1,719 matches
-
sub numele safismului. Amorul monosexual e zeificat în mitul răpirii lui Ganymed și mânjește cu trivialitate imensă însăși sublimele concepții despre frumos ale lui Socrate și Platon, și chiar ale lui Aristotel. O îndoită impresie de admirație înaltă și profund dezgust îți lasă lectura Banchetului sau a lui Fedru, unde ideea eternă a frumuseții de dincolo de lume e coborâtă să strălucească în corpul efebului adorat pentru inefabilele sale grații perverse. Antropomorfismul grec, ridicat la rangul de principiu universal în religie, se
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
dau toată silința să nu neglijez această slujire în timpul căreia observ cât de bine primesc ceea ce li se spune”. În acest caz intervine cel de-al treilea factor psihologic în procesul de învățare: auditorul însuși. În asemenea momente critice de „dezgust, lehamite” râvna celor ce doresc să asculte dezvoltă motivația. Pornind de la acest substrat psihologic, al relației vorbitor-auditor, Fericitul Augustin ajunge la principiul psihologic al catehizării, aplicat cu sobrietate în Răsărit, cu mai puțină sobrietate în apus, și formulat aici în
Metode de educaţie întâlnit e în opera fericitului Augustin şi actualitatea lor by Mihaela Bobârcă () [Corola-publishinghouse/Science/1682_a_2903]
-
valabile. Dar ar trebui să știm dacă, în acea zi chiar, un prieten nu i-a vorbit pe un ton indiferent acelui deznădăjduit. Vinovatul este, în acest caz, prietenul. Căci indiferența lui poate fi de-ajuns spre a precipita tot dezgustul și toate resentimentele aflate până atunci în suspensie. Dar dacă e greu să fixăm momentul precis, demersul subtil în cursul căruia spiritul a pariat pentru moarte, putem totuși să tragem, din chiar acel gest, toate consecințele pe care el le
[Corola-publishinghouse/Science/85119_a_85906]
-
al gesturilor lor, pantomima lor lipsită de sens, tot ceea ce-i înconjoară ne pare stupid. Un om vorbește la telefon după un perete de sticlă; nu-l auzim, dar îi vedem mimica de neînțeles: ne întrebăm pentru ce trăiește. Acest dezgust în fața inumanității omului însuși, această incalculabilă cădere în fața imaginii a ceea ce suntem, această "greață", cum o numește un autor contemporan, e de asemenea, absurdul. După cum și străinul care, în anumite clipe, vine în întâmpinarea noastră într-o oglindă, fratele familiar
[Corola-publishinghouse/Science/85119_a_85906]
-
amintiți, după cum în aceeași logică intră și condamnarea vehementă a simbolismului și mai ales a „decadentismului”. „De un Verlaine - vaticinează el - ne va feri îngerul de pază al României mari”, iar lectura unui roman de D’Annunzio îi provoacă „un dezgust pe veci”. Criticul jură pe „clasicismul de fier” rezultând din consolidarea burgheziei naționale și crede a identifica în Moș Anghel de Panait Istrati „clasicismul proletariatului”. Fostul socialist devine însă un aprig partizan și promotor al liberalismului, și astfel al „clasicismului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289471_a_290800]
-
unele manifestări caracteriale oarecum specifice, ca, de exemplu, frică, enurezis psihogen, onicofagie, bâlbâială, minciuni de apărare, furt de alimente, indisciplină etc. Să ne oprim, pe scurt, asupra celor mai frecvente manifestări, chiar dacă ele au, prin excelență, o semnificație nevrotică. • Anorexia (dezgustul de mâncare sau oprirea apetitului, are o semnificație multiplă. Poate fi de tip isterioid, prepsihotică, endocrină, mintală. Este considerată deviere de conduită caracterială cînd se înfățișează ca un capriciu alimentar, când alimentarea constituie un teren de confruntare între educator și
ROLUL STILURILOR PARENTALE ŞI AL FACTORILOR DE PERSONALITATE ASUPRA DEVIANŢEI COMPORTAMENTALE by Caliniuc Alina Mădălina () [Corola-publishinghouse/Science/522_a_875]
