505 matches
-
și spațiale ce figurează metaforic absurdul lumii. Cu fața spre mare (iluzia libertății), Iona se află, fără so știe, în gura imensă a balenei, captiv în plasa rutinei cotidiene, în automatismele de ființă socială (ale profesiei și ale responsabilităților de pater familias). Contemplarea și visul sunt tentative ale evadării din mediocritatea și absurdul realității. Se configurează astfel un prim conflict existențial, între real și ideal, pe care Iona îl depășește prin joc, prin simularea unei alte realități: pescuiește în acvariul adus
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
În familie proprietatea era absolută și aparținea capului familiei, iar la nivel internațional popoarele străine erau considerate fără drepturi civile sau funciare, putând fi ocupate, iar bunurile lor preluate de cuceritor. Cât privește instinctul de dominație și subordonare în familie, pater familias era stăpânul absolut, mergând până la dreptul de viață și de moarte asupra soției, copiilor și supușilor (îndeosebi sclavi). În cazul copiilor acest drept se aplica indiferent de vârst ă și în pofida legii naturale care presupune dependența față de părinți până ce
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
la un deznodământ fericit, tinerii vor fi eliberați, se vor căsători și vor primi și daruri). Sunt amintite, de-a lungul șirului povestirilor, și rugăciunile rostite în diferite ocazii, cele mai cunoscute, chiar și de cei foarte simpli, needucați, fiind Pater noster, Te lucis, Intemerata (II. 2, VII. 1). Dar acestei pietăți generale și cu aspect de obediență față de o instituție cu o putere aparte, așa cum era Biserica în Evul Mediu, i se opun preocupări legate de alte forțe, pe care
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]
-
să fie infidel pentru a-și dovedi bărbăția, natura distinctă.719 Imaginea negativă a taților autoritari, dominatori, vine să creeze o antiteză cu ceea ce reprezintă personajul feminin și să-i sporească astfel aprecierile în rândul celor care vor recepta opera. Pater familias nu ajunge să vadă o împlinire a dragostei în ceea ce-i privește pe proprii copii: tatăl Cleopatrei moare înainte ca ea să fi ajuns pe tron, la fel tatăl lui Iason. Tați precum Anchises și Pandeon, deși trăiesc, nu
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]
-
806 Carol cel Mare l-a împărțit între fiii săi încă din timpul vieții 42. Nemulțumiți, aceștia au pornit război împotriva lui, iar după moartea sa au început luptele între ei, pentru coroană. Carol cel Mare este considerat un adevărat pater Europae 43. Odată cu el, cuvântul Europa capătă o semnificație politică, sintagma de "părinte al Europei" fiind întărită și de expresia Europa vel regnum Caroli ("Europa sau regatul lui Carol"). Această Europă este, mai întâi, o Europă francă, în care Roma
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
sfârșit, este o Europă occidentală, proiectele de unire cu Imperiul de Răsărit, către anul 800, dovedindu-se un eșec. Renașterea carolingiană este cea dintâi manifestare în plan european de materializare a ideii imperiale romane. Recursul la puterile nelimitate ale lui pater familias, transmise în acest fel instituției monarhice, nu face decât să indice o atitudine, normală pentru acea vreme, de raportare la valorile romane. Problema rămâne deschisă, iar opiniile în acest sens vor trebui să clarifice dacă sintagma "pater Europae" desemnează
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
ale lui pater familias, transmise în acest fel instituției monarhice, nu face decât să indice o atitudine, normală pentru acea vreme, de raportare la valorile romane. Problema rămâne deschisă, iar opiniile în acest sens vor trebui să clarifice dacă sintagma "pater Europae" desemnează re-creatorul, ambițiile de dominație universală ale lui Carol cel Mare, așa cum ele se vor manifestaa ele la împărații romano-germani și prin Europa "franceză". Orizontul ideii de unitate a carolingianului era restrâns, ca de altfel și aria geografică de
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
Europa "franceză". Orizontul ideii de unitate a carolingianului era restrâns, ca de altfel și aria geografică de cuprindere a stăpânirii sale, ceea ce înseamnă o încercare de renovatio a Imperiului Roman, și nu de a proiecta un destin al Europei. Formula "pater Europae = stăpân al Europei" ni se pare, de aceea, mult mai potrivită decât aceea de pater cu înțelesul de "părinte-precursor" al unității Europei. Dreptul forței, prin care s-a construit acestă "idee", nu poate și nu trebuie comparat cu forța
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
