754 matches
-
este conceptul de "solidaritate". Se formase, tocmai din neputința de a comunica cumva oficial, prin cărți, o întreagă societate subterană. Solidaritatea era singurul mod de comunicare literară. Exista o "pînză" de relații, o forță a comunicării directe de-a dreptul "junimiste". Și, să ne amintim, că această solidaritate, deși din ce în ce mai fragmentată de la '89 încoace, i-a iritat pe mulți, cînd a ieșit la suprafață. Problematică este chiar și apetența pentru "teorie", una dintre caracteristicile foarte des invocate, cînd vine vorba despre
Poezia optzecistă în stil academic by C. Rogozanu () [Corola-journal/Journalistic/15797_a_17122]
-
țară rece, unde entuziasmul, fie politic, fie literar nu prinde în clipeală" . Altfel spus, Russo nu concepe înaintarea decât pe temeiul tradiției, propulsia izvorând dintr-un fond autohton. Drumul deschis de Dacia literară se întâlnește, în cazul lui, cu criticismul junimist, tot în ipostaza de înainte mergător. Se recunoaște aici un scriitor aparte, precursor al criticii "formelor fără fond", care îl anunță pe Odobescu, "sinteză de criticism și patruzecioptism" . Prima scriere tipărită Critica criticii e un răspuns dat lui D. Gusti
Alecu Russo, spiritul critic și contemplația by Constantin Trandafir () [Corola-journal/Journalistic/6949_a_8274]
-
străbuni/ strănepoți ai personajelor cu care au pornit, păstrează, întotdeauna, un perete pe care se proiectează o umbră, sau o alcătuire privată, despărțită de ochii lumii, care împrumută funcțiile unei case - insula lui Euthanasius. De altfel, rolul casei în "clasicismul" junimist este mai presus de orice îndoială. De la casa cu ferestre luminate, care a făcut posibilă gruparea, la casele din scrierile fiecăruia dintre "mari", inventarul e generos. Una din cele mai celebre gospodării ale literaturii neaoșe e, de bună seamă, casa
Case din cărți by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/9220_a_10545]
-
aici. Prima că pe lîngă Maiorescu și Carp, Th. Rosetti ar fi făcut parte din primul cerc, al conducătorilor. În realitate, Th. Rosetti, chiar dacă în martie 1888 (deci după peste două decenii de la întemeierea Junimii), a fost premierul primului guvern junimist, nu era decît o figură ștearsă, care n-a exercitat, aici, nici un rol conducător. În schimb e de împărtășit ideea că Eminescu și Slavici, nefăcînd parte din establishement, oameni fără studii, au făcut parte din cercul executanților, cu remarca faptului
Un naratolog devenit sociolog by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17021_a_18346]
-
de împărtășit ideea că Eminescu și Slavici, nefăcînd parte din establishement, oameni fără studii, au făcut parte din cercul executanților, cu remarca faptului că Eminescu, la Timpul, a fost un executant disident, interpretînd, cum se spune într-un loc, ideologia junimistă de la dreapta lui P. P. Carp și intrînd adesea în contradicție cu ea. E adevărată aprecierea că Maiorescu, în studiile sale de început, a făcut tabula rasa din trecutul nostru cultural, postulînd că începutul României moderne este anul 1866, nu
Un naratolog devenit sociolog by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17021_a_18346]
-
din trecutul nostru cultural, postulînd că începutul României moderne este anul 1866, nu 1848 sau 1859, ceea ce a produs reacția negativă a lui Xenopol și Eminescu, neacceptată de cercul conducător. E dreaptă precizarea că faza a doua a discursului politic junimist începe după 1881, cînd Carp devine inspiratorul și capul mișcării, Maiorescu îl secondează, "iar Eminescu desfășoară o activitate paralelă, neoficială, întreruptă în 1883 de boala sa". Cum dreaptă este opinia că toți trei sî Danemarca." Înainte de a merge mai departe
Un naratolog devenit sociolog by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17021_a_18346]
-
