1,126 matches
-
fie că este vorba de a fura bomboane, ignorându-și prietenii, chiar dacă duce la moartea lui. Cele mai multe decese ale lui rezultă din obsesia lui pentru bomboane. El moare de obicei despicat, mărunțit, sau înjunghiat în piept. Pop este un urs maro deschis care poartă o bereta roșie, un halat de baie, o pipa, amintindu-ne de stilul din anii 50. Cub, fiul său, moare de multe ori, ca urmare a neatenție lui și, în mod ironic, a atenției lui, deși este
Happy Tree Friends () [Corola-website/Science/311395_a_312724]
-
este printre puținele personaje din show care are un mod mult mai inteligibil de a vorbi, pronunțând cuvinte aproape clar în unele episoade. El poate citi chiar și o carte cu un vocabular inteligibil. Cub este un pui de urs maro deschis care poartă un scutec și un "beanie", totodată fiind fiul lui Pop. El are aspectul și personalitatea unui bebeluș, dar inteligență și mobilitatea unui copil mic. El este personajul cel mai tânăr și mai mic al show-ului și
Happy Tree Friends () [Corola-website/Science/311395_a_312724]
-
tânăr, și că ar fi participat la un miting nazist la Berlin, în decembrie 1930, la insistențele unora dintre elevii săi. El a fost surprins când l-a văzut pe Hitler îmbrăcat într-un costum albastru, și nu în uniformă maro, cum apărea deseori pe afișele naziste. A fost foarte impresionat, nu numai de ideile lui Hitler, dar și de omul în sine. Câteva săptămâni mai târziu a participat la un alt miting, acesta fiind prezidat de Joseph Goebbels. Speer a
Albert Speer () [Corola-website/Science/305850_a_307179]
-
probabil, o "aclla" sau o "virgina a soarelui". Ea a fost aleasă și sfințită de copil mic pentru a trăi cu alte fete și femei, care vor deveni soții regale, preotese și sacrificii. Ea a purtat, de asemenea, o rochie maro, si a fost îngropată cu mai multe statui. Părul ei era împletit amănunțit și a avut câteva fire de păr alb, indicând, probabil, stres emoțional. Ea și ceilalți se crede că au fost drogați cu chicha, o bere de porumb
Llullaillaco () [Corola-website/Science/321920_a_323249]
-
orice alt procedeu de pregătire adecvat, care să permită obținerea unor probe de testare omogene și reprezentative pentru eșantioanele finale. 4. Conservarea eșantioanelor Eșantioanele se păstrează la o temperatură care să nu le altereze compoziția. Se utilizează recipiente din sticlă maro pentru eșantioanele pe care se va face analiza vitaminelor sau substanțelor foarte sensibile la lumină. B. DISPOZIȚII PRIVIND REACTIVII ȘI APARATURA UTILIZATĂ ÎN METODELE DE ANALIZĂ 1. Cu excepția unor indicații specifice din metodele de analiză, toți reactivii trebuie să fie
jrc684as1981 by Guvernul României () [Corola-website/Law/85822_a_86609]
-
fost oficial declarată dispărută de Ministerul Mediului din Japonia. La maturitate vidra japoneză avea o lungime cuprinsă între 65 și 80 de cm lungime iar coada măsura între 45 și 50 cm. Avea o blană groasă și fină de culoare maro închis iar labele scurte erau prevăzute cu membrane interdigitale. Vidra japoneză era un animal nocturn și își părăsea vizuina doar după lăsarea întunericului în căutare de hrană. Revendicând un teritoriu cu un diametru de aproximativ 16 km, își marca teritoriul
Vidră de râu japoneză () [Corola-website/Science/327703_a_329032]
-
ironia este un sedativ cu o serie întreagă de efecte secundare de care nici nu te-ai gândi să uzezi dacă nu ar fi o necesitate vitală (...) poemul acesta e o noptieră ticsită de flacoane, cașete fiole, pastile de sticle maro, verzui, înțesată de vase cu imortele, de partituri, parti-pris-uri, dulcețuri de cireșe și de nuci verzi. Puterea colosală de invenție, aglomerările de obiecte asociate, de regulă, arbitrar, dezvăluirea laturii halucinante a lucrurilor comune, himerizarea realului sunt elementele definitorii ale poeziei
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
Bulă în ora de biologie. Profesoara întreabă: - Ce este verde și sare pe câmpie? Răspuns din clasă: - Broasca! Profesoara: - Corect - dar putea fi și un greiere. Ce este maro și sare prin pădure? Răspuns din clasă: - Căprioara! Profesoara: - Corect - dar putea fi și un cerb. Bulă agitat cere permisiunea de a pune și el o întrebare: - Ce este tare cînd se bagă în gură, dar moale si lipicioasa când
BANCUL ZILEI: Ce este tare când se bagă în gură şi moale când se scoate? () [Corola-journal/Journalistic/67075_a_68400]
-
