627 matches
-
ar fi. Fără vorbe, un fel de limbaj al muților, în care erau mimate stările, dacă era vorba de foame, se trăgea cu mâna peste burtă, dacă era vorba de sete, se mima paharul la gură. Toată chestia se numește pantomimă albă, iar cel mai cunoscut mim din această categorie este, fără doar și poate, Ladislav Fialka. Mic de statură, semănând oarecum cu Valentin Silvestru al nostru, Fialka făcea de toate, cu un aer distant, parcă grăbit, gândindu-se la altceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
el conducea, el era un fel de factotum, cu costumul lui alb de Pierrot de bâlci. M-a fascinat efectiv, mă uitam la el fără să pot să-mi desprind privirea, aveam în față pe unul din cei mari în pantomimă și mă surprindea naturalețea mișcărilor, a gesturilor sale, a privirilor, mai ales a privirilor. Știa destul de multe lucruri, cânta la trompetă, se mișca fără cusur, iar spectacolul său, fără a fi vreo minune, era un fel de reprezentație de muzeu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
naturalețea mișcărilor, a gesturilor sale, a privirilor, mai ales a privirilor. Știa destul de multe lucruri, cânta la trompetă, se mișca fără cusur, iar spectacolul său, fără a fi vreo minune, era un fel de reprezentație de muzeu, cam asta este pantomima de bâlci, părea el că spune, cam așa se juca la Halle, cam așa trebuie că a fost și Deburreau. După spectacol, m-am plimbat mult prin hol, așteptându-l; a venit într-un sfârșit și a stat de vorbă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
triști sau veseli, cine știe? Primesc un telefon mult după miezul nopții. ― Alo, Valentin Silvestru la telefon. ― Vă salut, îngaim eu, neștiind cum să-mi ascund buimăceala de om trezit brusc. ― Peste o lună ești la Costinești și prezinți o pantomimă. Noapte bună. A doua noapte nedormită din cariera mea, o noapte frământată, chinuită de acel dureros dor de a te depăși și de acea cruntă disperare că nu poți, că nu ești în stare. Murise Luminița de câteva luni și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
duc acasă și să am grijă de copil. Nu m-a mai deranjat nimeni de atunci... Acum noaptea se lăbărța peste mine și cuvintele lui Silvestru îmi sunau în urechi ca un gong izbit cu un ciocan de fier. O pantomimă, ce fel de pantomimă, Doamne, eu care abia mă târâi pe picioare! A venit brusc o lumină și m-am liniștit. Am înțeles că Valentin era un fel de mesager, că trebuia să mă salvez, că se dorea asta, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
am grijă de copil. Nu m-a mai deranjat nimeni de atunci... Acum noaptea se lăbărța peste mine și cuvintele lui Silvestru îmi sunau în urechi ca un gong izbit cu un ciocan de fier. O pantomimă, ce fel de pantomimă, Doamne, eu care abia mă târâi pe picioare! A venit brusc o lumină și m-am liniștit. Am înțeles că Valentin era un fel de mesager, că trebuia să mă salvez, că se dorea asta, dar că mult mai important
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
fel de mesager, că trebuia să mă salvez, că se dorea asta, dar că mult mai important era să mă bat cu toți, cu ticăloșii care au omorât-o, cu mine, cu lumea toată dacă era nevoie. Voi face o pantomimă despre viața mea, așa cum o înțeleg eu acum, despre viața mea de actor, că alta nu am, nu știu să pot avea. Și aici este o chestie stranie, căci eu aș fi putut să fiu orice sau aproape orice, am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
nu cred, este probabil o chestie, trebuie să fie, de vreme ce eu așa simt. Nu cred că sunt pur și simplu nebun, știu că întâlnirile mele nu au fost întâmplătoare, așa cum nimic nu este întâmplător pe lume. Am să fac o pantomimă cum nu s-a mai văzut, mi-am zis și peste o lună eram la Costinești, într-o noapte mirifică, în fața a două mii de suflete care nu au suflat și care au aplaudat apoi nesfârșit. Îmi jucasem viața mea așa cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
să o aprindă. — Spune-mi, te rog, i se adresă el tipului cu pușca, aveți pe insulă un cuplu, un bărbat și o femeie? Îi cheamă... ăăă... — Teichmüller, am zis eu. Tipului i se șterse rânjetul de pe față sub o pantomimă a neștiinței prostești: Nu știu nimic, zise el pe un ton egal. Ne-am uitat În continuare cu nerăbdare În direcția hanului. Era o clădire cu două etaje, vopsită În alb, cu obloane Îngrijite, negre, cu o jardinieră plină cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
