894 matches
-
putem iubi două persoane, am izbucnit. Iar tu știi asta foarte bine. — Bine, bine, ai dreptate, răspunse Antonia. Dar felul în care m-ai mințit... să-ți spun drept, nu înțeleg, cu toate că încerc să-mi imaginez. Dar... când eu și Palmer ți-am spus despre noi, de ce nici măcar atunci n-ai fost cinstit... cum ai putut să stai și să joci rolul celui nevinovat, lăsând să cadă toată vina asupra noastră. Nu te recunosc, Martin. Într-adevăr, ești de nerecunoscut, Martin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
am spus despre noi, de ce nici măcar atunci n-ai fost cinstit... cum ai putut să stai și să joci rolul celui nevinovat, lăsând să cadă toată vina asupra noastră. Nu te recunosc, Martin. Într-adevăr, ești de nerecunoscut, Martin, interveni Palmer, și totuși trebuie să fie și asta o parte din tine. Chiar și psihanaliștii au surprize. Noi am fost sinceri cu tine, ți-am vorbit deschis. N-am avut câtuși de puțin intenția de a te înșela. Așa după cum spune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
explica condițiile drastice în care păstrasem secretul relației cu Georgie. De înțelegere nici nu putea fi vorba, și de fapt, în clipa aceea, îmi doream cu ardoare să nu fiu înțeles. — Ba are importanță, Martin, chiar foarte mare importanță, spuse Palmer. Noi nu ne grăbim. Putem să vorbim despre asta cât e ziua de lungă, dacă e nevoie. Da, dar eu nu pot, am replicat. Ce vreți să știți? Georgie are douăzeci și șase de ani. E asistentă la London School
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
ai parte de tot ce e mai bun pentru tine. Numai că tu trebuie să fii cât se poate de cinstit și de deschis cu noi. Te rog! — Antonia a fost foarte sinceră cu ea însăși și cu mine, zise Palmer. Știi cât de mult te iubește. E normal să fie șocată, nu doar de lipsa ta de onestitate, ci și de însăși existența acestei fete. Și este normal, este absolut firesc, ca această descoperire să dea iubirii ei pentru tine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
vă dăm binecuvântarea, cum se zice. Vezi, așadar, cât de greșit ne-ai judecat, cât ai fost de nedrept cu noi! — O să te ajutăm să treci prin încercarea asta, Martin, spuse Antonia care aprobase dând din cap tot discursul lui Palmer. Cine știe dacă nu cumva toată această ciudată încurcătură nu se va dovedi benefică pentru noi toți în final? O să fim alături de voi, de tine și de Georgie. Asta am vrut să spun, de fapt. Îmi pare rău că m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
nici vinovat, nici îngrijorat, pur și simplu clocotesc de furie, am spus. Nu vreau să mă ajutați să trec prin încercarea asta. Nu vreau decât să mă lăsați amândoi în pace, în sfârșit! — Te înșeli în privința dorințelor tale, Martin, spuse Palmer. Nu e ușor să scapi de chinurile dragostei. Adevărul este că această descoperire a aruncat o umbră asupra noastră, a tuturor, și toți trebiue să ne străduim să o îndepărtăm. — Cu alte cuvinte, eu trebuie să fiu bine muștruluit pentru ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
trebiue să ne străduim să o îndepărtăm. — Cu alte cuvinte, eu trebuie să fiu bine muștruluit pentru ca tu și Antonia să puteți merge mai departe? — Tu trebuie, ca să folosesc cuvintele tale, să fii bine muștruluit și pentru binele tău, răspunse Palmer. O mare cantitate de minciună trebuie compensată cu o mare cantitate de adevăr recunoscut. Sunt convins că Georgie va fi de acord cu noi. Iar atunci ne vom simți mai fericiți, toți patru. Până acum m-ai bătut la cap
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
fericiți, toți patru. Până acum m-ai bătut la cap cu noi, toți trei. Acum ai trecut la noi, toți patru, am replicat. De ce n-ar intra în discuție și sora ta? Ca să facem un cvintet. — Fii serios, Martin, răspunse Palmer cam înțepat. Trebuie să-ți asumi responsabilitatea pentru ceea ce ai făcut. Așa cum am mai spus, trebuie să ajungem să te înțelegem. Și o să te înțelegem mult mai bine după ce o vom cunoaște și pe Georgie. — Nici în ruptul capului. — În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
