549 matches
-
1500, a folosit primul aldinele, litere frumoase, la vremea aceea, banalizate prin abuz), un citat în a cărui poezie subtilă - traducerea e a lui Gellu Naum - îl recunoști cu îndoială pe bătrînul retor Hugo: "Sub forma tiparului, gîndirea e mai nepieritoare ca oricînd; ea e volatilă, insesizabilă, indestructibilă. Ea se amestecă cu aerul. Pe vremea arhitecturii, ea se făcea munte și lua cu nădejde în stăpînire un veac sau un loc. Acum ea se face stol de păsări, se împrăștie în
Trupuri in folio by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/6705_a_8030]
-
un sfert de veac înainte de a muri, la fel de însingurat și de neînțeles: un sudist care nu s-a predat pînă în cea din urmă secundă a existenței sale. Cu Faulkner dispare și cea din urmă redută sudistă din ea rămînînd nepieritor doar forma, doar stilul pe care Sartre îl demontează cu atîta pizmă, sper, dacă nu rea-credință. Cît privește Ritualul zilnic, el este însuși Ritualul biblic, i-real developînd miezul realului. * Profit de prilej ca să reproduc cîteva pagini din traducerea magnifică
Tatăl nostru Faulkner by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/16180_a_17505]
-
la intrare pentru a ține discursul scris de Grillparzer. Cuvântarea plină de elocință deplânge dispariția unui mare om care încheie o epocă măreață: „Ultimul maestru al cântecelor melodioase, vocea unei armonii emoționante, moștenitorul care a dus pe înalte culmi faima nepieritoare a lui Händel și Bach, Haydn și Mozart, nu mai este de acum, iar noi plângem pe corzile rupte ale harfei care a tăcut.” Un alt pasaj menționează un geniu care „mai este în viață - și fie ca viața să
Christopher H. Gibbs Viața lui Schubert () [Corola-journal/Journalistic/5292_a_6617]
-
face parte din jurii. La Festivalul internațional “București ‘92” este finalistă cu un reggae, “Bătrânul ceas”, în interpretare bilingvă, Ovidiu Baciu (reimprimare apoi la radio cu Mihai Balaban), respectiv Macky Zuckermany din Trinidad-Tobago. A compus pentru Mihaela Runceanu (“Un destin nepieritor”), Marina Scupra, Natalia Guberna, Dorin Anastasiu, Mirela Voiculescu, Ioan Luchian Mihalea (piesa în duet “Și marea va cânta”), Mihai Balaban, Ovidiu Baciu, Cvintetul vocal “Luchian” și “Start” (“Cântecul meu de pace”), pentru ca la începutul anilor ’90 să fie nevoită, datorită
Claudia Daniela Nacu by Octavian URSULESCU () [Corola-journal/Journalistic/84312_a_85637]
-
fluviul istoriei, al timpului, al dragostei, veriga ce leagă între ele popoarele, artera continentului, ba mai mult: însăși viața”). Și, mai ales, pare să fie o cuceritoare incursiune prin literatura în care s-a proiectat această geografie, devenită o realitate nepieritoare și mitologică așa cum e ea păstrată în paginile cărților semnate de importanți scriitori, de la Ivo Andric, la Ștefan Bănulescu, de la Claudio Magris la Joseph Roth, de la Jiri Marek la Péter Esterházy.
