1,291 matches
-
face apel pentru asistență în combaterea avansului arab, care a primit în schimbul acceptării suzeranității france. Ducele, în vârstă de aproape 80 de ani, și-a reorganizat forțele sale împrăștiate, alăturându-le trupelor lui Charles Martel, care au luptat pe flancul franc stâng. Alianța i-a învins pe umayyazi în bătălia de la Tours în 732, respingându-i pe musulmani din Aquitania. Odo și-a condus trupele, jucând un rol important în distrugerea armatei musulmane. Oddone a murit în 735. Data este confirmată
Odo cel Mare () [Corola-website/Science/329043_a_330372]
-
ducelui longobard, depunându-l și ucigîndu-l în luptă. Ducatul longobard autonom a fost dizolvat și încorporat în regatul francilor, cu toate că succesorii lui Hrodgaud, deși numiți direct de către Carol, au continuat să poarte titlul de "dux Foroiuliensis". Fostului ducat longobard, regele franc a atașat și provincia Pannonia, devenită parte integrantă a Imperiului carolingian și un adevărat bastion împotriva incursiunilor avarilor și croaților. În 828, ultimul duce de Friuli, Balderic, a fost eliberat din funcție de către împăratul Ludovic Piosul în cadrul dietei imperiale de la
Marca friulană () [Corola-website/Science/324828_a_326157]
-
lui Berengar din 924, susținătorii săi l-au ales ca rege pe Ugo de Arles ca rege. Regele Ugo nu a numit un nou markgraf, așa încat a rămas vacantă. Ea s-a menținut ca o diviziune politică a Regatului franc al Italiei până la uzurpara tronului de către Berengar al II-lea, care a avut loc după moartea fiului lui Ugo, regele Lothar al II-lea din 950. Chemat de văduva lui Lothar, Adelaida de Burgundia, regele german Otto I "cel Mare
Marca friulană () [Corola-website/Science/324828_a_326157]
-
amp; Dohme , Lda Tel : +351 21 4465700 28 România France : Merck Sharp & Dohme Romania S. R. L . Laboratoires Merck Sharp & Dohme - Chibret Tel : + 4021 529 29 00 Tél : +33 ( 0 ) 1 47 54 87 00 msdromania@ merck . com contact@ msd- france . com Slovenija : Merck Sharp & Dohme , inovativna zdravila d . o . o . Tel : +386 1 5204201 msd slovenia@ merck . com Slovenská republika : Merck Sharp & Dohme IDEA , Inc . Tel . : +421 2 58282010 msd sk@ merck . com Italia : Merck Sharp & Dohme
Ro_496 () [Corola-website/Science/291255_a_292584]
-
pus în practică și mai ales că ar fi atras asupra sa atenția francilor, Arechis a optat în continuare pentru titlul de "princeps". În 787, în urma asedierii Salerno de către Carol cel Mare, el a fost nevoit să se supună suzeranității france. În acea vreme, Benevento era proclamat de către un cronicar ca "Ticinum geminum", în sensul de "a doua Pavia". Arechis a extins vechiul oraș roman, înălțând noi ziduri înconjurătoare în partea sud-vestică a cetății, unde Arechis a distrus vechile construcții pentru
Ducatul de Benevento () [Corola-website/Science/324618_a_325947]
-
fost reînnoite de către succesorul său Sico I. Niciuna dintre aceste promisiuni nu a fost îndeplinită, și descreșterea puterii și influenței monarhilor din dinastiei Carolingienilor a permis ducatului de Benevento să își sporească gradul de autonomie. În pofida neîncetatei ostilități a suveranilor franci, Benevento a atins în secolul următor apogeul, impunând tribut asupra Neapolelui și capturând Amalfi sub ducele Sicard. Când acesta din urmă a fost asasinat în urma unui complot, a izbucnit un război civil. Rudă cu Sicard, Siconulf a fost proclamat principe
Ducatul de Benevento () [Corola-website/Science/324618_a_325947]
-
