805 matches
-
chiar dacă pe atunci Încă necodificate, și-au făcut apariția Încă din preistorie: Usturoiul e mai mult un condiment prin iuțeala lui, decât aliment prin glucidele și chiar lecitina conținută - à propos: lecitina face ca un mujdei să poată fi „lungit“ indefinit cu ulei, precum maioneza - și țin minte din armată că În rația mea erau și ceva grame de usturoi... câte anume e secret militar... Apoi, În antichitate, condimentul se Îndepărtează de ideea de aliment, fiind reprezentat deja de ceea ce numim
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
ta va fi. S’au văzut plângând la nunți multe soacre, dar nici un socru... - Vezi Moti? Și eu - ca bărbat - sunt un fel de motan. Și motivez: E o servitute a condiției mele de biped: guguștiucul o ia de la capăt, indefinit, până-l prinzi tu; nefiind În stare, eu... Înțeleg. Dar așa, mă Împac - respectând-o - cu legea imuabilă din prima frază, aceea pe care ai Întrerupt-o. - Miau Dar ce-or fi atunci „pisicile“ voastre? Delincvente, ca nerespectând legea, sau
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
2001, ora 11,16 40. Bogdaproste Urmărind un guzgan, am ajuns aseară la capătul unei țevi. Mi-a fost frică să intru după el, În gaura aceea neagră și alunecoasă. Chit că m’ajută și ochișorii și gheruțele. Era ceva indefinit de periculos: lipsea ieșirea... - Stai cuminte, Moti. Însă, dacă ai vorbit de țeavă, eu o asociez cu altceva, pe care curge ceva: cu o stradă. Sau, dacă vrei, cu o arteră. Ambele, ca și țeava invocată de tine, posibile sedii
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
rol dosebit de important În Natură: ele mineralizează substanța organică reziduală a viețuirii celorlalți parteneri de biocenoză, făcând compatibilă substanța plantei, aceea care e „ștecherul“ Împlântat În sursa de energie primară - Soarele - a ecosistemului, a biosferei În genere. Permițând reluarea indefinită a spectacolului vieții. Dar, cum tot ce trăiește slujește de hrană altcuiva care trăiește, și care are și el de jucat un rol În același magnific spectacol, ciuperca plătește un tribut pentru a-și continua În pace rolul. Ca voi
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
dar și în semiosferă, așa cum este și ordinea, ceea ce asigură o totală determinare și distingere. Organismele indeterminate au capacitatea de a-și desfășura sau deschide marginile (limitele), ceea ce le permite să-și continue creșterea și să-și schimbe modelele lor indefinite. În simbioza dintre diferite specii, procesele de delimitarefusiune, delimitare-pecetluire și delimitare-redistribuire determină o mai mare presistență a organizării, în care individualitatea îngrădită, devine difuză. Analiza semiotică a organismelor vii probează că simbioza, sau mutualismul simbiotic, este considerabil mai răspândită în
75 - VÂRSTA MĂRTURISIRII by Gheorghe Mustaţă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/794_a_1652]
-
Conferința mondială pentru drepturile omului Viena; Șef al delegației române la cea de-a XIX-a Reuniune pentru Drept Internațional Umanitar San Remo, Italia; Vicepreședinte al Comisiei O.N.U. pentru Drepturile Omului; Șeful delegației române la Conferința de prelungire indefinită a Tratatului de neproliferare a armelor nucleare New York; Șef adjunct al delegației române la Conferința de încheiere a Rundei Uruguay din cadrul G.A.T.T. Marrakesh, Maroc; Vicepreședinte al Comisiei Economice a O.N.U. pentru Europa; Președinte al Comisiei Economice a
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