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/3869_a_5194]
-
Actorii Valeria Cociaș și Florin Piersic jr. au citit capitolul final (în frumoasa tălmăcire românească a lui Edgar Papu și Ion Frunzetti). Shakespeare, celălalt geniu omagiat al serii, a fost de asemenea prezent prin recitarea în original a cîtorva din nepieritoarele sale sonete, iar Ion Caramitru a oferit un adevărat recital de versuri, în engleză și română, din opera marelui Will, precum și din Eminescu și Marin Sorescu. Inspirata lectură publică neîntreruptă a dăruit numerosului auditoriu, mereu receptiv, momente de frumusețe artistică
Madrid - București: Zilele Cervantes by Tudora Șandru-Mehedinți () [Corola-journal/Journalistic/15254_a_16579]
-
omul pe care l-a creat, pentru ca să-l elibereze din robia întunericului și a păcatului, pentru ca să-l împace cu Dumnezeu, iar la vârsta de 33 de ani S-a înălțat la Cer, în sânurile Tatălui, plin de slavă veșnică și nepieritoare. Se împlinea proorocia pe care o făcuse El însuși în fața Apostolilor: „Nimeni nu s-a suit la Cer decât Cel Ce S-a pogorât din Cer, Fiul Omului“ (Ioan 3, 13-15). Înălțarea la Cer a constituit o nouă mărturie că
Agenda2004-20-04-stiri () [Corola-journal/Journalistic/282432_a_283761]
-
va duce la glorie... Muzica care să fie slujită cu smerenie. Să încerci să te ridici până la sufletul marilor creatori, să asculți de poruncile lor, să le cânți cântecul pentru ca să încânți pe cei ce vor aplauda prin tine, armoniile nepieritoare care ne apropie de Dumnezeu” (27 august 1955). Cele patru scrisori ale profesoarei Cella Delavrancea către discipola sa, se constituie în documente de siflet peste timp, devenind modele de învățământ artistic pentru dascălii contemporani. Autor: George Ștephănescu Compozitor Destinatar: I.L.
Muzicieni rom?ni ?n texte ?i documente (XVIII) Fondul Cella Delavrancea by Viorel Cosma () [Corola-journal/Journalistic/84196_a_85521]
-
l-a cioplit, l-a dăltuit în marmură Michelangelo. Voi reproduce, pentru final, un text al meu vechi apărut în anul 1971 în Destinul cuvintelor după ce văzusem întâia dată în viață muzeele Romei. O replică scandaloasă, pentru habotnici; un sacrilegiu nepieritor. La Catedrala Sfântul Petru în lanțuri� introduc o fisă într-un aparat ca să se aprindă becul electric de deasupra lui Moise. Fără taxa aceasta, El zace în umbră. Marmura singură se zbate cu semiobscuritatea, aruncând reflexele ei. Artificiul, taxa pe
Deuteronomul (4) by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/12645_a_13970]
-
scoase din context și analizate cu o minuție desăvârșită. Tocmai aici stă arta lui Cristian Popescu, în abilitatea de a surprinde și reconstrui mintal cadre neobișnuite ale realității: "Pe la unu noaptea, în fața unei vitrine cu jucării a magazinului Romarta (vezi nepieritoarea glorie a artei naționale!), un măturător de stradă bătrân, cu mătura în mână, sprijinită-n caldarâm, contemplă îndelung, aplecându-se pentru a vedea mai bine, șinele de tren întinse în vitrină, mașinuțele colorate. Moș Crăciunul de carton înconjurat de beculețe
Cadre din lumea de dincoace by Răzvan Mihai Năstase () [Corola-journal/Journalistic/10409_a_11734]
-
Pança, individul, din popor, terre-à-terre, - ca între idealism și materialism, - are loc în perpetuitate dialogul speciei noastre întregi dintre obsedantele aparențe ale minții înfierbîntate de fantasme și biata lume de zi cu zi a celor din jur... Ca în dialogul nepieritor: "- Mare noroc pe noi, Sancho, să te pomenești deodată în față cu treizeci de uriași... Am să mă bat cu ei și am să-i dobor pe toți, - să ne răsplătească Cel de sus că vom stîrpi de pe fața pămîntului
Madrid by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/16770_a_18095]
-
