2,956 matches
-
au inimă ce pompează sângele, iar cavitatea internă constituie hemocelul. Artropodele sunt unisexuate, se reproduc doar pe cale sexuată (sunt și excepții, unii se înmulțesc prin partenogeneză). Toate speciile sunt ovipare, numai scorpionii pot fi clasificați ca vivipari. Se dezvoltă prin metamorfoză incompletă, completă sau direct. Ele populează cele mai diverse ecosisteme: terestre, marine, aeriene. Artropodele au o mare importanță pentru om. Unele fac parte din dieta omului, sunt polenizatoare ale plantelor angiosperme. Altele ducând un mod de viață parazit, generează boli
Artropode () [Corola-website/Science/300050_a_301379]
-
fonda primul laborator de chimie din Europa. Catedra de chimie fiind ținută de farmacistul Friedrich August Göttling. Ca promotor al evoluționismului, Goethe a emis ipoteze interesante privitoare la geneza diferitelor organe ale plantelor în lucrarea sa "Die Metamorphose der Pflanze" („Metamorfoza plantei”, 1790); cu aceasta lucrare el justifica locul morfologiei în domeniul botanicii. Publicul însă nu avea înțelegere pentru aceasta, astfel că Goethe a renunțat și abia 30 de ani mai tîrziu a urmat „Învățătura oaselori”. Impresiile despre natură din urma
Johann Wolfgang von Goethe () [Corola-website/Science/297778_a_299107]
-
faunei și florei. După excursia din Italia, Goethe se dedicase cu mare angajament botanicii, geologiei, chimiei și opticii. El însuși a colectat aproximativ 23.000 exemplare. Botanică . Studiile lui Goethe asupra formele plantelor în special: "Die Metamorphose der Pflanzen", 1790 („Metamorfoza plantelor”, 1790), au fost recunoscute ca subiecte de îndrumare în lumea specialiștilor. În domeniul botanicii, el este considerat fondatorul morfologiei comparative. Una din descoperirile lui Goethe a fost, că nu numai frunzele verzi, ci și părțile din floare sunt la
Johann Wolfgang von Goethe () [Corola-website/Science/297778_a_299107]
-
abordate sunt alienarea, brutalitatea fizică și psihologică, conflictul oedipal dintre tată și fiu, complexitatea absurdă a birocrației și imposibilitatea omului de a înțelege sensul propriei existențe. Printre cele mai importante creații kafkiene se numără romanele "Procesul", "Castelul" și "America", nuvela "Metamorfoza" sau povestirile "Verdictul", "Colonia penitenciară", "Un artist al foamei", " Un medic de țară" și "Marele zid chinezesc". s-a născut în Praga, capitala Regatului Boemiei în timpul Imperiului Austro-Ungar, într-o familie de evrei așkenazi, fiu al comerciantului Hermann Kafka și
Franz Kafka () [Corola-website/Science/296791_a_298120]
-
la vânătoare » sau al calului troian, ademenindu-l pe Franz Kafka prin bunătatea ei în cercul periculos al tatălui, unde tânărul era nevoit să suporte din nou supliciile psihologice. Influența lui Hermann asupra operei lui Franz Kafka este indubitabilă. În "Metamorfoza", tatăl lui Gregor Samsa este cel care aruncă cu mere în fiul transformat în gândac, provocându-i o rană mortală, iar în "Verdictul", tatăl lui Georg Bendemann îi face un scurt proces de intenție fiului și îl condamnă la moarte
Franz Kafka () [Corola-website/Science/296791_a_298120]
-
opera viitoare a scriitorului: "Lunganul rușinos" ("der schamhafte Lange") și "cel Necinstit la inimă" ("Der Unredliche in seinem Herzen"). Sugestii ale marginalizării, fricii, rușinii, incertitudinii, coșmarescului sau absurdului, prezente în această povestire, se vor concretiza mai târziu în capodopere ca "Metamorfoza" și "Procesul". Aproape un an mai târziu (8 noiembrie 1903), Kafka îi promite aceluiași prieten că îi va trimite pasaje dintr-o carte la care lucrează, "Copilul și orașul" ("Das Kind und die Stadt"). Nu se mai știe, din păcate
Franz Kafka () [Corola-website/Science/296791_a_298120]
-
