874 matches
-
pus la loc sigur. Prin ea, cel viu se leagă de cel mort. Demonii și coruperea cărnurilor în adâncul cavourilor (în exemplul creștin) găsesc în ea ceva mai puternic. "Adevărata viață" este în imaginea fictivă, nu în corpul real. Măștile mortuare din Roma antică au ochii larg deschiși și obrajii plini. Și, chiar orizontali fiind, gisanții gotici n-au nimic cadaveric. Ei au postura unor înviați, trupuri glorioase la Judecata de Apoi, în orație vie. Ca și cum piatra sculptată ar absorbi în
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
care dădeau chip zeilor, reprezentarea acestora conferindu-le și statutul de teolog 274. Pe lângă aceasta, atât la orientali, egipteni, greci, cât și la romani, o trăsătură comună pare să fi unit aceste culturi antice, cu privire la reprezentările vizuale legate de cultul mortuar și de viața de apoi. Picturile Egiptului antic înfățișând scene din viața celor decedați, ca și portretele funerare ale artei elenistice, statuile etrusce cu caracter funerar, măștile mortuare ale romanilor, și nu în ultimul rând, imageria catacombelor creștine, toate acestea
by Adrian Stoleriu [Corola-publishinghouse/Science/1040_a_2548]
-
să fi unit aceste culturi antice, cu privire la reprezentările vizuale legate de cultul mortuar și de viața de apoi. Picturile Egiptului antic înfățișând scene din viața celor decedați, ca și portretele funerare ale artei elenistice, statuile etrusce cu caracter funerar, măștile mortuare ale romanilor, și nu în ultimul rând, imageria catacombelor creștine, toate acestea poartă încărcătura spirituală a trecerii dinspre viața lumească, efemeră, spre cea eternă, imaginile create producând "un transfer de suflet între reprezentat și reprezentare"275. Régis Debray justifică această
by Adrian Stoleriu [Corola-publishinghouse/Science/1040_a_2548]
-
mare varietate de expresii artistice. Numeroasele monumente și opere de artă înfățișează marea diversitate a formelor de reprezentare a sacrului, între cele mai semnificative dintre acestea numărându-se, fără îndoială, piramidele din Gizeh 345. Concepute special spre a deservi cultul mortuar 346, acestea impresionează prin somptuozitatea și monumentalitatea lor, nu întămplător, marea piramidă a faraonului Kheops fiind considerată una dintre cele șapte minuni ale lumii antice. Cât despre decorațiunile murale ce se realizau în acest spațiu, se crede că acestea nu
by Adrian Stoleriu [Corola-publishinghouse/Science/1040_a_2548]
-
26. 233 Régis Debray, op. cit., p. 21. 234 Relaționând originile imaginii cu ideea de moarte, Régis Debray face referire și la conceptul de reprezentare, ale cărui prime sensuri desemnau în trecut un sicriu gol peste care se așeza o pânză mortuară în cadrul unui ritual funebru, sau o figură pictată și mulată înfățișându-l pe defunct, ce era utilizată în timpul funeraliilor. (Cf. Régis Debray, op. cit., p. 23.) 235 "În icoană Dumnezeu nu se vede ca obiect vizibil, ci se oferă ca subiect
by Adrian Stoleriu [Corola-publishinghouse/Science/1040_a_2548]
-
permis timpul la spectacol. Iar scamatorul părea hotărât să nu-și întrerupă curând inspirata evoluție, mai cu seamă că, la luarea comenzii, trăsese la sorți - cu degetul pus la-ntâmplare pe meniul indescifrabil - un ditamai crab roșcovan, repliat cu rigoare mortuară îndărătul intimidantei sale armuri, al cărei cod secret Rică nu-l cunoștea. Știu în schimb să trezească la viață cleștele de inox ce însoțea crabul, metamorfozându-l în pescăruș, egretă, undiță cu fir, fălci de rechin, papainoage, armă de vânătoare
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
