1,297 matches
-
sunt similare cu sindromul Bartter, cu mențiunea că pacienții prezintă hipercalciurie, iar cei cu sindrom Bartter sunt normo sau hipocalciurici; hipercortizolism în sindromul Cushing, corticoterapie prelungită; pseudo hiperaldosteronismul - absorbție excesivă de reglisă (bomboane, băuturi aromatice). b) Nefropatii organice • Acidoza tubulară distală (tip I) - tubul distal nu poate excreta adecvat ionii de H+; urina are un pH > 5,5; se produce frecvent o scădere a bicarbonatului seric, tendință la acidoză metabolică și, secundar, creșterea fosforului și calciului urinar; • Acidoza tubulară proximală (tip
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
bariu pot cauza hipokaliemii importante sub 2mmol/l; bariul blochează selectiv canalele de potasiu și împiedică ieșirea din celulă a potasiului, intrarea acestuia fiind neafectată; - Toluenul induce hipokaliemie și hipofosfatemie probabil prin redistribuția potasiului; se produce acidoză tubulară proximală și distală, cu pierdere de potasiu, ceea ce ar fi un argument pentru implicarea mecanismului de redistribuție în producerea hipokaliemiei. • Blocanții canalelor de calciu cresc captarea celulară a potasiului prin inhibiția canalelor de potasiu, activate de calciu. Ei reduc de asemenea creșterea interdialitică
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
proximală (tip II); acumulare rapidă de acizi (corpii cetonici din cetoacidoză, acidul lactic din hipoxie, intoxicație acută exogenă cu salicilat, etilen glicol, metanol); incapacitatea rinichiului de a excreta acizi în IRA sau IRC, defect de producție de NH4+ (acidoză tubulară distală hiperkaliemică de tip IV), hipoaldosteronism, defect de secreție de ioni de H+ (acidoză tubulară distală tip I). c) Acidoza metabolică este clasificată în: A. acidoză metabolică cu GA normală B. acidoză metabolică cu GA crescută. A. Acidoză metabolică cu GA
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
intoxicație acută exogenă cu salicilat, etilen glicol, metanol); incapacitatea rinichiului de a excreta acizi în IRA sau IRC, defect de producție de NH4+ (acidoză tubulară distală hiperkaliemică de tip IV), hipoaldosteronism, defect de secreție de ioni de H+ (acidoză tubulară distală tip I). c) Acidoza metabolică este clasificată în: A. acidoză metabolică cu GA normală B. acidoză metabolică cu GA crescută. A. Acidoză metabolică cu GA normală Cauzele acidozei metabolice cu GA normală (acidoze hipercloremice) sunt: pierderi gastro-intestinale de HCO3-: diaree
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
pancreas cu drenaj vezical; în aceste situații GA rămâne normală deoarece pierderea de bicarbonați este înlocuită prin Clpentru menținerea electroneutralității; pierderi renale de HCO3-:acidoză tubulară renală proximală (tip II); insuficiența secreției de H+ la nivel renal: acidoză tubulară renală distală (tip I), acidoză tubulară renală tip IV, insuficiență renală; infuzie de acizi: clorură de amoniu, alimentație excesivă; alte cauze: expansiune de volum rapidă cu soluție izotonică de NaCl. Gaura anionică urinară Cauzele renale ale pierderii de bicarbonat pot fi deosebite
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
un grup de boli în care eliminarea încărcăturii acide este alterată disproporționat față de reducerea filtrării glomerulare. Toate aceste afecțiuni sunt caracterizate prin acidoză metabolică hipercloremică cu gaură anionică normală. Sunt trei sindroame distincte: acidoza tubulară proximală (tip II), acidoza tubulară distală clasică (tip I), și acidoza tubulară distală hiperkaliemică (tip IV). a. Acidoza tubulară proximală (tip II) se caracterizează prin: defect de reabsorbție a bicarbonatului la nivelul tubului proximal; excreția urinară de ioni de H+ este normală; pH urinar normal; alte
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
încărcăturii acide este alterată disproporționat față de reducerea filtrării glomerulare. Toate aceste afecțiuni sunt caracterizate prin acidoză metabolică hipercloremică cu gaură anionică normală. Sunt trei sindroame distincte: acidoza tubulară proximală (tip II), acidoza tubulară distală clasică (tip I), și acidoza tubulară distală hiperkaliemică (tip IV). a. Acidoza tubulară proximală (tip II) se caracterizează prin: defect de reabsorbție a bicarbonatului la nivelul tubului proximal; excreția urinară de ioni de H+ este normală; pH urinar normal; alte anomalii ale reabsorbției proximale: glicozurie, fosfaturie, aminoacidurie