conserva și a dezvolta tezaurul libertății.(...) Francia e concentrată în capitala Paris, unde aleargă orice escelează din toată lumea, pentru că aici se corunează cu succes, aici se pune meritului și talentului sigiliul" (Scr. XXXIV, februarie 1844). Așa cum generația pașoptistă, prejunimistă și junimistă din România au privit spre Paris ca spre centrul lumii și n-au visat altceva decît formarea spirituală în mediu parizian, făgărășanul Ion cedează aceleiași ispite, contaminat de obsesia pașoptistă comună. Dacă scriitorul ardelean alege instinctiv stilul balzacian de viață
Rastignacul din Făgăraș, Ion Codru Drăgușanu by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/7368_a_8693]
-
mult pentru o carte de, până la urmă, butade? Într-un fel indirect, toate aceste texte de escortă își propun să demonstreze că nu. Delicioasă mi se pare în primul rând încercarea lui Alexandru Paleologu, pusă sub un titlu cu infiltrații junimiste (Anecdota primează), a cărei primă parte operează o distincție de o splendidă gratuitate. Între „oamenii de spirit” și „oamenii duhlii”. Cei dintâi ar aparține familiei de spirite Saint-Évremond, Bussy- Rabutin, Rivarol, Chamfort, John Wilkes, Lord Chesterfield și ar fi, fundamental
Spirite. Critice by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/4837_a_6162]
-
astfel de ideologie nu e ieșită din prelungirea unei dispoziții temperamentale, ci se prezintă ca o creațiune bovarică, nu în sensul căutării unui complement spiritual, ci al unei libere deliberări speculative. O cultură clasică, o formație intelectuală în sânul disciplinelor junimiste, un temperament static și conservator nu mă indicau, desigur, la rolul de teoretician al democrației și al liberalismului la care am ajuns, totuși, prin intuiția și studiul fenomenelor sociale regizate de un determinism împotriva căruia lamentațiile sunt inutile". Omul deliberativ
E. Lovinescu - 125 - Bovarismul ideologic by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/10619_a_11944]
-
degrabă, că, dincolo de raționalism și de credința în autonomia esteticului, comune în fond tuturor lovinescienilor, convingerea lui Vladimir Streinu că există o unitate de fond între poezie și critică îl situează într-o paradigmă spirituală diametral opusă celei maioresciene. Mentorul junimist era de părere - în articolul Poeți și critici, publicat în 1886 în Convorbiri literare - că există o diferență de substanță între poezie și critică, între structura sufletească a poetului și cea a criticului, și le cerea poeților să rămână la
Vladimir Streinu, istoric literar by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/5901_a_7226]
-
L-a recomandat - prin Negruzzi, - Junimii și, în primul număr din 1871, a debutat în Convorbiri literare cu comedia Fata de birău. În același an, la același îndemn, elaborează întinsele Studii asupra maghiarilor, care apar în paisprezece numere ale revistei junimiste. Devenise membru îndrăgit al Junimii și cu bursa acordată de societate (apoi cu alta acordată de Maiorescu ca ministru) și-a putut continua studiile juridice, fără a izbuti să-și obțină atestatul de absolvire, nemulțumindu-l - ca și Eminescu - pe
Integrala Slavici (I) by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/15871_a_17196]
-
întîmplat, de pildă, cu Cioran) în totalitarismul nazist și fascist? E o întrebare din atîtea altele posibile. Găsesc exagerată aprecierea potrivit căreia "generația criterionistă rămîne poate cea mai strălucită generație intelectuală din toată România modernă". Întreb, de ce am diminua generația junimistă, bogată în atîtea mari valori. Bune și interesante sînt capitolele despre filosofia în deceniile totalitarismului comunist, relevîndu-se cum funcționează din interior acest tip de totalitarism, făcîndu-se referiri la un exponent al acestui tip rudimentar de filosofie, C. Ionescu-Gulian. Aici se
Între originalitate și citare by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16000_a_17325]
-