lucreze la un nou roman pe care îl intitulează "Der Verschollene" ("Dispărutul"), cunoscut astăzi mai degrabă după numele postum acordat de Max Brod: "America". După al șaselea capitol, părăsește temporar proiectul, pentru a se ocupa de o altă operă monumentală, "Metamorfoza", terminată până la sfârșitul anului. Creativitatea sporită a scriitorului are un rol catalizator în evoluția relației cu Felice. Kafka se află sub zodia vremelnică a încrederii în sine, se complace în rolul cavalerului curtenitor, deși multe din expresiile folosite în scrisori
Franz Kafka () [Corola-website/Science/296791_a_298120]
-
opt capitole și trei fragmente. Din tot acest material, doar "Fochistul", primul capitol al "Americii" este publicat antum în 1913, dar ca povestire de sine stătătoare, într-o broșură literară, "Der jüngste Tag" ("Ziua de apoi"), editată de Kurt Wolff. "Metamorfoza" apare de asemenea, dar abia în 1915, în revista "Die Weißen Blätter" ("Foile albe") a lui René Schickele. Pe măsură ce blocajul literar se instaurează, Kafka percepe tot mai tensionat relația sa cu Felice Bauer. Perspectiva mariajului, față de care nutrește un amestec
Franz Kafka () [Corola-website/Science/296791_a_298120]
-
se distanțează voit de Milena Jesenská. Corespondența continuă însă sporadic între 1921 și 1923, iar scriitoarea rămâne o prietenă apropiată a lui Kafka, în ultimii ani de viață ai acestuia. Milena Jesenská este prima traducătoare cehă a unor opere precum "Metamorfoza", "Verdictul" sau "Contemplare". Suspectată de unele idei comuniste, ea va fi închisă de naziști într-un lagăr de concentrare, unde va muri în 1944. În 1920, problemele de sănătate continuă. O febră persistentă îl determină pe Kafka să petreacă câteva
Franz Kafka () [Corola-website/Science/296791_a_298120]
-
1926 și respectiv 1927, urmate de colecția de povestiri "Marele zid chinezesc" (1931), "Aforismele de la Zürau" (1931), "Scrisori către Milena" (1952), "Caietele albastre in-octavo" (1954), "Scrisoare tatălui" (1966), "Scrisori către Felice" (1967) și "Scrisori către Ottla" (1974). Primele traduceri ale "Metamorfozei" în spaniolă și franceză apar la sfârșitul anilor 20. În 1930, Edwin și Willa Muir traduc "Castelul" în engleză. În aceeași perioadă, ediții ale cărților lui Kafka apar și în limbile maghiară și cehă. În limba română, traduceri ale operelor
Franz Kafka () [Corola-website/Science/296791_a_298120]
-
Eva. În timpul vieții sale, Kafka era complet necunoscut comunităților de scriitori din afara Austro-Ungariei. În cadrul imperiului, dintre cei mai reprezentativi, doar Robert Musil și Rainer Maria Rilke l-au remarcat, ultimul preferând, în mod surprinzător, povestirea " Fochistul", în detrimentul unor lucrări ca "Metamorfoza" și "Colonia penitenciară". După moartea scriitorului și publicarea volumelor postume, Kafka a devenit, chiar din anii 20, obiectul admirației unor literați germani precum Thomas Mann, Hermann Hesse, Kurt Tucholsky sau Walter Benjamin. Hesse numește "Procesul" în 1925 « țesătură compusă din
Franz Kafka () [Corola-website/Science/296791_a_298120]
-
anii 40, Jorge Luis Borges îl descoperă pe Kafka în timp ce lucrează la Biblioteca Municipală din Buenos Aires. Experiența îi marchează opera literară în mod definitiv și îl determină să traducă unele lucrări kafkiene în spaniolă.. Gabriel Garcia Marquez își amintește că "Metamorfoza" lui Kafka i-a arătat că se poate scrie și în alt mod. Într-un interviu, Italo Calvino declară « Autorul meu este Kafka, iar romanul meu preferat este "America". ». W. H. Auden îl numește pe Kafka « un Dante al secolului
Franz Kafka () [Corola-website/Science/296791_a_298120]
-
goală", protagonistul descoperă stupefiat că juriștii nu se îndeletnicesc cu studiul unor documente legale, ci cu lectura unui roman pornografic intitulat " Torturile pe care Grete le-a îndurat de la soțul ei Hans". Walter Sokel a identificat teme marxiste în nuvela "Metamorfoza", afirmând că Gregor Samsa se simțea alienat din cauza slujbei istovitoare, încă înainte de a se înstrăina literalmente de condiția umană. În "America", Teatrul din Oklahoma pare o utopie socială, unde oricine este acceptat și primește un loc de muncă, deși Alfred