-
contradicții logice. Iată, pe scurt, modul cum argumentează Höffe această concluzie în cazul fiecăreia din cele patru exemple. Omul care ascultă de glasul rațiunii nu are voie să se sinucidă nici atunci când el este dezgustat de viață. Funcția sentimentului de dezgust al unei ființe, care este indiciul unei lipse, este de a stimula o activitate care va culmina în înlăturarea lui și în atingerea unei stări de satisfacție. De aceea nu poate fi concepută o lege potrivit căreia acea stare de
[Corola-publishinghouse/Science/2034_a_3359]
-
este indiciul unei lipse, este de a stimula o activitate care va culmina în înlăturarea lui și în atingerea unei stări de satisfacție. De aceea nu poate fi concepută o lege potrivit căreia acea stare de profundă neplăcere care este dezgustul față de viață să ducă, în toate cazurile, în mod necesar, la suprimarea vieții. Căci, în acest caz, aceleiași senzații, cea de dezgust, îi vor fi atribuite două funcții contradictorii: promovarea și distrugerea vieții. Maxima sinuciderii din dezgust de viață implică
[Corola-publishinghouse/Science/2034_a_3359]
-
satisfacție. De aceea nu poate fi concepută o lege potrivit căreia acea stare de profundă neplăcere care este dezgustul față de viață să ducă, în toate cazurile, în mod necesar, la suprimarea vieții. Căci, în acest caz, aceleiași senzații, cea de dezgust, îi vor fi atribuite două funcții contradictorii: promovarea și distrugerea vieții. Maxima sinuciderii din dezgust de viață implică, așadar, o contradicție 24. Și în cazul respingerii maximei de a face promisiuni pe care știm că nu le vom respecta și
[Corola-publishinghouse/Science/2034_a_3359]
-
neplăcere care este dezgustul față de viață să ducă, în toate cazurile, în mod necesar, la suprimarea vieții. Căci, în acest caz, aceleiași senzații, cea de dezgust, îi vor fi atribuite două funcții contradictorii: promovarea și distrugerea vieții. Maxima sinuciderii din dezgust de viață implică, așadar, o contradicție 24. Și în cazul respingerii maximei de a face promisiuni pe care știm că nu le vom respecta și nu avem intenția de a le respecta argumentarea lui Kant ar viza exclusiv structura maximei
[Corola-publishinghouse/Science/2034_a_3359]
-
puțin două puncte de vedere. Mai întâi, se poate observa că în argumentele lui Höffe și Ludwig nu intervin doar considerații a priori. În cazul fiecărui exemplu, argumentarea se sprijină pe definiții sau precizări ale semnificației unor concepte cum sunt dezgustul de viață, promisiunea, ființă rațională versus ființă pur naturală, ființă cu puteri limitate. Or, acestea sunt concepte a căror semnificație nu poate fi stabilită independent de experiență în genere. Cum am putea ști, în lipsa oricărei experiențe, ce este dezgustul de
[Corola-publishinghouse/Science/2034_a_3359]
-
sunt dezgustul de viață, promisiunea, ființă rațională versus ființă pur naturală, ființă cu puteri limitate. Or, acestea sunt concepte a căror semnificație nu poate fi stabilită independent de experiență în genere. Cum am putea ști, în lipsa oricărei experiențe, ce este dezgustul de viață, promisiunea, deosebirea dintre o ființă rațională și o ființă pur naturală sau de ce orice ființă rațională cu puteri finite poate ajunge oricând în situația de a avea nevoie de ajutorul altcuiva pentru a-și putea satisface nevoile elementare
[Corola-publishinghouse/Science/2034_a_3359]
-