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
nu este posibilă chiar cu cantități mari de (HCO3-) (3-5 mmol/kg/zi), deoarece aceste soluții alcaline sunt rapid excretate prin urină. în plus antrenează pierderi renale de potasiu. Diureticele economisitoare de potasiu pot limita aceste pierderi. b. Acidoza tubulară distală tip I se caracterizează prin: defect de excreție de ioni de H+ la nivelul tubului distal, prin diminuarea activității pompei H+/ATP-aza, ceea ce antrenează o regenerare insuficientă a (HCO3-); pH urinar > 5,5; hipercalciurie secundară unei anomalii în reabsorbția calciului
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
a (HCO3-); pH urinar > 5,5; hipercalciurie secundară unei anomalii în reabsorbția calciului; cauze: (1) primară, idiopatică sau familială; (2) secundară: boli autoimune, boli genetice, nefrocalcinoze, nefropatii tubulo-interstițiale, toxice, medicamentoase; hipokaliemie, corijată prin aport de alcaline. Diagnosticul de acidoză tubulară distală este suspectat la pacienți cu acidoză hipercloremică și GA normală, hipokaliemie și incapacitatea de a scădea maximal pH-ul urinar. Tratamentul acestei perturbări constă în administrarea de alcali în cantități egale cu producția zilnică de acizi (1-2 mmol/kg/zi
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
scăderea mai marcată a K+ extracelular, cu manifestări simptomatice. De aceea se impune corecția deficitului de K+, înainte de corecția acidozei. Citratul de potasiu este forma preferată pentru pacienții cu hipokaliemie persistentă sau cei care asociază litiază renală. c. Acidoza tubulară distală hiperkaliemică de tip IV anomalia este legată de inhibiția amoniogenezei; hipoaldosteronismul sau insensibilitatea tubului renal la aldosteron ar genera hiperkaliemia, responsabilă de inhibiția amoniogenezei; se întâlnește mai frecvent la adult; se caracterizează prin pH urinar acid și hiperkaliemie; cauze: - deficit
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
dacă nu intervine o afecțiune intercurentă care ar exacerba hiperkaliemia. Corectarea hiperkaliemiei reprezintă obiectivul principal. Această corecție antrenează în majoritatea situațiilor corecția simultană a acidozei. Corecția hiperkaliemiei permite ca producția de NH4+ să crească, creând posibilitatea de tamponare a acidității distale. în situațiile cu deficit de aldosteron, se pot administra intermitent mineralocorticoizi (fludrocortizon 0,1 mg/zi). Ca alternativă, poate fi administrat un diuretic tiazidic sau de ansă. Aceste diuretice cresc oferta de Na la nivel distal și în consecință stimulează
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
glicol, metanol). Acidozele cronice de origine renală -(vezi acidozele renale) Tratamentul acestor acidoze este necesar pentru a preveni pe termen lung litiaza renală, nefrocalcinoza, demineralizarea osoasă și la copil întârzierea în creștere. în acidoza tubulară proximală de tip II și distală de tip I, se recomandă săruri alcaline de sodiu sau potasiu (bicarbonat sau citrat) în funcție de anomalia predominantă. Pentru acidozele tubulare hiperkaliemice tratamentul va conține: rășini schimbătoare de ioni (kayexalate), furosemid, fludrocortizon în caz de insuficiență suprarenală. în acidoza din insuficiența
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
corectează tulburarea acidobazică. La nivel renal, diureticele (tiazide și diuretice de ansă) induc eliminarea de cloruri și diminuă volumul fluidului EC, fără modificarea bicarbonatului total din organism. Administrarea cronică de diuretice tinde să genereze alcaloză metabolică prin creșterea eliminării (ofertei distale) de sare, astfel că secreția de K+ și H+ este stimulată. Alcaloza este menținută prin persistența contracției volemice, hiperaldosteronism secundar, deficiență de K+ și activarea H+-K+-ATP-azei, pe măsură ce administrarea de diuretice continuă. Corectarea alcalozei este realizată prin soluție salină
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
