1,309 matches
-
încercarea de a-l împiedica pe serskerul să transfere forțele din Asia Mică în sudul Greciei. În ciuda faptului că grecii au reușit să întârzie mișcarea de trupe, ei au fost în cele din urmă înfrânți în lupta de la pasul Rentina. Insurecția din Chalkidiki a fost după acest moment limitată la regiunea peninsulelor Muntelui Atos și Kassandra. Pe 30 octombrie a avut loc o contraofensivă turcă condusă de noul pașă de Salonic, Mehmet Emin Abulubud, încununată de un succes decisiv al otomanilor
Războiul de Independență al Greciei () [Corola-website/Science/318390_a_319719]
-
mai apoi lui Papas de la Hydra, să viziteze zona Muntelui Olimp și să-i înflăcăreze pe căitanii locali cu entuziasmul patriotic. La începutul anului 1822, Anastasios Karatasos și Aggelis Gatsos s-au întâlnit cu diferiți armatoloi. Ei au decis ca insurecția să se bazeze pe trei centre urbane Naoussa, Kastania și Siatista. În martie 1822, otomanul Mehmet Emin a câștigat o serie de victorii decisive la Kolindros and Kastania. Mai spre nord, în vecinătatea orașului Naousa, Zafeirakis Theodosiou, Karatasos și Gatsos
Războiul de Independență al Greciei () [Corola-website/Science/318390_a_319719]
-
ar fi reușit să contracareze acțiunile flotei otomane, aceasta ar fi fost capabilă să aprovizioneze garnizoanele turce izolate și să asigure debarcarea de trupe din provinciile asiatice ale Imperiuluiu Otoman. Eșecul acțiunilor navale ale grecilor ar fi dus la zdrobirea insurecției. Flota elena a fost înzestrată în principal de locuitorii bogați ai insulelor egeene, în special a celor de pe trei insule: Hydra, Spetses și Psara. Fiecare insulă a echipat, a asigurat echjpajul și a întreținut propria escadră, aflată sub comanda unui
Războiul de Independență al Greciei () [Corola-website/Science/318390_a_319719]
-
căpitani precum Andreas Miaoulis, Nikolis Apostolis, Iakovos Tombazis sau Antonios Kriezis au obținut succese notabile. Primele victorii ale flotei elene împotriva împotriva otomanilor la Patras și Spetses a crescut enorm încrederea echipajelor corăbiilor grecești și a contribuit mult la succesul insurecției din Peloponez. După ceva vreme, în condițiile în care grecii se implicaseră în lupte intestine, sultanul a cerut ajutorul unui dintre cei mai puternici vasali ai săi, Muhammad al Egiptului. Datorită războiului civil și problemelor financiare, flota elenă nu a
Războiul de Independență al Greciei () [Corola-website/Science/318390_a_319719]
-
unu de musulmani (turci și kurzi) în regiunea pe care o revendicau ca leagăn al poporului și culturii lor. La scurte vreme după încheierea războiului, polonezii din zona controlată de Imperiul Rus (Polonia Congresului), încurajați de victoria grecilor, au declanșat Insurecția din Noiembrie, sperând la rândul lor că-și vor putea cuceri independența. Insurecția a fost însă înăbușită de trupele țariste, iar polonezi și-au recăpătat independența doar la sfârșitul Primului Război Mondial. Noul fondat stat grec avea să lupte pentru alipirea celorlalte
Războiul de Independență al Greciei () [Corola-website/Science/318390_a_319719]
-
leagăn al poporului și culturii lor. La scurte vreme după încheierea războiului, polonezii din zona controlată de Imperiul Rus (Polonia Congresului), încurajați de victoria grecilor, au declanșat Insurecția din Noiembrie, sperând la rândul lor că-și vor putea cuceri independența. Insurecția a fost însă înăbușită de trupele țariste, iar polonezi și-au recăpătat independența doar la sfârșitul Primului Război Mondial. Noul fondat stat grec avea să lupte pentru alipirea celorlalte teritorii locuite de eleni și, în următoarea sută de ani, alte teritorii aveau
Războiul de Independență al Greciei () [Corola-website/Science/318390_a_319719]
-
