633 matches
-
găsește, în matricola parohiei locale, înregistrarea nașterii lui Johnny Weissmüller, la data de 2 iunie 1904 (care corespunde cu absolut toate sursele mondiale). „Fiu al zilierului Peter Weissmüller, din Variaș, și al Elisabetei Kersch din Szabadfalu (denumirea maghiară a Freidorfului) - glăsuiește registrul. „Părinții noștri - povestea vărul Jakob - originari de la țară, din comuna Variaș; erau cărămidari aici la Freidorf, la marginea Timișoarei. Erau săraci și, după obiceiul vremii, fiul cel mai mare, adică unchiul Peter, cu nevasta și copilul care avea doar
Agenda2003-46-03-d () [Corola-journal/Journalistic/281707_a_283036]
-
sunt tari în intrigă.Unde e jurnalul, domnule Hagienuș? Orientalistul se prefăcu complet zăpăcit și declară că l-a pierdut, însă implacabila madam Pomponescu îl găsi, dîndu-i-l să-l citească tare. " Cu toată dezmințirea dată de rectoratul Școalei de Arhitectură - glăsuia articolul - noi persistăm a crede că s-a petrecut la acea instituție o manifestație împotriva arhitectului Ioanide, legitimată de purtarea profesională și politică a susnumitului domn. Autor al unei biserici futuriste, care rupe brutal cu tradiția ortodoxiei noastre, domnul Ioanide
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
și moliile. Uneori, chiar acolo jos, pe pământul reavăn, bunica, în așteptarea unui răspuns, scotea bobii de fasole ori porumb, totdeauna în număr de 41 și dădea în bobi. N-am înțeles niciodată cum îi rotea, amesteca, asocia, cred că glăsuia ceva anume, cert este faptul că dacă un singur bob rămânea „zăbavă”, dorința s-ar fi împlinit cu întârziere de o zi. Bobii trebuiau asociați în grămăjoare diferite, de 1, 2, 3, 4, ... și atunci exista si această posibilitate de
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
și elev”. Abia după ce pleca Geta purta o discuție cu mine, spunându-mi: „Mae, să nu râzi niciodată, nici măcar să zâmbești de neputința celor din jur, dar mai ales să-ți porți portul și să-ți vorbești vorba.” Cam așa glăsuia bunica într-o română în care tiparele etnice se amestecară profund și cuvântul parcă era alintat. Doamne, cât au suferit ai noștri atunci când a plecat la cei drepți; cred că și apele Călmățuiului s-au învolburat pentru că Maia era doar
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
și moliile. Uneori, chiar acolo jos, pe pământul reavăn, bunica, în așteptarea unui răspuns, scotea bobii de fasole ori porumb, totdeauna în număr de 41 și dădea în bobi. N-am înțeles niciodată cum îi rotea, amesteca, asocia, cred că glăsuia ceva anume, cert este faptul că dacă un singur bob rămânea „zăbavă”, dorința s-ar fi împlinit cu întârziere de o zi. Bobii trebuiau asociați în grămăjoare diferite, de 1, 2, 3, 4, ... și atunci exista si această posibilitate de
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
și elev”. Abia după ce pleca Geta purta o discuție cu mine, spunându-mi: „Mae, să nu râzi niciodată, nici măcar să zâmbești de neputința celor din jur, dar mai ales să-ți porți portul și să-ți vorbești vorba.” Cam așa glăsuia bunica într-o română în care tiparele etnice se amestecară profund și cuvântul parcă era alintat. Doamne, cât au suferit ai noștri atunci când a plecat la cei drepți; cred că și apele Călmățuiului s-au învolburat pentru că Maia era doar
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
pronaosul, peste mormintele ctitorilor, străbunicii spătarului din partea doamnei Ilinca Basarab. Vlădica nu slujise, sta în scaunul episcopal și asculta pomelnicele pe care le citeau pe nas doi ieromonahi binecuvântând la fiecare pomelnic prinoasele de pe care îl luaseră. Toate fără deosebire glăsuiau: „Pe robul lui Dumnezeu Io Constantin Voievod izbăvește-l, Doamne, de prigoana păgânilor, se roagă pentru aceasta Petru clucerul, Stamate căpitanul, Sevasta, Maria și...” Pomelnicul se înșira monoton, iar atunci când se termina, celălalt ieromonah relua cu glas mare aceeași formulă
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
pofti pe femeie să se așeze și luă și el loc, în fața ei, în scaunul cu rotile. Avusese grijă să aducă dinainte cafeaua în termos, umplu cu mâini ușor tremurând, de emoție, două cești și îi întinse una: Vezi, Arm, glăsui el vrând să găsească o justificare, lumea-i așa cum este... și ca lumea sunt și eu... Nu sunt vorbele mele, dar mi le însușesc, înțelegi?... Poate că te-am și dezamăgit deja și vrei să pleci?... Nu mai spune prostii
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
