2,424 matches
-
asemenea vreme vitregă?” Molda însă, lătra cu putere la ușa camerei, apoi fugea spre malul lacului, într-un “du-te, vino” neîncetat. Când nea Ghițăse uită pe fereastră, văzu cursele repetate ale cățelușei. Aceasta zgârâia cu insistență la ușă și lătra continuu. Omul nu prea avea chef să părăsească căldura camerei, să vadă ce vrea cățelușa. Dinspre lac nu putea să vină niciun pericol, care să amenințe siguranța clădirii aflată în paza sa. Totuși, enervat de insistențele cățelușei și intrigat de
PLANSUL PUIULUI DE LEBADA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1097 din 01 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Plansul_puiului_de_lebada_stan_virgil_1388576519.html [Corola-blog/BlogPost/365721_a_367050]
-
Molda. A ridicat gâtul și l-a scuturat în aer cu bucurie. Bătrânul a înțeles mesajul: vor rămâne prieteni pentru totdeauna. În momentul când Ghețuș a plecat din nou spre apa mării, Molda porni în fugă după el spre cârd, lătrând disperată. Își pierduse prietenul care i-a ținut de urât timp de două săptămâni. La mal și-au luat “la revedere”... dar, oare, aveau să se mai vadă vreodată? Unul aparținea apei, ceilalți doi - uscatului. Așa s-au despărțit, rămânând
PLANSUL PUIULUI DE LEBADA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1097 din 01 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Plansul_puiului_de_lebada_stan_virgil_1388576519.html [Corola-blog/BlogPost/365721_a_367050]
-
ograda nu mai strînge neaua cu lopata nu mai iese-n prag ca să ne vadă pe pridvor s-a stins, demult, mușcată.. Trist, Grivei, rămas langa căsuța c-a murit stăpîna lui cea bună nu mai umblă noaptea pe ulița lătra, lung, sfîșietor, la Lună. Și cum stau, așa, privind grădină și ograda care-i proaspăt ninsa mama iese-n prag, face cu mîna și-n pridvor mușcată e aprinsă. Țîțîna Nica Țene . Referință Bibliografica: Toarcem amintirea, Poezie de ȚÎȚÎNA NICA
TOARCEM AMINTIREA, POEZIE DE TITINA NICA ŢENE de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 266 din 23 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Toarcem_amintirea_poezie_de_titina_nica_tene.html [Corola-blog/BlogPost/355761_a_357090]
-
fi viabili, este de a încerca să împrospăteze limbajul” (p. 81). Nu știu dacă într-adevăr lucrul imposibil aici chiar devine posibil aiurea, așa cum crede Angela Marinescu. În definitiv, critica operează cu noțiuni. (Și, cum știm, noțiunea de câine nu latră.) E greu să conferi corporalitate unei judecăți de valoare. Sau unei etichete tipologice. În confesiuni (sau interviuri) mai merge. Dovadă că destule din replicile Angelei Marinescu sună, cumva, poetic: „Am debutat așa, nicicum. Dar atât mi-amintesc: după debutul cu
DEMN DE CONSEMNAT II de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 649 din 10 octombrie 2012 by http://confluente.ro/Demn_de_consemnat_ii_ioana_voicila_dobre_1349890819.html [Corola-blog/BlogPost/343587_a_344916]
-
spulberat ce an de an nu se lasă, în niciun fel, să fie, cât de cât, o țară adunat. Dar era-n mai, pisicile-și făceau de cap, se-ncăierau, din dragoste, ca și acum, și-atunci, ca și acum, lătrau sârmanii, hingheriții, câinii de pe drum, însă acum, deși e mai, nu mă mai cheamă nimeni să îmi dea din liliac, copiii mei sunt mari și s-au lăsat, oho, demult de-antrenamente, cam de-un veac. Nici mama nu mai
