1,027 matches
-
fiu foarte entuziasmat de o asemenea recunoaștere, pentru că este una, să zicem, care vine acum. După aceea va trece, însă noi, ca oameni, suntem niște ființe cu totul deosebite. Putem să înfruntăm cele mai cumplite greutăți, putem să traversăm tragedii inimaginabile, găsim în noi resurse de a ne ridica, de a reveni, de a relua munca de la capăt, dar în această risipă de energie, în această 6 necontenită zbatere pentru a ne găsi pe noi înșine și găsindu-ne sau regăsindu
Convorbiri fără adiţionale by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Science/692_a_986]
-
gol, vor dobândi veșmântul nemuririi, găzduind pe cei străini, vor primi găzduire în Împărăția lui Dumnezeu, vizitând acum pe cei întemnițați, vor scăpa atunci de temnicerii cei groaznici ai iadului, cercetând pe bolnavi și suferinzi, se vor izbăvi de suferințele inimaginabile și nesfârșite, scornite de diavolii nemiloși și de lipsa comuniunii cu Dumnezeu și aleșii Săi. Așa cum s-a putut lesne observa pe parcursul acestui studiu, scrierile Sfântului Vasile cel Mare nu sunt nici pe departe desuete sau vetuste, ci ele rămân
Studia Basiliana III by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/173_a_142]
-
disputau pe un spațiu de aproximativ 300 de metri. Choule este considerat strămoșul francez al fotbalului, iar despre „soule” se afirmă că datorită îndârjirii și ferocității pe care le arătau jucătorii în cursul partidelor, în care numeroși participanți decedau, este inimaginabil pentru zilele noastre. Cea mai veche atestare scrisă asupra fotbalului datează din anul 1175. În acest an, un călugăr din Canterbury, pe nume William Fitzstephen, scrie biografia arhiepiscopului de Canterbury Thomas Becket. Într-un pasaj al cărții, autorul se referă
Bazele generale ale fotbalului by Gheorghe BALINT () [Corola-publishinghouse/Science/357_a_953]
-
tipuri constructive de adăposturi utilizate în fermele organice de creșterea animalelor. CAPITOLUL VIII MARKETINGUL PRODUSELOR BIOLOGICE 8.1. Noțiuni generale Pe parcursul secolului XX a avut loc o dezvoltare fără precedent a științelor și tehnologiilor care, până în prezent, au produs efecte inimaginabile pentru întreaga societate umană. Spre exemplu, dacă ne referim la agricultură, producția medie de grâu la hectar, în Europa apuseană a crescut de la sub 800 kg la începutul secolului al XIX-lea, la 2000 kg la mijlocul secolului al XX-lea
Tehnologii de agricultură organică by Gerard Jităreanu, Costel Samuil () [Corola-publishinghouse/Science/1276_a_1895]
-
am suportat și suportăm noi? Ce să vă fac dacă ați pierdut războiul, dacă ați fost înfrânți în luptă? Nu ne mai puteți face nimic de acum în colo, nici dumneavoastră, nici alți adversari, pentru că ați epuizat tot arsenalul terorii inimaginabile pe care ne-ați aplicat-o. Am trecut prin diverse experiențe și bătălii și am fost dezarmați, dar nu răpuși. Nu! Pentru că nu căderea noastră fizică, pe care ați obținut-o, o urmăreați dumneavoastră, adversarii noștri, ci înfrângerea noastră morală
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
originea inaparentă a imaginii sau imaginea de sub imagine? Altfel spus: ceea ce pre-semnifică în mod originar se dă înțelegerii în "trupul" unei imagini infra-textuale, într-o configurație grăitoare? Cum putem surprinde, dincolo de corpul poetic, dar prin limbajul semnificant al acestuia, chipul inimaginabil al trupului poetal, în locul incert - ezitând între realia și fictia - în care ceva transpare în perspectiva deschisă de un nou punct de vedere?2 În toate aceste cazuri, ceea ce nu apare și totuși face semn, că este ca și cum n-ar
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