literar îi urmărește cu simpatie pe toți acești entuziaști angajându-se în realizarea unor proiecte utopice, ajustându-si din mers idealurile, pentru a le face aplicabile, acționând inițial că o echipă unită și despărtindu-se apoi, fără a trădă însă spiritul junimist, părăsind sau nu literatura în favoarea politicii ori, pur și simplu, în favoarea unei vieți burgheze lipsite de griji, evoluând de la statutul unor teribiliști la acela al unor persoane publice importante, cărora li se fac la moarte funeralii naționale. Melodia nostalgica a
CĂLĂTORIE ÎN TIMP by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/18036_a_19361]
-
personalități că B.P.Hasdeu, Al. Macedonski sau C.Dobrogeanu-Gherea, ca și numeroase alte situații sau întâmplări vivante sunt integrate cu arta în fluenta construcție a cărții. Și totuși nu ele dau tonul. Esență lucrării o constituie o istorie a ideologiei junimiste. "Românul" este de fapt un roman de idei. Z.Ornea povestește ce s-a întâmplat cu spiritul junimist (caracterizat prin spirit critic, luciditate, profesionalism, scepticism în fața înnoirilor improvizate) în confruntare cu opacitatea sau ostilitatea altor curente de gandire din epoca
CĂLĂTORIE ÎN TIMP by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/18036_a_19361]
-
integrate cu arta în fluenta construcție a cărții. Și totuși nu ele dau tonul. Esență lucrării o constituie o istorie a ideologiei junimiste. "Românul" este de fapt un roman de idei. Z.Ornea povestește ce s-a întâmplat cu spiritul junimist (caracterizat prin spirit critic, luciditate, profesionalism, scepticism în fața înnoirilor improvizate) în confruntare cu opacitatea sau ostilitatea altor curente de gandire din epoca. În Cartea Oltului, Geo Bogza relatează momente din "viață" unui râu, arătând cum izvoraște acel rău din munți
CĂLĂTORIE ÎN TIMP by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/18036_a_19361]
-
gingașe a istoriei țării d. Colescu-Vartic și că veți avea cumințenia ca să nu lăsați istoria națională să fie opera unui sectar". Aprehensiunile lui Maiorescu nu s-au produs, căci ideea unei sinteze de istorie a românilor a fost abandonată! Senatorul junimist a interpelat guvernul pentru modul în care urma să fie redactată o sinteză oficială de istorie a României. Mă întreb: cum ar fi reacționat în zilele noastre Maiorescu, văzând un tratat publicat de Academia Română în anul 2002, în care se
Un tratat de istorie eșuat by Gheorghe CeauȘescu () [Corola-journal/Journalistic/14966_a_16291]
-
o resimt din plin. Istoria literară nu ne dă răspunsuri încurajatoare. E ciudat, de exemplu, să vezi cum apreciază Maiorescu, la aproape 70 de ani, literatura de la începutul secolului XX. După ce intuise valoarea lui Eminescu și a lui Caragiale, mentorul junimist o preferă pe Maria Cunțan lui D. Anghel și se arată nemulțumit de aerul "străin" (citește: franțuzesc) și excentric al versurilor scrise de acesta din urmă în colaborare cu Iosif. La rîndul lui, E. Lovinescu, acela care a consacrat proza
Criticul și timpul by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/15361_a_16686]
-
paralelism. Detaliind, criticul este de părere că literatura lui Slavici sau Gane a început să fie apreciată în Occident și pentru că ea consună cu un întreg curent european, acela dezvoltat de așa-numitele "romane țărănești" (Dorfgeschichten). Mai mult încă: criticul junimist va insista și în 1909 asupra acestui aspect, în răspunsul extrem de sever la discursul de recepție la Academia Română al lui Duiliu Zamfirescu. Acum, Titu Maiorescu reia pe larg cele doar schițate în 1882, dovedind nu numai consecvență față de propriile principii
Modelul junimist by Dan Mănucă () [Corola-journal/Journalistic/7830_a_9155]
-
și austriece pe care le-au frecventat, Maiorescu susține - în replică - existența, pe întreg teritoriul literar al continentului, a unui substrat mentalitar care a generat personaje aidoma acelora create de scriitorii români incriminați.4 Așadar, putem conchide că modelul european junimist presupunea și prezența unui acord situat la nivelul profund al mentalității provocatoare de un imaginar continental unitar. Altfel spus, acest model trebuia să își demonstreze valabilitatea prin înscrierea lui în ceea ce se numea, cu un termen comun în epocă, Zeitgeist
