1,491 matches
-
de la sânul vostru nu vede două baluri, femeia n-are două epoce. Toți aveți dreptate și nimini nu e vinovat - e timpul vinovat"88. Acest real amenințat de pierdere se conține integral în suprafețe și se ilustrează printr-o veritabilă ontologie a aparenței, care evocă "prezența" prin jocul luminilor, al nuanțelor și al pliurilor: "mătasea cea lucie și gaza cea ușoară a veșmintelor se lăsa impulsiei și desemna undulații grațioase; să fi văzut, în sfârșit, acea mulțumire extatică râzând pe fețele
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
ca voință și reprezentare, acesta pune la punct un sistem al pesimismului în șase părți: "Analitica facultății cognitive", "Fizica", "Estetica", "Etica", "Politica", "Metafizica", la care adaugă o anexă despre "Critica doctrinelor lui Kant și Schopenhauer". Totul se întemeiază pe o ontologie negativă care pornește de la principiul potrivit căruia "neființa este de preferat ființei". În explicarea facultății de cunoaștere, Mainländer urmează gnoseologia postkantiană a lui Schopenhauer, fiind și el convins că nu cunoaștem lucrul în sine, ci numai aparențele. Cu toate acestea
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
deconstructivă un punct de reper decisiv. Chiar de la începutul cursului din 1929-1930 Heidegger clarifică structura onto-teo- logică a metafizicii ilustrată și în cartea sa despre Kant din 1929 și dezvoltă o conștiință din ce în ce mai lucidă față de caracterul prea metafizic încă al "ontologiei fundamentale" din Ființă și timp. În consecință, cu cât renunță mai mult la intențiile fondatoare urmărite până atunci, cu atât mai mult se schimbă punctele de referință alese de acesta în istoria filozofiei occidentale. Până în acel moment se dedicase confruntării
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
ca "gândire slabă" (Gândirea slabă, 1983). În cadrul unui astfel de program, receptând în mod propriu critica și depășirea metafizicii teoretizată de Nietzsche și Heidegger, Vattimo a afirmat exigența renunțării la categoriile tari ale tradiției filozofice occidentale și a schițat o "ontologie slabă" care urmărește să recunoască și să accepte devenirea în facticitatea sa, fără să-i atribuie un sens care o transcende și fără a-i impune forme, categorii sau scheme interpretative tari care vor ajunge inevitabil să-i împiedice dezvoltarea
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
considerat ca supus devenirii decât cu prețul contradicției, trebuie să fie gândit atunci ca etern și necesar. Dezvoltată cu coerență și rigoare, această luare de poziție a început se contureze din ce în ce mai clar prin ceea ce era, cu alte cuvinte ca o ontologie "neoparmenidiană", care, din pricina amvonului de la care era profesată și a personalității celui care o profesa, nu a putut să nu provoace mai întâi stupoare, apoi scandal și pe urmă anatemă. Aceasta a fost condamnată în mod oficial de Congregația pentru
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
Anfängen bis zur Gegenwart, Duncker & Humblot, Leipzig, 1888. Pannwitz, R., Der Nihilismus und die werdende Welt. Aufsätze und Vorträge, Hans Carl, Nürnberg, 1951. Pareyson, L., Dostoevskij. Filosofia, romanzo ed esperienza religiosa, G. Riconda și G. Vattimo (ed.), Einaudi, Torino, 1993. Ontologia della libertà. Il male e la sofferenza, Einaudi, Torino, 1995. Pauen, M., Dithyrambiker des Untergangs. Gnostizismus in Ästhetik und Philosophie der Moderne, Akademie, Berlin, 1994. Pessimismus. Geschichtsphilosophie, Metaphysik und Moderne von Nietzsche bis Spengler, Akademie, Berlin, 1997. Penzo, G. (ed.