în luptă cu forțe armate ruse în 1972. După confederația de la Targovica, a părăsit armata, urmat de către cei mai buni ofițeri. În 1794 s-a angajat ca soldat obișnuit într-o armată liberaționistă a lui Tadeusz Kościuszko în cursul primei insurecții națională poloneză și, după ultima împărțire din 1795, a dispărut din viața politică și militară până în 1806. În acest an, Poniatowski a fost numit guvernatorul Varșoviei de către Friedrich Wilhelm al II-lea al Prusiei. La venirea lui Napoleon, în timpul formării
Józef Poniatowski () [Corola-website/Science/312433_a_313762]
-
așezare sclavagistă de pe Pottawatomie Creek, în noaptea de 24 mai, grupul a luat cinci susținători ai sclaviei din casele lor și i-au hăcuit cu săbiile. Brown și oamenii lui au scăpat și au început să pună la cale o insurecție pe scară largă la Harpers Ferry, Virginia, cu sprijin financiar din partea aboliționiștilor din Boston. Guvernul teritorial pro-sclavie, aflat sub conducerea președintelui Pierce, a fost mutat la . În aprilie 1856, o comisie a Congresului a sosit acolo pentru a investiga frauda
Bleeding Kansas () [Corola-website/Science/336911_a_338240]
-
descoperirile sale, dacă vor fi acceptate, vor fi cruciale pentru teoria formării lumii. După o altă expediție grea în Anzi, în timp ce Beagle era în lucrări de recondiționare, i s-a realăturat și cu toții au mers la Lima, găsind acolo o insurecție armată în plină desfășurare, trebuind să rămână pe vas. Aici își scria notițele când și-a dat seama că ideea lui Lyell că atolii de corali se aflau pe marginea conurilor unor vulcani stinși avea mai puțin sens decât cea
A doua călătorie a vasului Beagle () [Corola-website/Science/324537_a_325866]
-
Prusia. Tratatul de la Versailles recomanda un plebiscit în Silezia Superioară pentru a stabili dacă teritoriul va face parte din Germania sau Polonia. Plângerile despre atitudinea autorităților germane au dus la revolte și, în cele din urmă, la izbucnirea primelor două insurecții din Silezia (1919 și 1920). Pe 20 martie 1921 s-a desfășurat un plebiscit în care 59,6% (aproximativ 500.000) din votanți doreau să rămână în Germania, însă Polonia susținea că condițiile impuse erau nedrepte. Ca urmare, a izbucnit
Societatea Națiunilor () [Corola-website/Science/302049_a_303378]
-
și 1920). Pe 20 martie 1921 s-a desfășurat un plebiscit în care 59,6% (aproximativ 500.000) din votanți doreau să rămână în Germania, însă Polonia susținea că condițiile impuse erau nedrepte. Ca urmare, a izbucnit și a treia insurecție în 1921. Pe 12 august 1921, i s-a cerut Societății să rezolve problema, iar Consiliul a creat o comisie cu reprezentanți din Belgia, Brazilia, China și Spania pentru a evalua situația. Comitetul recomanda ca Silezia Superioară să fie împărțită
Societatea Națiunilor () [Corola-website/Science/302049_a_303378]
-
profitând de revolta orașelor longobarde, l-a înlăturat de la putere pe regele Henric după anul 1090. Henric, al doilea fiu, care fusese numit succesor la tron, l-a silit pe tatăl sau să abdice în anul 1105 sub presiunea unei insurecții a prinților, devenind Henric al V-lea al Sfântului Imperiu Roman. Henric al IV-lea a murit în anul următor. Au urmat noi revolte și Henric V a încheiat cu prinții un acord în Dieta Sfântului Imperiul Roman la Wurzbung
Sfântul Imperiu Roman () [Corola-website/Science/298921_a_300250]
-
fost un curent literar, artistic și ideologic în cadrul Culturii poloneze care a început în jurul anului 1820, și a coincis cu publicarea de către Adam Mickiewicz în 1822 a primelor sale poezii. Acestă perioadă s-a încheiat odată cu înfrângerea din 1863 a Insurecției poloneze din Ianuarie împotriva armatei de ocupație a Rusiei Imperiale. Acest eveniment a inaugurat o nouă perioadă în cultura poloneză cunoscută sub numele de " Pozitivism" Romantismul polonez, spre deosebire de romantismul din alte țări europene nu s-a limitat la preocupări literare