imunde din universul înconjurător și validând metaforic o poetică a coșmarului. C. exhibă oribilul și sordidul cu o adevărată voluptate, angajând astfel un denunț extravagant al decrepitudinii vitale, al existenței contemporane maculate, ale cărei mecanisme sociale le contestă cu profund dezgust. SCRIERI: Manual de târâre, pref. Ana Blandiana, Oradea, 1992; Țara nimănui, Oradea, 1993; Fosforescența putregaiului, Cluj-Napoca, 1995; Poemele absenței, Cluj-Napoca, 1996; Leandrii Greciei, Cluj-Napoca, 1999; Cântecul lumânării, Cluj-Napoca, 2000. Repere bibliografice: Adrian Păunescu, Pentru poezia tânără, CNT, 1986, 42; Ciprian
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286203_a_287532]
-
tăcute”. Pentru obținerea mobilității mimicii de contrast scurt, care cere mult rafinament și finețe artistică, se vor efectua exercițiile de expresivitate pentru obținerea unei „mobilități” de mimică după cum urmează: de la fericire la nenorocire, de la Îndrăzneală la frică, de la plăcere la dezgust, de la dragoste la ură, de la gelozie la indiferență. În mod special, pentru poezia care este În pregătire se pot efectua exerciții de mimică, adecvate pe care le solicită poezia respectivă. Se va folosi fondul muzical de un anumit gen, a
Expresie corporală, dans şi euritmie by Tatiana Dobrescu () [Corola-publishinghouse/Science/92301_a_91694]
-
acest motiv, varietatea experiențelor personale poate influența și ea caracterul obiectiv al expunerii. Istoria rămâne mereu actuală, iar Întoarcerea spre trecut rămâne o necesitate. Ea reprezintă un exercițiu de igienă morală Într-o lume tot mai amenințat-ă de violență și dezgust.
SIMPOZIONUL JUDEŢEAN REPERE ÎN ISTORIE by Geta Pricopi () [Corola-publishinghouse/Science/91758_a_93560]
-
de adînc dispreț nietzschean al Luceafărului față de condiția umană: „Uite-i pe ei, cei mediocri, cîtă frunză, cîtă iarbă, săraci cu duhul În mizeria lor. Si eu mă strecor printre ei Încercînd să-i strivesc cît mai puțin posibil, dar dezgustul Îmi roade inima” Also sprach Zarathustra -. „nu e nimic și totuși e o sete care-1 soarbe” Ce este acest „nimic”? Cum poate fi lecturat pe un palier normal al Înțelegerii? Să fie oare conceptul atît de des folosit de Soren
LUCEAFĂRUL EMINESCIAN. O INTERPRETARE TRANSEONTICĂ. by Marian Constandache () [Corola-publishinghouse/Science/1694_a_2972]
-
determinată de rapiditatea cu care copiii sesizează propriile greșeli, de dezvoltarea capacității de a se autocontrola, de concordanța între ritmul scrisului și posibilitățile de sesizare a greșelilor de către fiecare elev. Dez: dezacord, dezerta, deziluzie, dezordine, dezumaniza, etc. dezbate, dezbina, dezgoli, dezgust, dezdoi, dezdoaie, dezlipi, dezlănțui, dezmoșteni, dezminți, deznoda, deznădăjdui, dezrobi, dezrădăcina, dezvălui, dezveli. Cu toate că pentru clasele I - IV programa prevede puține ore speciale, cunoștințele din domeniul lexicului se îmbogățesc mereu cu prilejul studierii altor teme. Ortografia este legată de vocabular în
ÎNSUŞIREA NORMELOR DE ORTOGRAFIE ŞI PUNCTUAŢIE by ALDESCU DIANA () [Corola-publishinghouse/Science/1303_a_1879]
-
de a discerne duhurile și despre viziuni și vise (26-40). Apoi vin capitolele despre ascultare (41), despre cumpătare și înfrînare (42-52), despre boli (53-54), despre necesitatea de a renunța la atracțiile lumii (55-57) și de a învinge akedía, plictiseala și dezgustul față de experiența spirituală (58), de a nu uita numele lui Dumnezeu și de a invoca numele lui Isus (59-61). Semnalăm, de asemenea, îndemnul de a ne lăsa deposedați de propriile bunuri, renunțînd la procese (63-64), și de a alege sărăcia
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
de sine. , apreciază autorul. El consideră stima de sine ca fiind conștiință de sine cu valențe afective de o intensitate/tonalitate medie. Putem fi mulțumiți/satisfăcuți de felul cum suntem sau enervați de propria persoană. Sentimentele de mulțumire sau de dezgust față de sine sunt în mod normal provocate de succese, de dorințe împlinite, de poziția bună sau recunoașterea pe care o avem în societate. În cultura iudeo-creștină stima de sine ridicată apare constant asociată cu egoismul și culpabilitatea. În psihanaliză stima
