăria prelungită a scrisului românesc, maturizarea lui înceată. Scriitorii noștri - afirmă C. -„vor avea aspirația personajelor superioare, dar le vor reuși întotdeauna mai cu seamă personajele detestabile, cel puțin atunci când vor avea o perspectivă maniheistă (și o vor avea de la Nicolae Filimon până la G. Călinescu)”. O altă carte, Vis și reverie în literatura română (1994), reia teme din Orizontul rustic... și din Fețele orașului. SCRIERI: Aventura memoriei
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286468_a_287797]
-
lumina să nu se stingă când ți e lumea mai dragă ! poșta și telefoanele să funcționeze cu destulă regularitate, ziarul la care ești abonat să-ți vină (aproape) în fiecare zi etc. etc. ! Ce ideal meschin, mic-burghez, profund minor și detestabil, într-adevăr ! Ce lipsă lamentabilă de... spiritualitate, de trăire întru duh și ființare... Visez doar un modest, foarte modest, umil de modest, întru (vorba lui C. Noica) civilizație și cultură, definitiv pătruns de astfel de aspirații profund mediocre... Aceasta este
Pentru Europa: integrarea României: aspecte ideologice şi culturale by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/872_a_1583]
-
Duplessis-Mornay (1549-1623), guvernator al orașului Saumur din 1589, anunță, la 19 mai 1610, adunării orașului, compusă din protestanți și catolici, moartea lui Henric al IV-lea, asasinat cu cinci zile mai devreme. "Domnilor, avem de rostit aici o tristă și detestabilă veste. Regele nostru, cel mai mare rege pe care Creștinătatea l-a avut de 500 de ani încoace, care supraviețuise [atîtor] adversități, pericole, asedii, bătălii, chiar tentative de asasinat asupra persoanei sale, cade acum sub lovitura unui mizerabil, care întunecă
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
în dreapta). Adevărata întrebare, domnilor, întrebarea pe care trebuie să o punem și s-o punem în termeni clari, este aceasta: oare reculegerea care se impune națiunilor încercate de mari nenorociri trebuie să se transforme în abdicare? Și pentru că o politică detestabilă, vizionară și oarbă a aruncat Franța acolo unde știți, guvernele care au moștenit această situație nefericită se vor condamna la a nu mai avea nici o politică europeană? Oare, absorbiți de contemplarea acestei răni care va sîngera totdeauna, vor permite orice
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
rom�nesc�, numindu? l �Caius Gracchus de la Topoloveni�. Dar cel mai important obstacol �n calea acestei fuziuni benefice era un motiv personal: ură ne�mp? cat? a lui Iorga fă?? de Stere. Se referea la acestă, numindu? l �odiosul�, �cel mai detestabil dintre oameni�38. Conflictul dintre personalitatea să ? i cea a lui Stere, un sus? în? tor de mult? vreme cunoscut al drepturilor ?? rănilor, a dus la ignorarea oric? ror consideră? îi politice ? i la dispari? ia oric? rei ? anse de
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]
-
c�ntaser? imnul na? ional al Rom�niei). Acela? i sfat li? l d? dea ? i să? ilor din Transilvania referitor la Germania. Iorga nu descoperise nici o tradi? ie istoric? pentru na? ionalismul evreiesc său german 90. Atunci c�nd detestabilele manifest? ri antisemite s? au �nte? it, el a f? cut o declară? ie crucial?. Referindu? se la rom�nizarea oră? elor, Iorga sus? inea c? negustoria cu am? nuntul a evreilor ridicase pre? urile gra? ie statutului lor de
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]
-
generalului Antonescu (care avea un mare respect fă?? de Maniu, �n ciuda diferen? elor politice) au fost cele care �i vor asigura lui Iorga o �nmorm�ntare cre? tineasc? 21. �n 1934, Iorga a scris un pamflet despre Maniu, aplic�nd cele mai detestabile metode ale politicianismului. Pamfletul acesta nu se ridic? deloc deasupra celui scris de Cern? ianu despre Iorga. Pe parcursul a 45 de pagini, Iorga repeta tot ce spusese anterior despre Maniu, ? i nu numai at�ț. Regele Carol trebuie s? fi
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]
-
se efectuează pentru a-și stăpîni mai bine efectele, în per-spectiva unei ostilități aproape maniheiste față de "superstiția" romană, și prin asimilarea brațului său înarmat reprezentat prin puterile catolice care erau țările Habsburgilor și apoi Franța. Dușmanul devine mai evident, mai detestabil decît înainte pentru că el reprezintă atît religia cea bună cît și poporul specific ce o profesează. Catolicismul servește totodată și ca inamic interior: el este cel care urzește "comploturile papiste", la nevoie inventate pentru cauza justă a unității țării, ca
by GUY HERMET [Corola-publishinghouse/Science/968_a_2476]