Romantismul în Polonia () [Corola-website/Science/329180_a_330509]
-
enunțate de puternicul ministru de externe austriac Klemens Wenzel von Metternich, principalul arhitect al politicii conservatorare a Sfintei Alianțe. Pe de altă parte, Imperiul Rus, o altă mare putere care își arogase statutul de jandarm al Europei, privea cu simpatie insurecția grecilor, atât din solidaritate ortodoxă, cât și datorită intereselor stategice față de strâmtorile Bosfor și Dardanele. Un alt membru activ al Sfintei Alianțe, Regatul Franței, avea o poziție ambiguă: grecii, deși liberali, erau mai înainte de orice creștini, iar revolta lor împotriva
Tratatul de la Londra (1827) () [Corola-website/Science/325796_a_327125]
-
cu unitatea de tancuri condusă de căpitanul Udrea. Armatele române reușesc în cele din urmă să elibereze Bucureștiul de trupele germane. La finalul filmului sunt date câteva explicații cu privire la acțiunile ulterioare ale Armatei Române în confruntarea cu trupele germane: "„După insurecția națională antifascistă armata română a continuat lupta împotriva dușmanului, eliberînd pămîntul Transilvaniei contribuind apoi cu eroismul și prinosul său de jertfe la înfrîngerea definitivă a Germaniei naziste.”". După arestarea mareșalului Ion Antonescu la 23 august 1944, Comandamentul Militar al Capitalei
Stejar – extremă urgență (film) () [Corola-website/Science/327665_a_328994]
-
de producție s-au ridicat la suma totală de 4.075.000 lei. Lansarea filmului a avut loc la 19 august 1974 în București și simultan în mai multe orașe ale țării, cu prilejul aniversării a 30 de ani de la „insurecția antifascistă și antiimperialistă” de la 23 august 1944. Filmul "Stejar - extremă urgență" a fost vizionat de 3.612.114 de spectatori la cinematografele din România, după cum atestă o situație a numărului de spectatori înregistrat de filmele românești de la data premierei și
Stejar – extremă urgență (film) () [Corola-website/Science/327665_a_328994]
-
să excludă partidele istorice. Pe 22 iulie 1944, Stalin a anunța Comitetului Național de Eliberare Națională - "Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego" (PKWN) PPR a beneficiat de sprijinul unor instituții puternice și a speculat evenimentele favorabile pentru a-și întări poziția. Eșecul Insurecției din Varșovia a decimat rândurile AK, iar Delegatura a fost puternic slăbită de distrugerea aripii sale militare. Eliberarea Varșoviei de către Armata Roșie a dus la creșterea prestigiului politic al PPR. În ianurie 1945, PPR și guvernul său provizoriu au primit
Partidul Muncitoresc Polonez () [Corola-website/Science/329443_a_330772]
-
eliminarea oponenților - arestarea, uciderea, hărțuirea celor care nu erau de acord cu noul regim politic. În plus, porpaganda a fost folosită pentru crearea unei imagini favorabile noului guvern. AK, considerată reprezentanta Delegaturii, a fost discreditată prin acuzații grave pentru eșecu Insurecției din Varșovie. După eliminarea opoziției legale din afara guvernului, PPR s-a concentrat pe cucerirea puterii în cadrul guvernului provizoriu. PPR era un partid slab, care trebuia să facă față opoziției din partea partidelor socialiste și populare și, spre deosebire de situația altor partide comuniste
Partidul Muncitoresc Polonez () [Corola-website/Science/329443_a_330772]
-
ruso-turc din 1828 - 1829), în timpul căruia forțele militare ruse au întreprins acțiuni militare cu efective limitate împotriva triburilor din Caucaz. Spre mijlocul deceniului al patrulea, conflictul s-a agravat în Cecenia și Daghestan odată cu proclamarea Jihadului (războiul sfânt împotriva necredincioșilor). Insurecția antirusă a fost susținută moral și militar de Imperiul Otoman, iar în timpul Războiului Crimeii și de către Regatul Unit, care spera să-și întărească prezența în regiune. Rezistența cecenilor și daghestanezilor a fost înfrântă doar în anul 1859. Nord vestul Caucazului