etnocratic”, propovăduia el În 1937 <endnote id="(602, p. 241)"/>. Într-adevăr, din februarie 1938, În România se suspendă democrația și se instaurează etnocrația, antisemitismul devenind politică de stat. Este foarte greu, dacă nu imposibil, de operat cu concepte abstracte, indefinite și globalizante, de genul „spirit național” (Volksgeist), „sufletul neamului” (C. Rădulescu-Motru), „virtuți naționale” (Emil Cioran) sau, dimpotrivă, „vicii streine structurii noastre” (Mircea Eliade). Cred că sunt de preferat mai concretele condiționări istorice. Ioan Petru Culianu, de pildă, admitea că, În
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
sau săraci, solizi interior sau slabi de Înger. Cine nu recunoaște acest lucru minte. Să ne imaginăm că intrăm pe-nserat Într-o crâșmă prăfuită de țară, după o zi călduroasă și obositoare. Mese soioase, muște zumzăind prin colțuri, un miros indefinit, prin care se distinge damful grajdului. Dintr-un difuzor prăfuit, din plastic, agățat neglijent prin fire neizolate de un cui, curge liber, chiar melodios, zdrăngănitul unui taraf, condus de o voce ce glăsuiește ceva de genul: „Dorul meu e numai
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
de o voce ce glăsuiește ceva de genul: „Dorul meu e numai dor”. Cunoașteți probabil melodia. Să ne continuăm Închipuirea, imaginându-ne la o masă un individ stingher, retras Într-un colț, anatemizat de cei mai mulți dintre noi (bețivul satului), tânguind indefinit cuvinte numai de el știute, lăcrimând spontan la o chemare nedeslușită nici măcar de el. Nimeni nu-l vede, nimeni nu-l aude. Cu siguranță că nici el nu recunoaște starea ce l-a cuprins. Acesta-i dorul lui, aceasta-i
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
care se manifestă nu fără doruri, nostalgii, tânguieli, dureri și pătimiri. Viața mea se concentrează În dorul pe care-l resimt la un moment dat, când apare acel amestec curios de durere, plăcere, tristețe, bucurie, o covârșitoare sfâșiere și o indefinită voioșie. Paradoxul poate sta În faptul că viața aduce nu numai bucurii, ci și concentrări ale tristeții, nostalgii, momente de cumpănă (eventual, depășite prin eforturi imense). Simți că trăiești atunci când te cuprinde durerea! Dar și când apare strălucita sau mângâietoarea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
personaje monumentale, profund interiorizate sau absorbite în acțiunile pe care le întreprind. Construite cu vigoare în dominante de brunuri consistente și calde sau în griuri aspre, dar nu lipsite de prețiozitați și inflexiuni tonale, portretele sale sunt zugrăvite în spații indefinite, pe fonduri neutre sau contrastante, menite să le potențeze expresivitatea ori să le creeze o atmosferă prielnică meditației lucide asupra lumii, asupra destinului uman îndeosebi. Deși era înzestrat cu spirit analitic și era capabil să penetreze, să deslușească și să
Claudiu Paradais by MIHAI CĂMĂRUŢ () [Corola-publishinghouse/Science/1681_a_2948]
-
faptului că trebuie aplicată o altă procedură. Să o urmărim însă pe cea folosită, încercând să identificăm alternativa. Criteriul împărțirii (diai/resij) este principiul unităților multiple definite. Acestea se opun în primul rând multiplicităților nedefinite, care sunt sau infinite, sau indefinite. Încălcarea lui invalidează împărțirea viețuitoarelor în oameni și animale sau a oamenilor în greci și barbari, deoarece partea rămasă, animalele sau barbarii, nu are nici o definiție pozitivă, rămânând indefinită, și, prin aceasta, nu este nici determinată numeric. Dacă am accepta
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
opun în primul rând multiplicităților nedefinite, care sunt sau infinite, sau indefinite. Încălcarea lui invalidează împărțirea viețuitoarelor în oameni și animale sau a oamenilor în greci și barbari, deoarece partea rămasă, animalele sau barbarii, nu are nici o definiție pozitivă, rămânând indefinită, și, prin aceasta, nu este nici determinată numeric. Dacă am accepta definiția prin negație, atunci termenii „barbar” sau „animal” nu ar avea nici o valoare pentru cunoaștere. Deci părțile obținute prin divizare trebuie să aibă ambele un statut logic și epistemic