sunt mărturia drepturilor noastre pe acest pământ și sprijinul nostru moral în viitor, pildă și mijloc de educație pentru cei ce vor urma. (...) La Păuliș, Miniș, Ghioroc și Cuvin ați înscris cu slove de sânge, cu slove de aur pagini nepieritoare în istoria poporului. Vă citez prin Ordin de Zi pentru vitejeștile voastre fapte, pentru înaltele voastre sentimente românești, pentru spiritul de abnegație și sacrificiu dovedit în lupte”. Acolo, în luptele de la Păuliș s-a distins și o tânără, Elena Chiriță
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/98_a_277]
-
început această scriere. Pe soclul cinstirii - florile roșii ale recunoștinței. Pomii din jur au flori de aceeași culoare. Cerneala cu care scriu prinde și ea culoarea roșie - a sângelui. începe să plouă ușor. Peste somnul eroilor, iarba se ridică verde, nepieritoare. Viața continuă. Curată. Cartea este intitulată auster, - Mircea Eliade, în conștiința contemporanilor săi din exil -, pentru exactitate și diferență, nelăsând astfel loc pentru speculații de interpretare, cum se întâmplă uneori în limba română. Desfășurătorul pe autori stă sub semnul alfabetului
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/98_a_277]
-
îl înțeleg, acum, pe Sorin Titel! "Să-ți încălzesc puțină supă, spuse înduioșat unchiul Rubin". Ce-am putea face altceva? Dar Desideriu "...descoperi, în acea trecătoare clipă a trezirii din leșin, lumea cu splendoarea ei de nimic tulburată, veșnică și nepieritoare" mai frumoasă, mai proaspătă ca oricând. "Experiențele" lui de o extremă finețe-n conturul ușor tremurat al unei sexualități virginale, al unei pudori atacate de marile taine, feminitatea aceea copleșitoare a tuturor gesturilor țâțoaselor ce-l înconjoară, ce-l strivesc
Cântec spus cu geana-n lacrima destinului necruțător by Emil Brumaru () [Corola-journal/Imaginative/12890_a_14215]
-
lumea artelor moderne. Numele lui Brâncuși îl asociază numelor intrate în marele repertoriu mondial, Lautréamont, Kafka, Shönberg. Brâncuși nu este un vizionar "ci o vrere de a crea", trăsătură care dă lumii conștiința că arta lui este modernă, mare și nepieritoare. O rară valoare a "Caetelor de Dor" constă în deținerea unui important fond de informații. În paginile revistei au apărut pentru prima oară fragmente din Jurnalul lui E. Lovinescu, prezentate de Virgil Ierunca și Jurnal la Cordoba de Mircea Eliade
"Caete de Dor" by Cornelia Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/14282_a_15607]
-
de trai: curat și în temere. 3. Podoaba voastră să nu fie podoaba de afară, care stă în împletitura părului, în purtarea de scule de aur sau în îmbrăcarea hainelor, 4. ci să fie omul ascuns al inimii, în curăția nepieritoare a unui duh blînd și liniștit, care este de mare preț înaintea lui Dumnezeu. 5. Astfel se împodobeau odinioară sfintele femei, care nădăjduiau în Dumnezeu, și erau supuse bărbaților lor; 6. ca Sara, care asculta pe Avraam și-l numea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85040_a_85827]
-
din acte de jertfire, Noi, încercăm adesea ca să îmbălsămăm Clipita care moare, spre-o altă împlinire... Din miile de praguri ai anilor trecuți, Lumina ce se-aprinde, inundă ca o apă, Prin care năruirea stejarilor căzuți În albia de vremuri, nepieritoare, sapă... Cad măștile uimirii carnavalești, pe rând, Istoria se-ncheagă din jertfe anonime Rămase în tăcere, ascunse, până când, Se dezvelesc strămoșii de straie-n întregime... Apoi, ca niște umbre, la un ospăț spontan, Rămânem să petrecem covoarele de stele, Scoborâtori
COVOARE DE STELE by Ioan Știfii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83766_a_85091]
-
târziu. Spre zori când fața i se umple de lacrimi, își ridică din nou capul și-l imploră să -i sărute obrazul plâns, care se transformă în semințe gustoase, căci poartă pe ele urma sărutului fierbinte, plin de dragoste înfocată nepieritoare. S-au scris multe legende despre ea, dar ce am scris eu nu-i legendă, ci doar povestea de iubire a florii-soarelui, pe care mi-a spus-o printre lacrimi, într-o seară de august, la capătul grădinii mele, ea
