835 matches
-
Catalogul timbrelor poștale (Ed. RAO, 74,90 lei). l Vă recomandăm l Vă recomandăm l Vă recomandăm l Vă recomandăm l Povestea tatuajelor Fiecare tatuaj spune o poveste. Despre cel care îl poartă, dar și despre artistul care, orgolios și fascinat, a ales să remodeleze corpul uman, devenind el însuși parte a poveștii celuilalt. În jurul protagonistului, artistul underground, supranumit Michelangelo Electric, ia naștere un mozaic de istorii individuale, intercalate cu hărți ale corpului și marcaje ale fantasmelor. „Scris cu vervă și
Agenda2006-21-06-timp liber () [Corola-journal/Journalistic/284993_a_286322]
-
sintagmă din laboratorul eminescian pe care am împrumutat-o ca titlu pentru cărțile mele despre înfățișările morții) nu e înnăscută, iar societatea nu și-o ia în sarcină. Prosperitatea, succesul, progresul se definesc, toate, prin ocultarea finitudinii. Într-o lume fascinată și modelată de comunicare, moartea poate apărea ca indecentă, căci retează relația. Insuportabil și dătător de panică, „fără-răspunsul” ei se cere „mușamalizat” prin scenarii acceptabile ale muritudinii. Dacă lumea reală e finită și duce inevitabil spre moarte, lumea ficțională e
Despre moarte, numai de bine by Irina Petraș () [Corola-journal/Journalistic/4402_a_5727]
-
mamei, "pleacă, trăiește și devino" își dezvăluie sensul: viața nu poate fi trăită în absența mizeriilor mărunte, în absența crizelor și a căutării, în absența dragostei, în absența întrebărilor esențiale. O scenă revine ca un leitmotiv al filmului, Șlomo privește fascinat luna, îi vorbește, momentul de magie este pe deplin interiorizat. Privită din orice colț, ea este întotdeauna acolo, ea este acel numitor comun, acel reper esențial în peisaj asimilat acestei nostalgii după mama pierdută. O serie de intermitențe, notațiile en
Trăiește și dă mai departe! by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/9365_a_10690]
-
transpirație. Cu mare greutate, ea reușește să-i tragă cămașa lipită de sudoare pe piele nespălată de care se desprinde ca o foaie unsă cu pap. Călătorii ceilalți, femeile care la început țipau de groază, de scîrbă, acum tăcuseră privind fascinate ciotul brațului îmbrăcat într-un ciorap vechi de damă cu multe ochiuri și fire duse, cu un zgîrci la cot strîngînd mușchiul flasc, slăbit. Țiganul începe să cînte obscen cu ciotul în sus: Cînd era mămica fată..." - etc. * Ascuțim orice
Anchete by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/16318_a_17643]
-
TV s-ar fi realizat - textul unei prime emisiuni dedicate cărții. De atunci tot caut cu disperare o variantă mai bună de ,a sta în cap" (vorba lui Tatulici), pentru a atrage atenția lumii asupra splendorii cărții într-o lume fascinată doar de splendoarea bârfei. Nu știți cum am putea transforma discursul despre carte într-o specie a bârfei? Nu știți de unde s-ar putea învăța repede, cât mai repede, până nu dispare cartea, bârfa despre cărți? Un motiv pentru care
Cum să bârfim despre cărți? by Gabriel Liiceanu () [Corola-journal/Journalistic/10713_a_12038]
-
laborator improvizat pentru a scoate efecte deosebite datorate (și a) unor trucaje, atât cât mă pricepeam. Obțineam câte o victorie insignifiantă, dar care mă făcea fericit după ore și ore petrecute cu mânuirea aparatului de mărit. Eram, de multe ori, fascinat și, încântat, arătam în ziua următoare colegilor și șefilor mei rezultatele efortului meu noctorn; colegii mă complimentau de circumstanță, iar șeful mă amenința cu sancționări pentru întârzieri la program. Omul vorbea și mai totdeauna se ținea de cuvânt, astfel că
"Artă vs artă" by Dumitru Hurubă () [Corola-journal/Journalistic/12766_a_14091]
-
să vadă în evoluția fiului său realizarea unei personalități ale cărei bucurii erau legate de creativitatea sa. Nu era drept ca trupul să-l trădeze, ca trupul, în mod catastrofal, să nu depindă de voință. Își privea fiul lucrînd, abstras, fascinat, fiul meu își va descoperi darurile, dar nu va avea timp pentru cuceriri, va lucra, va imagina, dar nu va avea timp să-și termine operele. Pictura sa este inevitabilă, aceasta e recompensa, fiul meu nu poate înlocui pe altcineva
Carlos Fuentes - Copiii by Simona Sora () [Corola-journal/Journalistic/12938_a_14263]
-
le scrie de ani de zile. De aceea, așa cum facem exerciții de gimnastică, trebuie să facem și exerciții de libertate. Este ceea ce eu propun de ani de zile prin aceste editoriale. Nu aștept miracole, politica inspiră în continuare repulsie și fascinați. Ea poate fi și un auto vaccin la ceea ce ni se întâmplă (...). Îndrăznesc să formulez un îndemn: ocupați viitorul”, a susținut Năstase.