Modelul junimist by Dan Mănucă () [Corola-journal/Journalistic/7830_a_9155]
-
prezența romanului popular și a vodevilului. Junimiștii se ridică împotriva ambelor tendințe. Spre exemplu, Eminescu este de părere că nu Eugčne Sue ar fi scriitorul francez reprezentativ, ci Victor Hugo, cu adevărat "scriitor național".7 Ne aflăm în fața unei platforme junimiste comune, de vreme ce în "Convorbiri literare" apar cele mai numeroase traduceri românești din opera hugoliană făcute, în România, după 1867, contribuind, și pe această cale, la modificarea percepției de până atunci a publicului românesc despre literatura franceză. Același rol îl vor
Modelul junimist by Dan Mănucă () [Corola-journal/Journalistic/7830_a_9155]
-
din opera hugoliană făcute, în România, după 1867, contribuind, și pe această cale, la modificarea percepției de până atunci a publicului românesc despre literatura franceză. Același rol îl vor avea și versiunile, numeroase, din opera lui Musset, datorate unor nume junimiste de referință, precum Anton Naum, Duiliu Zamfirescu, Eminescu, Theodor Șerbănescu, Nicolae Volenti, Nicolae Gane. Prezența parnasienilor Lisle, Gautier și Coppée ajută și ea la consolidarea noului model. Lipsesc însă de aici numele simboliștilor Rimbaud, Verlaine, precum și al naturalistului Zola. Toți
Modelul junimist by Dan Mănucă () [Corola-journal/Journalistic/7830_a_9155]
-
jumătăți a secolului al XIX-lea, este preluată preferința pentru Byron, la care se adaugă ceea ce s-ar putea numi aproape cultul, tot mai activ în Europa timpului prin filieră germană, pentru Shakespeare, "divinul brit", cum îl numea Eminescu. Vârfurile junimiștilor sunt la curent, de asemenea, cu literatura nord-americană. Anterior, preocuparea (oricum firavă) față de aceasta avusese o motivație strict politico-ideologică. Spre exemplu, de o mare circulație s-a bucurat traducerea voluminosului roman Coliba lui Moșu Toma, al scriitoarei Harriet Beecher Stowe
Modelul junimist by Dan Mănucă () [Corola-journal/Journalistic/7830_a_9155]
-
reformarea opiniei publice, căreia i-a oferit o imagine actualizată și complexă a proceselor literare derulate pe plan continental. 1 Cf. Dan Mănucă, Argumente de istorie literară, Iași, Editura Junimea, 1978, p.164-171; cf. și Dan Mănucă, Principiile criticii literare junimiste, Iași, Editura Junimea, 2000, p. 190-197. 2 T. Maiorescu, Einiges Philosophische in gemeinfasslicher Form, Berlin, Nicolaische Verlagsbuchhandlung, 1861, p. III. 3 Cf. T. Maiorescu, Critice, ediție îngrijită de Domnica Filimon, studiu introductiv de Dan Mănucă, București, Editura Elion, 2000, p.
Modelul junimist by Dan Mănucă () [Corola-journal/Journalistic/7830_a_9155]
-
passim. 15 Nemo șT. Maiorescuț, Două traduceri ale unei poezii celebre, în "Convorbiri literare", XVII, 1884, nr. 10, ianuarie, p. 401. Autorul traducerii incriminate era viitorul istoric și critic literar Gheorghe Bogdan-Duică, atunci elev de liceu. 16 Dan Mănucă, Scriitori junimiști, Iași, Editura Junimea, 1971, p. 168-173; ediția a doua, revăzută, Iași, Princeps Edit, 2005, p. 191-197. 17 Dan Mănucă, Traducerile germane ale lui Tieck/Baudissin - surse pentru receptarea lui Shakespeare în România, în "Dacia literară", XVI, 2005, nr. 63, p.
Modelul junimist by Dan Mănucă () [Corola-journal/Journalistic/7830_a_9155]
-
2005, p. 191-197. 17 Dan Mănucă, Traducerile germane ale lui Tieck/Baudissin - surse pentru receptarea lui Shakespeare în România, în "Dacia literară", XVI, 2005, nr. 63, p. 12-15. 18 Adrian Marino, op. cit., p. 63 urm. 19 Dan Mănucă, Critica literară junimistă (1863-1885), Iași, Editura Junimea, 1975, p. 7-15. 20 G. Vârnav-Liteanu, Publicul român, în "Convorbiri literare", XI, 1877, nr. 9, decembrie, p. 330.
Modelul junimist by Dan Mănucă () [Corola-journal/Journalistic/7830_a_9155]