la mine! 5. Cățeluș cu părul creț,/S-aveți Jeep-ul în coteț/Și o vilă cu piscină,/Pe Madonna ca vecină,/O lopată pentru bani,/La Anu' și La Mulți Ani! 6. Ho Ho Ho,/ Ați văzut un ren maro/sau un spiriduș în bleu?/ S-aveți Moș gustos, bogat,/Un An Nou de Invidiat./ Sănătate, La Mulți Ani/ Și la multi bani! 7. Dacă un picior de-al tău ar fi Paștele, iar altul Crăciunul, pot să te vizitez
Sarmale fericite și cozonaci veseli! Vezi cele mai amuzante mesaje pe care le poți trimite de Crăciun by Căloiu Oana () [Corola-journal/Journalistic/80488_a_81813]
-
August Goldfuss i-a dat numele binomial "Lipurus cinereus". Pentru că "Phascolarctos" a fost publicat primul, și conform regulilor, are prioritate ca nume oficial al genului. Naturalistul francez Anselme Gaëtan Desmarest a propus numele "Phascolartos fuscus" în 1820, sugerând că versiunea maro era o specie diferită de cea gri. Alte nume sugerate de zoologi europeni sunt "Marodactylus cinereus" , "P. flindersii" și "P. koala" . Koala este clasificată laolaltă cu vombatul (familia Vombatidae) și câteva familii dispărute (incluzând tapirii marsupiali, leii marsupiali și vombații
Koala () [Corola-website/Science/302351_a_303680]
-
nuanțe maronii, ce reproduce, în gustul vremii, o formulă grafică nostalgic-medievală, cu ușoare inflexiuni orientale. Nu lipsesc, firește, pernele moi, îmbrăcate în catifea, iar la căpătâi, în stil ,Empire", un fotoliu, îmbrăcat și el într-un material moale, verde și maro. Pe perete, în dreapta, câteva rafturi cu cărți legate în piele. Deasupra canapelei, o fotografie a unui personaj în redingotă ce vorbește unui public de doamne și domni îmbrăcați elegant. În fine, în spatele fotoliului, câteva statuete de piatră și metal, așezate
Clubbing pe canapeaua lui Freud by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/11358_a_12683]
-
muită recent de colegii mei. „ăăă... n-am venit să discutăm despre mine. Mi le-a cerut Alex (Adamescu, n.a.). Vorbește cu el detaliile”. Ignorând orice idee de șantaj mizerabil între cele două personaje, am zbughit-o acasă cu plicul maro, nerăbdător să văz ce mă-sa ascundea Popa ăsta. În intimitatea colibei, am desfăcut agitat plicul. ȘOC și GROAZĂ. Niște printuri cu date de la Registrul Comerțului, niciuna la zi, după cum aveam să constat și o înșiruire de acuzații fără dovezi
Un jurnalist de la România Liberă și-a dat demisia după ce i s-a cerut să scrie un articol ”șantajist” () [Corola-journal/Journalistic/24119_a_25444]
-
zăpadă în păr, înfofolită într-o pufoaică, cu o căciulă colorată pe cap și un fular mov la gât. - Da? întrebă șeful de gară, deloc convins de acest cuvânt. - Aș vrea un bilet până la București, zise fata, scoțând un portofel maro dintr-un buzunar. Șeful de gară o privi mirat. - Da..., spuse, București... - Da, confirmă fata. - Păi, nu știu, domnișoară... Ninge, nu vedeți? - Și ce, zise fata speriată, nu mai circulă trenurile? - Știu eu... - Dar trebuie să ajung astăzi la București
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1965_a_3290]
-
din România și cel din Franța sau Finlanda, de exemplu, este oarecum în afara spectrului pe care îl percepi tu, ea există. Ia o castană din București și pune-o lângă una din Budapesta - și vei vedea că cea magheară este maro sau castanie, iar a noastră, gri. Sau pune mâna ta lângă mâna unui american, a lui va fi mai albă și mai roz decât a ta... dacă nu cumva și ochii tăi, retina, pupila etc. au o pânză gri pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1965_a_3290]
-
da? Arătam groaznic, dar, dacă recunoștea asta, ar fi trebuit, poate, să îmi acorde un tratament preferențial. Bun, să vă spun despre Lauryn. Era slabă de îi numărai coastele, îi era mereu frig, avea mâini foarte păroase și un pulover maro cu nasturi oribil, aproape la fel de lățos, pe care îl purta la birou, trăgându-l și strângându-l mereu în jurul trupului ei rahitic, încercând să se încălzească. Era mistuită de o intensitate nebună și avea ochii ieșiți din orbite, ca o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
scaunele Maria Antoaneta de sub candelabru. Hugo se gândea că severitatea aspectului asistentei nu făcea decât să accentueze opulența ridicolă a camerei. Bucătăriile trebuiau să fie niște spații funcționale. A lor arăta ca un salon de bal cu aragaz. O valiză maro destul de mare, evident plină cu haine, se odihnea pe podea, lângă asistenta Harris. Nu, a răspuns ea scurt. Nu mi-e frig. —Ei, e foarte bine că sunteți aici, a zis Amanda plină de energie, tropăind pe podeaua indiană cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
