1,046 matches
-
ajuns să mă comport ca și cum Hrebenciuc și Cozmâncă, Sechelariu și Vanghelie, Ciorbea și Mihaela Tatu, Andreea Marin și Adrian Năstase, Constantinescu și Agathon, Talpeș și Garcea ar exista cu adevărat. Colecționez antipatii și prilejuri de insatisfacție. Scriu despre mizerii și mărunțișuri. Bombăn toată ziua, mi-am pierdut încre derea în virtuțile nației, în soarta țării, în rostul lumii. Am un portret tot mai greu digerabil. Patrioții de paradă m-au trecut la trădători, neoliberalii la conservatori, postmoderniștii la elitiști. Bătrânilor le
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
iarna - cald. Mai târziu am citit despre muștrul disciplinar practicat în SS și Wehrmacht. Din muștru făceau obligatoriu parte și cizmele cu luciu. și în timp ce tata își scuipa pe pantofi, mă gândeam: asta de la naziști a învățat-o, tocmai asemenea mărunțișuri intrate-n reflex îl trădează pe soldatul SS din el. Aflasem deja de la prietenii mei care înaintea studiilor trebuiseră să-și satisfacă stagiul în Armata română, că și aici, în această armată dezorganizată, domnea mania lustruitului de ghete. La manevre
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
lăsat decât chitanțierele pe care apucase să și le comande dinainte și care i-ar mai fi ajuns pentru încă zece ani de comerț cu cereale - iar ele umpleau o ladă mare. Astfel umilit, bunicul a început să treacă toate mărunțișurile în rubricile din chitanțiere. „Ca să nu ruginesc la minte“, spunea el. De fapt, își căuta un sprijin în această practică ce-i consemna declinul. În confruntarea interioară cu prăbușirea lui își căuta demnitatea. Niciodată nu se plângea de nimic, ci
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
făcut dintr-un aliaj care absorbea orice zgomot. Am încercat să fredonez Danny Boy, dar melodia a reverberat în urechile mele ca tusea astmatică a unui câine. M-am rezemat, resemnat, de peretele liftului și am decis să-mi număr mărunțișul din buzunare ca să-mi omor cumva timpul. Pentru o meserie ca a mea e foarte important să știi să-ți omori timpul. La fel de important ca antrenamentul pentru un boxer profesionist. Dar nu e vorba doar de trecerea timpului. Toată lumea știe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
ca antrenamentul pentru un boxer profesionist. Dar nu e vorba doar de trecerea timpului. Toată lumea știe că exercițiul este mama învățăturii și că doar prin repetare asiduă ajungi la perfecțiune. Am întotdeauna grijă să-mi fie buzunarele pantalonilor pline de mărunțiș. În buzunarul din dreapta îmi țin monedele de o sută și de cinci sute de yeni, iar în cel din stânga, pe cele de cincizeci și de zece yeni. Monedele de un yen și de cinci yeni își găsesc locul în buzunarul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
cum să dispară așa ușor. La fel ca mersul pe bicicletă sau înotul. Nu vreau să spun că nu mai exersez. Trebuie s-o fac, chiar permanent, pentru a simți cum progresez, cum mă perfecționez. Tocmai de aceea am întotdeauna mărunțiș prin buzunare și ori de câte ori dispun de timp, mai exersez un pic. În momentul acela aveam într-un buzunar trei monede de cinci sute și optsprezece de o sută de yeni, iar în celălalt șapte de cincizeci și șaisprezece de zece
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
ceea ce mi se cerea. Eram acolo în interes de serviciu. Nu trebuia să-mi fie teamă și nu aveam de ce să mă alarmez. M-am rezemat de peretele liftului și mi-am băgat mâinile în buzunare. Am mai numărat o dată mărunțișul. Trei mii șapte sute cincizeci de yeni. Am terminat de numărat cât ai zice pește. Trei mii șapte sute cincizeci de yeni? Ceva nu era în regulă. Am greșit sigur undeva. Mi-au transpirat palmele. În cei trei ani de când îmi număram
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
Trei mii șapte sute cincizeci de yeni. Am terminat de numărat cât ai zice pește. Trei mii șapte sute cincizeci de yeni? Ceva nu era în regulă. Am greșit sigur undeva. Mi-au transpirat palmele. În cei trei ani de când îmi număram mărunțișul din buzunare n-am greșit nici măcar o singură dată. Semn rău. Trebuia să fac ceva înainte de a se dovedi că era așa, înainte de a pierde tot ce-am dobândit. Trebuia să-mi revin neapărat. Am închis ochii și mi-am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
