1,016 matches
-
susținerea unei opinii despre modul în care tema și viziunea despre lume se reflectă în textul poetic studiat Consider că aceste două ipostaze validează opinia criticului N. Manolescu, care afirma: „Poetul se joacă pe sine... dar nu spre a se disimula, ci spre a se exprima“. În primul rând, subiectul liric este omul care trăiește, destrămat de spaime, sentimentul eșecului. El se simte amenințat, invadat, anulat de mecanica distrugătoare a unei lumi în dezagregare și nuși disimulează spaimele, ci le exprimă
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
nu spre a se disimula, ci spre a se exprima“. În primul rând, subiectul liric este omul care trăiește, destrămat de spaime, sentimentul eșecului. El se simte amenințat, invadat, anulat de mecanica distrugătoare a unei lumi în dezagregare și nuși disimulează spaimele, ci le exprimă obsesiv. În al doilea rând, lumea însăși se configurează ca un topos al morții, ca o multiplicare halucinantă de goluri istorice. „Personajul“ bacovian ființează, așadar, ca actor tragic pe scena lumii, în orizontul limitei și al
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
întrun univers „tehnologizat“, în care până și țăranul a pierdut sentimentul comuniunii cu natura - accentuează o viziune polemică în raport cu poezia sămănă toristă și proletcultistă românească. Sub stratul aparenței de joc și pastișă, vădind elibera rea fanteziei de orice constrângeri, se disimulează, însă, un mesaj grav: ideea că progresul științei nu ameliorează condiția umană nu anulează lupta omului cu timpul, cu moartea. Item 2: prezentarea a două imagini/idei poetice relevante pentru tema și viziunea despre lume din textul poetic studiat Absurdul
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
de cuvânt. 4. motive literare: lebăda, zăpada, căutarea, apa, curcubeul 5. dimensiunea spațială: În patria sa; până la cele din urmă hotare. 6. Poezia Autoportret ia forma unui discurs descriptiv la persoana a IIIa. Rolul acestei persoane gramaticale este de a disimula prezența eului liric, sub aparența lirismului obiectiv. Estomparea principalei instanțe a comunicării lirice este motivată artistic prin aplicarea tehnicii picturale a autoportretului. Efectul „dedublării în oglindă“ este focalizarea viziunii artistice nu asupra eului liric - construct textual convențional -, ci asupra autorului
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
psihică și continua devenire a eroinei). Nonconformista adolescentă pare capricioasă, instabilă, luând decizii care dezarmează. Acestea ascund însă o mare luciditate, o judecată matură, o justă apreciere a circumstan țelor și a oamenilor. Sub aparența frivolității sau a cochetăriei se disimulează convin gerea fermă a eroinei că, întro lume a bărbaților, o fată fără zestre nuși poate afla un loc acceptabil decât prin lumina frumuseții, a tinereții, a spiritului și sensibilității. Cu o intuiție remarca bilă, Otilia se comportă adecvat fiecărei
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
critică metodică a gândirii democratice. Mai întâi, ea n-a încetat să denunțe „pretinsele drepturi ale omului”. încă din scrierile sale din tinerețe, Marx stigmatizează această filosofie care atribuie în mod fictiv aceleași drepturi tuturor indivizilor când, de fapt, ea disimulează exploatarea cu care modul de producție capitalist îi împilează pe muncitori. Deosebirea, curând specificată, între „libertățile formale” proprii „republicilor parlamentare” și „libertăților reale” generate de edificarea socialismului este astfel menită unui viitor strălucit evidențiind alergia pe care o vor manifesta
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
din spatele unui sistem simbolic preexistent: "Dacă realitatea socială nu are deja o dimensiune socială, și, ca atare, dacă ideologia, în sensul său evaluativ, mai puțin polemic sau negativ, nu a fost constitutivă existenței sociale, ci doar a distorsionat-o sau disimulat-o, atunci procesul distorsiunii nu poate să înceapă"126. Soluția gânditorului francez este, în acest context, aceea de a găsi o funcție a ideologiei care să o preceadă pe aceea a distorsiunii, și ajunge astfel la ideea lui Clifford Geertz
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
a cărui exaltare romantică e subminată În adînc de un soi de scepticism ultim, ce pune sub un tremurător semn de Întrebare pînă și cele mai Înalte certitudini. Balansînd Între extreme și excese, el se știe mereu vulnerabil, retorica sa disimulează cele mai adeseori o sensibilitate rănită sau fără apărare. El nu are ascuțișul ironiei reci a unui Stephan Roll, decizia și fermitatea violențelor de limbaj ale lui Geo Bogza chiar atunci cînd vorbește despre „exasperarea creatoare”, și nici degajarea jucăușă
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