Așa cum am mai spus, trebuie să ajungem să te înțelegem. Și o să te înțelegem mult mai bine după ce o vom cunoaște și pe Georgie. — Nici în ruptul capului. — În cele din urmă va trebui să adopți o atitudine rațională, spuse Palmer. De fapt nu prea te afli într-o situație avantajoasă. Așa că cel mai bun lucru ar fi să te comporți rațional începând chiar de acum. Antonia doar ce a aflat de existența acestei tinere. E firesc să vrea să o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
Chiar nu poți avea generozitatea de a primi în dar bunăvoința mea, binecuvântarea mea? — Simt că încep s-o iau razna, cu siguranță, am zis. Vorbiți de parcă ați pune la cale căsătoria mea. Ce Dumnezeu, doar nu sunteți părinții mei! Palmer afișă zâmbetul său american, larg și strălucitor, și o strânse pe Antonia mai aproape de el. 12 Am închis ușa după mine și i-am spus lui Georgie. — Antonia știe. Cum de a aflat? Când am scăpat de la Palmer și Antonia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
părinții mei! Palmer afișă zâmbetul său american, larg și strălucitor, și o strânse pe Antonia mai aproape de el. 12 Am închis ușa după mine și i-am spus lui Georgie. — Antonia știe. Cum de a aflat? Când am scăpat de la Palmer și Antonia am pornit-o spre Covent Garden. Dar nu m-am dus direct la Georgie acasă. Am stat zece minute într-un local, încercând să mă adun. Tremuram din toate încheieturile și aproape că nu puteam gândi. În mod
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
într-un local, încercând să mă adun. Tremuram din toate încheieturile și aproape că nu puteam gândi. În mod ciudat, sentimentul predominant pe care-l trăiam era acela de vinovăție copleșitoare, zdrobitoare. Și totuși era inadmisibil ca descoperirea faptei de către Palmer și Antonia să mă facă să mă simt mai vinovat decât fapta însăși. În egală măsură mă deruta și constatarea că cei doi instauraseră un soi de dictatură morală asupra mea, mai autoritară decât cea pe care o exercitaseră anterior
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
pure, iar acest lucru chiar s-ar fi putut întâmpla dacă mi s-ar fi îngăduit să o dezvălui când și cum aș fi crezut eu de cuviință, cu demnitate și cu seninătate. Dar felul în care fusesem judecat de către Palmer și Antonia, felul în care mi se aruncase totul în față de parcă ar fi fost o crimă, fiind în același timp alinat și alintat în imaginația lor nespus de binevoitoare, făcuse ca fapta mea să-mi pară de-a dreptul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
soția mea. Mi s-a părut incredibil că am reușit să rostesc aceste cuvinte. Ba chiar le-am rostit fără să mă bâlbâi și fără să mă înec. N-a leșinat nimeni. Întâlnirea a avut loc în salonul locuinței lui Palmer. Draperiile din catifea violet erau trase, ascunzând înserarea, iar tapetul cu trandafiri negri pufoși, luminat de flăcările jucăușe, ne înconjura ca o pădure ostilă. Pe măsuță lămpile cu abajururi întunecate aruncau fascicule înguste de lumină peste colecția de cristaluri a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
din catifea violet erau trase, ascunzând înserarea, iar tapetul cu trandafiri negri pufoși, luminat de flăcările jucăușe, ne înconjura ca o pădure ostilă. Pe măsuță lămpile cu abajururi întunecate aruncau fascicule înguste de lumină peste colecția de cristaluri a lui Palmer, făcându-le să scânteieze din când în când în mod misterios, dar semnificativ. Antonia stătea în picioare pe covorul negru gros din fața căminului. Lângă ea, pe o măsuță acoperită cu mozaic, era pregătită o tavă cu băuturi și trei pahare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
iar, dacă am fost, îmi cer scuze. Trebuie să plec. Vă mulțumesc foarte mult pentru invitație. Făcu din nou o plecăciune rigidă de marionetă și porni spre ușă. Exact când Antonia scoase o exclamație de protest, ușa se deschise și Palmer își făcu apariția. Într-un gest de încântare și surprindere își înălță brațele larg deschise și înaintă spre Georgie, acum puțin derutată, ca un tată ce-și întâmpină un copil de mult pierdut. — Vai de mine, era cât pe ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
o împing spre ieșire. Îmi ajunsese cu vârf și îndesat. — V-am văzut odată la o petrecere, spuse Georgie, dar nu cred că vă amintiți de mine, și îi întinse mâna. — Atunci eu sunt cel care am de pierdut, răspunse Palmer. Vă rog, nu plecați. Mai stați să bem ceva împreună. Măcar să începem să ne cunoaștem. Ținând încă strâns mâna lui Georgie, pe care ea o lăsa țeapăn în mâna lui, făcu un pas înapoi și o privi cu admirație de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