eclipsată care, deși absentă din vederea imediată, întemeiază posibilul vizibilului, permite luminii să treacă tocmai întrucât e absentă, o absență transparentă, un mediu de trecere și de luminare. Mediu imaginal care se constituie ca trup de lumină al semnificabilului originar: inimaginabil, din perspectiva percepției sensibile sau a unei intenții explicite, care - în poem - ia trupul poetal al unei imagini, se configurează în forma inevidentă, dar iradiantă a transparenței care dă de văzut, adâncește vizibilul deschizându-i o perspectivă nebănuită. Perspectivă inversă
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
autorevelarea posibilului însuși, donație a inaparentului în trupul poetal al unei infra-imagini, în miezul ireductibil al unei pre-imagini sau - așa cum l-am numit - al unui imagem. Stare genuină a comprehensibilului confruntat nu cu survenirea ființei imaginii, ci cu pre-ființarea ei inimaginabilă. Înțelegem deci prin ființare nu vreo calificare ontică a ființei reprezentabile, ci dinamica (dynamis) potenței imaginale, starea de trecere prin transparența care se vede, ia forma unei imagini originare. Iar această trecere a începutului prin ceea ce semnifică înainte de a fi
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
iarăși va fi să vie mâne/.../ și universul iarăși vremelnic diafan" (Biblie)11 arată ceea ce nu poate fi arătat: ceea ce nu este, dar poate fi, locul îndepărtat - nelocuit - al transparenței. Nu este acesta însuși locul diafanului, al constituirii unei imagini inimaginabile care arată fără să se arate? Este chiar condiția definitorie a transparenței. Ea nu e posibilitate întemeietoare decât într-o totală evanescență a determinațiilor mundane, în dezagregarea oricărui corp - inclusiv a celui poetic - ce ecranează perspectiva: "Va trebui să moară
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
ape". Nimic nu prevede și nu prezice această imagine; ea se dă așa cum apare, în trupul poetal al iubirii și al cântului. Suflet care se poartă deasupra apelor, zămislind posibilul lumii și al vieții: nu e aceasta tocmai imaginea originară - inimaginabilă - a creativității poetice, facerea care dă trup și lumină? Imaginea originară ce răsare epifanic în centrul poemului este obârșie a iubirii creatoare și cântec al Cuvântului de deasupra cuvintelor. Imagine a veșniciei care subîntinde în legănarea armoniei sale tot ce
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
face să dispară în neantul neființei, ci pentru a-l deschide în cuprinsul lărgit al noii naturi. Dacă "m-aplec pe oglinda fără hotar,/ Cu pașii luminii m-afund și dispar" (Seară pe ape)16, aceasta pentru a vedea începutul inimaginabil, ivirea în lumina unei alte lumi, "minunea unei nașteri străină de dorința/ Ce-o cheamă" (Elegie pentru mine)17. Vedere non-intențională a unei apariții nechemate la ființare, dar care cheamă vederea, învelindu-se în "lumina ca un văl uluitor" (Dansatoarea
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
imagine răsfrântă în transparența adâncului. Cu ochii închiși se vede adevărat, se vede adevărul care se pune în vedere 26. Dacă în ochii deschiși dispariția aparenței lumești se deschide spre "nesfârșitul seninului curat", în ochii închiși apare posibilul imposibilului, al inimaginabilului, adevărul care se dă pe față, trece prin fața transparentă a imaginii. Epifania ca dia-fanie Epifania unui astfel de posibil inimaginabil ne întâmpină în poemul Norul 27. Deși primele versuri par să înfățișeze tabloul obișnuit al naturii limpezite după furtună, pasajul
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
