1,083 matches
-
și pulbere, iar Harap-Alb se căsătorește cu fata Împăratului Roș. Povestea lui Harap-Alb se aseamănă cu un mic roman de aventuri, cu acțiunea evoluând după șabloane: superioritatea mezinului, motivul călătoriei, supunerea prin vicleșug, cele trei încercări, rolul adjuvanților, izbânda, demascarea impostorului, motivul apei vii și al apei moarte, nunta protagonistului. Ca în orice creație obiectivă, narațiunea este la persoana a III-a. Harap-Alb se aseamănă cu Făt-Frumos, parcurge un drum al inițierii, are calități cu valoare simbolică și întreprinde o călătorie
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
înaltă cât mine în care se vede tabloul din sufragerie cu chipul mamei mele. Acum o am pe mama în față și în spate dar mai presus în suflet și în inimă. Ea, mama, a a acuza pe cineva, chiar dacă impostorii priveau pe geam. Așa a ramas Costache Buraga, o inepuizabilă sursă de speranță în viață prin cultură. Nicolae Ariton - scriitor fost și a rămas pentru mine și mereu va fi tot ce am mai scump în viață. O, Doamne, mamă
Memoria unui muzeu by Mărioara Buraga () [Corola-publishinghouse/Science/1656_a_3005]
-
Albatros, nr. 8, număr rămas nepublicat în generația amânată, apud Lucian Valea, op. cit., p. 104. 155 "G. Călinescu, pe care modestia valorii îl îmboldește să creeze în contra-timp cu pulsul mentalităților conjugate în mediocritate, rămâne totuși - cu și fără voia impostorilor - criticul oficial al inteligenței și competenței românești, iar opera sa - în timp - un moment și un monument literar. (...) Aplicație integrală a acelui "principiu estetic" prin care "critică și istorie literară sunt două momente din același proces", istoria literară a lui
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
Într-o anumită măsură, preocuparea lui Kent pentru sursele deschise reflectă opinia sa conform căreia sursele secrete nu sunt mereu de încredere. Este posibil ca un agent inamic să fie în realitate un agent dublu care dezinformează; poate este un impostor cu imaginație (care își atribuie o falsă calitate) și care este suficient de inteligent ca să falsifice planuri de război verosimile pe care să le vândă la prețuri mari; este posibil că agentul să nu fie agent dublu, dar să fie
[Corola-publishinghouse/Science/2146_a_3471]
-
muzica mondială. 121 Sloganul "limba poporului" a fost folosit eficient și în campania de introducere a cacografiei cu sunt și â, din anii 1991-1993, care a condus la denigrarea specialiștilor în știința limbii și la menținerea și la proliferarea activiștilor impostori în corpul academic. 122 În poemul Shakespeare, Marin Sorescu prezintă, cu un deosebit simț al umorului, dar mai ales cu ironie, statutul criticilor, ca al unor "întîrziați" la atribuirea harurilor divine. Pe acești "indivizi care întîrziaseră" (probabil datorită unor trăsături
Comunicare culturală şi comunicare lingvistică în spaţiul european by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/920_a_2428]
-
precizarea că folosirea lui â în interiorul cuvintelor se face și în cazul conjugării verbelor "spre deosebire de ortografia dinainte de 1953 " (nota 42). Așadar, pretenția de întoarcere (= înapoiere !) la "tradiție " este surpată. 147 Uneori și aceasta falsificată de criticii literari și de alți impostori. De altfel, respectul pentru trecut și pentru valorile lui nu-i caracterizează în mod deosebit pe români. După al doilea război mondial, popoarele din Europa propriu-zisă și-au restaurat vechile orașe, reconstruind clădirile cu aspectul lor inițial, iar între aceste
Comunicare culturală şi comunicare lingvistică în spaţiul european by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/920_a_2428]
-
uneori, patetic, altădată insidios și pisălog, lingăul știe însă că șansa lui este să găsească o cale prin care să intre sub pielea stăpânului râvnit. Dar această ipostază îl înrudește, din păcate pentru el, cu o altă entitate blamabilă: căpușa. Impostorul O vietate a vremurilor românești actuala este impostorul: făptura cu pricina nu este moștenită neapărat din comunism, ea fiind o constantă a istoriei și politicii românești (chiar și a culturii române). Impostorul ca împărat despuiat, fără haine, este însă mai
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
însă că șansa lui este să găsească o cale prin care să intre sub pielea stăpânului râvnit. Dar această ipostază îl înrudește, din păcate pentru el, cu o altă entitate blamabilă: căpușa. Impostorul O vietate a vremurilor românești actuala este impostorul: făptura cu pricina nu este moștenită neapărat din comunism, ea fiind o constantă a istoriei și politicii românești (chiar și a culturii române). Impostorul ca împărat despuiat, fără haine, este însă mai vizibil în postcomunism, mai ușor de detectat și
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