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
și A. Perna (ed.), Einaudi, Torino, 1960, p. 268. 240 Cf. W. Welsch, Unsere postmoderne Moderne, VCH/Acta humaniora, Weinheim, 1987. 241 Cf. L. Pareyson, Dostoevskij. Filosofia, romanzo ed esperienza religiosa, G. Riconda și G. Vattimo (ed.), Einaudi, Torino, 1993; Ontologia della libertà. Il male e la sofferenza, Einaudi, Torino, 1995; Givone, S., Dostoevskij e la filosofia, Laterza, Roma-Bari, 1984; Disincanto del mondo e pensiero tragico, Il Saggiatore, Milano, 1988. 242 E. Severino, "Rivista di filosofia neoscolastica", 56, 1964, pp. 137-175
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
stil tipice barocului sânt, desigur, à/è prost-gust, de "fais spirit" - fie denaturări intenționate ale naturalului și raționalului, fie acrobații lipsite de sinceritate ; iar din punct de vedere istoric, ele sânt expresii retorico-poetice ale unei epistemologii pluraliste si ale unei ontologii supra-naturaliste. catahreza ne oferă un exemplu interesant, în 1599 John Hoskyns anglicizează termenul traducându-l prin "abuz" și deplânge faptul că această figură de stil "este acum la modă..." El o consideră o expresie forțată, "mai -supărătoare decât o metaforă
[Corola-publishinghouse/Science/85059_a_85846]
-
Georg Lukács), domenii ca estetica fenomenologică, critica marxistă, critica literară românească în devenirea ei istorică, probleme de estetică, teorie literară și filosofie a culturii (critică și valoare, structura operei dramatice, estetica teatrului, sociologia muzicii, interferența culturilor, teleologie și cauzalitate în ontologia socialului, personalitatea practică și cea artistică) -, textele excelează prin densitate și rigoare, prin abordarea pe cât de receptivă la orice punct de vedere corect argumentat, pe atât de inclementă față de îngustimile de vederi arborate în numele marxismului. Atacabile la baza lor filosofică
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290157_a_291486]
-
minuțios curba evoluției filosofului, îi delimitează cu acuratețe etapele, dând o radiogramă edificatoare a avatarurilor parcurse de gândirea sa de prin 1910, când îi apărea scânteietorul volum Die Seele und die Formen, până la elaborarea marilor opere de sinteză Estetica și Ontologia existenței sociale. Concluzia este că prin Georg Lukács s-a realizat „sinteza imposibilă”. Studiind manuscrisul așa-numitei Estetici de la Heidelberg, o scriere din tinerețe (1912-1917), document de prim ordin al formației gânditorului, exegetul descoperă o deplină consonanță de fond între
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290157_a_291486]
-
E. Lovinescu sau Contradicțiile estetismului, București, 1959; Eseuri, București, 1968; Critică, estetică, filosofie, București, 1972; Experiență, artă, gândire, București, 1977; Georges Lukács. Étapes de sa pensée esthétique, tr. Fernand Bloch, Paris, 1980; Perspective contemporane, București, 1981; Lukács. La rinascità dell’ontologia, Roma, 1986; Ontologia del ser social, Ciudad de México, 1991; Georges Lukács: un philosophe à contre-courant, Paris, 1997. Ediții: Mihai Ralea, Scrieri, I-III, pref. edit., București, 1972-1981, Explicarea omului, pref. Florin Mihăilescu, București, 1996; Herbert Marcuse, Scrieri filosofice, tr
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290157_a_291486]
-
Contradicțiile estetismului, București, 1959; Eseuri, București, 1968; Critică, estetică, filosofie, București, 1972; Experiență, artă, gândire, București, 1977; Georges Lukács. Étapes de sa pensée esthétique, tr. Fernand Bloch, Paris, 1980; Perspective contemporane, București, 1981; Lukács. La rinascità dell’ontologia, Roma, 1986; Ontologia del ser social, Ciudad de México, 1991; Georges Lukács: un philosophe à contre-courant, Paris, 1997. Ediții: Mihai Ralea, Scrieri, I-III, pref. edit., București, 1972-1981, Explicarea omului, pref. Florin Mihăilescu, București, 1996; Herbert Marcuse, Scrieri filosofice, tr. Ion Herdan, Sorin
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290157_a_291486]