aspectul de soliditate impunătoare și Înlesnirile civilizației. În contrast, pulsația boemă din centrul orașului alert. Pe berlinezi i-am Îndrăgit, Însă, global, În seara când i-am urmărit la un spectacol de circ. Deveneau, instantaneu, parteneri ideali de replică și pantomimă. Minunata seară Roncali cucerea și pe cel mai sceptic spectator. Îmi repetaseră de-atâtea ori: „Berlinul e altceva decât Germania”, „Hitler n-a cucerit orașul acesta decât după grea luptă”, „Ceea ce este mai viu azi În Germania descoperi la Berlin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
atât de asemănătoare „unei călătorii demente, monotone, zadarnice, a unui cortegiu de marionete”, Își autoparodiază drama - prefigurând deja, În zorii modernismului, artificiile postmoderniste de mai târziu, o Întreagă tehnică a Înscenării și a citatului persiflant. Gustul hiper-intelectual al farsei și pantomimei, propriu copiilor geniali și impertinenți, care scot limba la dascălii pe care Îi venerează, dar Îi și disprețuiesc. Estetica lui Schulz pare a opera Într-o (doar aparentă) contradicție. Înfruntarea materiei, uriașa energie de Împotrivire față de concretețea ei umilitoare nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
construcție - fundație cu impact redus, instalație solară, garduri din bârne artificiale, făcute din milioane de cutii de lapte reciclate -, când Karin realiză: consorțiul voia să construiască un sat de vacanță extins pentru amatorii de cocori. Bătălia se desfășura într-o pantomimă glacială, cu întreprinzătorii și ecologiștii atacând și contraatacând. Daniel se aruncă în luptă cu capul înainte, lansând două atacuri mușcătoare. Păsările erau spectaculoase, atrase el atenția, tocmai pentru că râul secase sub ele, concentrându-le în cele câteva refugii rămase. Să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
trei iezi, Micul prinț - aici nu mai e cazul, desigur, să citez autorii de la care s-a pornit). Ruxandra Bucescu se ocupă, cu seriozitatea și alonja intelectuală care o caracterizează, de specificul genului abordat, dar și de concepte ancilare : arhetip, pantomimă, carnaval, ludic ș.a.m.d. Autoarea precizează că a cunoscut cu adevărat Commedia dell’Arte la ea acasă, În Italia, cînd a a vut șansa să participe la un stagiu profesional; acolo a aflat regulile de aur ale genului și
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
Island - voi doi, eu și Sheldon. Și dacă n-ai uitat ce ți-au tras kișkes de pe urma acelui homar goiș, închipuie-ți ce lupte ai fi dat ca să nu vomiți sosul béarnaise pregătit de Sheldon. Așa că gata. Teribil număr de pantomimă a trebuit să mai execut în seara aia pentru ca să-mi pot da jos geaca de zylon de pe mine și să mi-o pun în poală ca să-mi acopăr vintrea, expusă lumii întregi în toată goliciunea ei. Și asta numai cu ajutorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
o pălărie neagră, niște bretele și un baston. Se costumă în mai puțin de un minut, își îngroșă cu creionul dermatograf sprâncenele și începu să învârtă bastonul și să-și dea ochii peste cap la fel ca monstrul sacru al pantomimei. Cred că nimeni nu l-a imitat niciodată mai bine ca ea, mai ales că semănau perfect la statură și la ochi. Catinca știa să exprime aceeași rugăminte mută din privirea lui Chaplin, aerul acela de vagabond - gentle man - poet
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
un moment derutant, aproape fatal în această experiență, pentru că nu mai înțelegem prea bine dacă asistăm la o dramă pură, esențializată atât de mult încât se întoarce la origini, se confundă cu gestul și poezia pură? Sau totul este o pantomimă în căutarea dramei? Un text care nu se pronunță pe sine pentru că e mulțumit cu starea lui de preexistență, de gest? De altfel, parafrazându-l pe Karl Vossler, tendința centripetală și interioară, nu agresivă, este adevărata formă de existență a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
sale: cabotinism și damnare. Dar cei doi poli se ating. II Teatrul ca parabolă gestuală Lirica lui Emil Botta este o parabolă gestuală (Pleynet). Gesturi în spațiu, gesturi în timp, gesturi în sine, gesturi în afară. Ea suportă comparația cu pantomima nepervertită despre care Artaud nota următoarea observație: "Ce langage qui évoque à l'esprit des images d'une poésie naturelle (ou spirituelle) intense donne bien l'idée de ce que pourrait être au théatre une poésie dans l'espace indépendante du
