1,675 matches
-
mergem Într-un oraș să ne Înregistreze documentele rând cu rând și va trebui să-mi dați și pașapoartele. Din autocar se auziră mormăieli dezaprobatoare. Walter ridică mâna. — Când ajungem În acest oraș, eu mă voi ocupa de aceste detalii plictisitoare, iar voi veți fi liberi să explorați orașul Muse timp de o oră și ceva. Acolo veți găsi o piață destul de animată, mulți negustori care vând stofe și lucruri de felul acesta... — O să ne putem da jos din autocar? Întrebă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
mult legat de munca lui din ultimii ani - riscurile, plăcerea intensă atunci când Îți asumi un risc imens și reușești dincolo de orice imaginație. Trebuia să regăsească această senzație, să renunțe la vechea rutină care devenise atât de confortabilă, previzibilă, călduță și plictisitoare. Harry trase hotărât aer În piept. Iar apoi adulmecă ceva. —Dumnezeule, a ce miroase? E dezgustător. Walter se Întoarse din nou spre el. —Câțiva dintre prietenii dumneavoastră s-au Îmbolnăvit, mă tem. Bănuiesc că e vorba de diareea călătorului. Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
Daniei, încheieturile Adelei; ne sunt descrise inele, mănuși, medalioane cu lănțișoare; ni se povestesc gesturi, sunt contabilizate zâmbete, ni se laudă chipuri, buze, ochi; totul, ca să reținem femeia, să-i învățăm pe de rost frumusețea, ca o poezie repetitivă și plictisitoare. Eu căutam altceva, urma fragilă și perisabilă a propriei mele nebunii sufletești, proiectată acolo unde nimeni nu se gândise s-o răscolească. O întâlnisem la capătul cel mai îndepărtat al corpului Mariei, anonimă și totuși grandioasă, și mă irita s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
de fond, ieșit din suprapunerea a două voci pe ultrascurte. Cam așa și cu mine; decolam și mă prăbușeam în aceeași secundă. Nu reușeam să iau lucrurile filosofic, și nici să mă relaxez, citind poezie (oricum, amândouă se dovedeau la fel de plictisitoare). Metaforele cu viața și timpul nu mă convingeau. Mie îmi plăceau lucrurile clare, probate prin cifre. Eminescu mă nemulțumea, cu poveștile lui simbolice cu civilizațiile care vin și se duc și iarăși vin (în realitate, îl admiram pentru curajul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
pe carourile de faianță rece. Asistentele de la Policlinică habar n-aveau de gesturile lor, ce valoare optică purtau pe piața privirilor clandestine. Când năvăleau în pantaloni, se schimba treaba. Splendorile medicinei de întreținere se transformau în niște hoteliere amorfe și plictisitoare, îmbrăcate aseptic, în craci tubulari, albi, de dispensar. Iarna, făceau zig-zaguri prin cameră în ciorapi flaușați, trași peste dresurile groase de flanelă și înghesuiți în sabotul spitalicesc, cu talpă de tanc. Ochiul patina pe materialul stufos: alb, negru, iar alb
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
trăgând de panglici și fundițe, ca și cum aș fi pipăit sexul și picioarele care urmau să fie echipate cu ele. Celelalte două sertare nu-mi stârneau vreun interes. Le găseam burdușite cu cearșafuri, prosoape, fețe de pernă, cuverturi - lucruri casnice, comune, plictisitoare: „dota“, cum se zicea la țară. Aspiratorul venea din Pajura: un model aparent robust, rusesc, cu perii metalice. Când învârteai butonul, bâzâia ca o freză de la „Automatica“ decupând un Trabant 605 S. Nu i-am auzit zgomotul decât o singură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
acum desuet. Problema sa ar fi aceea că literatura română n-a prea excelat În ilustrarea acestui curent al literaturii populare, așa cum, de altfel, n-a avut timpul de excela În nici un alt curent. N-avem o tradiție solidă și „plictisitoare”, prin cantitate, a romanului romantic, așa cum n-o avem nici În materie de roman realist sau naturalist, noi fiind În esență parodiști ai unor genuri pe care, cu puține excepții, n-am știut să le cream. Am fost Întotdeauna mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
cu dispreț față de necredincioșii (și mai ales necredincioasele cu buricul gol) care-și mâncau zgomotos pastele cu sos tomat sau rodeau cu poftă coastele de porc, două la trei dolari, cumpărate de la magazinul din campus. 21 iunie 2005 Interminabil și plictisitor colocviu internațional despre "teatralizarea memoriei". A început la ora 8.30 dimineața și s-a sfârșit târziu, cu sandvișuri și căscat prelung, la ora 19.40. Cercetători veniți de la Toronto, Montréal, Paris, Ottawa, trupele interne ale Universității Laval ba chiar
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
în morală, e o catastrofă; Geniul adult cu somn de copil; În artă, fuga de lume e rușinoasă, dar e... creatoare; Artiștii mediocri sunt femeile ușoare ale literaturii; Insuccesul te transformă din autor în personaj; Erorile de tipar înveselesc cărțile plictisitoare; Nenorocit e geniul lipsit de talent; Oratoria fără talent e tupeu; Sinuciderea lui Sadoveanu: "Mitrea Cocor"; Filosoful pornește de la cauze, artistul de la efecte; Ce e searbăd și efemer durează; Poetul pur e acela care n-a debutat în volum; Narcis
