1,187 matches
-
și intepretarea peisajului, pe când, cea din spate sau cea care cade perpendicular pe unghiul de incidență (”de sus”) stimulează claritatea peisajului. Din punct de vedere estetic, pe durata zilei, dimineața și seara, sunt cel mai bine puse în valoare peisajele (Drăguț, 2000:72 apud Paraschiv, 2011). Vederile scurte favorizează remarcarea detaliilor, de aceea, calitatea detaliilor din proximitate influențează aprecierea globală a peisajului; un primplan mediocru compromite întreaga perspectivă. Scara peisajului este evaluată în relație cu un reper ale cărui dimensiuni pot
Mentoratul în geografie: Ghid metodologic pentru practică pedagogică - studenţi, absolvenţi şi profesori-mentori by Viorel Paraschiv () [Corola-publishinghouse/Science/1702_a_3117]
-
s-o țin de mână, s-o ajute să urce scările. Eram întotdeauna gata să ajut și, în același timp, și ei îmi dădeau ceva întotdeauna - o prăjitură, un cuvânt bun sau fie și numai un sentiment pozitiv. I: Ce drăguț. S: Când sora mea era în liceu, era mai încăpățânată decât mine și mai puțin să facă ce i se spunea. Mereu se iscau certuri între ea și părinți. Unde să fugă când era supărată pe ai noștri? La bunica
[Corola-publishinghouse/Science/2308_a_3633]
-
vremea aceea? D: Ce pot să spun? Sensibil, spontan - ei, nu chiar. Singura definiție pe care pot s-o ofer e aceea că eram un copil normal, probabil puțin mai sensibil decât alții. Eram popular, așa că asta înseamnă că eram drăguț, bănuiesc. Nu pot să mă gândesc la mine în stereotipuri. Sigur că nu eram cel mai tare din parcare, dar nu eram nici prăpăditul cartierului. Pe o scală de la 1 la 10, eram între 7 și 9 în cadrul grupului, aveam
[Corola-publishinghouse/Science/2308_a_3633]
-
30 martie 1949 - sfârșit de aprilie 1949), Pitești (mai 1949 - sfârșit de august 1951), Gherla (septembrie 1951 - 7 iulie 1953), Jilava și Ploiești (pentru anchetă). A fost închis cu colegii săi Remus Ambruș, Ion Meziu, Ion Voin, Petru Săbăduș, Pavel Drăguț, Francisc Ciurea și Aurel Tacu, atât în Cluj, cât și în Pitești, până la declanșarea agresiunii. Juberian a fost inclus în lotul legionarilor clujeni conduși de Ioan Bohotici pentru că, deși era înscris la comuniști din anul I și ajunsese îndrumător politic
[Corola-publishinghouse/Science/2118_a_3443]
-
170 Dina (gardian) 132 Dincă 29 Dincă Ion 88, 91, 178, 182, 223 Dipșe Gheorghe 29, 33 Dîmbu Vasile 88 Doagă Toderiță 196 Doncaru 25 Doroftei Mircea 29, 33 Dragodan Constantin 55, 60 Dragomir 29 Drăghici (Alexandru) 232 Drăgoescu 56 Drăguț Pavel 143 Drohobeczky Attila Anton 75, 94, 127-128, 156, 158, 197 Duduța Petru 197 Dulea Mihai 29 Dulgheru Mihai (Mișu Dulgheru, Mișu Dullberger) 98, 100, 199, 225, 227, 230-232, 234-236 Dumitrache (moș Dumitrache, gardian) 28, 34 Dumitreasa Gheorghe 29 Dumitrescu
[Corola-publishinghouse/Science/2118_a_3443]
-
frumoase. Deschideți-le, scoateți semințele și lăsați-le la uscat pe o foaie de hârtie timp de 24 de ore, înainte de a le pune într-un plic. Dovlecii, dovleceii, pepenii galbeni și bostanii Gata, dovlecii au dat rod și colorează drăguț în roșu grădina dumneavoastră... Nu întârziați: și în cazul acesta, trebuie să luați primul fruct ajuns la maturitate pentru a recolta semințele. Tăiați leguma în două pentru a recupera semințele, pe care le veți spăla apoi cu apă caldă. Lăsați
[Corola-publishinghouse/Science/2318_a_3643]
-
mai bine de un an, iar Tarquin s-a mutat efectiv în apartamentul în care stăteam eu și Suze - deși se pare că ambii au început să petreacă din ce în ce mult timp în Scoția. Amândoi sunt atât de drăguți și de așezați, și toată lumea e de părere că fac un cuplu foarte reușit. Doar că, din când în când, când am mintea perfect relaxată, mă apucă panica și îmi vine să țip: “Poftim? Suze și Tarquin?“ Pe bune acum
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
Suntem atât de încântați să te cunoaștem, dragă Elinor! Luke ne-a spus atâtea despre tine! În clipa în care își îndreaptă ținuta, remarc că i-a șifonat gulerul lui Elinor, și nu-mi pot reprima un mic chicot. — Ce drăguț e aici! continuă mami, așezându-se. Totul e grandios! Se uită în jur, cu ochi curioși. Ei, ce comandăm? Un ceai sau ceva mai tare, ca să serbăm fericitul eveniment? — Ceai, cred, zice Elinor. Luke... — Mă duc eu să comand, zice
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