În acea stare de absolută disponibilitate, deschisă oricăror modelări. În acest spațiu dinamic, „miliardarul de imagini” s-a cheltuit cu o generozitate dusă pînă la risipă, desfășurînd, cum s-a spus de atîtea ori, spectaculoase, sărbătorești focuri de artificii, care disimulau, abia, o originară neliniște. Lumina foarte multora dintre ele ajunge, Încă vie și proaspătă, pînă la noi. ARMURI FRAGILE Patmos și alte șase poeme nu e, totuși, ultima scriere a poetului În limba română. Ultima plachetă pe care trebuia s-
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
evoluția scrisului său, Înscriind, și la acest nivel al opțiunilor formale, o aspirație - nerealizată, de altfel - spre un echilibru dificil de atins. Aproape fără cusur dacă le considerăm sub unghi strict tehnic, sonetele din acest ultim ciclu românesc nu pot disimula Însă fisurile lăuntrice ale eului, vulnerabilitatea pe care am evocat-o. Ipostaza "eroică" a subiectului liric cedează, cum s-a văzut, locul celei a așteptării nu foarte sigure de succesul ei, În fața "cetății". Sub armura și În cortul presupusului cavaler
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
decât să urască mișcarea care deplasează linia vieții dincolo de Styx; voise tot timpul să se opună pierderii lor, spunându-le "nu te mișca". Virtutea de căpătâi a romancierei este proteismul, atât în privința partiturii stilistice, cât mai ales în a se disimula fără cusur sub veșmintele unui narator, bărbat, și pe deasupra și medic, simțind, iubind și suferind ca un bărbat și povestind cu bravura virilă și rigoarea chirurgului. O dovadă în plus că nu există proză sau poezie feminină, ci doar literatură
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
face o disecție a organismului social albanez mutilat psihologic de doctrina marxist-leninistă a Conducătorului (cu episoade trecătoare de titoism, de maoism, dar mai ales de stalinism) și totodată terorizat și împilat de mecanismele suspiciunii și ale denunțului. Obișnuit să-și disimuleze adevăratele sentimente și reacții, naratorul colectează nuanțele psihozei învederate de relațiile interumane definitiv otrăvit. Supunându-se el însuși acelui ralenti analitic instaurat de romancier, protagonistul ajunge să se întrebe dacă nu cumva își câștigase dreptul de a sta la tribună
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
Telefon, Romantic, Ispita clipei, Bărbat învins, Spovedania unui copil al Erosului nostru și multe alte piese din ciclul De-amor și de-amar (joc de cuvinte mizând pe rezonanțele etimologice ale celui de-al doilea termen) sunt elegii erotice convertite, disimulate prin prozodii sprințare și prozaizări voite: „Noi ne iubim în paturi de-mprumut;/Pe-o canapea îngustă, fără pernă,/ Crezând că aventura de-un minut/ Devine lesne «dragoste eternă»” (Destin). Altele nu-și trădează substanța elegiacă, chiar dacă păstrează elemente prozaice
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290668_a_291997]
-
ca pe un destin inexorabil, cu tendința de a se abandona pasiv celor care-l îngrijesc. Alți pacienți manifestă un refuz conștient de a recunoaște că au diabet zaharat, au o reacție de pseudoacceptare (acceptă că are diabet dar își disimulează condiția în societate și în mediul profesional, de teamă că ceilalți își vor schimba imaginea despre el). Procesul de acceptare activă a diabetului se manifestă ca fiind un proces de maturizare, de identificare pe care diabeticul trebuie sa-l parcurgă
Tratat de diabet Paulescu by Mariana Costea, Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92211_a_92706]
-
caracteristice. Cel mult unele accente („șopârlele”, referirile la realitatea proximă) se acutizează sau capătă o mai mare transparență. De altfel, o parte a poemelor au trecut cu minime modificări dintr-un volum în altul. E o poezie îndatorată spiritului bufon, disimulând sub aerul de neseriozitate și de jovialitate frivolă identitatea unui sentimental care își exteriorizează melancolia în tumbe și poze ludice. Pe scurt, neseriozitatea unui serios care ezită să se ia în serios. Formula compozițională constă în patinarea - versificată riguros, cu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287488_a_288817]
-
-și releva din plin tâlcul moralist trebuie să fie acceptată și contaminată de duhul miraculosului existent în eposul popular. Prozatorul mimează cu subtilă și uneori șireată dezinvoltură tonul naiv și grav, propriu în special snoavei apocrif-religioase, și de a-și disimula intenția moralizantă prin redimensionarea faptului divers dintr-o perspectivă aparent ireală, desprinsă de contingent aparținând, parcă, unei lumi a miracolelor cotidiene. Norocul culegătorului debutează printr-un pasaj care, la prima vedere, s-ar zice că transcrie literalmente o ,,poveste’’ spusă
Fantasticul în proza lui Ion Luca Caragiale by Elena Deju () [Corola-publishinghouse/Science/1278_a_1923]
-
Al. Cistelecan crede că în producția poetului nu există vreo originalitate fundamentală, frapant „revoluționară”, semnalează importanța retoricii, o retorică a ironiei, „al cărei precipitat - angoasa - pare o achiziție involuntară”, și o retorică a omisiunii, menită să blocheze confesiunea și să disimuleze sentimentul, îi demontează migălos ceea ce numește o „inginerie ironică a confesiunii”, o „nouă linie tehnologică de asamblare a unor substructuri” ale poeziei, cu „o producție în regim depresiv-convențional și înclinat spre gratuitate”, afirmă că poetul a fost, în cele din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288071_a_289400]