CĂ DOAR E MAI de DORA PASCU în ediţia nr. 1957 din 10 mai 2016 by http://confluente.ro/dora_pascu_1462901623.html [Corola-blog/BlogPost/380906_a_382235]
-
în privința termenilor !), adică sunt idei ipotetice în fond, fără un fundament real. Asta însă nu contează, ci contează ratingul, audiența care aduce bani. Or lătrăul tocmai asta trebuie să facă, să aducă bani, cât mai mulți bani postului TV unde latră. Cu cât aduce mai mulți, cu atât este plătit mai bine. Precum vedeți, cum o dăm, cum o sucim, tot la BAN ajungem. Nu ai bani, miroși a prost, sună un proverb și, desigur, lătrăul știe cel mai bine acest
SCRISOARE DESCHISĂ CĂTRE NAŢIUNEA ROMÂNĂ de ELENA NEACŞU în ediţia nr. 2238 din 15 februarie 2017 by http://confluente.ro/elena_neacsu_1487140096.html [Corola-blog/BlogPost/350163_a_351492]
-
Să-și facă o rugă la ceasul de seară. Astăzi la ceasul acela târziu Se stă în alcool, și-n drog... se omoară. M-am născut în lumea celor ce-adună Tăcerea și vorba la semn de respect. Astăzi se latră la stele și lună... Îndreaptă-i Tu Doamne pe drumul cel drept. Referință Bibliografică: Săracul... / Marin Bunget : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 227, Anul I, 15 august 2011. Drepturi de Autor: Copyright © 2011 Marin Bunget : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea
SĂRACUL... de MARIN BUNGET în ediţia nr. 227 din 15 august 2011 by http://confluente.ro/Saracul_.html [Corola-blog/BlogPost/340621_a_341950]
-
cățelușa Molda, o corcitură maidaneză, cu picioarele scurte și strâmbe, ce se pripășise pe lângă clădirea bufetului sezonier al societății ADRAS, auzi țipătul de disperare al puiului de lebădă și alergă repede la malul apei. Apoi făcu imediat calea întoarsă și lătră la ușa paznicului, râcâind tocul ușii cu ghearele, pentru a-i atrage atenția acestuia să iasă afară, pe gerul care crăpa pietrele. Moș Ghiță zis „Mami” pentru că el așa le spunea tuturor când se adresa cuiva, și care păzea de
PLÂNSUL PUIULUI DE LEBĂDĂ de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1743 din 09 octombrie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1444382472.html [Corola-blog/BlogPost/343207_a_344536]
-
le spunea tuturor când se adresa cuiva, și care păzea de ani de zile această clădire, moțăia la căldura unui calorifer electric. Era cald și bine în cameră. La un moment dat, i se păru că o aude pe Molda lătrând și își puse întrebarea: “Cine dracul să apară pe o asemenea vreme vitregă?” Molda însă, lătra cu putere la ușa camerei, scormonea cu lăbuțele tocul ușii, apoi fugea spre malul lacului, într-un “du-te, vino” neîncetat. În fața bufetului strălucea
PLÂNSUL PUIULUI DE LEBĂDĂ de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1743 din 09 octombrie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1444382472.html [Corola-blog/BlogPost/343207_a_344536]
-
moțăia la căldura unui calorifer electric. Era cald și bine în cameră. La un moment dat, i se păru că o aude pe Molda lătrând și își puse întrebarea: “Cine dracul să apară pe o asemenea vreme vitregă?” Molda însă, lătra cu putere la ușa camerei, scormonea cu lăbuțele tocul ușii, apoi fugea spre malul lacului, într-un “du-te, vino” neîncetat. În fața bufetului strălucea un bec cu vapori de mercur, ca o stea cereasca. Când Ghiță se uită pe fereastră
PLÂNSUL PUIULUI DE LEBĂDĂ de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1743 din 09 octombrie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1444382472.html [Corola-blog/BlogPost/343207_a_344536]