S-o deschid? — Te rog. Desfac panglica surescitată și deschid cutia, în care găsesc un castron albastru de sticlă învelit în hârtie, și o felicitare pe care scrie „Cu cele mai bune urări de la Marty și Alison Gerber“. — Uau! Ce drăguț! Cine sunt Gerberii ăștia? — Habar n-am. Niște prieteni de-ai maică-mii, bănuiesc. — Și... toți cei care vin la petrecere o să ne dea câte un cadou? — Cred că da. — A... ha. Dumnezeule. Rămân pe gânduri, uitându-mă la castron
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
-mă să ghicesc! E „Trăiește-ți visul, la Dream Dress, nu?“ — Nu, nu este acesta. Cynthia zâmbește. — Este „Visurile se împlinesc la Dream Dress?“ — Nu. Surâsul Cynthiei se încordează ușor. Este „Noi îți vom găsi rochia la care visezi“. A, drăguț! spune Suze, încuviințând politicoasă. Ale mele erau mai bune, îmi șoptește în ureche. Cynthia ne conduce înăuntru și ne invită să ne așezăm pe o canapea de culoarea untului. — Mă întorc imediat, spune cordială. Între timp, puteți să vă uitați
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
la ea, cuprinsă de un gând subit. Hei, Suze, dacă aș mai aștepta vreo doi ani cu nunta, copilul tău ar fi destul de mare... și ar putea să-mi țină el trena! — Vai! Suze își duce mâna la gură. Ce drăguț ar fi! Dar ce te faci dacă se împiedică? Sau dacă începe să țipe ca din gură de șarpe? — Nu m-ar deranja! Și i-am putea face un costumaș absolut superb... — V-aș ruga să revenim la subiect, dacă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
să mă uit cu atenție pe rafturi. Ooo. Clești pentru homar! Ia să-i cer! Și mânerele astea super simpatice pentru porumb fiert Și margaretele astea de plastic, atât de drăgălașe. Nu știu la ce folosesc, dar arată atât de drăguț! Notez cu grijă numerele acestora pe listă. OK. Altceva? Mă uit iar în jur și atenția îmi e atrasă de o mare strălucitoare de crom. Uau. Trebuie neapărat să avem și noi un aparat de înghețat iaurtul. Și unul pentru
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
descoperit ce simțim unul pentru celălalt... dar nu crezi că trebuie să le dăm o șansă acestor sentimente reciproce? — Tom, eu nu sunt absolut deloc interesată de persoana ta, spun. Punct. Și în aproximativ două minute mă mărit. Așa că ești drăguț să te dai din calea mea? — Habar n-ai ce te așteaptă! Habar n-ai care e de fapt realitatea crudă a căsătoriei! Becky, spune-mi sincer, chiar te imaginezi petrecându-ți restul zilelor alături de Luke? Zi după zi, și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
înzestrat cu anumite proprietăți, adică în virtutea proprietăților non-estetice. Proprietățile estetice nu sunt nimic mai mult decât acele judecăți ce sunt subiectul unei veritabile judecăți estetice, e.g., sentimentul de plăcere sau de neplăcere, și judecățile estetice independente, sentimentul agreabilului sau al drăguțului. Prin urmare proprietățile estetice au o componentă evaluativă a căror percepție implică percepția unor anumite proprietăți formale de bază ca forma și culoarea. Funcția simbolică a obiectului artei este, astfel, una estetică. 2. Nivelul pre-ontologic al operei de artă Potrivit lui
[Corola-publishinghouse/Science/84972_a_85757]
-
că am oprit pentru a o ajuta să ajungă mai repede la mănăstire un „semn”, o mână divină. „Sfântul Arsenie Boca m-a ajutat să prind trenul în gară la Ploiești, în ultima clipă, acum dumneavoastră care opriți, așa de drăguț, tot el mă va ajuta să găsesc și o cazare pentru noaptea aceasta, sunt sigură.” Mă întreabă dacă sunt pelerin și eu la rândul meu. Eu îi răspund că merg până la mănăstire din curiozitate, am auzit vorbindu-se mult de
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
spus simplu s-o las acolo, fiindcă sunt foarte aglomerați, să le dau cheile și să vin peste două zile. întâmplător, mă recunoaște un fost pacient, mecanic acolo, care vine și-mi spune că se poate rezolva ușor dacă sunt drăguț cu șeful atelierului. Mi-l arată, mă duc la el, are loc o discuție de cinci minute, care sfârșește cu 300 de lei vârâți discret în buzunar la salopetă și mașina intră în revizie. Fostul pacient, om de treabă totuși
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
capul între sîni. Ei, ce zici de asta? întreabă Vasilică. Să spun drept? Da, te rugăm. După scena la care am asistat acum, sper să mă ajute Dumnezeu să beau și eu lături... urmate de o astfel de recompensă. Ce drăguț! rîde Katia. Quel flatteur! zîmbește Vasilică. Eu însă eram cît se poate de sincer. Colecționarul Bătrînul Cernescu își trăia viața într-o izolare cvasitotală. Căsuța lui din zona Lascăr Catargi era înconjurată de garduri vii, înalte și impenetrabile privirilor curioase