de astăzi). Din cauza interdicției și amenințărilor lui Radbod, regele frizonilor, ce spunea că dacă Willibrord și ceilalți misionari vor intra pe teritoriul condus de el vor muri, aceștia din urmă i-au cerut ajutorul lui Pepin de Herstal, conducătorul regatului franc. Cu ajutorul său, după moartea lui Radbod, Willibrord a putut să introducă creștinismul printre frizoni, dar în varianta romană și nu în cea celtică. În anul 695, Papa Sergiu I l-a numit pe Willibrord episcop al Friziei, cu reședința la
Willibrord () [Corola-website/Science/330876_a_332205]
-
regiunea Aachen. După celți, regiunea este locuită de romani. S-au descoperit urme de băi militare romane din secolul I e.n. (datorită prezenței apelor termale). Soldații romani fondează orașul în secolul I e.n., după faimoasele băi termale ("Bad Aachen").Prezența francilor este semnalată prin dovezi istorice din secolul VII (morminte).În timpul regelelui franc "Pippin cel scurt", se construiește în Aachen curtea regală, care este menționată în manuscriptul "Aquis villa", din 765. Fiul lui Pippin, Carol cel Mare stabilește aici reședința Imperiului
Aachen () [Corola-website/Science/296773_a_298102]
-
de vie și pomi fructiferi. Obligațiile lor față de seniori erau în muncă sau în produse. Schimburile comerciale s-au diminuat. Se mai mențineau legăturile cu Imperiul Bizantin, întreținute de negustorii sirieni sau evrei. Se bătea moneda de aur în regatul franc. Treptat, circulația monetară s-a redus. Apar monede noi, de argint, ca "sceattas" din lumea frizona și din insulele britanice. Odată cu ruralizarea societății, orașele decad ca centre de producție, păstrându-și doar rolul politic și religios. "Dinarul" de argint emis
Economie și societate medievală () [Corola-website/Science/302703_a_304032]
-
a reformat lectura textelor bisericești și a impus transcrierea în formă artistică a cărților religioase și juridice. Influența Orientului creștin de inspirație grecească, zis și bizantin, îmbinat cu Occidentul creștin de inspirație anglo-saxonă și-a pus amprenta pe specificul național franc de la curtea lui Carol cel Mare. În această înflorire culturală vechile mănăstiri din jurul Rinului (ca Luxeuil, Corbie, Tours, Reichenau, St. Gallen, Lorsch, Reims, Aachen, etc) și-au organizat scriptoria și armaria dedicate copierii manuscriselor valoroase. Carol cel Mare și-a
Codex Aureus () [Corola-website/Science/298594_a_299923]
-
de Sud. Până în secolul IX locuitorii regiunii erau frizonii iar teritoriul făcea parte din Frizia. Nominal, teritoriul făcea parte din Imperiile Francilor, după Tratatul de la Verdun aparținând succesiv de Francia de Mijloc, Lotharingia și Francia de Est. În realitate, regii franci aveau puțină influență în domeniu, acesta aflându-se fie sub dominația nobililor frizoni fie sub cea a vikingilor. Primul conte cunoscut cu un oarecare nivel de certitudine este Dirk I (Teodoric) ce a domnit la începutul secolului X. Acesta purta
Comitatul Olanda () [Corola-website/Science/315057_a_316386]
-
într-un grad important, la supraviețuirea populației trimițând bani în țară. Penuriile sunt cronice, apa, electricitatea, benzina, uneori chiar unele produse alimentare de bază lipsesc. Nu mai există acorduri fiscale între Uniunea Comorelor și Franța din 1992.. "Francul comorian" sau "francul comorez" (în , iar în limba arabă فرنك قمري, cod ISO 4217: KMF, simbol local: FC) este moneda "Uniunii Comorelor". Este subîmpărțit în 100 de centime. De la 1 ianuarie 1999, rata de schimb se deduce din paritatea dintre francul francez și
Comore () [Corola-website/Science/303464_a_304793]
-