Războiul Caucazului () [Corola-website/Science/318180_a_319509]
-
implicare armată ar putea să reducă teama crescândă și să oprească ajungerea irevocabilă a comuniștilor la putere. Grupurile de rezistență conduse de foști ofițeri acționau în mod coordonat și planificat. Se pare că își puneau speranțele în incitarea la o insurecție armată generală, la o revoltă masivă, care nu s-a produs niciodată. O categorie mai redusă de insurgenți dornici să lupte împotriva comunismului era formată din refugiați români recrutați în Europa de Office of Policy Coordination (OPC), antrenați în Franța
Rezistența anticomunistă din România () [Corola-website/Science/322992_a_324321]
-
ea a devenit un adevărat simbol național al Rezistenței române, grație unui reportaj de la TVR difuzat în 2006. La 18 iulie 1958, Vasile Motrescu a fost executat. În 1959, 80 de persoane conduse de Vasile Blănaru au fost judecate pentru "insurecție armată" în regiunea Câmpulung Muscel. Numărul de victime ucise din rândul rezistenților poate fi stabilit după studierea arhivelor dar și a numeroaselor memorii publicate după 1990. Arhivele oficiale indică mai multe sute de condamnări la moarte și totuși un număr
Rezistența anticomunistă din România () [Corola-website/Science/322992_a_324321]
-
devenit un stat-marionetă al naziștilor. O parte a sudului Slovaciei și întreaga Rutenie (extremitarea estică a fostului stat cehoslovac) au fost anexate de Ungaria. Din 1940, Aliații au recunoscut legitimitatea guvernului în exil de la Londra sub președinția lui Edvard Beneš. Insurecția națională slovacă declanșată în august 1944 a fost reprimată de forțele germane la sfârșitul lunii octombrie, dar partizanii au continuat să lupte împotriva ocupantului până la sfârșitul războiului. În aprilie 1945, Armata Roșie i-a înfrânt pe germani și guvernul Tiso
Participanții la al Doilea Război Mondial () [Corola-website/Science/307533_a_308862]
-
stării de urgență. Pentru stoparea activităților IRA au fost luate măsuri hotărâte precum internarea activiștilor organizației și trimiterea unora dintre ei în fața tribunalelor militare. Abwehrul a menținut contacte secrete cu IRA, ceea ce a dus la temeri cu privire o posibilă insurecție populară. Aceste contacte au atins un maxim adată cu aparției planului IRA de invazie în Irlanda de Nord, (așa-numitul plan Kathleen). Natura și amploarea acestor contacte au continuat să fie o sursă de acuzații publice până în zilele noastre. Britanicii au conceput
Participanții la al Doilea Război Mondial () [Corola-website/Science/307533_a_308862]
-
săi expansioniști, după o invazie comună a Uniunii statale de către Imperiul Rus, Imperiul Austriac și Regatul Prusiei. Cucerită, Cracovia a devenit parte a provinciei Galiția din Austria. În 1794, în Piața Cracovia Tadeusz Kościuszko a inițiat o revoltă de independență, Insurecția lui Kościuszko. Armata prusacă a înfrânt revolta, și a jefuit comoara regală poloneză păstrată la Castelul Wawel. Însemnele regalitătii furate, în valoare de 525.259 de taleri, au fost în secret topite martie 1809 în timp ce pietre prețioase și perlele au
Istoria Cracoviei () [Corola-website/Science/329406_a_330735]
-
să facă parte - Germania sau Polonia. În acest timp, ambele taberele interesate de apartenența viitoare a regiunii au fost implicate în politici de mână forte și la tratatmente dicriminatorii, care avea să ducă la primele două răscoale cunoscute și ce insurecția din 1919, respectiv insurecția din 1920. În cadrul plebiscitului, cam 707.605 de cetățeni cu drept de vot au optat pentru Germania, în timp ce 479.359 și-au exprimat opțiunea pentru Polonia. În fața majorității de voturi a germanilor, polonezii au acuzat aducerea
Insurecțiile din Silezia () [Corola-website/Science/305386_a_306715]