Mesajul "despre libertate" a lui Adrian Năstase citit de fiul său, Andrei () [Corola-journal/Journalistic/41002_a_42327]
-
domeniul filmului, am trecut la fotografie.“ De la o carte În 1989 a citit cartea lui Viorel Sălăgean „Meridianul Albastru“. Într-un capitol de 50 de pagini, a făcut cunoștință cu iurtele, kumâsul, deșertul Gobi și cu ospitalitatea mongolilor. A rămas fascinat. Fiind și o țară mai puțin cunoscută, dar ceva mai ușor de abordat pentru o primă expediție, patria lui Gingis Han a devenit prima sa destinație. „Mongolia 2003" a fost începutul unui proiect personal: „Descoperă-ți semenii”. „Acesta vrea să
Agenda2003-32-03-b () [Corola-journal/Journalistic/281353_a_282682]
-
sînt atît de subtil manevrate încît imaginea evită spectaculos atît retorica realului nemijlocit, cît și dezagregarea, fuga în abstracțiunea fără memorie, a purei subiectivități. Dacă, din punct de vedere formal, Dan Bota este un analist voluptos al realului, o conștiință fascinată și sedusă de spectacolul enorm al culorii, un hedonist, pînă la urmă, care celebrează frumusețea creației pe măsură ce o descoperă și o ia în posesie, din punct de vedere al angajării morale și al filosofiei implicite, chipul artistului ia o altă
Expresivitatea contrariilor by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/11288_a_12613]
-
însoțește, pînă la Telefoane, unde ne despărțim. Convorbire vivace, de genul cinic.” Este interesant de reținut această intruziune a dramei și atitudinii cinice în peisajul încărcat de conotații relaxante. Spre seară, plimbarea se derulează „în plin tărîm magic”, dar scriitorul, fascinat, recunoaște: „Urcăm, eu destul de dificil, treptele de piatră...” Se anunță greul? Realitatea propune cele mai disparate elemente pentru a crea un univers, unul foarte concret, care, prin descriere și magie, își modifică dimensiunile, se pregătește pentru altceva. Acum „treptele de
Desprinderea de lume by Olimpiu Nușfelean () [Corola-journal/Journalistic/2391_a_3716]
-
existența lui (scriptică) evoluează, în perioada ’77-’82, la situarea ființei în mijlocul lumii. Scriitorul reinventează viața, propria viață, prin fireasca, atenta și detaliata „copiere” a acesteia, a „transcrierii” ei pe hîrtie. Este ficționalizarea supremă. Ce-l determină însă să urmărească fascinat frîngerea zborului? Temerile lui Radu Petrescu se adună în chintesența unei fraze, pe care am mai invocat-o: „Lucrul cel mai îngrozitor care i se poate întîmpla cuiva: să se trezească, viu, în sicriu, sub pămînt”. Dar pentru un scriitor
Desprinderea de lume by Olimpiu Nușfelean () [Corola-journal/Journalistic/2391_a_3716]
-
Acum încep propriuzis istoriile. Vom citi despre un Arghezi pentru care tânărul critic escaladează balustrade și aproape leșină de emoție când îl vizitează, un Vianu căruia autoironia îi umaniza erudiția, un Zaharia Stancu pe care tinerii redactori muștruluiți îl ascultă „fascinați, vrăjiți, cum își dezvoltă discursul incriminator, făcândune praf și pulbere, cu acele alternări de propoziții scurte și lungi, cu acele caracteristice repetări ritmate ale anumitor cuvinte, de indiscutabil efect oratoric”. Despre multe alte asemenea. Interesant este felul în care Gabriel
Vocația seninătății by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/3223_a_4548]
-
unor Michel Leiris, François Nourissier, Annie Ernaux, sau Serge Doubrovsky. Există, din ce în ce mai efervescentă, mai paradoxală și mai contradictorie, și o literatură autobiografică a blogurilor. Cum ați caracteriza pactul autobiografic convertit în discursul virtual al internetului? În anii 1999-2000, intrigat și fascinat, am petrecut un an pentru a observa ceea ce se numeau atunci „cyberdiariștii” pe internet în limba franceză, și această investigare, redactată ea însăși sub formă de jurnal, a fost publicată în cartea mea Dragă ecranule (2000). În octombrie 1999, existau