-
spre malul lacului, într-un “du-te, vino” neîncetat. În fața bufetului strălucea un bec cu vapori de mercur, ca o stea cereasca. Când Ghiță se uită pe fereastră, văzu cursele repetate ale cățelușei. Aceasta râcâia cu insistență la ușa sa, lătrând continuu. Paznicul nu prea avea chef să părăsească căldura camerei, să vadă ce vrea cățelușa. Dinspre lac nu putea să vină niciun pericol, care să amenințe siguranța clădirii aflată în paza sa. Totuși, enervat de insistențele cățelușei și intrigat de
PLÂNSUL PUIULUI DE LEBĂDĂ de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1743 din 09 octombrie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1444382472.html [Corola-blog/BlogPost/343207_a_344536]
-
l-a scuturat în aer cu bucurie, scoțând din nou același țipăt. Moșul a înțeles mesajul: vor rămâne prieteni pentru totdeauna. În momentul când Ghețuș a plecat din nou spre apa mării, Molda porni în fugă după el spre cârd, lătrând disperată. Își pierduse prietenul care îi ținuse de urât timp de o lună. La mal și-au luat “La revedere”... dar, oare, aveau să se mai revadă vreodată? Unul aparținea apei, ceilalți doi - uscatului. Așa s-au despărțit, rămânând prieteni
PLÂNSUL PUIULUI DE LEBĂDĂ de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1743 din 09 octombrie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1444382472.html [Corola-blog/BlogPost/343207_a_344536]
-
demult într-un gând bezmetic care ar dori mângâiat să fie spre a deveni dintr-un simplu petic tapiserie. Locuiești demult într-un ou de piatră din care să ieși nu e cu putință cât timp din albuș javre rele-îți latră orice dorință. Locuiești demult într-un dor apatic în care-amintiri îți torc destrămarea dându-ți în răstimp câte-un ghem tomnatic greu ca uitarea. Locuiești demult într-o clipă care s-a oprit în loc recviem să-ți cânte și n-
LOCUIEŞTI DEMULT LA CAPÃT de ANATOL COVALI în ediţia nr. 1751 din 17 octombrie 2015 by http://confluente.ro/anatol_covali_1445090450.html [Corola-blog/BlogPost/378348_a_379677]
-
gătire. Dromeskă von pale khonjiaren-pe. Dar s-a trecut în vetre focul, Muli e yag ande pesko than Toți s-au culcat; în liniștire Savore sovline; shandimaste Răsună de departe locul, Gilabel dural o than Numai cu glas de câini lătrând, Ferdi mui jiuklengo bashindoi Și uneori căi nechezând. Thai kana kana grasta ermentindoi Pe ceru-albastru și curat Pe o nile tarpeste thai ujo Cu stele multe-mpresurat. Bute cherhaintsa truiardo. O lună de lumină plină, Îk shionoto vududesko pherdo Trecea cu
ȚIGANII DE PUȘKIN TRADUS ÎN LIMBA ROMANI/ ROMII ÎN LIRICA LUMII/ IMN CĂTRE AGNI DIN RIG-VEDA de MARIAN NUŢU CÂRPACI în ediţia nr. 2148 din 17 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/marian_nutu_carpaci_1479364037.html [Corola-blog/BlogPost/344152_a_345481]
-
pe jos se duc Pala urdonende telal jean Toți peticiți și dezbrăcați. Savore gadența suvdine thai nange. Ce veselie! Ce cantare! Șo losh! Șo gilimos! Ce vorbe, si ce vuiet mare! Șo alava, thai șo baro bash! Răcnește ursul, câinii lătra, O rishi kikel, le jiukle bashen, Si scârție neunsă roată; Thai rovel e bi-makhli amboldin; Într-un cuvânt, a lor pornire Ande'k laveste, lengo phirdimos. E desantata la privire. Și bi-harano k'o dikhlimos. Mâhnitul tânăr se uită O