pentru el, cu o altă entitate blamabilă: căpușa. Impostorul O vietate a vremurilor românești actuala este impostorul: făptura cu pricina nu este moștenită neapărat din comunism, ea fiind o constantă a istoriei și politicii românești (chiar și a culturii române). Impostorul ca împărat despuiat, fără haine, este însă mai vizibil în postcomunism, mai ușor de detectat și de arătat cu degetul. Și aceasta tocmai fiindcă plăcerea (sau dependența) impostorului, oricare ar fi el, este să pozeze, să păstreze aparențele, să amăgească
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
o constantă a istoriei și politicii românești (chiar și a culturii române). Impostorul ca împărat despuiat, fără haine, este însă mai vizibil în postcomunism, mai ușor de detectat și de arătat cu degetul. Și aceasta tocmai fiindcă plăcerea (sau dependența) impostorului, oricare ar fi el, este să pozeze, să păstreze aparențele, să amăgească, să inducă în eroare. Trebuie precizat că impostorul nu este neapărat limitat intelectual, nu este un handicapat mental: are atâta inteligență cât să cunoască rețelele și filiațiile prin
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
mai vizibil în postcomunism, mai ușor de detectat și de arătat cu degetul. Și aceasta tocmai fiindcă plăcerea (sau dependența) impostorului, oricare ar fi el, este să pozeze, să păstreze aparențele, să amăgească, să inducă în eroare. Trebuie precizat că impostorul nu este neapărat limitat intelectual, nu este un handicapat mental: are atâta inteligență cât să cunoască rețelele și filiațiile prin care poate părea ceea ce nu este. Apoi are cu siguranță fler, căci știe unde și când să amăgească pentru a
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
filiațiile prin care poate părea ceea ce nu este. Apoi are cu siguranță fler, căci știe unde și când să amăgească pentru a-și atinge scopurile. Nu se dă de gol, ci, de obicei, este dat în vileag. Căci, așa cum există impostori, există și dătători în vileag ai imposturii, din fericire pentru noi și pentru păstrarea unui relativ echilibru în cadrul naturii umane. Caracterul impostorului este, desigur, infam, dar nu mai mult decât al lichelei sau lingăului. Ceea ce îl deosebește de ceilalți doi
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
-și atinge scopurile. Nu se dă de gol, ci, de obicei, este dat în vileag. Căci, așa cum există impostori, există și dătători în vileag ai imposturii, din fericire pentru noi și pentru păstrarea unui relativ echilibru în cadrul naturii umane. Caracterul impostorului este, desigur, infam, dar nu mai mult decât al lichelei sau lingăului. Ceea ce îl deosebește de ceilalți doi este dorința sa acută de a păstra aparențele. Impostorul știe că este gol pe dinăuntru și că ceea ce oferă publicului este o
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
fericire pentru noi și pentru păstrarea unui relativ echilibru în cadrul naturii umane. Caracterul impostorului este, desigur, infam, dar nu mai mult decât al lichelei sau lingăului. Ceea ce îl deosebește de ceilalți doi este dorința sa acută de a păstra aparențele. Impostorul știe că este gol pe dinăuntru și că ceea ce oferă publicului este o minciună și un simulacru. De aceea, își exersează inteligența pentru a emite strategii și tehnici de seducție asupra publicului. Întrucât impostorul depinde exclusiv de un public: doar
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
sa acută de a păstra aparențele. Impostorul știe că este gol pe dinăuntru și că ceea ce oferă publicului este o minciună și un simulacru. De aceea, își exersează inteligența pentru a emite strategii și tehnici de seducție asupra publicului. Întrucât impostorul depinde exclusiv de un public: doar fiindcă acesta există impostorul dezvoltă tactici de seducție, având chiar un program prin care induce în eroare cu un anumit ceremonial. Hotărât lucru, impostorul este un gangster caracterial și moral mai versat și mai
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
gol pe dinăuntru și că ceea ce oferă publicului este o minciună și un simulacru. De aceea, își exersează inteligența pentru a emite strategii și tehnici de seducție asupra publicului. Întrucât impostorul depinde exclusiv de un public: doar fiindcă acesta există impostorul dezvoltă tactici de seducție, având chiar un program prin care induce în eroare cu un anumit ceremonial. Hotărât lucru, impostorul este un gangster caracterial și moral mai versat și mai rafinat (asezonat și fasonat) decât licheaua sau lingăul. Când este
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
a emite strategii și tehnici de seducție asupra publicului. Întrucât impostorul depinde exclusiv de un public: doar fiindcă acesta există impostorul dezvoltă tactici de seducție, având chiar un program prin care induce în eroare cu un anumit ceremonial. Hotărât lucru, impostorul este un gangster caracterial și moral mai versat și mai rafinat (asezonat și fasonat) decât licheaua sau lingăul. Când este dat în vileag, el stârnește dezgust, dar nu la fel de mult ca licheaua și lingăul, poate fiindcă impostorul lezează oarecum actoricește