pilieri ai VS unul către celălalt și a amândurora către anterior. Mișcarea sistolică anterioară a valvei mitrale (SAM) se pune în evidența atât în modul M cât și în cel bidimensional și constă în deplasarea bruscă în sistolă a jumătății distale a cuspei mitrale anterioare către SIV și contactul cu acesta. Durata prelungită a acestui contact (> 30% din durata sistolei) duce la creșterea gradului de severitate al obstrucției intraventriculare. Ca urmare a SAM, apare în timp o fibroză și îngroșare a
Tratat de chirurgie vol. VII by ŞERBAN BRĂDIŞTEANU, ALEXANDRINA TATU CHIŢOIU () [Corola-publishinghouse/Science/92073_a_92568]
-
mutațiile) se acumulează. Odată cu înaintarea- în vârstă se distruge echilibrul producere-reparare, apar deteriorarea celu- lelor și malfuncția. O altă teorie mult dezbătută în prezent este scurtarea telomerelor, proces esențial în senescență (8). Telomerul este o structură complexă, care acoperă porțiunea distală a cromozomilor pentru a-i proteja de fuziuni terminale „ilegitime”. ADN-ul și proteinele care alcătuiesc structura telomerului au rolul de a regla lungimea sa. În felul acesta este protejată integritatea genomului. Orice celulă normală are un număr limitat de
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by Viviana Aurulesei, Ioana Dana Alexa () [Corola-publishinghouse/Science/91919_a_92414]
-
la gleznă a fost de 20,6 ± 3,6J, reprezentând 24,9 ± 7,3% din lucrul net al articulației gleznei; - mușchii biarticulari par a avea un rol important în transferul energiei de la articulația proximală, produsă de mușchii monoarticulari la articulația distală; segmentele distale, cu mușchi cu fibre mai scurte și tendoane mai mari, se potrivesc cu contracțiile rapide de viteză. Aceste caracteristici, asociate cu mecanismul de transfer al mușchilor biarticulari, permit un produs eficient de mare putere la articulațiile distale implicate
VITEZA, calitate motrică. Fundamente teoretice by CECILIA GEVAT, BOGDAN CONSTANTIN RATĂ () [Corola-publishinghouse/Science/91722_a_92911]
-
a fost de 20,6 ± 3,6J, reprezentând 24,9 ± 7,3% din lucrul net al articulației gleznei; - mușchii biarticulari par a avea un rol important în transferul energiei de la articulația proximală, produsă de mușchii monoarticulari la articulația distală; segmentele distale, cu mușchi cu fibre mai scurte și tendoane mai mari, se potrivesc cu contracțiile rapide de viteză. Aceste caracteristici, asociate cu mecanismul de transfer al mușchilor biarticulari, permit un produs eficient de mare putere la articulațiile distale implicate în efortul
VITEZA, calitate motrică. Fundamente teoretice by CECILIA GEVAT, BOGDAN CONSTANTIN RATĂ () [Corola-publishinghouse/Science/91722_a_92911]
-
articulația distală; segmentele distale, cu mușchi cu fibre mai scurte și tendoane mai mari, se potrivesc cu contracțiile rapide de viteză. Aceste caracteristici, asociate cu mecanismul de transfer al mușchilor biarticulari, permit un produs eficient de mare putere la articulațiile distale implicate în efortul de accelerare a sportivului. Studiile profesorului de atletism, C. Vittori, 1996, au evidențiat o comportare specială a membrelor inferioare în timpul acestei faze de accelerare: genunchiul și glezna nu au relevat nici o destindere. De fapt, s-a dovedit
VITEZA, calitate motrică. Fundamente teoretice by CECILIA GEVAT, BOGDAN CONSTANTIN RATĂ () [Corola-publishinghouse/Science/91722_a_92911]
-
a alergătorului, Jacobs și colab. (1992) citat de C. Gwyneth și colab. (2007), consideră că „valoarea mare a forței mușchiului extensor al șoldului contribuie la mărirea puterii mecanice dezvoltate la acest nivelul, putere ce se transmite la mai multe articulații distale ale membrelor într-o manieră coordonată temporar. Faza de accelerare se caracterizează prin: - mișcarea de ridicare a genunchiului, în partea anterioară spre orizontală și pendularea gambei înainte, fapt ce asigură creșterea lungimii pasului (fuleului); - contactul tălpii cu solul pe pingea
VITEZA, calitate motrică. Fundamente teoretice by CECILIA GEVAT, BOGDAN CONSTANTIN RATĂ () [Corola-publishinghouse/Science/91722_a_92911]
-