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
la serviciu și am noroc. Imediat să plece cineva la mine, să-mi aducă un costum, ordon sec. Lada mă duce la serviciu și apoi intră în grevă. Nu mai pleacă și vecinul meu regretă că a fost atît de drăguț. Să-l ducă intendentul, spun sec. Este plecat după costum, mi se răspunde. Să-l ducă consilierul... Mașina cealaltă nu merge, are pană. Ocupați-vă de dumnealui, este vecinul meu, spun eu mergînd cu spatele înainte. Mă uit la ceas
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
nu-i "Dick", adică nu-i snobism, Dic se "distinge", nu-i un oricine, un boschetar canin. Are locul lui în apartament, este politicos..., se simte cât de colo că-i educat; ba, dacă ești un observator bun, distingi la drăguțul de Dic acel spirit inefabil caracteristic lumii artistice, din care, spre norocul său, face parte. * Acest Dic are totuși un defect: este bătrân. Nu mai este destul de agil, este mai puțin interesat de viață...; ba, de la o vreme, își târâie
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
să te umilesc Eram un psiholog practicant până ce am descoperit că aș putea face mai mulți bani ca hipnotizator ambulant așa că i-am lăsat baltă cu nevrozele lor - adăugă el. Marriott încuviință, dând din cap. - În aparență, toți se poartă drăguț cu mine. Presupun că oamenilor le place întotdeauna să vadă cum e pus la punct cineva pe care ei îl invidiază. Dar ceea ce nu înțeleg este de ce am consimțit la degradare? - Vinovăție. Marriott simțea cum face fețe-fețe. - Ce vrei să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/85115_a_85902]
-
strecor printre fantome cu aer uman, sau așa mi se păreau atunci, căci eram uluit să văd travestiți pe tocuri uriașe, cu păr artificial vopsit strident, fumând marijuana și sărutându-se În plin lobby. Camera pe care mi-o rezervase drăguțul de Jules era la etajul doi și, cum el era sensibil la modestia financiară a artiștilor care vin nu de pe Broadway, ci de dincolo de Viena, mi-o alesese pe cea mai ieftină, cu baia pe hol. Din nevoia de a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
întorcându-mă de la cinema direct acasă, fără a mai trece pe la tine. Am mai uitat ceva: mi-ai mai vorbit despre faptul că te simțeai încurcat. și mă gândeam: „La toate astea se mai adaugă și încurcătura de a fi drăguț cu mine, și faptul acesta complică și mai mult lucrurile. Nu ar fi oare mai simplu să renunțe nu la el, ci la mine?“ Să rămânem pur și simplu prieteni, și nu prieteni pur și simplu, ci cei mai buni
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
Convorbirile mele cu Mihai au aerul unor confesiuni în sensul religios al cuvântului. Mă ușurează. 27 noiembrie 1952 Lunea trecută, când i-am povestit lui țumpi pasiunea mea pentru Infante, mi-a spus: „De ce n-am fost eu copilul acela?“ Drăguț. Pentru mine singura soluție este să planez deasupra, precum lebăda în nori. Câtă afectație! Cât zâmbet! Mi-e teamă să nu alunec în melodramă. Cred că lui Mihai am să-i fixez o întâlnire ori duminică, ori numai săptămâna viitoare
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
pe urmă proaspătă de urs, în valea Gârcinului. Personajul principal - Vally, manifestând o groază plină de haz. Planurile nerealizate de hagealâc la mânăstirea Cheia, la sfinții părinți Macarie și Onanie, care mult se zice că ospitalieri sunt. Vally - teribil de drăguț și totdeauna egal cu sine însuși. Aceasta e tot. Tot și nimic mai mult! Întoarcerea la București pe un timp fără seamăn: toamna bucu reșteană în toată splendoarea ei! Reluarea de contacte. O școală ce se mută și nu mai
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
de petale ce ne-a guvernat sărbătoarea. Mama ne-a adunat laolaltă într-o sală ce, inițial, părea cam strâmtă pentru câți eram noi, dar suficient de încăpătoare pentru niște spirite îngemănate. Același fir Kundalini, pentru un singur corp subtil. Drăguții de ieșeni - excelente și îndatoritoare gazde! - au avut o atât de mare grijă de noi și de nabhi-urile noastre, încât pregătiseră și pungulițe pentru prasad-ul în exces! Ce de prasad! Câtă bucurie și câtă liniște emanată de toate Spiritele
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]