care aveam acum nevoie, ca să pot răsufla ușurat, era o adunare corectă. Dar n-am mai apucat. S-au deschis ușile liftului. Fără nici un avertisment, fără nici un sunet. Pur și simplu s-au deschis. Pentru că eram mult prea concentrat asupra mărunțișului din buzunare, nici nu am băgat de seamă când s-au deschis. Ca să fiu mai exact, ochii mei le-au văzut deschizându-se, dar nu am conștientizat de la bun început lucrul ăsta, nu i-am perceput semnificația. Bineînțeles, deschiderea ușilor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
privire scurtă și și-a văzut mai departe de treabă. Mi-am dat imediat seama că era supărată pe mine. Am intrat în gheretă și m-am așezat la masă în așteptarea Paznicului. Masa era plină de tot felul de mărunțișuri. Oare nu făcea ordine decât atunci când își ascuțea uneltele? Cești și farfurioare murdare, zaț de cafea, pipa, rumeguș... Singurele aflate într-o ordine desăvârșită erau uneltele ascuțite de pe raft. M-a lăsat să aștept destul de mult. Am stat cu ochii
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
bine, să duc o viață cât de cât normală. De ce nu mă lasă lumea-n pace? Ba unicorni... ba Întunegri... Ce legătură am eu cu toate astea? Mi-am pus o canadiană peste pulover. Am băgat în buzunar portofelul, niște mărunțiș și briceagul. Am ezitat puțin, dar am decis totuși să iau craniul cu mine. L-am înfășurat în două prosoape și l-am băgat într-un rucsac, împreună cu cleștele. Am îndesat acolo și seiful în care se afla carnețelul cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
scris scrisori și cam atât. Chiar nu-mi dau seama dacă bunicul urmărea ceva. — Dar l-ai ajutat pe bunicul tău, așa că trebuie să știi mai multe decât mine. — Da, am făcut ordine în hârtii, am procesat date și alte mărunțișuri. Eu n-am cunoștințe de specialitate și chiar dacă văd sau aud ceva, nu pricep nimic. Am stat și m-am gândit puțin bătând darabana cu unghiile în dinți. Trebuie să găsesc o soluție, trebuie să fac ceva până nu pierd
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
lucrurile din buzunar. Nu cred că mai aveam nevoie de nimic în afară de portofel și de cărțile de credit. Cheia apartamentului nu-mi mai era de nici un folos; nici licența de Computator, nici carnețelul, nici cheile de la mașină, nici briceagul, nici mărunțișul. Le-am scos și le-am pus pe masă. Am luat trenul până în Ginza, mi-am cumpărat cămașă, cravată și haină de la Paul Stuart plătind cu American Express. M-am privit în oglindă. Nu arătam rău deloc. Pantalonii erau puțin
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
rămâne? Am scos portofelul din buzunar și am verificat ce aveam în el. Cinci bancnote de zece mii de yeni și câteva de o mie. În buzunarul opus aveam douăzeci de bancnote de zece mii de yeni prinse cu o clamă. În afară de mărunțiș, se mai aflau acolo o carte de credit American Expres și una Visa, precum și două carduri pentru retragere de numerar. Pe acestea din urmă le-am împăturat în patru și le-am aruncat în scrumieră. Nu mai aveam nevoie de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
reală. Te rog să ai încredere în mine. — Am înțeles. E logic ceea ce spui. Râul se leagă de lumea de-afară, de fosta noastră lume. Nu știu de ce, dar în ultima vreme îmi tot amintesc diverse lucruri din lumea aceea. Mărunțișuri. Aer, sunete, lumină. Cântecele îmi trezesc amintiri. Nu știu dacă este chiar cea mai bună dintre lumi, continuă Umbra, dar e cea căreia îi aparținem. Acolo există și bune, și rele. În lumea aceea te-ai născut, acolo trebuie să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
lăsat la compunere și aritmetică. Dar nu s-a prezentat la examenele din toamnă, întrucât contribuția sa la întreținerea familiei devenise de-acum tot mai necesară. Băiat de prăvălie Giovannino a revenit să o facă pe zilierul în prăvălia de mărunțișuri din Calea Cavour, care între timp își schimbase patronul și sediul. Ducea comenzile clienților și punea în ordine ramele de tablouri și cornierele. Puținul mărunțiș pe care îl primea îl consemna punctual mamei. A rămas pe lângă acest magazin de vechituri
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
necesară. Băiat de prăvălie Giovannino a revenit să o facă pe zilierul în prăvălia de mărunțișuri din Calea Cavour, care între timp își schimbase patronul și sediul. Ducea comenzile clienților și punea în ordine ramele de tablouri și cornierele. Puținul mărunțiș pe care îl primea îl consemna punctual mamei. A rămas pe lângă acest magazin de vechituri câțiva ani, până când i s-a întâmplat o nenorocire. Într-o zi, în spatele prăvăliei, se auzi un plesnit peste ceafă și răsunetul unei voci furioase