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
existe un principiu secund care să facă posibilă multiplicitatea (care, în ordinea experienței, e prima ce ne interpelează) și acesta e (cel pe care un limbaj modern l-ar defini ca fiind al reduplicării): Diada, pe care Platon o numește indefinită deoarece e principiul oricărei multiplicări. Combinarea Unului și a Diadei dă naștere numerelor (înțelese ca „arhetipuri ale oricărei dimensionalități” (p. 199), care generează multiplicitatea. Principiul în virtutea căruia unitatea subsumează multiplicitatea - o informează, îi dă formă - Platon îl desemnează ca Idee
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
de așa-numitul „cerc hermeneutic”) de la subiect (care e subiect al întrebării) la predicat (care desfășoară întrebarea descriind caracteristicile subiectului), pentru a reveni la subiect (fixat prin definiție). În fine, la un alt nivel se află lumea sensibilă - mobilă, vagă, indefinită, în permanentă schimbare - domeniu al măsurabilului. Întregul parcurs al gândirii - praxis-ul ei - e finalmente unul al regăsirii și al revenirii la unitate. De aceea grija față de suflet înseamnă „a vrea să fii în unitate cu tine însuți” (p. 201
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
191 și urm.). Pornind de la teoria lui Spengler asupra spațiului ca factor sufletesc creator, Blaga consideră determinant pentru spiritul poporului român „plaiul, adică un plan înalt, deschis, pe coamă verde de munte, scurs molcom la vale”, „orizontul înalt, ritmic și indefinit alcătuit din deal și vale”. Expresia metaforică a acestui spațiu o identifică autorul în balada populară Miorița: „Pe-un picior de plai, Pe-o gură de rai”. Totodată, Blaga identifică expresii ale spațiului mioritic în așezarea caselor românești, în doină
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
se mai păstrează, e parcă ultima rămășiță și amintire a văii, care desparte dealurile cu așezări ciobănești (Ibidem, p. 198). Doina exprimă melancolia, nici prea grea, nici prea ușoară, a unui suflet care suie și coboară, pe un plan ondulat indefinit, tot mai departe, iarăși și iarăși, sau dorul unui suflet care vrea să treacă dealul ca obstacol al sorții, și care totdeauna va mai avea de trecut încă un deal și încă un deal, sau duioșia unui suflet, care circulă
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
alcătuită în mare parte din tonuri intermediare, imprecise, de stăruitoare nuanțare a stărilor sufletești” (Blaga, 1936/1985, p. 289). Sentimentele tipic românești - dorul, jalea, urâtul - sunt „stări de nuanță” (ibidem). O altă față a compromisului și a nuanței este vagul, indefinitul, confuzia: facem „planuri vagi, ...cețoase, nelămurite” (Drăghicescu, 1907/1995, p.372). „Oarecum, întrucâtva, pe undeva, într-un fel”. 2.7. Asumarea lucidă a legilor firii Printre trăsăturile definitorii ale poporului român, D. Drăghicescu includea: „lipsa de energie și de voință
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
fatalism, resemnare, pasivitate. Cu toate acestea, există deosebiri fundamentale între fatalismul oriental și cel din spațiul mioritic. Lucian Blaga îl numește „sentimentul destinului”: Sentimentul destinului, încuibat subteran în sufletul românesc, e parcă și el structurat de orizontul spațial înalt și indefinit ondulat [...] De un fatalism pus sub surdină de-o parte, de-o încredere niciodată excesivă de altă parte, sufletul acesta este ceea ce trebuie să fie un suflet, care-și simte drumul suind și coborând, și iarăși suind și iarăși coborând