francilor. Acesta își impune puterea politică înființând un regat, dar limba galo-romană o asimilează pe cea a francilor. Totuși, elemente ale acesteia dau un suprastrat viitoarei limbi franceze. Limba galo-romană este fărâmițată în dialecte. Cele din nordul Galiei, sub influența francă, încep să formeze o grupare numită "oïl", iar cele din sud, cu alte trăsături comune, încep să formeze gruparea dialectelor "oc". Din perioada limbii protofranceze (sec. VIII-X) datează primele texte scrise ce reflectă o limbă diferită de latină. În secolul
Istoria limbii franceze () [Corola-website/Science/331697_a_333026]
-
franceza actuală subiectul nedefinit: "on dit" „se spune”. În lexicul limbii franceze actuale sunt circa 550 de cuvinte uzuale din suprastratul germanic. (În afară de "guerre" și "hache" date mai sus, vezi mai multe exemple în Lexicul limbii franceze, Suprastratul germanic.) Influența francă, ce s-a manifestat numai în jumătatea de nord a Galiei, a contribuit la accentuarea diferențelor dintre dialectele galo-romane din nord, cunoscute sub numele de dialecte "oïl", de cele din sud, numite dialecte "oc". Din acestea din urmă va rezulta
Istoria limbii franceze () [Corola-website/Science/331697_a_333026]
-
puși sub conducerea unor "duces" franci, însă ei s-au răsculat și și-au recâștigat independența în secolul al VII-lea sub conducerea regelui Radulf I. Către sfârșitul aceluiași secol, părți din Thuringia au trecut sub dominația saxonă. În timpul majordomului franc Carol Martel și a Sfântului Bonifaciu ("apostolul germanilor"), thuringienii au devenit din nou supuși ai francilor, fiind guvernați de duci franci având reședința la Würzburg, către sud. Autoritatea ducilor de Thuringia s-a extins sub Carol Martel și asupra unor
Turingieni () [Corola-website/Science/325079_a_326408]
-
sub conducerea regelui Radulf I. Către sfârșitul aceluiași secol, părți din Thuringia au trecut sub dominația saxonă. În timpul majordomului franc Carol Martel și a Sfântului Bonifaciu ("apostolul germanilor"), thuringienii au devenit din nou supuși ai francilor, fiind guvernați de duci franci având reședința la Würzburg, către sud. Autoritatea ducilor de Thuringia s-a extins sub Carol Martel și asupra unor părți din Austrasia și din platoul bavarez, inclusiv asupra văilor râurilor Lahn, Main și Neckar. Orașul-târg Raab constituia frontiera de sud-est
Turingieni () [Corola-website/Science/325079_a_326408]
-
mai mare număr de servi, ale căror pbligații erau mai puțin opresive. Se înregistrează un mic număr de artizani și negustori, cei mai mulți făcând comerț cu slavii situați la est. Istoria thuringienilor este cel mai bine cunoscută din scrierile cuceritorilor lor franci. Scrierea lui Grigore din Tours, un galo-roman, cuprinde relatarea din vremea căderii statului thuringian liber. De asemenea, saxonul Widukind de Corvey din secolul al X-lea oferă numeroase legende referitoare inclusiv la thuringieni. Autorul bizantin Procopius din Cezareea îi menționează
Turingieni () [Corola-website/Science/325079_a_326408]
-
gata să-l trădeze pe Roland și pe cei doisprezece pairi. Marsilion îi oferă atunci lui Ganelon prietenia sa și daruri bogate, iar el promite să se asigure ca Roland și cei doisprezece pairi să fie masați în ariergarda armatei france, iar nu în corpul principal de oaste. Acest lucru îi va da voie lui Marsilion, care știe că nu-i poate învinge în luptă dreaptă pe franci, să-i ucidă pe cei doisprezece mari cavaleri ai lor, fără de care francii
Cântecul lui Roland () [Corola-website/Science/303110_a_304439]
-
pe franci, să-i ucidă pe cei doisprezece mari cavaleri ai lor, fără de care francii nu vor mai purta război, potrivit spuselor lui Ganelon. După ce Ganelon își îndeplinește sarcina, viteazul Roland, cumpătatul Olivier și ceilalți doisprezece pairi preiau comanda ariergărzii france, care număra 20 000 de oameni. O armată de sarazini de 100 000 de oameni, condusă de nepotul lui Marsilion și de alți 11 mari războinici sarazini, este văzută apropiindu-se de ariergardă. Prietenul lui Roland, Olivier, îi cere de