și înmormîntate în catedrala Westminster. Verney Lovett Cameron a fost trimis în Africa Orientală în ajutorul lui Livingstone. În 1873 a debarcat la Bagamoyo, în fața insulei Zanzibar, apoi a mers spre vest unde s-a întîlnit pe drum cu convoiul mortuar. În februarie 1874 a ajuns pe malul lacului Tanganica și a descoperit, la vest de lac, Lukngu prin care se scurg apele Tanganicăi, stabilind astfel că Tanganica nu face parte din sistemul hidrografic al Nilului. Și-a continuat călătoria pînă
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/1104_a_2612]
-
Mai t�rziu, în a doua jumătate a secolului al XX lea, locașul a fost extins spre nord, adăug�ndu i se o încăpere cu acces, at�t din exterior, c�t și din naos. Această încăpere servește drept cameră mortuară. 70 În biserică se oficiază cu regularitate slujbele liturgice de duminică și la sărbătorile de peste an, dar nu este biserică parohială. Cimitirul Eternitatea, ca nicicare altul, adăpostește pe veci, mormintele unor mari personalități ale neamului rom�nesc, a căror memorie
Bisericile Ortodoxe din Iaamp;#537;i by V. D. Vasiliu () [Corola-publishinghouse/Science/455_a_1456]
-
va răspunde satisfacerii nevoilor spirituale din zonă,. Un lucru neobișnuit la bisericile ortodoxe construite până în prezent și pe care îl întâlnim aici este faptul că biserica are un demisol, bine gândit și bine realizat, care poate fi folosit drept casă mortuară pentru trupurile fără de viață ale credincioșilor din parohie și care vor fi depuse aici până la înmormântare. Poate avea și alte utilizări. După terminarea picturii interioare, la 24 iunie 2000, locașul s-a sfințit de către I.P.S. Mitropolitul Daniel și a căpătat
Bisericile Ortodoxe din Iaamp;#537;i by V. D. Vasiliu () [Corola-publishinghouse/Science/455_a_1456]
-
să se manifeste distanțat, după un anumit segment de timp consumat de la momentul aflării propriu-zise a survenirii respectivei tragedii. Pe orb încerc să-l ajut imediat, pe prieten într-un interval rezonabil de scurt, interval dictat, adesea, de programările ceremoniale mortuare. Așadar, fiind acum protagonistul unei acțiuni caritabile planificate și nu ivite în scurt, particip la înmormântarea celui drag prietenului meu pentru a-i fi acestuia aproape, pentru a-l sprijini, a-l susține să depășească sumbrul moment. Pot dezvolta aici
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
moartea sa, dar împlinesc îndurerat această deplângere prin și întru deplorarea intensă manifestată de același rănit prieten. Privesc la sarcofagul relei sortiri a omului de a trăi sub drapelul morții și a muri împrejmuit de efervescențele vieții. Recunosc, dincolo de masca mortuară, pe cel a cărui dispariție o regretăm împreună, el neputând să evite implacabilul destin poate hotărât ființei adamice de inteligențe supreme ce-și poartă nemurirea printre aștri. Totdodată, este momentul când realizez că, în mod ineluctabil, și eu voi pierde
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
brad, în care se înfigeau fructe (mere, nuci, prune uscate). „Uneltele”, adică prapurii sau steagurile, felinarele și crucea, aveau legate, la rândul lor, câte un prosop cu bănuț legat la colț. Urma, apoi, preotul cu dascălul, iar în urma lor carul mortuar tras de cai sau boi, împodobit cu lăicere și covoare. Rudele celui mort și cunoștințele acestuia închideau alaiul.. Mortul era scos din casă cu picioarele înainte, de către rudele apropiate, acestea primind câte un prosop. În poarta casei celui decedat se
Monografia Comunei Oncești Bacău by Octavian I. Iftimie () [Corola-publishinghouse/Science/1775_a_92288]
-
activitatea celui decedat. În aceste locuri se oficiau scurte slujbe numite ectenii sau evanghelii și se dădeau de pomană așa-numitele „punți”, care constau în bucăți de pânză albă și o găleată de apă, însoțite de o lumânare aprinsă. Carul mortuar trebuia să treacă peste aceste „punți”. Aceste „punți” reprezintă în credința ortodoxă cele douăsprezece vămi prin care trebuie să treacă sufletul mortului în drumul său spre Rai. Ecteniile, evangheliile și punțile distribuite pe drum reprezintă rugăciuni și daruri destinate, în