Dacă în ochii deschiși dispariția aparenței lumești se deschide spre "nesfârșitul seninului curat", în ochii închiși apare posibilul imposibilului, al inimaginabilului, adevărul care se dă pe față, trece prin fața transparentă a imaginii. Epifania ca dia-fanie Epifania unui astfel de posibil inimaginabil ne întâmpină în poemul Norul 27. Deși primele versuri par să înfățișeze tabloul obișnuit al naturii limpezite după furtună, pasajul descriptiv adună semnele imaginale ale schimbării perspectivei, semne ce pregătesc ivirea neprevăzută a neobișnuitului: "Tot cerul în amurg își limpezise
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
complementar acestuia - revelația nu mai e căutată, ci împlinită. Înălțarea sufletului în slavă e o întoarcere acasă (" Noi, copiii Slavei, ne-nturnăm acasă"), conversiunea transfigurării ("noi, schimbații mai presus de îngeri") în strălucirea albă a Schimbării la Față70. În acest mediu inimaginabil al ivirii imaginii, "din marmora în lespezi cu miezul de amiază,/ Nălucitoare piatră de sine luminează,/ Și-n ziua împietrită frontoanele-aninate/ Destăinuiesc azurul din care-au fost tăiate"71. Lumina transpare prin corpul care i se interpune, piatra devenind intervalul
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
de întrezărit în pre-realul neînchegat al întemeierii, al lumii poetale care ni se dă din nimicul încă posibil? Nu este aceasta tocmai donația inversă, vederea obliterată, ștearsă, a ceea ce nu se dă vederii, nu apare decât în adâncul insondabil al inimaginabilului? Căci "înainte ca văzul care vede totul să vadă/ se întâmplă această aventură-n eter"40. Iar ceea ce se întâmplă nu se vede dar este, chemarea veșnică a ființei, a ceea ce vine, ad-vine în chemarea unei necurmate aventuri (adventurus). "Ce
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
în lumina aceasta? "Marea paranteză a lucrurilor", zarea deschisă între lucruri, precum un interval fulgerător, trans-aparent, deși inevident. De fapt, un gol mai real decât realitatea lucrurilor, golul ca răspuns plin la întrebarea înțelegerii care descoperă imaginea alterității realului, posibilul inimaginabil al inaparentului: "în timp ce este cum este,/ lumea/ mai poate să fie și altfel"47. Apariția din miezul dispariției Modul în care conștiința poetică pătrunde substanța realului este înainte de toate un act intuitiv care intră în contact cu existența lucrurilor. În
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
este, nu ca formă a vreunui lucru cunoscut, ca obiect de cunoscut într-o imagine mentală, ci ca "adevărata față a minunii"?8 O gândire care nu mai gândește, ci privește, se lasă pătrunsă de forma dezvăluită a sufletului, altfel inimaginabilă, cuprinsă de lumina care o topește în viziune, laolaltă cu vălul descoperit: "când voi fi în tine, Lumină/ înconjurat de Lumină,/ spulberă/ acoperământul acesta/ țesut peste ochi/ peste inimă"9. Acum - în perspectiva acestui posibil al imposibilului -, "când gândul începe
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
întețindu-le apariția în lumină. Pentru ca inaparentul să se expună revelator în astfel de imagini răsuflate, el se deschide într-un act de creație, se manifestă fenomenal în forme sensibile 41. Deschidere electivă, kairotică, prin care transpare figura unui început inimaginabil: "și s-ar putea să fie clipa/ când își deschide piatra asprele petale/ se-aud miresmele pocnind/ în fulger nou spălate/ și fierul munților trăgându-mi/ din piept un fier mai palid și mai firav/ m-adun încet/ în diamantul
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
care vine din față, previne dintr-o exterioritate neapropriată, neexperiată, se arată așa cum va fi. Dar tot ceea ce încă nu este se desprinde din ceea ce este, se deschide în corpul prezentului pe care îl aruncă în derizoriu, în imaginea sa inimaginabilă. Clipa care va fi este imaginea celei de acum, figura timpului și a ființei în timp. Mai mult: figură a timpului sfârșit, a ieșirii din timp, a opririi - fără sens - în suspensia finală. Și cum s-ar putea reflecta timpul