Philippe Lejeune: „Neliniștea pe care cititorul o încearcă față de istoria sa personală...“ by Iulian Bol () [Corola-journal/Journalistic/4441_a_5766]
-
perfect contrapunctic, adaptat unor situații greu imaginabile, s-a întâmplat să-l urmăresc pe Andrei Pleșu evoluând asemeni unui desăvârșit maestru de ceremonii, combinând abilitatea unui Houdini cu suplețea acrobatului capabil să domesticească gravitația. L-am văzut reflectat în privirile fascinate ale prietenilor mei, Paula Apreutesei și Silviu Hotăran, în Aula Magna a Universității din Timișoara, ticsită cu studenți veniți să-l audă conferențiind despre inimă în cadrul Conferințelor Microsoft. Și chiar despre asta a vorbit, când chirurgical, când în regim metafizic
Vom mai avea un al doilea Pleșu? by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/7378_a_8703]
-
înainte ca aceasta să moară. Îl iubește? Pe cine? Nu mai este vreme de răspunsuri. Mai există azi astfel de legăminte? Și dacă da, mai sînt duse la îndeplinire? Copacul nostru freamătă. Discret. În raport cu el, interpreții sînt pitici. îl privesc fascinată. însumează diferite perspective, profunzimi, distanțe, spații de joc, drumuri care vin și se duc, care urcă și coboară în coama lui, care merg în sus, în jos, ca pe scara lui Iacob. Ca și noi. Ca și aspirațiile noastre, ca
Charlotte by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/11982_a_13307]
-
pensionari) și la ora 19,30. Cântecul cehovian al lebedei este, la drept vorbind, doar un pretext dramatic căci, în decorul Ninei Brumușilă, costumele (excelente) Adrianei Popa și pe muzica lui George Marcu, vreme de aproape două ceasuri publicul asistă fascinat/amuzat/înduioșat la un recital Mălăele: nu Mălăele „în Cehov“, ci Cehov pentru Mălăele, plus o întreagă lume, de la Moliere... la Băsescu, recognoscibile în inconfundabila manieră Mălăele. „Măscăriciul“ a fost prezentat cu mare succes la Arad, ca spectacol de gală
Agenda2005-43-05-cultura () [Corola-journal/Journalistic/284319_a_285648]
-
Traiectoria artistică vizibilă a lui Bacon începe prin prelungirea - într-o direcție precisă - a traiectoriei lui Picasso. Între 1926 și 1928 acesta pictase o serie de personaje pe plajă, forme organice care se raportează la imaginea umană, distorsionând-o total. Fascinat, bulversat de aceste imagini, Bacon decide să se facă pictor și începe prin a explora domeniul deschis, dar neexplorat complet de Picasso. Deformările aplicate de Picasso corpului uman devin nucleul limbajului pictural baconian. Mărturisită târziu, cu reticențe, de însuși Bacon
Viața imaginilor, dialogul imaginilor (pe marginea unei expoziții Bacon - Picasso) by Marina Debattista () [Corola-journal/Journalistic/9712_a_11037]
-
decît în Transilvania, în textele cronicarilor, dar apariția lor este mai degrabă spontană, accidentală, neorganizată). În Transilvania, în schimb, foarte buna organizare instituțională austro-ungară a făcut ca ideile iluministe europene să se impună energic de la început, chiar cu sprijinul autorităților, fascinate, la rîndul lor, de raționalismul lui Voltaire, Diderot sau Rousseau. Aici, ideile de libertate sînt conceptualizate, iar țintele privind liberalizarea societății devin explicite încă de la început. Potrivit lui Adrian Marino, primul român care exprimă fără echivoc ideea de libertate în Transilvania
Istoria ideii de libertate by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/10939_a_12264]
-