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
poeziei? Debutul în interpretarea poeziei lui Emil Botta prin prisma teatralității îl face G. Călinescu, în a sa Istorie a literaturii ... (1941). Teza călinesciană va deveni instituție critică, angajând aproape întreaga exegeză ulterioară. Se vor face trimiteri la spectacole de pantomimă (Dana Dumitriu 33, Radu Călin Cristea 34), ecuația poet-actor fiind reconsiderată succesiv. Teatralitatea în opera lui Emil Botta va fi considerată "metaforă existențială"35, "dramaturgie a sentimentelor"36, până la concluzia lui Gheorghe Grigurcu: "între convenția teatrală și vibrația nudă" poezia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
străbătută rapid, vertical, de dungi tremurate, stropi și zigzaguri sclipitoare. Am văzut interiorul unei camere în care personaje ectoplasmatice abia se deslușeau între mobile. Se mișcau lent în câmpul camerei fixe, ca niște pești alburii într-un iaz, într-o pantomimă ciudată, de neînțeles, cum ai vedea o scenă pe o fereastră străină. Fetița care stătea jos pe covor, aliniindu-și păpușile pe marginea patului, trebuie să fi fost sora mea, puțin înainte să moară: o recunoșteam din fotografia (în tonuri
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
ca piticii, după care ne-au dat, la cantină, cunoscutul ceai de zahăr ars (are sau n-are bromură?). în dimineața aceea, Manix, cu o mutră foarte stranie, de bețiv sau de posedat, congestionat la față, interpreta un soi de pantomimă ritmată, mișcând din gât și din umeri, bătând cu lingurița în paharul de ceai și, uneori, recitind câteva cuvinte. Un banc obscen și stupid, care ar fi ocupat câteva rânduri într-o pagină de carte, era lungit de el la
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
sus, cu pielea lor albă și mată, iar ea, mi-am dat seama deodată, mă privea țintă. Nici nu știu când a venit lângă mine. Era parfumată puternic, zâmbea și mă privea cu coada ochiului. Eu mă uitam țintă la pantomima de pe scenă. Deodată mă luă de mână. Am întors capul uimit spre ea și mi-am tras repede mână dintr-a ei."Andrei, de ce mă ocolești ?" îmi spuse și mă luă din nou de mână. "Lasă-mă-n pace, i-
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
se prindă, ca și Sohațchi, de nici o idee. Asta liniști numaidecât pe Titi, căruia discuțiile îi displăceau. Sohațchi făcu pe scurt istoricul cunoștinței lui cu Titi, povesti întîmplări de la școală. Titi îndrăzni și el și adăugă altele, Sohațchi trecu în pantomimă, își puse pe cap șapca pe care o avusese la liceu, imită șchiopenia unui profesor și fu un haz general. Fata râdea cu chicote exagerate, de o veselie ridicolă, ținîndu-și pieptul cu mâinile. Titi fu predat curând grupului de lângă sobă
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
drag de sine. În schimb, Clistene, văzându-l, privea la el cu dezaprobare. Apoi, oprindu-se o clipă din dans, Hipoclid ceru să i se aducă o masă; când veni masa, jucă mai întâi pe ea făcând figuri laconiene de pantomimă, apoi, altele, atice, iar în al treilea rând, sprijinindu-și capul pe masă, își mișca picioarele după tact. Clistene, în timpul primelor dansuri, cu toate că îndepărtase cu silă gândul că Hipoclid i-ar mai putea fi ginere, din pricina dansului deșănțat, se stăpâni
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
La întrebarea de mai sus nu se poate răspunde în chip pertinent. Ce decurge de aici? Obligația de a mima că un răspuns e cu putință și de a-i taxa de imbecili pe cei care nu se pretează la pantomima mea? În fond, nevoia mea de a scruta "absolutul" este la fel de aprigă pe cât este cea a lui Andrei, numai că, stilistic vorbind, eu sânt confiscat de un soi de "scepticism gascono-oltenesc": prefer să fiu disperat decât escrocat. La bursa valorilor
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
admirat. Asta ar face din mine un om foarte superficial. —OK. Se pare că vocea i-o luase înainte, fără voia ei. —Sună-mă. —Numărul tău....? — Îl ai. — Mai dă-mi-l o dată ca să fim siguri. Marcus a început o pantomimă elaborată, insinuând căutarea unui pix și a unei bucăți de hârtie. Din fericire, Ashling avea în geantă echivalentul unei mici papetării. Și-a scris numele și numărul de telefon pe o pagină ruptă dintr-un carnețel. Voi prețui asta, spuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]