de cuprindere a stăpânirii sale, ceea ce înseamnă o încercare de renovatio a Imperiului Roman, și nu de a proiecta un destin al Europei. Formula "pater Europae = stăpân al Europei" ni se pare, de aceea, mult mai potrivită decât aceea de pater cu înțelesul de "părinte-precursor" al unității Europei. Dreptul forței, prin care s-a construit acestă "idee", nu poate și nu trebuie comparat cu forța dreptului, care este modernă și inclusivă pentru spațiul european. Nici mentalitatea europeană a epocii nu a
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
dintre care primii doi au echivalent în familia romană: regele, senatul și comiții, pentru că instituțiile politice ale Cetății s-au născut odată cu Cetatea însăși. Ar fi însă o eroare să acceptăm că organizarea statală a fost copiată după organizarea familială (pater familias), din cel puțin două motive: mai întâi, pentru că regalitatea este o instituție ce se regăsește și la alte popoare, care nu au cunoscut regimul patriarhal; în al doilea rând, pentru că patria potestas prezintă trăsături specifice, care s-ar estompa
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
trăsături specifice, care s-ar estompa printr-o astfel de comparație definită în termeni foarte stricți. De aceea, diferențele nu fac decât decât să evidențieze evoluția, nu copierea organizării. Regele este în fruntea comunității romane aproape la fel ca și pater familias în fruntea casei sale. Magistrat pe viață, funcția lui nu este cu certitudine ereditară, pentru că era ales de comitia curiata. Din momentul în care regele deține cea mai mare parte a puterii, opunându-se Senatului de origine gentilică (este
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
opunându-se Senatului de origine gentilică (este perioada comiților centuriate împărțite pe bază de cens), are loc o schimbare socială, politică și economică, care marchează trecerea de la un model politic static la unul dinamic. Carol cel Mare devine, astfel, un pater cu valențe imperiale, stăpânul cu putere deplină în toate domeniile, putere manifestată și în dreptul de succesiune pe care îl conferă fiilor săi pentru un teritoriu înstăpânit sau apropriat cu forța armelor. 44 A se vedea Ch. Bémont, G. Monod, Histoire
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
și-i smulge tot mai devreme de la cămin. Publicitatea ocupațiilor, ca și a petrecerilor se face tot mai largă; și o tristețe nouă s-a născut: tristețea sufocantă în jurul mesei, sub lampa familială. Tinerii sînt irevocabil convinși de inferioritatea părinților. Pater familias moțăie resignat în fotoliu: fiindcă nu mai inspiră frică, el, pe toată linia, n-are dreptate. Nerăbdarea de a nu-l mai vedea sau de a-l neutraliza complet de abia se mai ascunde. Interesele și forma modernă a
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
și salvarea sufletului, sexualitatea și foamea, sporirea cunoașterii și realizarea potențialităților ș.a.m.d. (p. XII). Recunoaștem imediat punctul de vedere tradițional anglo-saxon conform căruia literatura n-a stat niciodată în centrul existenței, cu excepția unei scurte perioade de estetism marginal (Pater, Swinburne, Wilde). Pe continent și îndeosebi în Franța (de unde au venit mai toate modelările conștiinței literare române), concepția este însă diferită. Evident, întreaga problemă ar merita să fie reluată pe larg. Este sau nu literatura, foarte popular spus, buricul pământului
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
ad literam, "familia de origine", adică, cea care include câteva generații) care este formată din cel puțin câțiva copii căsătoriți toți locuind sub același acoperiș. Famille souche este mai departe împărțită în două tipuri: familia "autoritară" care este controlată de pater familias; acest tip de familie de obicei are un copil care este și moștenitorul averii și care se căsătorește târziu și rămâne sub controlul tatălui, ceilalți copii rămânând celibatari sau părăsind familia dorind să-și încerce norocul; și familia "patriarhală
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
nomen habet 359. Având poate în vedere versul 592, unde se afirmă că niciunuia dintre nobili nu i-a revenit un nume așa de mare ca cel al lui Augustus, și Fasti, II, 131-2, unde se face trimitere la epitetul pater, comun lui Augustus și lui Jupiter: primul, tată al oamenilor, al doilea, tată al zeilor, Bernini interpretează și versurile citate ca și cum s-ar referi la Augustus: "Dar toți sunt celebrați cu onoruri de muritori / în timp ce Augustus are numele în comun
by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1026_a_2534]
-
mai ales la p. 98 și urm. 263 Cf. Epist. Ex Ponto, II, III, 77-79; I, VII, 28. 264 A se vedea A. ROSTAGNI, op. cit., II, 15; vezi și mai sus p. 128 sqq. 265 El va propune titlul de Pater patriae pentru Augustus. 266 Cf. și E. PARATORE, op. cit., p. 495; V. USSANI, op. cit., p. 449; H. BARDON, op. cit., II, 22-23. 267 Cf. P. VON ROHDEN, art. 111) M. Aurelius Maximus Messalinus, în RE II, col. 2490-2491; A. SCHOLTE, op. cit
by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1026_a_2534]
-