vadă ce-avea ea de gând să facă. Apoi am să-l ajut pe bietul meu bolnav închipuit să-și scoată puloverul, ca să nu-i fie prea cald, și după asta am să încep să-i deschei nasturii de la cămașă..., glăsui ea liniștit și parcă detașată de ceea ce se întâmpla chiar în acele clipe ca și cum nu despre bărbatul aflat în mâinile ei ar fi fost vorba , descheindu-i nasturii unul câte unul, cu mișcări încete, de la guler în jos. Bart continua
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
Strâns, îi ceru ea, ridicând puțin glasul. Bart avu o ezitare. Un om ca el, chiar așa slăbit de boală cum era, nu ar fi putut cumva să-i facă vreun rău?... Te strâng cu grijă, ca să nu te frâng, glăsui el, gentil și prevenitor. Dar femeia îi apăsă palmele peste brațele cu bicepșii refăcuți în urma repetatelor exerciții chinezești și trupul îi zvâcni, atunci când îi spuse aproape strigând frânge-mă, da, frânge-mă, ceea ce îl făcu să rămână câteva clipe nemișcat
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
pe amândoi ca o vrajă, cu gândul la un lucru care îl preocupa de câtva timp și despre care nu găsise încă ocazia să discute cu ea pe îndelete: Arm, te-am auzit pomenind de mai multe ori de karma, glăsui el fără grabă. Să nu mi-o iei în nume de rău..., dar tu chiar crezi în așa ceva?... Spune-mi sincer! Arm dădu din cap cu aerul unei persoane care are toată înțelegerea față de neștiința unora dintre semeni: asta era
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
Lct.Col.Tudose Ion. „Domnul „Hoț”, are tupeu, nu mai Încape discuție. Nu ceri să te servim și cu o cafea...?” Câteva momente anchetatorul Îl Înfruntă cu o privire suficient de aspră, apoi fața i se lumină și-l Încurajă glăsuind. „Chiar, dece să-l ținem legat...? Să i se desfacă cătușele...” Buga Nicolae Își frecă mâinile rostind. „Mulțumesc, domnule colonel...” „Uite vezi...” Îl apostrofă anchetatorul. „Noi putem fi Înțelegători cu acei ce ne ajută În munca noastră. Deci să reluăm
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
să-l schimbi, și toată lumea a fost de acord și cu asta. După care au Început să vorbească despre infarctul lui Bernie Ackerman și tocmai ajunseseră la subiectul ulcer, cînd Shine, care nu mai zisese nimic de ceva vreme, a glăsuit cu o voce atît de joasă că au fost imediat atenți cu toții. — Ei bine, al dracu să fiu dacă-i las să-și facă mendrele cu mine fără să mă lupt cu ei, a spus. N-o să stau cu mîna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
dus la Biserică cu ea la Prohodul Domnului. - Sărmana bunica, sărmana...! murmură Iorgu. Deodată tresări... revenind în realitate. De la bisericile din apropiere se urca glasul clopotelor ca un zvon, de jur împrejur... dangătele lor se întâlneau sus pe acoperișul lumii, glăsuind ca niște voci omenești. Iorgu își simțea bătăile inimii... Vocile clopotelor parcă îl îmbiau: ”vinoo... vinoo!” Fiori fierbinți îi străbătură tot trupul... Era miracolul sufletului pe care l-a atins mila lui Dumnezeu. Până la miezul nopții nu mai era mult
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
pe justificare și concluzie!... Deodată, bătrânul tresări smuls din fiorii reci ai gândurilor. gândurile risipindu-i-se. De la bisericile din aproapiere, se înălța glasul clopotelor, apoi, de la mitropolie clopotul cel mare. De jur împrejur, dangătele se întâlneau pe acoperișul lumii, glăsuind ca niște voci. Iorgu își simțea bătăile inimii, parcă le-ar fi numărat. Vocile parcă îl îmbiau: ”vino. vi-no cu noi... vino..!”, stingându-se în depărtări. Nu bătuse, încă, ceasul de crucea nopții, că dangătul clopotelor, cu cântec de
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
credincioși!.. își încheie Părintele Paroh, predica, învăluindu-i pe toți cu un zâmbet cald și bun. -Adevărat a înviat!.. murmura toată mulțimea de credincioși. Adevărat a înviat!, părea să repete dangătul clopotelor, care se înălța... întâlnindu-se pe acoperișul lumii, glăsuind ca niște voci omenești. Glasul lor de bronz cânta cântec de biruință. Pe strada largă, se auzea murmur molcom de oameni, împrăștiindu-se spre casă... Șirurile de lumânări pâlpâiau în întuneric ca niște licurici. Drumul cel mare și larg, din fața
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
și se trăgea din comuna vasluiană Codăiești, localitatea natală și a vestitei evreice Ana Pauker, una dintre cele mai crunte, mai urâte și mai vindicative ființe bolșevice de la noi, cea care, Împreună cu Dej, băgase spaima nu numai În burgheji (cum glăsuia un teribil slogan ce făcuse epocă În primul deceniu comunist), dar și În toată românimea necomunizată. Așa și obișnuia să se prezinte profesorul Corcoțoi: „... din Codăești, satul celebrei Ana Pauker”. Din prea puținele date pe care le mai am În