-
articole sau cronici referitoare la cele mai diverse domenii (cultură, economie, istorie, politică etc.). Textele care se referă propriu-zis la domeniul literar nu sunt extrem de multe astfel încât subtitlul amintit poate fi privit, mai degrabă, ca o mască folosită pentru a disimula adevărata intenție a redactorilor, aceea de a-și afirma, în revistă, opiniile social-politice. 3.2. Pledoaria pentru o literatură socială Primul număr al celei de-a doua serii se deschide cu articolul Prefață 103, menit să precizeze statutul revistei, să
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
de o asemenea natură, e joc parodic și autoparodic, pentru că orice alunecare spre "metafizica" romantică este imediat amendată. Lucrurile certe sunt clișeele comun acceptate și pe care universul nou le refuză. Poezia are un anumit tragism, inspiră o tristețe ascunsă, disimulată în indiferența cu care e construit universul poetic, dar marcat prin trimiterea la El Greco. Refacerea textului din altele e subliniată și de trimitele la "parafraze", textul se pierde-n intertext, singurele modificări sunt date de renunțarea la registrul solemn și
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
sau editorului publicației respective. Totuși, pot exista situații în care un guvern nu dorește să fie asociat direct cu materialul inclus în propagandă. În astfel de cazuri, poate pune în circulație anumite opinii sau relatări într-o manieră care să disimuleze originea lor. Acest lucru este posibil fie prin inserarea lor în publicații pe care nu le deține sau nu le controlează, fie prin includerea în publicații considerate de opinia publică independente, dar care sunt, de fapt, controlate de guvern 21
[Corola-publishinghouse/Science/2146_a_3471]
-
dar care sunt, de fapt, controlate de guvern 21. Există două motive majore pentru care un guvern poate recurge la propaganda anonimă. În primul rând, este posibil ca publicul-țintă să fie mai dispus să accepte propaganda dacă originea acesteia e disimulată, iar substratul nu este evident. De exemplu, propaganda desfășurată de Marea Britanie în Statele Unite înainte de intrarea Americii în Primul și în cel de-al Doilea Război Mondial s-a bazat adesea pe mecanisme secrete pentru a da impresia unei relatări obiective
[Corola-publishinghouse/Science/2146_a_3471]
-
convingă adversarul că este mai puternic decât în realitate sau să îl convingă să facă anumite concesii politice pe care altfel nu ar fi dispus să le facă. Sau, dimpotrivă, este posibil ca una dintre părți să încerce să își disimuleze adevărata capacitate militară pentru a-și liniști adversarul și a-l determina să nu încerce, la rândul său, să își suplimenteze efectivele militare. Dacă forțele militare ale unui stat sunt limitate de un tratat privind controlul armelor, acesta ar putea
[Corola-publishinghouse/Science/2146_a_3471]
-
civil nord-irlandez. PÎRA ar fi pierdut doar 276 de combatanți, însă această cifră este discutabila, deoarece mulți membri ai partidului Sinn Fein care erau în același timp membri ai PÎRA au fost asasinați. De asemenea, PÎRA a încercat să-și disimuleze pierderile suferite, de exemplu îngropîndu-și în secret morții. Aceeași practică a ascunderii victimelor a fost folosită și de oficialii Armatei Britanice, care uneori afirmau că militarii britanici uciși în urma unor confruntări cu ÎRA ar fi murit de fapt ca urmare
Studii irlandeze by Codruţ Constantinescu [Corola-publishinghouse/Science/909_a_2417]
-
timp o poezie de atmosferă, de notații, transpunând, cu simplitate și autenticitate, stări sufletești, senzații, emoții, meditații și rememorări. Periplul liric depășește însă cadrul unei experiențe individuale, căpătând valori simbolice. Versul e străbătut de o melancolie reținută, cu rezonanțe grave, disimulate cu discreție și finețe de ironia contrapunctată sentimental, sesizabilă nu atât în cuvinte și expresii, cât în atitudine. Poetul apelează adesea la simboluri mitologice, spre pildă plecarea pe front, din portul Brăila, fiind asemuită trecerii Styxului, în lumea neființei, cu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288761_a_290090]
-
la „Scrisul bănățean”, „Orizont”, „România literară”, „Luceafărul” ș.a. Între 1990 și 1998, editează la Timișoara publicațiile „Ecologistul” și „Cuvânt românesc”. Debutează cu poezie în „Scrisul bănățean” (1960) și editorial cu volumul de versuri Afectivități conștiente (1968). În poezie, B. își disimulează trăirile, folosind fie jocul schimbător al măștilor, fie refugiul în artificiu și calofilie. Fragilitatea unei sensibilități adolescentine se convertește în grandilocvență, poză, gestică excesivă, sonorități metalice, regizate în mici spectacole funambulești. Marele solstițiu (1989) fixează starea de frenezie și fulguranță
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285954_a_287283]