știi că nu ești obligată să folosești scutece de bumbac. De ce trebuie să faci maternitatea mai dificilă decât e ea oricum? Există o grămadă de chestii din astea ecologice. Am făcut cercetări. Căutând prin buzunarul pantalonilor ei cocheți de culoare maro, mama lui Alice a scos la lumină un catalog pe care i l-a întins fiicei ei. Gândul că mama ei făcuse cercetări - fără îndoială, cu enorme dificultăți - în zona necunoscută a produselor ecologice pentru fundulețul copiilor era înduioșător. Cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
mai permitea. Mai târziu, în cursul acelei dimineți, Hugo a arătat unui cuplu în vârstă un bungalow care, în mod incredibil, se numea „Osokozi“. Mai degrabă „Osourât“1, s-a gândit Hugo când a observat inorogii hidoși, pictați cu vopsea maro, care tronau deasupra fiecărui stâlp al porții. În ciuda aspectului și a prețului exorbitant, cuplul părea realmente interesat de proprietate. Bătrânica s-a întors către Hugo cu niște ochi apoși, dar încrezători. Dacă ați fi în locul nostru, credeți că dumneavoastră ați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
recunoscuse pe Hugo și era mirată că el o recunoscuse pe ea. În ultima vreme, abia dacă se mai recunoștea ea însăși. Cum nu mai văzuse interiorul unui coafor de luni de zile, părul ei blond prezenta acum niște rădăcini maro lungi și de aceea își petrecea majoritatea timpului prins într-o coadă de cal. Și trecuseră luni de zile de când Alice nu-și mai văzuse trusa de machiaj; fără îndoială că până acum aceasta ajunsese deja la azilul de drogați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
habar cum să se descurce cu Theo. Îi părea rău că trebuia să accepte o viață de nopți nedormite, de teamă de separare și, desigur, de încercări rizibile de a schimba scutecele copilului. Apoi Hugo a observat ceva mic și maro pe linoleumul din fața lui. Părea a fi un portofel. Portofelul lui Alice? Hugo s-a repezit asupra lui așa cum s-ar fi repezit un om lihnit de foame asupra unei farfurii cu pește și cartofi prăjiți. Portofelul lui Alice! Trebuia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
cinci. —O, Doamne, sigur, e de-o vârstă cu Theo, a exclamat Hugo pocnindu-se cu palma peste frunte. Cafeaua din ceașca pe care o ținea în cealaltă mână s-a vărsat direct pe încheietura lui. Hugo a simțit lichidul maro și călduț prelingându-i-se până la cot. Fir-ar al dracului! Altă cămașă distrusă, iar el nu avea nici cea mai vagă idee cum se scot petele. S-a lăsat din nou tăcerea. Alice a început să-și tragă mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
ideea de consiliere, împotriva voinței dar la sfatul avocatului ei, care-i explicase că, dacă Hugo merge la un consilier, atunci și ea ar trebui să meargă. Hugo a observat că pantofii se apropiau. O pereche de pantofi din piele maro, fără toc s-au oprit chiar sub nasul lui. —Hugo? Era vocea Laurei. —Tu ești? Hugo a ridicat capul șocat. Ea! Vorbea relaxată, de parcă l-ar fi văzut de pe trotuarul de vizavi. Oare femeia asta n-avea nici un pic de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
Între țigările normale și jointuri. Esmé se repezi la bunătățile aduse de mama ei și găsi o pungă de batoane subțiri de carne de curcan uscată pe care le putea Împărți cu cățelușa. După vreo zece minute, barcagiul În longyin maro se Întoarse cu Rupert. Pușlamaua mărturisi că le arătase un truc cu cărți de joc unor localnici. Nu ți-am zis să stăm toți Împreună? Îl certă Moff. Nu poți să pleci și să faci ce te taie pe tine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
chiar băgase 55 000 de litri în plus, să nu mai realimenteze la Gran Canaria. Încă mai prindeam detaliile: cascheta și zâmbetul tip Colgate al căpitanului Van Zanten (doar poza mai rămăsese din el); norii de foc portocaliu și fum maro; PANAM-ul cu aripile smulse și reactoarele învârtindu-se în gol; pompierii pierduți prin ceață, minusculi, inutili. M-am sprijinit de-un perete, îmi apăsam degetele de tencuială și asta îmi făcea bine. De fapt, leșinul n-are nimic frumos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
impenetrabili, cu tocul mare și pătrat, ca un cub de lemn. Ți-i împrumuta taică-tău, când făceai optișpe ani și-ți zicea să ai grijă de ei. Toamna, când începeau ploile, îi dădeai cu cremă de ghete „Guban“, neagră (maro nu se găsea), după care îi lustruiai cu-o perie imensă, ovală, ca un bot de cal. La cusături se turna untură, dintr-o cutie mică, rotundă, metalică: o întindeai ușor, cu degetul, să intre-n găurele fără să lase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]