Monografia Comunei Oncești Bacău by Octavian I. Iftimie () [Corola-publishinghouse/Science/1775_a_92288]
-
Maria-Marușca vorbesc faptele lui Alexandru, îngropat la mănăstirea Bistrița, alături de strămoșul său, Alexandru cel Bun. Despre Maria Rareș aflăm din relatările fiului ei, domnitorul Petru Rareș. Nicolae Iorga amintește despre Maria de Mangop că a fost o „femeie stearpă” Acoperământul mortuar rămas după ea se spune că ascunde „o fire misterioasă și o adevărată enciclopedie universală”. Pentru aproape 32 de ani după cum s-a consemnat, voievodului i-a stat alături prea frumoasa Maria Voichița, fiica domnitorului muntean Radu cel Frumos și
Monografia Comunei Oncești Bacău by Octavian I. Iftimie () [Corola-publishinghouse/Science/1775_a_92288]
-
urmă în China. O oglindă de cupru era așezată în spatele capului în Egipt, una de bronz lângă cap în Japonia budistă. Fine piese de aur în India, de jad în China, monede la etrusci acopereau orificiile feței și corpului. Măști mortuare făcute din aur, bronz, piatră, lut ars și alte materiale au fost realizate la micenieni, egipteni dar și atunci bani pentru marea trecere erau introduși în gura decedatului. Care și ambarcațiuni mortuare au fost utilizate de asemeni, ca și sania
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
la etrusci acopereau orificiile feței și corpului. Măști mortuare făcute din aur, bronz, piatră, lut ars și alte materiale au fost realizate la micenieni, egipteni dar și atunci bani pentru marea trecere erau introduși în gura decedatului. Care și ambarcațiuni mortuare au fost utilizate de asemeni, ca și sania în Rusia. Urnele celor incinerați erau depozitate domestic la Roma și la budiști, în cinerarii la etrusci, în catacombe la greci. Turnurile liniștii ale perșilor erau pentru ca vulturii sau alte animale să
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
orgă în glas, urlați profund/ Și-n inimi hrube-n care vechi gemete vibrează,/ Ecourile noastre ca un prohod răspund. 695 Și continuă: O hoardă ticăloasă de mari păianjeni țese/ În creierele noastre rețele fumurii.// Și lungi și nesfârșite convoaie mortuare/ Încet și fără muzici prin suflet trec mereu;/ Speranța-nvinsă plânge; și rea, dominatoare/ Înfinge spaima negrul ei steag în craniul meu696. Alcoolul și drogurile (opium) crează o trecere spre paradisul pierdut, cu șansă mare de a deveni infern, experiențe când
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
de valoare și plusprodus, ca parte care trebuia să le rămână în procesul schimbului. Schimbul monetar înseamnă o satisfacere prin metode elaborate a unor gusturi din ce în ce mai complexe. De altfel, numai de lipsă de sofisticare nu putem bănui, de exemplu, camerele mortuare ale faraonilor pe care le-am descoperit în piramidele egiptene și nu numai. Chiar dacă nu vom avea o viziune globală asupra lumii, oamenii acelei epoci erau ființe sofisticate care duceau o viață sofisticată. Karl Menger vorbește despre "celebra călătorie a
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
Închis al realității lumii și spațiul deschis al imaginarului nelimitat. Realitatea lumii obiective externe rămâne pentru individ limitată Întrucât, prin natura sa, aici se naște și tot aici va muri. Existența lui se desfășoară Între cele două momente: natal și mortuar. Persoana se simte Închisă În lume. În schimb, realitatea spiritului este interioară și subiectivă. Ea corespunde În totalitate aspirațiilor către transcendent ale individului. Ea aparține imaginarului și este nelimitată ca Întindere și durată, motiv pentru care individul dorește permanent ca să