-
de la Rome antique. Les armes et les mots, Tallandier, Paris. Despre Cicero, Lucrețiu - dar și despre mediile epicuriene din Campania -, precum și despre Seneca: Jean-Marie André, La Philosophie à Rome, PUF, Paris, 1977. Devenind latină, gândirea pierde din talentele idealiste în ceea ce privește ontologia, metafizica și ficțiunile, dar câștigă în forță în ceea ce privește morala utilitaristă și pragmatică - în sensurile nobile și filosofice ale termenilor. * ** Divinul Lucrețiu... Am lucrat pe traducerea lui Charles Guittard, Imprimerie nationale, ediție bilingvă, ușor literară, dar cu un indice catastrofal... Ediția
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
preocupări constante privind cultura populară și plecând de la constatarea că „în folclorul românesc s-a acumulat, de-a lungul timpului, o sumă de credințe, de idei, de concepte care, considerate în ansamblul lor, formează un corpus ce nuanțează o veritabilă ontologie”, S. își propune în lucrarea Viața spirituală. Un model ontologic (2001) să prezinte acest orizont, dedus mai întâi din textele ceremoniale de înmormântare, apoi din folclorul obiceiurilor și al basmelor. Autorul se referă și la elemente din cultura dacilor, prevenind
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289595_a_290924]
-
Împotriva răului, expresie a conștiinței faptului că nu există un bine absolut, Etica nu poate și nici nu trebuie să fie altceva decât metafizică Întrucât, explicând temeiurile, structura și sensul vieții morale trăite, ea se constituie În cea mai pură ontologie, evident - o ontologie a umanului. Peripatethice un bine În sine, ci că acesta se realizează procesual, În diferite grade, rezultat al activității oamenilor. În ciuda unui evident fatalism ce caracterizează psihologia poporului român - „Așa mi-a fost scris.”, „Ce ți-e
Peripatethice by Sorin-Tudor Maxim () [Corola-publishinghouse/Science/1800_a_3164]
-
a conștiinței faptului că nu există un bine absolut, Etica nu poate și nici nu trebuie să fie altceva decât metafizică Întrucât, explicând temeiurile, structura și sensul vieții morale trăite, ea se constituie În cea mai pură ontologie, evident - o ontologie a umanului. Peripatethice un bine În sine, ci că acesta se realizează procesual, În diferite grade, rezultat al activității oamenilor. În ciuda unui evident fatalism ce caracterizează psihologia poporului român - „Așa mi-a fost scris.”, „Ce ți-e scris În frunte
Peripatethice by Sorin-Tudor Maxim () [Corola-publishinghouse/Science/1800_a_3164]
-
exigență supremă este obligația față de viitor. „Prometeul definitiv dezlănțuit, căruia știința Îi conferă forțe Încă niciodată cunoscute și economia impulsul său neînfrânat, reclamă o etică care, prin stavile liber consimțite, Împiedică puterea omului de a deveni un blestem Închidea ontologia fundamentală” (Entre nous. Essais sur les penser - à - l’autre, Grasset, Paris, 1991.Ă pentru el.” Lumea de astăzi nu este o lume sigură iar viitorul civilizației omenești, cu atât mai puțin. Promisiunile tehnicii moderne s-au Întors În amenințări
Peripatethice by Sorin-Tudor Maxim () [Corola-publishinghouse/Science/1800_a_3164]
-
Evident că unele dintre ele au o filogenie mai complicată, trecând prin inteligența artificială, știința calculatoarelor sau chiar matematică. Acest lucru nu schimbă, însă, cu nimic originea lor comună, observabilă atât în obiectul de studiu, sistemul complex, cât și în ontologia fiecărei discipline. Problema care se pune este dacă sistemele complexe sunt sisteme cibernetice, sau mai bine zis, sunt și sisteme cibernetice. O astfel de concluzie ar duce imediat la ideea că rolul de metaștiință l-au îndeplinit, în toată perioada
Bazele ciberneticii economice by Emil Scarlat, Nora Chiriță () [Corola-publishinghouse/Science/190_a_197]
-