cu perne cilindrice sub cap și la picioare, între doi, trei pilaștri zugrăviți în fel arab; acolo, sub curburile greoaie ale tavanului, moțăia dumnealui învăluit în umbrele serii că atlasul, ca mătasurile, într-o atmosferă leneșa după care am tînjit fascinat, aplecat peste marginea aceea îndepărtată. Ștearsă de timp." În fond, sub învelișul studiului științific se ascunde apologia unei arte poetice - poate adevăratul sîmbure al acestei cărți a cărei substanță refuză să se organizeze după așteptările cititorului dornic de aprig scalpel
Critica si condeiul autorului de fictiune by Stefana Totorcea () [Corola-journal/Journalistic/17678_a_19003]
-
a lui André Gide, mărturisind o prejudecată identică față în față cu relația erotică.)". Dimpotrivă, Fred Vasilescu e un personaj artificial, care își propune o iubire ideală în felul unui pariu cu sine aidoma celui al lui Gelu Ruscanu, un fascinat al unei idei decorporalizate: "iubirea lui Fred e inumană ca și dreptatea acestuia din urmă". Premisa simțămîntului său e însă o umanizare a fețelor mărunte ale concretului, a detaliilor a căror semnificație se prezintă exacerbată parcă pentru a reliefa intangibilitatea
Erosul lui Camil Petrescu by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/12399_a_13724]
-
calitatea imaginii și sînt condamnate din start la perisabilitate, filmele transpuse pe suport DVD sînt pregătite să înfrunte veacurile; și, în plus, imaginea e de o calitate superioară. Chiar și cei care "nu le au cu tehnica" trebuie să recunoască, fascinați, că filmul e pe cale să intre într-o nouă eră; consecințele tehnicii digitale asupra producției cinematografice mondiale sînt tot mai spectaculoase și survin într-un ritm din ce în ce mai accelerat. Deocamdată, la micul nivel "civil-artizanal", oricine poate să constate ce instrument fantastic
Pintilie și șapte discuri de aur by Eugenia Vodă () [Corola-journal/Journalistic/12522_a_13847]
-
ce-mi vorbeau de Fulcanelli? Pentru că, după părerea lor, putea să fie una și aceeași persoană, adică Fulcanelli și alchimistul. - Tu știi, mi-a spus Molinelli, privind cu o oarecare teamă spre Cecilia și Goldstein, care se uitau la noi fascinați, fără a mai face ceva, - tu știi că există un mare mister în jurul lui Fulcanelli.” (v. Abaddón...). Sau, pe când Victor Brauner parcurgea cărțile psihanaliștilor Theodore Reik (Le masochisme: l’opinion de Freud. Leș phénomènes..., 1953) sau Carl Gustav Jung (ed.
El Señor K și Monsieur K - filiații între Ernesto Sábato și Victor Brauner - by Emil Nicolae () [Corola-journal/Journalistic/5390_a_6715]
-
moduri de viață. În literatura noastră, aceasta e forma cea mai veche, căci toți diariștii autohtoni de la Milescu se trag. Interesant este că, o dată cu trecerea timpului, se observă o vizibilă culturalizare a formei. Pe la 1930, Eliade mai putea să descopere fascinat, aidoma călătorilor din secolul romantic (Golescu, Alecsandri, Filimon & Co.), mirajul unei culturi străine. Nu și autorii contemporani: mai ales în a doua jumătate a secolului (la Eugen Simion sau Gabriela Melinescu, de pildă), obiectul jurnalului de călătorie încetează să mai
Alisa în țara literaturii by Andrei Terian () [Corola-journal/Journalistic/11757_a_13082]
-
fi vrut să devin, tulburat de prezența, rară, a câte unui autor, întâlnit în întruniri similare. Ascultam spusele lor, crezându-le adevăruri. M-au mințit când i-am urmat? Am greșit când m-am îndepărtat? Pe măsură ce le vorbeam acelor copii fascinați de scris și oamenii lui, stârnit de curățenia nedumeririlor din sufletele lor, constatam că treceam hotarul unui timp care vine în viața scriitorului. Când trebuie să răspundă la singura întrebare a scrisului său: cât adevăr ai adus în Lume? întrebare
Hotarul by Ioan Lăcustă () [Corola-journal/Journalistic/12787_a_14112]