Arta de a fi părinte by Georgiana Prepeliţă () [Corola-publishinghouse/Science/290_a_1394]
-
moartea nu mai e percepută ca o modalitate firească de reintegrare în "marele tot", după tiparul folcloric. Mânat de instinct în mijlocul codrului verde, personajul lovinescian vădește, asemeni unui citadin sadea, bizare înclinații estetizante, ce-l determină să-și reprime cu dezgust tentația suicidară, la gândul descompunerii iminente ("îl vor scoate umflat, îngrozitor la vedere"). De aceea, în undele apei Andrei nu-și caută un mormânt, cum s-ar putea crede ("Să se arunce în mare, acesta fusese visul lui, ori de câte ori gândul
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
ale Parlamentului) cu sănătatea Unui Întreg popor pentru un pic de bogăție! VII Medici abili ades au afirmat Că prin prizarea Tutunului, ca și prin fumat, Planta-i mult pervertită de la adevăratul scop. Pentru sexul frumos mereu provoacă Senzații de dezgust - pe scurt, e abătut De la al Naturii scop! și-nchei ca să invoc Geniul Insulelor Britanice, de izgonit așadar Obieceiuri atât de contrare Bunului-simț! J.M.H. Explicarea planșelor 332tc "Explicarea planșelor332" Gravurile litografiate din acest prim volum sunt copii de Încredere ale
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
Aici ne preîmblarăm două oare prin sânul mormintelor subterane. Oriunde se lasă ochii, se lasă pe multe săpături, unde locuitorii țării și călătorii streini au săpat, ca să afle lucruri interesante. Când vedem șacalul scobind mormintele cele proaspete (...) un simțiment de dezgust și de groază ne Încongioară. Cu toate acestea, mult mai nesuferită trebuie să ni să apară lăcomia omului ce turbură pacea mormintelor, ce Înfruntă majestatea lor, ca să tragă din sânul lor cadavre omenești și să le vânză pe bani! Aceasta
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
diplomat, spirit cultivat și plin de curtoazie, al doilea era un barbar, de o cruzime Înnăscută, care Își tortura dușmanii și Îi spânzura de vii pe cei care-i cădeau victime”. Mai mult, B. LeCalloc’h stabilește un consens al dezgustului față de Ghulab Singh, consens la care participă Victor Jacquemont (1801-1832), Godfrey Thomas Vigne (1801-1863, cu ale sale Travels in Kashmir, Ladakh & co., 2 vol., 1842), baronul Karl von Hügel (1796-1870) (care Îl detestă), Henry Edward Fane (1778-1840), comandant al trupelor
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
inițiatic debutând cu dezrobirea dracilor din închisoarea lor și împrăștierea lor în întreaga lume; la rai se ridiculizează; numai iadul îl dezgustă în cunoscător. Daca ar ține de el, ar rămâne întotdeauna acolo. Nu-l epuizează prin fiorul de spaimă, dezgust, cu speranța de „a rivider le stelle”, cum o spune Dante în ultimul vers al Infernului. Talpa Iadului bate dintr-o darabană pe care apare întinsă o piele de câine. Cum ne aflăm în Infern, fiara nu poate fi decât
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
iute" /113 ÎI.4.d. Semiotica corupției că pasiune anul electoral 2004 /117 ÎI.4.d.1. Corupția (politică) o stare a lucrurilor /118 ÎI.4.d.2. Configurațiile iconice ale actorilor politici și sociali /120 ÎI.4.d.3. Dezgustul stare a sufletului /124 ÎI.4.e. Coduri politice corporale mâna electorală /126 ÎI.4.e.1 Mâna implicare gestuala electorală a lui Traian Băsescu /127 ÎI.5. Dincolo de textele literare /134 Visul fetei de la țară reprezentarea sociosemiotică a realității
by Camelia-Mihaela Cmeciu [Corola-publishinghouse/Science/1056_a_2564]