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
ceremonial. Hotărât lucru, impostorul este un gangster caracterial și moral mai versat și mai rafinat (asezonat și fasonat) decât licheaua sau lingăul. Când este dat în vileag, el stârnește dezgust, dar nu la fel de mult ca licheaua și lingăul, poate fiindcă impostorul lezează oarecum actoricește realitatea, pe când ceilalți doi o lezează într-un mod grobian și gregar. În nici un caz nu aș vrea să se creadă că iau apărarea impostorului, departe de mine așa ceva. El are însă o alură mai puțin agresivă
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
stârnește dezgust, dar nu la fel de mult ca licheaua și lingăul, poate fiindcă impostorul lezează oarecum actoricește realitatea, pe când ceilalți doi o lezează într-un mod grobian și gregar. În nici un caz nu aș vrea să se creadă că iau apărarea impostorului, departe de mine așa ceva. El are însă o alură mai puțin agresivă decât licheaua și lingăul, poate fiindcă, străduindu-se cu atâta râvnă să pară ceea ce nu este, ar putea fi bănuit destul de ușor, medical vorbind, de schizoidie. Licheaua și
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
ar putea fi bănuit destul de ușor, medical vorbind, de schizoidie. Licheaua și lingăul nu sunt suspecți de vreo formă de maladie psihică - însușirea lor dezgustătoare este delimitabilă în cadrul unei normalități umane blamabile și decepționante, dar totuși „normalitate”; în timp ce în cazul impostorului intervine o dedublare nesănătoasă, ușor de diagnosticat în spațiul psihic. Totuși, există o situație în care se aseamănă cu licheaua: atunci când impostorul se lichelizează (firește, verbul nu există în limba română - l-am creat pe loc, pentru a descrie procesul
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
însușirea lor dezgustătoare este delimitabilă în cadrul unei normalități umane blamabile și decepționante, dar totuși „normalitate”; în timp ce în cazul impostorului intervine o dedublare nesănătoasă, ușor de diagnosticat în spațiul psihic. Totuși, există o situație în care se aseamănă cu licheaua: atunci când impostorul se lichelizează (firește, verbul nu există în limba română - l-am creat pe loc, pentru a descrie procesul de trecere dintr-o categorie în alta, chiar dacă ambele categorii sunt ignobile). Ceea ce irită cel mai mult în cazul impostorului este gonflarea
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
licheaua: atunci când impostorul se lichelizează (firește, verbul nu există în limba română - l-am creat pe loc, pentru a descrie procesul de trecere dintr-o categorie în alta, chiar dacă ambele categorii sunt ignobile). Ceea ce irită cel mai mult în cazul impostorului este gonflarea sa narcisică și grandomania; el încearcă să pervertească vidul dinăuntru și lipsa de profesionalism cu aere de erudiție și magnanimitate culturală (sau de altă natură, în funcție de specialitatea impostorului) care sunt jucate și trucate uneori cu destulă îndemânare. Vai
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
categorii sunt ignobile). Ceea ce irită cel mai mult în cazul impostorului este gonflarea sa narcisică și grandomania; el încearcă să pervertească vidul dinăuntru și lipsa de profesionalism cu aere de erudiție și magnanimitate culturală (sau de altă natură, în funcție de specialitatea impostorului) care sunt jucate și trucate uneori cu destulă îndemânare. Vai, însă, de clipa decamuflării și a dării în vileag! Strivit în procesul demistificării la care este supus atunci când e descoperit, impostorul devine un deșeu. Iar deșeurile nu sunt, după cum bine
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
și magnanimitate culturală (sau de altă natură, în funcție de specialitatea impostorului) care sunt jucate și trucate uneori cu destulă îndemânare. Vai, însă, de clipa decamuflării și a dării în vileag! Strivit în procesul demistificării la care este supus atunci când e descoperit, impostorul devine un deșeu. Iar deșeurile nu sunt, după cum bine se știe, întotdeauna reciclabile! Furunculul În fauna și flora României postcomuniste există încă un specimen demn de analizat: Furunculul sau omul-furuncul. Furunculul nu este foarte des întâlnit, nu e la fel de frecvent
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
deșeurile nu sunt, după cum bine se știe, întotdeauna reciclabile! Furunculul În fauna și flora României postcomuniste există încă un specimen demn de analizat: Furunculul sau omul-furuncul. Furunculul nu este foarte des întâlnit, nu e la fel de frecvent ca licheaua, lingăul sau impostorul. Dar există, totuși, într-o măsură vizibilă și chiar parțial definitorie pentru postcomunismul românesc (ce-i drept, el a fost valabil și în timpul comunismului românesc, nefiind, prin urmare, o achiziție întru totul postcomunistă). Furunculul poate fi politician, mafiot, patron al
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]