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
genunchi. Să te ajute Dumnezeu s-ajungi cu bine la Berlin ! Nu știu dacă rusul înțelegea ceva din văicăreala lui Grigoruță, dar l-a mângâiat pe creștet, s-a cotrobăit prin buzunare și i-a întins păgubașului un pumn de mărunțiș. Ruble sau copeici. Nimeni dintre noi nu se pricepea la monedele rusești. Vasilică a fost sacrificat urgent, a fost jupuit și pus pe un proțap la foc puternic de vreascuri uscate. Grigoruță s-a mai ales, în plus, cu pielea
Amprentele unor timpuri by ?tefan Boboc ? Punge?teanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84040_a_85365]
-
s-au bucurat de privilegii domnești de la Ieremia Movilă până la Unirea Principatelor. De pildă, în timpul domniei lui Alexandru Iliaș (1620-1621, 1631-1633), ei au fost scutiți de dări (seu, ceară, de podvoade, de cai de olac și de miere și alte mărunțișuri). Din nou, târgoveții au fost obligați „să lase în pace” pe poslușnici și „să nu-i supere cu nimic”. De pildă, la 3 noiembrie 1653, domnitorul Gheorghe Ștefan (1653-1658), aflat la Roman, scria șoltuzului, pârgarilor și tuturor târgoveților din Huși
Huşii de ieri şi de azi by Vasile CALESTRU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100993_a_102285]
-
s-a propus o democrație originală și au ales capitalismul sălbatic, agresiv economic, social și politic, cu negarea fenomenului cultural, de cultivare a adevăratelor valori, cu abandonarea specificului național. Capitalismul și capitalistul au nevoie de bani, nu se încurcă în mărunțișuri despre morală, cultură, viață spirituală, s-au învățat să pună lângă cruce sacul cu bani. Acum se vede cu ochiul liber că înclinația românilor spre petrecere, spre chiolhanuri, spre las’ că nu e cazul, trece, uite a trecut, gata s-
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
dintr-o broșură”. Despre felul în care s-a făcut propaganda electorală de la om la om în Vama, am aflat de la oameni de toată crezarea, care au fost de față, au văzut și au auzit cum un oarecare vânzător de mărunțișuri, venit la târgul de miercuri, organizat lângă fostul „Pod Alb”, n-a găsit alt argument la prețul prea mare la izmene, decât să amenințe cumpărătorii că o să vadă ei cât de scumpe vor fi izmenele, dacă va fi ales Geoană
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
așa de mult, i-a făcut pe toți bărbații din Vama să-l voteze pe Băsescu care a promis că prețurile la izmene vor rămâne la același nivel, fără să se sinchisească de raportul cerere/ofertă. Pe lângă vânzătorii ambulanți de mărunțișuri, domnul Băsescu a avut de partea sa niște milioane de votanți, și Curtea Constituțională, aparat gerontocratic, așezat atât de sus, încât sentințele date rămân definitive. La acest organism, format din toți dinozaurii sistemului nostru juridic, creat anume ca să demonstreze că
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
privită ca finalitate, nu ne pune la adăpost de toate relele care ni se întâmplă și care se vor întâmpla în viitorul nu prea îndepărtat, ca tu, guvernantule, de orice culoare vei fi fost și ești, să te ocupi de mărunțișuri, de răzbunări și furăciuni. Căzând în mlaștina nepăsării și dezinteresului față de țara pe care n-o slujești și n-o respecți (străini de-ar fi la conducere, ar fi mai cu milă față de România cea de toate zilele), nici nu
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
s-au făcut și propuneri pentru un învățământ obligatoriu de 9 ani și liceul cu 3 ani, ceea ce, prin anii 1991-1992, nu a fost luat în seamă, că avem o lege a învățământului din 1995, se vine cu paleative și mărunțișuri, ni se bagă pe gât politica novatoare a guvernului și a președintelui în domeniul învățământului. Altă „noutate” (asta-i chiar prea de tot, e o minciună sfruntată, ar putea îngheța apele în plină reformă) este introducerea muncii (citește practică agricolă
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
secolul al XIX-lea, dar nici vorbă de așa ceva, nici vorbă să i se repună geamandurile luminoase, ca să se poată naviga noaptea, sau să se discute despre navigația pe brațul Chilia, cu Ucraina, să se apere Delta și alte asemenea mărunțișuri. Când acolo, tot de fonduri europene care ar putea ajunge și la noi, dacă noi întâi vom plăti o agenție, tot de-a lor, ca să facă proiecte și să fluidizeze banii, s-au făcut valuri cu spațiul Schengen și, evident
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]