Proz? by Elena Marin Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83384_a_84709]
-
lună și pe pielea mea, cele scrise cu vârful acului pe colțul ochilor mei, când am văzut și am avut destul, când mi-am dereglat sistematic toate simțurile, când am iubit și-am urât, când am ridicat monumente de aramă nepieritoare, când mi s-au lungit urechile așteptîndu-l pe micuțul Dumnezeu, fără să înțeleg multă vreme că nu sânt decât un sarcopt săpîndu-mi canale în pielea lui de lumină bătrână, când îngerii îmi populează creierul ca spirochetele, când toată dulceața lumii
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
Globii ochilor tăi își vor accentua convergența. Imaginea stângă și cea dreaptă, fantomatice, vor glisa una pe alta, se vor potrivi, imbrica, până ce holograma va prinde viață, și himera minunată a Cărții ce ne cuprinde se va ivi în slavă nepieritoare." Un fluture colosal își întindea acum aripile-n fața noastră într-un cub de lumină albăstruie ca un acvariu. Pe toracele lui de catifea vișinie scânteia briliantul mormântului suspendat între cer și pământ, ocrotit parcă de piciorușele filiforme. Viziunea a
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
chiar noi. Bătrânul Kasser e cel mai bun dintre politicienii Imperiului. Are o mulțime de soluții. Îl poate face pe Xtyn al vostru să creadă că el își dorește de fapt să atace psiacul, îi poate promite că va rămâne nepieritor în amintirea alor săi sau îl poate pur și simplu neutraliza... - Adică să-l ucidă? - În nici un caz. Această metodă barbară nu mai este demult folosită. Îl poate pune în incapacitatea de a conduce sau vă poate inocula vouă ideea
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
să nu fi știut cu adevărat. —Danny mi-a povestit ce s-a întâmplat sâmbătă seară. În cazul ăsta, știam cu adevărat. Nu știu ce ți-a spus el, Maria. Dar nu s-a întâmplat nimic. Era beat, mi-a declarat dragoste nepieritoare, eu l-am respins... — Mi-a spus că te-a sărutat. O, aia! A încercat și eu l-am respins. Nu s-a întâmplat nimic. — Dacă nu s-a întâmplat nimic, atunci de ce nu mi-ai spus? Sau dacă s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
întru înălțarea și întărirea măriei tale mai vârtos pe tronul strămoșesc. Astăzi când gloria împăraților este o părere, un fum trecător, faptele măriei tale s-au întărit prin mărturisirea credinței în Iisus Hristos și vin să ne vorbească despre gloria nepieritoare a împăraților Constantinopolului, căci prin trudă duhovnicească de ctitor și făcător de carte de învățătură creștinească ai întărit împărăția credinței ortodoxe acolo unde apostolii Celui Înălțat la ceruri au clădit-o. Au plecat călărași spre toate mânăstirile ctitorite de măria
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
de zor o nuntă ca-n povești, cu tot tacâmul, mai bine zis masa de nuntă avea să aibă pe puțin cinci sute de tacâmuri; toată floarea cea vestită a rudelor, prietenilor, colegilor și altor categorii de amici de prin nepieritorul Cartier al Primăverii urma să ia parte la festivitățile matrimoniale. La un moment dat se zvoni că însuși părintele patriei și al marelui partid care guvernase țara după Revoluție avea să fie prezent. Auzind de asta, Camelia nu pierduse ocazia
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
masă se dovedesc niște manechine de cârpă, aruncate cu ușurință pe jos. Șezând în locul lor, personajele află de la maestru Marea Taină a nemuririi lor. Ei sânt eterni pentru că sânt personaje într-un film, pentru că nu aparțin realității perisabile, ci imaginarului nepieritor. Ca în "Noaptea 267 americană" sau în "E la nave va", imaginea cuprinde deodată platoul de filmare, cu toate instalațiile sale, deschizând astfel, neașteptat și cam "lipit" (dar filmul e de la începutul anilor '70...), perspectivele spre postmodernism. Merită văzut și
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]