creații verbale [...] se plasează o figură cu un statut În mod vizibil oniric: haosul”, Jean Pierre Richard), În imaginarul heliadesc la Început este ordinea cerească, armonia elementelor, „angelica tărie”. Peste ea stăpînește divina providență Înconjurată de legiunile de Îngeri. LÎngă Pater (Dumnezeu) stă Fiul, iar lîngă ei se află spirite, geniuri, miniștrii lui Dumnezeu, angeli miriade care, toți, glorifică forța verbului: „Cerești, eterii trombe În spațiuri răsună, Puteri, tării de angeli svol răpezi, lin se pun; În giuru-Omnipotenței miniștrii toți s-
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
viață erau bazate nu atât pe egalitate, cât pe ierarhie. Superioritatea masculină a fost considerată drept un dat, un tabu, o realitate maritală implicită. În aceste condiții, putem afirma că tipul tradițional al familiei băcăuane s-a conturat în jurul unui pater familias mai mult sau mai puțin dominant. Acest specific a fost bine conservat, în special în orașele cu o morfologie socio profesională preponderent muncitorească, dezvoltată pe baza surplusului demografic din mediul rural. Până la intrarea în vigoare a Codului Civil elaborat
Fizionomii urbane şi structuri etno-sociale din Moldova : (1864- 1938) by Alin Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1172_a_2215]
-
până la Tomis...”. de asemenea, Constantin C. Giurescu apreciază misionarismul Sfântului Niceta în termenii următori: „Om învățat, autor al mai multor scrieri religioase, bun prieten cu Sfântul Paulinus din Nola (Italia) care îl numește „învățător și tată” al său (magister et pater), misionar încercat și pasionat, Niceta din Remesiana a convertit la creștinism pe daco-romanii (încă neîncreștinați n. n.) de pe ambele maluri ale Dunării, pe goți și bessi. El predică și scrie în limba latină timp de aproape o jumătate de veac și
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
omagiere a regalității și a eroicului și de manifestările puterii voievodale, boierești sau negustorești; "aparițiile" masculine sunt transferate în imaginar sub forma modelelor și memorate în registrele descrise anterior în funcție de valoare și de performanță concretă. Sub "mâna" autoritară a stăpânului, pater familias, stau însă nu doar pravilele sau respectarea în general a moralei creștine în spațiile publice și în cele private, ci și modul în care este reprezentată femeia în imaginarul cotidianului. În chip diferit față de vechea societate matriarhală sau de
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
Benedict al XIV-lea Pe parcursul secolului al XVIII-lea, abuzurile s-au înmulțit: abandonarea cântecului latin medieval, invazia muzicii teatrale și instrumentale; superficialitatea și mondenitatea execuțiilor exhibiționiste (afirmarea soliștilor vocali și a instrumentiștilor); înlocuirea textelor liturgice oficiale (precum Gloria sau Pater noster) cu altele neaprobate; cântecul confuz și precipitat al psalmilor; lipsa de atenție a clericilor în timpul rugăciunii și în cor etc. În mod evident, s-au înmulțit și protestele, în special în sinoadele locale și cele ale unor personalități culturale
Repere istorice în muzica sacră şi documente magisteriale by Cristian Dumea () [Corola-publishinghouse/Science/101006_a_102298]
-
Elohm, Yahweh-Țe>"’ÄÖ, precum și misteriosul ’Ehyeh ’ašer ’ehyeh („Eu sunt cel ce sunt”). b. pentru Septuaginta (Biblia greacă), ho theós, ho kýrios, kýrios pantokrátÄr. c. pentru Noul Testament, pe lângă ho theós, ho kýrios, sunt cele ce desemnează Persoanele Treimii: ho pater, dublat de aramaicul Abba, ho huiós șto¤ theo¤ț, tò pne¤mă și, în sfârșit, IQso¤s Christós. 1.2. Indicații despre aceste nume se găsesc în lucrări de mai multe tipuri:tc "1.2. Indicații despre aceste nume se
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
mai gândește, cînd aude cuvintele „Ziditor” și „zidire” cu sens de „Creator” și „creație”, la acțiunea concretă de a construi. Semnificații de bază: creator, făcător (+ analogie antropomorfizantă). 3.1.10.5. ’"b: „Părinte” (toate traducerile românești, cu excepția lui C: „Tata”); pater (LXX); „pater” (Vg); „Père” (BJ); „Father” (RSV). Singurul text în care este utilizată metaforă tatălui pentru a-l numi pe Dumnezeu-Creatorul este Is 64,7: We-‘att"h YHWH ’A>nó ’att"h ’anaƒenó ha-ƒomer we-’att"h yoțerQnó ó-ma
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
cînd aude cuvintele „Ziditor” și „zidire” cu sens de „Creator” și „creație”, la acțiunea concretă de a construi. Semnificații de bază: creator, făcător (+ analogie antropomorfizantă). 3.1.10.5. ’"b: „Părinte” (toate traducerile românești, cu excepția lui C: „Tata”); pater (LXX); „pater” (Vg); „Père” (BJ); „Father” (RSV). Singurul text în care este utilizată metaforă tatălui pentru a-l numi pe Dumnezeu-Creatorul este Is 64,7: We-‘att"h YHWH ’A>nó ’att"h ’anaƒenó ha-ƒomer we-’att"h yoțerQnó ó-ma‘aœQh ya
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]