Cântecul lui Roland () [Corola-website/Science/303110_a_304439]
-
de Warwick, care a fost executat în 1499. Prin linia secundară a casei de Beaufort era înrudit și Henric al VIII-lea al Angliei din casa de Tudor cu Plantageneții. Angevinii (/ændʒvɪns/, adică Anjou) au fost o familie de origine francă, descendentă din nobili din secolul al IX-lea, numiți Ingelger. Aceștia au fost Conți de Anjou până în anul 870. Linia masculină al Ingelgerilor a dispărut în anul 1060. este descendentă de la Contele de Gatinais care s-a căsătorit cu sora
Casa de Plantagenet () [Corola-website/Science/310961_a_312290]
-
regele a ocupat ultimul punct întărit deținut de bizantini în nordul Italiei: Isola Comacina din Lacul Como. Pentru a asigura menținerea unei păci stabile cu francii, Authari a căutat să încheie o alianță matrimonială prin căsătoria sa cu o prințesă francă, însă acest proiect a eșuat. După aceea, într-o manevră care mai târziu va influența soarta Regatului longobard, regele s-a apropiat de inamicii tradiționali ai francilor, bavarezii, pentru a se căsători cu prințesa Theodelinda. Această nouă alianță a condus
Regatul Longobard () [Corola-website/Science/324818_a_326147]
-
unei nații devenite deja în covârșitoare majoritate catolică, alături de cele ale unui ’’piissimus rex’’ (în pofida câtorva tentative de a prelua controlul asupra Romei). În două rânduri, în Sardinia și în regiunea Arles (unde a fost solicitat de către aliatul său, majordomul francilor Carol Martel), el a luptat cu succes împotriva piraților sarazini, atrăgându-și reputația de rege creștin. Alianța sa cu francii, pecetluită prin adoptarea simbolică a tânărului majordom Pepin cel Scurt, și cea cu avarii de la frontierele răsăritene, i-au permis
Regatul Longobard () [Corola-website/Science/324818_a_326147]
-
Galia. Carol s-a autointitulat "Gratia Dei rex Francorum et Langobardorum" ( "Prin grația lui Dumnezeu, rege al francilor și al longobarzilor"), realizând o uniune personală a celor două regate. El a menținut "Leges Langobardorum", însă a reorganizat regatul după modelul franc, înlocuind ducii cu conții.
Regatul Longobard () [Corola-website/Science/324818_a_326147]
-
În anul 1988 a fost dat in funcțiune radarul meteorologic MRL-5 și se fac primele tentative de digitalizare a datelor și de folosire a acestora în scopuri nowcasting, prin sincronizarea cu datele furnizate de sateliții meteorologici. În 1990, Institutul Meteo - France propune o colaborare cu țările din Europa Centrală și de Est (proiectul ALADIN - Aire Limitée Adaptation dynamique Développement InterNational) în domeniul prevederii numerice a vremii, cu scopul de a dezvolta un model numeric de prevedere a vremii, care să fie
Administrația Națională de Meteorologie () [Corola-website/Science/311875_a_313204]
-
false medievale, scrise de un cărturar sau un grup de cărturari cunoscuți sub numele de "Pseudo-Isidor", pentru că au au fost emise în numele Sf. Isidor din Sevilla. Autorii, care au scris sub pseudonimul "Isidor Mercator", erau probabil un grup de clerici franci din a doua jumătate a secolului nouă. Aceste documente urmau să protejeze drepturile episcopilor față de abuzurile arhiepiscopilor și ale celorlalte fețe bisericești de amestecul laic. Decretele evidențiau și autoritatea papei în defavoarea celei a arhiepiscopilor. Acest corp de documente era format
Decretele pseudo-isidoriene () [Corola-website/Science/330715_a_332044]