ȚIGANII DE PUȘKIN TRADUS ÎN LIMBA ROMANI/ ROMII ÎN LIRICA LUMII/ IMN CĂTRE AGNI DIN RIG-VEDA de MARIAN NUŢU CÂRPACI în ediţia nr. 2148 din 17 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/marian_nutu_carpaci_1479364037.html [Corola-blog/BlogPost/344152_a_345481]
-
Acasa > Poezie > Delectare > DESFRUNZIRE Autor: Marioara Nedea Publicat în: Ediția nr. 2064 din 25 august 2016 Toate Articolele Autorului Sunt desfrunzită-n mine scurmă corbii după o vulpe albă ce mă latră. Înveșmântați stau șchiopii și cu orbii în mantia luminii egolatră. Sunt dezbrăcată de-orice nălucire ce-mi strepezește-n glumă, trei molari. Din firul ierbii scot o abolire a unor diastolici armăsari. Mă chinuie o foame de neverde și-o
DESFRUNZIRE de MARIOARA NEDEA în ediţia nr. 2064 din 25 august 2016 by http://confluente.ro/marioara_nedea_1472139829.html [Corola-blog/BlogPost/383848_a_385177]
-
Cucii ascunși printre ramurile pinilor, se chemau unul pe altul. Pe malul celălalt, neîmpădurit, era amenajată o gospodărie în toată regula, o casă cu acareturi pentru animale si păsări, un spațiu pentru închis oile pe timpul nopții, sau pentru muls. Câinii lătrau de zor, numai ei știau motivul. Era singura activitate care tulbura liniștea monumentală a dimineții de mai, pe balta încremenită. Deodată, parcă una dintre bambine a început să danseze ușor. Era un dans firav, nu unul hotărât al vreunui pește
ROMAN de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1237 din 21 mai 2014 by http://confluente.ro/Stan_virgil_1400698722.html [Corola-blog/BlogPost/370233_a_371562]
-
putea vedea și, trebuie să recunosc, încă ești o femeie frumoasă. -Lasă-mă în pace! Pleacă! Cum ai intrat în curtea mea? -Am dat zăvorul la o parte, iar câinele nu ști că eu ți l-am dat, așa că nu mă latră. Nu aveam intenția să rămân când am văzut că îți faci baie, dar recunosc că trupul tău, mamă Lăzărico, nu m-a mai lăsat să plec. De mult nu am mai avut o priveliște așa frumoasă. Lăzărica își îngrijise cu
DOI PRIETENI, MIHAI ȘI GILĂ VII de IONEL CÂRSTEA în ediţia nr. 2241 din 18 februarie 2017 by http://confluente.ro/ionel_carstea_1487402408.html [Corola-blog/BlogPost/377407_a_378736]
-
tangenta uneori Taie puntea unui limb Numai una mă frământă C-a rămas fără ecou Întrebarea din tablou Zigurată și înfrântă De ce omul care urcă Din ambiție, o scară Se comportă ca o fiară Și pe alții-n gol, aruncă? Latră câinii din oficiu Bunăvoia la stăpâni Dacă ei, cum sunt păgâni, I-au deprins numai la viciu Primăvara se întoarce Totdeauna îndărăt Dintr-o lume de omăt Carele să și le-ncarce Arde-n noi câte-o feștilă Și la
VINE NOAPTEA de ION UNTARU în ediţia nr. 292 din 19 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Vine_noaptea_0.html [Corola-blog/BlogPost/340751_a_342080]
-
retrag. Strâng cornițele translucide, pentru a nu mai simți atingerea geometriei aerului plin de vicii, de patimi, de dorințe nicicând saturate de pământul pe care îmi continui mersul mai târziu, când printr-un pocnet de palmă divină devin câinele iernii lătrând la luna rotundă, singuratică metaforă în care amintirile fug și ele în spirala unei promisiuni de fericire amânată. Uneori primăvara simt tigrul cum își ascute ghearele în mine și atunci prind curaj să fiu și mai mult. Într-o zi
FĂRÂME DE PAŞI (FRAGMENT) de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 1127 din 31 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Farame_de_pasi_fragment_anne_marie_bejliu_1391192991.html [Corola-blog/BlogPost/363735_a_365064]