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
fel, la înmormântare, pentru a se mima coparticiparea cetățenilor imperiului la ceremonia de consecratio care îi era dedicată la Roma. "Corpul" (de ceară) - dacă exista -, un element scenografic spectaculos, era investit cu un simbolism de factură sacrală (la fel, masca mortuară). Interpretări recente, pe baza mărturiilor și a bibliografiilor specializate, nuanțează sau chiar contrazic această lecțiune semantică mai veche, care ar trebui să fie pusă în relație nu cu efigia (manechinul) defunctului nobil, ci cu suita de imagines care îi însoțeau
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
o relație unică pe care împăratul o stabilește, prin funcția sacerdotală asumată, cu zeitățile (mai apoi, cu divinitatea creștină); imaginile (figurile) care îl reprezentau, când era în viață (așadar, ca substitute ale autorității sale), dar și post-mortem (efigiile și măștile mortuare); ritualul aulic dedicat lui, divi filius și Augustus, numen și genius totodată; ceremonialurile publice anuale; atribuirea calităților de invictus și de pater patriae, precum și a unui prenume (legat de cuceririle sale), devenit nume (Caesar); recunoașterea periodică a virtuților unice pe
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
greu de controlat, dar mai totdeauna coerente, verosimile. Și în celelalte volume sunt cuprinse texte ce focalizează lucrurile demne de văzut din diverse zone și orașe românești sau străine, precum și întâmplări vesele la care autorul a fost martor - un „tren mortuar” așteptat la Râmnicu Vâlcea, episoade „de la manevre” ori „de la mobilizare”. Cu o compoziție de „schiță veselă”, într-un registru mai mult sau mai puțin impersonal, dar nutrite de o experiență biografică, uneori deloc comună, sunt și multe pagini din volumul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289842_a_291171]
-
spînzuratului" era o prezență permanentă în cultura populară; ea apărea și pe cărțile de tarot, în cărțile despre vise, în spectacolele cu Punch și Judy; pielea tăbăcită a celor executați era folosită la legatul cărților despre crimele lor, iar măștile mortuare ale criminalilor spînzurați atrăgeau mulțimea la muzeul "Madame Tussaud". O transformare asemănătoare a violenței în divertisment de data aceasta este vorba despre cadavrele femeilor violate a apărut în Germania în perioada Weimar, a cărei societate civilă, răvășită de amenințările din
by John Keane [Corola-publishinghouse/Science/1061_a_2569]
-
sufletească a personajului cu o viziune funestă asupra lumii: "lumina din Setubal printre storuri la fel cu chihlimbarul de la morgă unde un Christos cu față de furnizor de droguri, mort de o supradoză, aștepta autopsia pe perete, perdelele semănând cu giulgiurile mortuare, marmura de pe comodă cu oase din cutii și perii aliniate pentru examenul medicului legist, nevastă-mea liniștindu-se încet așa cum adoarme o caracatiță, înfundându-și tentaculele în nisipul cearșafului". Satira politică, pregnant antitotalitară, atinge culmea sarcasmului și a caricaturii, atât
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
Ceea ce ni se pare a continua firesc, chiar dacă prin schimbare de semn, paginile unui roman de dragoste, sugerat prin grila mirosurilor adulmecate de adolescent pe trupul Hannei, dar și cele de analiză grafologică a scrisului ei, precum și glosele la masca mortuară a sinucigașei. Cititorul, o suită de 46 de secvențe narative, admirabil traduse de Ana Mureșan, uneori poate prea fidel, este versiunea publică a poveștii trăite de protagonist și scrise cu aceeași intensitate de Bernhard Schlink, legatar al vieții celor doi
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]