Franz Kafka () [Corola-website/Science/296791_a_298120]
-
abil de a exploata naivitatea imigranților. Conflictul dintre exploatat și exploatator este oglindit de cupluri ca fochistul și Șubal, Karl Rossmann și chelnerul șef, Karl Rossmann și Brunelda ("America"), K. și învățătorul ("Castelul") sau chiar Samsa, într-o existență anterioară metamorfozei, și tatăl acestuia. În eseul "Franz Kafka sau Thomas Mann?", filozoful marxist György Lukács afirmă că proza angoasantă a lui Kafka « demonizează » capitalismul habsburgic. Unii biografi și critici îi atribuie lui Kafka idei anarhice. Scriitorul ar fi participat de câteva
Franz Kafka () [Corola-website/Science/296791_a_298120]
-
sionism. Povestirea "Șacalii și arabii" exprimă nostalgia legată de Țara Sfântă și pune în discuție tema unui Mesia care să elibereze poporul evreu. În 1931, Hellmuth Kaiser a fost primul care a aplicat ideile lui Freud asupra operei kafkiene. În "Metamorfoza", el vede acte de « castrare » în pedepsele pe care tatăl i le aplică unui Gregor care a regresat până în « stadiul anal » al copilului. Marthe Robert consideră cazul lui Kafka atât de reprezentativ pentru teoria psihanalitică, încât i-ar « putea servi
Franz Kafka () [Corola-website/Science/296791_a_298120]
-
sich] vermessen”" mai înseamnă "„a măsura greșit”", dar și (adjectival) "„excesiv de mândru”", "„stăpânit de hybris”". Paralele între Cartea lui Iov și "Procesul" se pot realiza pornind de la conflictul dintre omul transformat în victimă și Dumnezeul implacabil al iudaismului, Iahwe. În "Metamorfoza", obiectul care ucide, mărul, evocă păcatul originar, dar și exilul (din Rai), în timp ce în "Colonia penitenciară", scrierea sentinței pe pielea condamnatului sugerează modul în care a fost pedepsit Cain. Ritchie Robertson insistă și pe o influență creștină în opera lui
Franz Kafka () [Corola-website/Science/296791_a_298120]
-
sau de-a dreptul animalizate (Gregor Samsa) populează frecvent proza lui Kafka. De o atenție sporită se bucură și spațiile lipsite de aer, îmbâcsite, cum este podul unde se desfășoară primul interogatoriu al lui Josef K. Conform lui Gilman, în "Metamorfoza", scriitorul anticipează modul cum naziștii i-au etichetat pe evrei: « paraziți ai umanității » ("Ungeziefer der Menschheit"). De asemenea, un alt episod important din istoria antisemitismului, Afacerea Dreyfus, a inspirat probabil opere precum "Colonia penitenciară" sau "Procesul". Insula descrisă în "Colonia
Franz Kafka () [Corola-website/Science/296791_a_298120]
-
alienării sociale intrând cu siguranță în exegeza acestui roman. Darwin se manifestă mult mai imprecis în opera kafkiană, dar influența lui nu este neglijabilă: în "O dare de seamă către o Academie" o maimuță se transformă în om, în timp ce în "Metamorfoza" avem un alt tip de « evoluție » către o nouă formă de existență. În domeniul literaturii, Kafka s-a considerat « rudă de sânge » cu patru scriitori, Dostoievski, Flaubert, Kleist și Grillparzer. Dintre aceștia, primii doi sunt niște precursori de prim rang
Franz Kafka () [Corola-website/Science/296791_a_298120]
-
cu durere « suferința că trebuie mereu să începi, că ți-ai pierdut iluziile că ceva anume ar fi mai mult decât un început, sau măcar un început ». Incipitul kafkian poartă de multe ori centrul de greutate al întregii opere. În "Metamorfoza" și "Procesul" încă din prima frază cititorul este confruntat, fără formalitățile unei expozițiuni, cu șocantul conflict central. "In medias res" începe și "Colonia penitenciară", introducând mașinăria-suprapersonaj prin cuvintele de o emoție cu greu stăvilită ale Ofițerului, « Este un aparat deosebit