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
ca lungi pledoarii în favoarea soluției personale, discursuri paralele, digresiuni să nu finalizeze negocierea și să ducă la încheierea negocierii fără o soluție: „Mai vedem, mă mai gândesc”, „Lăsăm pe mâine”. Eșecul negocierii poate fi semnalizat prin exprimarea unei emoții negative indefinite: „M-am supărat, nu mai vreau și gata”. Eșecul în rezolvarea problemei din cauza prevalării emoției negative este surprins în zicala „S-a supărat ca văcarul pe sat”. În negocierea accesului la cuvânt inițiativa verbală aparține, în relațiile ierarhice, superiorului, care
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
unor interese sau relații noi sau a pierderii interesului pentru scopurile comune. Acest ciclu de evoluție a integrării unui participant în comunitatea virtuală nu este parcurs în mod necesar de toți membrii. Unii dintre aceștia își păstrează pentru o perioadă indefinită statutul de lideri, chiar dacă frecvența participării lor suferă un declin. O proporție mare dintre persoanele care accesează o comunitate nu depășește niciodată prima barieră de comunicare, mulțumindu-se să observe pentru o perioadă de timp interacțiunile celorlalți. Neparticiparea unora dintre
by Zenobia Niculiţă [Corola-publishinghouse/Science/1024_a_2532]
-
consecințe dramatice. Oarecum similară este și denumirea de zenebona („tumult”, „gălăgie”, „gâlceavă”), care face trimitere, la fel ca támadás, nu atât la un fenomen cu dimensiuni ample și bine conturate, cât la o agitație și zguduire socială intensă, dar oarecum indefinită. Termenul românesc de „tumult” Îl Întâlnim și la Ioan Monorai XE "Monorai" , În 1820. Caracterizarea evenimentelor drept „răscoală” poate fi Întâlnită și ea În mod frecvent, dispusă Însă pe o arie sinonimică Întinsă. La fel ca În limba română, unde
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
eventual dispariție a miturilor, însă, este important să nu cădem în ispita evaluării lor estetice, logice sau morale. Unele mituri pot fi mai influente decât altele, unele pot acoperi o arie umană și mentală mai întinsă, iar altele pot dura indefinit, prin metamorfoze ale motivelor și formelor sau pot genera mituri derivate, nu mai puțin relevante. Cel mai important aspect al mitului este procesul de identificare, care se desfășoară de multe ori inconștient, iar cum valoarea de adevăr a mitului se
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
guvernare. Chiar și acolo unde democrația este bine întemeiată, practicile ei variază mult, de exemplu între Scandinavia și Italia sau între guvernul statului Minnesota și guvernul districtual în Washington DC. Ipoteza lui Churchill prevede că o democrație frîntă poate supraviețui indefinit atît timp cît reprezintă un rău mai mic decît alternativele nedemocratice. Totuși, elementele ei negative îi vor determina pe cetățeni să se îndepărteze de ea. De exemplu, în țările sărace oamenii se pot adresa unor rețele informale, între patru ochi
Democraţia şi alternativele ei by Richard Rose.,William Mishler, Christian Haerpfer [Corola-publishinghouse/Science/1395_a_2637]
-
regimul lasă indivizii în pace, și ei vor lăsa regimul în pace. Pentru cei care au trăit într-un regim totalitar sau post-totalitar, un guvern ineficient provoacă mai puțină neliniște decît un regim prea puternic, de comisari. Regimul poate supraviețui indefinit atît timp cît majoritatea oamenilor sînt liberi, iar alegerile oferă șansa de a elimina ticăloșii de la putere. Totuși, dacă politicienii care obțin puterea prin ale-geri nu sînt constrînși în mod adecvat de supremația legii și nu sînt corect trași la
Democraţia şi alternativele ei by Richard Rose.,William Mishler, Christian Haerpfer [Corola-publishinghouse/Science/1395_a_2637]