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
n-ar fi fost suficientă amărăciunea produsă de vestea că nu mai calci pe la mine, Îmi procuri și mâhnirea de a-ți auzi povața vulgară, păcătoasă și impudică privind căutarea și găsirea unei femei cu care să conviețuiesc căci altminteri glăsuiește insinuarea-ți prea străvezierisc sămi pierd mințile. Numai că eu socotesc femeia, a contrario , ca motiv de Îngrijorare pentru grabnica pierdere, dacă nu a cumpătului și a firii, În orice caz a liniștii. Și-apoi, la 55 de ani, un
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
chenar cu cele patru puncte susținute de două zvastici prelucrate și două ansambluri „secera și ciocanul“. Dincolo de inepția unui asemenea montaj ce aduce aminte de gazetele de perete din anii ’50, merită analizat puțin „patriotismul“ de pe platforma căruia scrie, publică, glăsuiește și prosperă de vreo treizeci de ani fostul pupil al lui Eugen Barbu. Ca și mentorul său (care rămâne, în pofida caracterului, un scriitor de calibru), Corneliu Vadim Tudor a ilustrat abundent, în anii ’80 și mai înainte, naționalismul regimului Ceaușescu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2206_a_3531]
-
maiuri, că pe-acolo au mare trebuință, iar ei or recunoaște că avem viță evropinească. Așa că șezi binișor acolo și hodinește fără pace, Măria Ta! Mai bine ar veni înapoi văru’ Vlad, al lui Drăculea, că am ajuns cum au glăsuit voinicii tăi de la Podu Înalt, când ai vrut să ridici un monument după luptă și le-ai strigat “Obelisc, oștenii mei, obelisc!”... - Aferim! Boii lui Ciorbea Într-un grajd de peste un veac, Vasile Ciorbea, tatăl fostului premier Victor Ciorbea, îngrijește
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
Îl întreb ce face și nu-și ridică barba. -Repar ambreiaju... Până la urmă, după multă trajere de răbdare moțască din partea mea, se sparge gheața și părintele îmi arată monografia scrisă de preotul Alexandru Gherghel, la anul 1958. «Satul Ponor - după cum glăsuiesc amintirile străbunilor și transmise din tată în fiu până azi - a fost întemeiat în timpul războiului romano-dac, de ostașii romani, care, sătui de război, s-au retras cu fetele dace, furate de prin împrejurimile orașelor: Bălgrad, Napoca și Potaisa în această
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
până la sunet și formează o scală ce urcă și coboară. Și consonantul nu-l poți pronunța decât acompaniat de o suflare de aer; însă nașterea consonantului {EminescuOpXIV 293} e condiționată esențial în aceea cumcă la răsunetul columnei de aer (consună) glăsuiesc organele diferite. Consonantele așadar se nasc abia atuncea în adevăr când sufletul se dezbate din diferitele organe ale vorbirei, după cari organe ele se și deosibesc în litere labiali, dentali (limbali) și palatinali. De-aceea consonantul e marcat mai aspru
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
Întîmplă nimic. În cele din urmă, nu mai rezist, Îmi implor proiectul să mă ajute. Iată-ne din nou față-n față. Mă ia peste picior: «N-ai să izbutești! Severitatea supraeului tău, nevoia ta de autopedepsire...» A! Parcă altfel glăsuia cînd era vorba de a străluci În fața echipei de reprezentanți care aveau să spună numai lucruri bune despre el tuturor librarilor francofoniei! Dacă stăteai să-l asculți, nu era un proiect, ci o carte, o carte isprăvită, tipărită, broșată, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
Înjgheba cu acesta o dezbatere pe tema numeroaselor progrese, tehnice și cosmetice, pe care le descoperea În transportul public de suprafață comparativ cu ultima dată cînd Îl folosise, cam prin 1940, mai ales În privința semnalizărilor, după cum demonstra un afiș care glăsuia: „Interzis scuipatul și cuvintele murdare“. Fermín examină afișul cu coada ochiului și optă pentru a i se supune, conjurînd cu vigoare o scuipătură sonoră, ceea ce fu suficient spre a ne atrage privirile sulfuroase ale unui trio de cuvioase care călătoreau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
Libo, cel care a fost adoptat de bunicul său matern... Cezarul și-a revenit îndeajuns pentru a rosti cu o voce de gheață: — Fiul fostei mele soții... Fulcinius începe să aibă îndoieli. Ce a pierdut din vedere? Se panichează și glăsuiește repede: — Libo n-a uitat niciodată că se înrudește cu Sextus Pom peius... Pune dinadins accentul pe ultimele două cuvinte. Nu-și dă seama dacă mimica împietrită a principelui e de bine sau de rău. Cu sprâncenele adunate nod, Augustus
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]