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
deschide apropierea limitelor nu înseamnă limitare, ci punere în vedere a departelui ca loc de aproape, a altuia invizibil drept posibil în cuprinsul extins, înălțat și adâncit deopotrivă, al vizibilului. A privi prin această imagine care se deschide în străfundul inimaginabil al lumii înseamnă a vedea altfel lumea și chiar, poate, a înțelege altfel decât a vedea. Cel ce strânge cerul în palme nu vede o imagine a cerului; îl cuprinde în transparența propriului conținut, în distanța crescută în sensul străbătător
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
26, 22. 69 Datat 1954, în V. Voiculescu, Opera literară. Poezia, Editura Cartex 2000, București, 2004, p. 486. 70 Cele două poeme corespund "cunoașterii în cale" (Horeb lăuntric) și "cunoașterii în patrie" (Taborul), cea de a doua fiind termenul (eshatologic) - inimaginabil - al celei dintâi, căci "secunda se înfăptuiește față către față, or, prima, în oglindă și în enigmă, întrucât după condiția căii, nu este posibilă fără de reprezentarea imaginată" (Sf. Bonaventura, Predica "Aveți un singur Învățător, Hristos", 18, în op. cit., p. 124
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
acasă și accesând surse recente de informație din întreaga lume - lucru imposibil până la apariția computerelor personale și a Internet-ului. Și acesta este doar începutul ... Folosirea pe scară largă a computerelor cuantice va permite procesarea și transmiterea informației la viteze inimaginabile în prezent. Însuși creierul nostru, constituit din peste 100 de miliarde de neuroni și „gestionând” aproximativ 1015 sinapse, consumator a 20-25% din energia corpului, ar putea fi „ajutat” să atingă noi nivele de performanță și evoluție. După cum am arătat în
Conexiuni by Florin-Cătălin Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/667_a_1016]
-
pasajul din inter-titlu pe care l-am citat din „Raportul de activitate pe perioada 1 iulie-1 august 1948”, am găsit și altele la fel de interesante care denotă o adevărată „ascuțire a luptei de clasă”, de fapt o luptă de o cruzime inimaginabilă îndreptată împotriva marilor valori ale țării noastre, cele care contribuiseră cel mai mult la realizarea veniturilor statului în perioada premergătoare terorii roșii: proprietarii de fabrici, uzine, bănci dar și de mori, cazane de fabricat rachiul, darace de lână etc. Este
Întâmplări din vremea Ciumei Roşii by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1230_a_1931]
-
-și „turna” consătenii cu stare materială peste medie. După cum se știe, rezultatul acestei „vânători” a fost dezastruos: sute dacă nu mii de gospodari au ajuns pe mâinile pătate de sânge ale securiștilor care, după ce i-au torturat într-un mod inimaginabil de bestial, i-au aruncat în pușcăriile pregătite din timp pentru exterminare. În cele mai multe cazuri, acești năpăstuiți nici nu erau judecați deoarece „justițiarii” de la București avuseseră grijă de a inventa și legifera „închisoarea administrativă” ce se putea întinde până la o
Întâmplări din vremea Ciumei Roşii by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1230_a_1931]
-
ridicat decât cel oferit de stat în contul produselor predate la „cotă”! Dacă proprietarul refuza în a-și mai cultiva pământul (de cele mai multe ori din lipsă de bani), risca să intre în ghearele Securității de unde nimeni nu scăpa. După torturi inimaginabile, împricinatul era dus în fața „tribunalului poporului” unde invariabil era acuzat de către inchizitorii săi de „sabotaj” ori „subminare a economiei naționale” ca să nu mai amintim de „uneltire contra ordinii de stat”. Mulți, foarte mulți „chiaburi” și-au sfârșit zilele prin sinistrele
Întâmplări din vremea Ciumei Roşii by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1230_a_1931]