Franz Kafka () [Corola-website/Science/296791_a_298120]
-
fost, cu siguranță, șlefuite și pregătite cu atenție de o minte minuțioasă, astfel încât claritatea exprimării să fie maximă. Hannah Arendt numește opera lui Kafka « cea mai pură proză germană a secolului ». Peter Gay observă că tehnica migăloasă a detaliului din "Metamorfoza" sau "Colonia penitenciară" potențează efectul zguduitor al ororilor descrise. Camus nu se arată încântat de acest stil, pe care îl consideră, cel puțin în comparație cu proza lui Melville, « separat de trup și de natură » Ceea ce frapează în special la Kafka însă
Franz Kafka () [Corola-website/Science/296791_a_298120]
-
este asemuită unei flăcări sau unui cuțit care schingiuiește, iar povestirea "Verdictul" « s-a ivit ca printr-o naștere adevărată, năclăită de murdărie și slină ». Lui Kafka nu îi era necunoscut așadar nici registrul sentimental. În opere kafkiene ca "Verdictul", "Metamorfoza" și cele trei mari romane, naratorul este unul impersonal, subiectiv și neomniscient, relatând întâmplările la persoana a treia, strict din perspectiva protagonistului ("perspectiva unidirecțională" sau "einsinnige Perspektive"). Astfel, naratorul are doar o viziune limitată asupra lumii și nu una de
Franz Kafka () [Corola-website/Science/296791_a_298120]
-
lege-vinovăție-pedeapsă. Legea, imperativă, dar incognoscibilă, arbitrară și absurdă (ca în "Procesul" și "Castelul") este forma predilectă prin care mitologia obsedantă a tatălui se manifestă în imaginarul lui Franz Kafka. Vinovăția personajelor nu este mereu evidentă, ci fie se „subînțelege” ("Procesul", "Metamorfoza"), fie este indusă printr-un proces de culpabilizare ("Verdictul"). Pedeapsa este mereu exagerată și inevitabilă. O subtemă ce derivă de aici este relația complicată dintre tată și fiu. Kafka voia să includă trei lucrări antume care tratează această problemă ("Fochistul
Franz Kafka () [Corola-website/Science/296791_a_298120]
-
fie este indusă printr-un proces de culpabilizare ("Verdictul"). Pedeapsa este mereu exagerată și inevitabilă. O subtemă ce derivă de aici este relația complicată dintre tată și fiu. Kafka voia să includă trei lucrări antume care tratează această problemă ("Fochistul", "Metamorfoza" și "Verdictul") într-un volum intitulat "Fiii" ("Die Söhne"), pentru că « între ele există o legătură vizibilă, dar și una secretă ». "Metamorfoza" și "Verdictul", cel puțin, se apropie prin vehemența cu care tații își cer înapoi statutul de capi ai familiei
Franz Kafka () [Corola-website/Science/296791_a_298120]
-
este relația complicată dintre tată și fiu. Kafka voia să includă trei lucrări antume care tratează această problemă ("Fochistul", "Metamorfoza" și "Verdictul") într-un volum intitulat "Fiii" ("Die Söhne"), pentru că « între ele există o legătură vizibilă, dar și una secretă ». "Metamorfoza" și "Verdictul", cel puțin, se apropie prin vehemența cu care tații își cer înapoi statutul de capi ai familiei, neadmițând să fie înlocuiți în acest rol de către fii. În centrul conflictelor dintre generații stau așadar echilibrele de putere, transferurile de
Franz Kafka () [Corola-website/Science/296791_a_298120]
-
înapoi statutul de capi ai familiei, neadmițând să fie înlocuiți în acest rol de către fii. În centrul conflictelor dintre generații stau așadar echilibrele de putere, transferurile de autoritate. O altă temă importantă este alienarea, manifestată prin izolarea fizică și emoțională ("Metamorfoza") sau îndepărtarea omului de propriul temei ("Castelul", "Marele zid chinezesc"). În "Un artist al foamei", Kafka se întreabă care este condiția artistului într-o societate modernă și dacă mai poate exista artă fără public. "Vizuina" are în prim-plan teroarea
Franz Kafka () [Corola-website/Science/296791_a_298120]