servesc pentru a genera viteza de sprint în faza de mijloc a accelerării ( de tranziție). R. Jacobs și Van Schenau, 1992, au relevat aceste aspecte accentuând următoarele: - Acțiunile mușchilor biarticulari, contribuie la transferul de putere de la articulațiile proximale la cele distale. -Acțiunea mușchilor mari, monoarticulari ai șoldului este transferată la gleznă și sol, determinând o producție mare de putere care să ajungă la articulațiile distale, în ciuda faptului că ele au mușchi relativ mici. Privind efectele exercițiilor excentrice, într-o recapitulare referitoare
VITEZA, calitate motrică. Fundamente teoretice by CECILIA GEVAT, BOGDAN CONSTANTIN RATĂ () [Corola-publishinghouse/Science/91722_a_92911]
-
aspecte accentuând următoarele: - Acțiunile mușchilor biarticulari, contribuie la transferul de putere de la articulațiile proximale la cele distale. -Acțiunea mușchilor mari, monoarticulari ai șoldului este transferată la gleznă și sol, determinând o producție mare de putere care să ajungă la articulațiile distale, în ciuda faptului că ele au mușchi relativ mici. Privind efectele exercițiilor excentrice, într-o recapitulare referitoare la tratamentul și prevenirea accidentelor coapselor, U. M. Kujala și M. Jărvinen, 1997, au subliniat faptul că mușchii coapsei sunt accidentați mai ales în timpul exercițiului
VITEZA, calitate motrică. Fundamente teoretice by CECILIA GEVAT, BOGDAN CONSTANTIN RATĂ () [Corola-publishinghouse/Science/91722_a_92911]
-
malignizare este de 11-17,5% [60,61] cu supraviețuire la 5 ani de 100% pentru formele fără malignitate și 57% pentru cele cu cancer invaziv [79]. TRATAMENT Se indică întotdeauna rezecția chirurgicală, daca nu există contraindicații operatorii. Se preferă pancreatectomia distală, cu prezervarea splinei, de preferat realizată laparoscopic [11]. Nu este descrisă recurenta postoperatorie pentru chistadenoamele mucinoase neinvazive. La cazurile inoperabile sau cu comorbidități importante, se poate realiza ablația cu etanol[80]. Această constă în injectarea de alcool absolut în interiorul cavitații
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Nicolae Rednic () [Corola-publishinghouse/Science/92197_a_92692]
-
de tratament conservator și chirurgical. Dintre tehnicile conservatoare cele mai utilizate sunt dilatațiile și stentările cu diferite tipuri de stenturi: rigide siliconice, de oțel expandabile, hibride (Nesbitt și Walsh, 1998) [12]. Obiectivul tratamentului chirurgical este rezolvarea stenozei și a complicațiilor distale (bronși-ectazii, plămân distrus supurativ). Metodele chirurgicale recomandate sunt complexe: rezecția zonei stenozate cu anastomoză termino-terminală (în cazul stenozelor la nivel de trahee sau bronșii primitive), rezecție bronho-anastomoză (de exemplu, leziuni la nivelul originii bronșiilor lobare superioare sau bronșiei lobare medii
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Alexandru Nicodin, Ovidiu Burlacu () [Corola-publishinghouse/Science/92095_a_92590]
-
asemenea, secreția TSH. PIF sau PIH (prolactin inhibiting factor sau hormon): dopamina, inhibă secreția PRL. Inhibă și secreția TSH. Hormonii hipotalamici neurohipofizari: hormonul antidiuretic (ADH, AVP-arginin vasopresina): polipeptid cu 9 aminoacizi. Acțiuni: antidiuretică (favorizează resorbția facultativă a apei în partea distală a nefronului), intervine în producerea senzației de sete, diminuează secrețiile digestive, scade secreția sudorală. Intervine în procesul de învățare și memorare. în doze mari, farmacologice, produce vasoconstricție arteriolară. în doze mari, are și acțiune oxitocinică; crește sensibilitatea zonelor erogene la
Ghid de diagnostic și tratament în bolile endocrine by Eusebie Zbranca () [Corola-publishinghouse/Science/91976_a_92471]
-
și alte localizări. Leziunea are margini bine delimitate, pielea este roz strălucitoare, infiltrată și dură (piele de porc, coajă de portocală). Acropachia semnifică o mărire a extremităților datorată unei hipertrofii a osului subperiostal, în special la nivelul falangelor și capetelor distale ale oaselor mâinilor și picioarelor. Gușa multinodulară toxică (GMNT) este una dintre formele clinice cele mai frecvente de tireotoxicoză. Gușa comportă atât zone autonomizate hiperfuncționale, cât și zone nefuncționale. Este frecventă în zonele endemice, cu guși vechi multinodulare. Se consideră
Ghid de diagnostic și tratament în bolile endocrine by Eusebie Zbranca () [Corola-publishinghouse/Science/91976_a_92471]