-
de trup este asemenea senzației celui ce ar cădea gol în mijlocul flăcărilor și s-ar fi făcut cenușă. Când a venit ceasul morții mele, duhurile cele rele m-au înconjurat din toate părțile. Unele mugeau ca niște fiare sălbatice, altele lătrau ca niște câini, iar altele urlau ca lupii. Ele erau furioase, mă amenințau, se pregăteau a se arunca asupra mea și scrâșneau din dinți, privindu-mă. Eram nimicită de groază când, deodată, am văzut doi îngeri stând la dreapta patului
CÂTEVA REFERINŢE DESPRE ZIUA (ZILELE) POMENIRII MORŢILOR ÎN CULTUL ORTODOX – MOŞII DE IARNĂ… de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 1505 din 13 februarie 2015 by http://confluente.ro/stelian_gombos_1423829267.html [Corola-blog/BlogPost/367558_a_368887]
-
acesta de floare - cuvânt Îl las testament pe foaie arzând Mă scriu bucurie și ram de măslin, O lacrimă vie din sufletul plin! Zăvoare să cadă atât îmi doresc O scară cu greu încerc să clădesc O haită întreagă mă lătră și fuge Această durere nu mă ajunge! Am îngeri alături ce mă ridică De gloată și vifor nu-mi este frică Prin valuri de vremi, ades am trecut Cu pași spre lumină în necunoscut! Pe steag de speranță mai flutur
TESTAMENT de CAMELIA CRISTEA în ediţia nr. 1569 din 18 aprilie 2015 by http://confluente.ro/camelia_cristea_1429381045.html [Corola-blog/BlogPost/353994_a_355323]
-
Hai să fim serioși, cum s-o strâng în brațe când ea stă la etajul trei?!... Urcă la ea. Nu am cum... De ce? În curte are un câine lup, care m-ar rupe dacă deschid poarta. Atunci de ce nu te latră când zbieri de-cu-seară până la miezul nopții? Știu eu?... Probabil că-i place vocea mea. Măi trubadurule, să știi că ai dreptate, doarme potaia că nu i se aude glasul, iar când pleci începe să urle. Nu urlă, cere un bis
LA O HALBĂ CU BERE de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 1215 din 29 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Marin_voican_ghioroiu_1398796065.html [Corola-blog/BlogPost/348009_a_349338]
-
prin lume, Sângele nu poate umple o mare și totuși în sânge păstrăm doar cutume. O sete ce nu se vrea potolită, O zi va veni, cum vine-o iubită și uiți de orgolii, lași ura deoparte, în spatele porții, să latre, să latre. BORIS MARIAN Referință Bibliografică: Irespirări / Boris Mehr : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 354, Anul I, 20 decembrie 2011. Drepturi de Autor: Copyright © 2011 Boris Mehr : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă
IRESPIRĂRI de BORIS MEHR în ediţia nr. 354 din 20 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Irespirari.html [Corola-blog/BlogPost/361422_a_362751]
-
Sângele nu poate umple o mare și totuși în sânge păstrăm doar cutume. O sete ce nu se vrea potolită, O zi va veni, cum vine-o iubită și uiți de orgolii, lași ura deoparte, în spatele porții, să latre, să latre. BORIS MARIAN Referință Bibliografică: Irespirări / Boris Mehr : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 354, Anul I, 20 decembrie 2011. Drepturi de Autor: Copyright © 2011 Boris Mehr : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă numai cu
IRESPIRĂRI de BORIS MEHR în ediţia nr. 354 din 20 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Irespirari.html [Corola-blog/BlogPost/361422_a_362751]