rețelelor informaționale se includ și rețelele peer-to-peer care sunt rețele virtuale de calculatoare ce împart între ele fișiere apelate de utilizatori plasați într-o rețea locală. Rețeaua relațiilor între clasele de cuvinte dintr-un tezaur este utilizată în definirea de ontologii și găsirea sensului celui mai potrivit al unui concept care reprezintă o idee. Rețelele semantice (Semantic Web) sunt astăzi intens studiate deoarece ele permit reprezentarea structurii unui limbaj și, prin aceasta, ajută la realizarea corespondențelor dintre limbaje în traducerea automată
Bazele ciberneticii economice by Emil Scarlat, Nora Chiriță () [Corola-publishinghouse/Science/190_a_197]
-
ieși din această situație, fără Însă a reuși. Există o Întreagă mitologie a chinului, pe care psihanaliza Încearcă să o interpreteze prin semnificația sa simbolică. Deși pare absurd, sensurile simbolice ale chinului sunt extrem de nuanțate și ele se Înscriu În ontologia umanului. Chinul este un supliciu ritualizat, deși aparent formal; el este absurd, inutil și inexplicabil. El se raportează la acțiunile umane, fiind În final o Încercare de „repetare reparatorie” a vinovăției comise. Aceasta o vedem În panorama tragicului, care nu
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
rezonabilă a unui chip care își păstrază familiaritatea, chiar dacă măruntaiele îi sunt roase pe dinăuntru de un vierme ipotetic - ronțăit care declanșează declicul speculativ. În cea de-a doua secțiune - Planetarium - exercițiul imaginativ este total. Prozatorul inventează o serie de ontologii alternative construite pe aer, obturând aproape complet circuitele semantice care fac recognoscibilă, coerentă și confortabilă realitatea curentă. Totuși, fie că extrapolează date ale unei realități (cvasi)familiare, fie că proiectează arhitecturi cu totul stranii, textele au ca referință constantă și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288927_a_290256]
-
Călinescu observa că la Sadoveanu indivizii au o autenticitate fenomenală, nu una structurală. D. nu se deosebește esențial de acest tip de creatori rurali care concep nu atât eroi, cât un specimen uman ce nu configurează structuri psihologice, ci o ontologie vagă a spiritului. Numai că, la el, este resimțită mai dramatic invazia civilizației, a tot ce periclitează și anihilează frumusețea și sfințenia naturii. De aceea satul apare ca spațiu sacru. Ca și țăranul lui Sadoveanu, țăranul, aici, este apăsat de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286886_a_288215]
-
Suprem. Capitolul 2 Relația Suflet trup Opoziția suflet-trup, echivalentă cu cea dintre principiile spiritual și material, este fundamentală în istoria filozofiei, Macrobius încearcă să o rezolve în cadrul sistemului neoplatonician, al cărui adept este, apelând la mai multe domenii filozofice, etică, ontologie, metafizică. Relația dintre suflet și corp presupune două nivele de referință: raportul Sufletul Universal Corpul Universal și sufletul uman corpul uman, fiecare implicând anumite destinații și diferențe în modul în care se produce uniunea între cele două principii material și
by Marcus Tulius Cicero [Corola-publishinghouse/Science/1099_a_2607]
-
era una personală. Era unul dintre multele destine posibile. Să recunoști un asemenea destin și să-l descrii era o acțiune prea veselă și plină de viață pentru a-i lua în considerare latura teoretică și politică. Pictură sau literatură? Ontologii. Un pictor sau un literat, în această calitate, nu se trage de nicăieri. Îl găsești ca pictor sau literat printr-o destinare, fericire sau soartă apriorică. Îndoielile sale sunt tehnice, iar cele teoretice sunt pur mimetice. De altfel, se știe
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
au considerat, în schimb, că adversarul direct din Al doilea tratat este tot Filmer, chiar dacă se fac anumite aluzii și la doctrina lui Hobbes. Conform altor exegeți, Locke produce în Al doilea tratat o teorie științifică a societății, întemeiată pe ontologia din Eseu asupra intelectului omenesc; prin urmare, tratatul nu trebuie neapărat considerat ca fiind o polemică. Peter Laslett a argumentat că tratatul îl viza pe Filmer, pentru că numai așa se explică succesul de care s-a bucurat. În ceea ce ne
[Corola-publishinghouse/Science/84950_a_85735]