începem să ne cunoaștem. Ținând încă strâns mâna lui Georgie, pe care ea o lăsa țeapăn în mâna lui, făcu un pas înapoi și o privi cu admirație de la o oarecare distanță. — Trebuie să plecăm, am spus. — Ascultă, Martin, spuse Palmer fără să dea drumul mâinii lui Georgie și întorcându-se spre mine, ești cu adevărat un om norocos! Nu, nu, mă văd nevoit să insist în virtutea drepturilor mele. Georgie, nici nu vreau să aud de plecare! Un sunet venit din spatele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
să insist în virtutea drepturilor mele. Georgie, nici nu vreau să aud de plecare! Un sunet venit din spatele nostru ne-a făcut să ne întoarcem. Antonia își acoperise fața cu batista. Trase adânc aer în piept și scoase un suspin prelung. Palmer dădu drumul mâinii lui Georgie, iar eu i-am făcut semn să o ia înainte. Când Palmer s-a îndreptat spre Antonia, am împins-o pe Georgie spre ușă. Antonia scoase un vaiet lung, tremurător, sfâșietor și se lăsă pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
nostru ne-a făcut să ne întoarcem. Antonia își acoperise fața cu batista. Trase adânc aer în piept și scoase un suspin prelung. Palmer dădu drumul mâinii lui Georgie, iar eu i-am făcut semn să o ia înainte. Când Palmer s-a îndreptat spre Antonia, am împins-o pe Georgie spre ușă. Antonia scoase un vaiet lung, tremurător, sfâșietor și se lăsă pe scaun într-un hohot de plâns. Am condus-o pe Georgie afară, lăsându-l pe Palmer să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
Când Palmer s-a îndreptat spre Antonia, am împins-o pe Georgie spre ușă. Antonia scoase un vaiet lung, tremurător, sfâșietor și se lăsă pe scaun într-un hohot de plâns. Am condus-o pe Georgie afară, lăsându-l pe Palmer să-i aplice Antoniei cele mai noi metode psihologice de a liniști o femeie isterică. 13 Pur și simplu trebuia să o văd pe Antonia din nou. Când plecasem din Pelham Crescent toată dragostea și grija mea rămăseseră alături de ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
timp petrecut departe unul de celălalt. În plus, simțeam nevoia - îmbinată cu neliniște și nerăbdare - să o revăd pe Antonia, fie și numai pentru o clipă, înainte de a mă duce la culcare. M-am întors cu mașina la locuința lui Palmer. Se lăsa din nou ceața. O pâclă galbenă ca pucioasa învăluia lămpile din Pelham Crescent, instaurând parcă un camuflaj infernal, iar pașii mei lăsau pe trotuar urme umede lipicioase. Zgomotul traficului nu pătrundea până aici. Zona era cufundată în tăcerea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
era nimeni acolo. Am aprins luminile. Camera prinse viață sub ochii mei, liniștită și totuși pulsând de o viață a ei proprie, sinistră. Am închis ușa în urma mea și am rămas pe loc un timp. Ceva din Antonia și din Palmer dăinuia încă acolo, ceva ca o umbră înaltă, ceva ce savurasem în chip ilicit și vinovat pur și simplu există în încăperea aceea. Am înaintat spre foc și atunci mi-am dat seama că sunt puțin amețit. Nu mâncasem la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
aveau voie să se îndrepte; și constatând cât de puține locuri mai rămăseseră unde gândurile mele se puteau duce fără a stârni durere sau culpabilitate, mi-am spus că trebuie să mai beau niște whisky și mi-am amintit că Palmer avea o sticlă într-un dulap din sufragerie. Lăsând luminile aprinse, am traversat holul. Ușa de la sufragerie era închisă. Am deschis-o și am intrat. Nu era întuneric în sufragerie și mâna mea a ezitat în drum spre întrerupător. În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
ea n-o prea interesa apariția mea. Parcă m-aș fi oprit în fața altarului unei zeități îndepărtate și preocupate doar de ea însăși. Honor Klein era cufundată în gânduri. Am înaintat încet de-a lugul mesei. Astfel am constatat că Palmer și Antonia luaseră cina. Masa fusese așezată pentru doi și sticla de vin, de data aceasta un Lynch-Gibbon Château Malmaison din 1953, era goală. Pe locurile lor rămăseseră două șervete în dezordine, iar suprafața lustruită a mesei era presărată cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]