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
n-aveau că grăsimea lui acționa ca un strat protector și n-avea de gînd să renunțe la el, abținîndu-se de la mîncare, cum îi pretindeau ăia. Totuși asta venea la pachet cu discuțiile cu creaturile alea mari, mereu aceleași, mereu plictisitoare. Căci de-obicei voiau să-i afle părerile despre diverse lucruri, deși el n-avea nicio părere despre nimic și, chiar dac-ar fi avut, ar fi vrut să fie lăsat în pace. Și-apoi poate mai avea timp să
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
copii în vizită, tu preferi să stai în cameră să te joci. Sau îți încui camera ca nimeni să nu intre la tine să-ți strice jocurile sau să ți le ia. De parcă n-ai avea atîtea. Copiii ăia sînt plictisitori. Și e și fata aia care-mi tot strică lucrurile. Cu toate că nu mai are doi ani. E rea. Și acum de care prieteni e vorba? Nu-i cunoașteți. Colegi de școală. S-a uitat fix în ochii lor, cu o
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
în siguranță. Atunci Radu era silitor la școală și avea prieteni cuminți. După treaba cu fratele, a ajuns la concluzia că școala nu te protejează și nu-i decît timp pierdut, așa c-a renunțat la prietenii ăia cuminți și plictisitori și ar fi abandonat și școala dacă ai lui nu l-ar fi bătut la cap cu viitorul lui și cu alocația. Oricum, chiulea la greu și lua note proaste și a rămas repetent. Și tot atunci a început să
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
Vorbea ca și cum ar fi ținut o lecție, ca și cum ar fi fost la școală în fața unor elevi care să-l asculte cu atenție și să nu-i pună întrebări aiurea. Fiu-su cred că nici nu-l băga în seamă. Era plictisitor. Acum își descărca bagajul cu informații în cîrca lui Radu, dacă tot avea ocazia. Era fain că-l trata ca de la egal la egal, de parcă Radu ar fi devenit mare în vîrtejul discuțiilor. I-a oferit chiar un pahar cu
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
Își spuneau chestii care nu le-au stîrnit prea tare atenția băieților, căci n-au urmărit serialul. Radu era încordat, sorbind fiecare cuvînt. Dă pe altceva, a făcut el pe dezamăgitul. Credeam c-o bate pîn-o omoară. Da' numa' vrăjeală. Plictisitor. Nimeni nu l-a crezut. Sigur era un serial pe care-l urmărea acasă, iar acum nu voia să scape o fază importantă. Nu ținea să se arate sensibil. Nimeni n-a avut tupeul să i-o spună. 17 S-
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
nici ea nu era chiar atît de mică. Totuși ea dădea din cap și dansa, după exemplul personajelor de pe ecran, și cînta pe versurile pe care le știa pe de rost. Lui Marcu astfel de animații i se păreau cam plictisitoare. Ar fi vrut ceva cu mai multă acțiune. Tata trecea din cînd în cînd ca să pună fața de masă pe masa pliantă din sufragerie, tacîmuri, șervețele, pîinea în panere. Așeza cu deosebită grijă furculițele, cuțitele și lingurițele cu partea pe
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
împreună. Ce poate fi greu, arunci undița și aștepți să vină peștele. Iar dacă nu vine, nu-i bai, în timpul ăsta putem vorbi multe. Să ne cunoaștem mai bine. Și stai așa cu undița fără să faci nimic? Pare cam plictisitor. Mda, poate nu-i o idee bună. Dar găsim noi ceva. Ne vom gîndi amîndoi pînă data următoare și... Vara asta vom face multe lucruri împreună, îți promit. Normal c-a uitat și n-au mai plecat în nicio excursie
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
care se ridică în fund. Ca la capelă, asta dacă mortul i-ar mai răspunde din cînd în cînd. Vreau să plec într-o aventură. Am s-o șterg din cameră pe furiș și mă duc în lume. Aici e plictisitor, n-avem prea multe chestii de făcut și trebuie s-ascultăm de profi. Ne-am rătăci în pădure și ne-am juca de-a sălbaticii. Am găsi o cabană părăsită, unde să ne petrecem nopțile. Am face multe chestii faine
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
percepându-le „ireale”, fructele puterii care există în mine și care nu vine din micul meu ego conștient. Această putere vine de la viața care mi s-a dat. De aceea am început să mă simt din ce în ce mai bine împlinind chiar acțiuni plictisitoare, cum ar fi: a face ordine printre hârtii, a face curățenie etc., pentru că toate „trebuie făcute” și pentru că mai târziu aceste „treburi” zadarnice, obositoare, din „departamentul” haosului devin și ele ireale. Mă văd în această „irealitate” cu dorința mea bună
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
geniu, ai terminat romanul lui Dali? Ce părere ai? Și John Cower Powys? Te invidiez și am poftă să încep din nou cu el și cu Wolf Solent. Din păcate sunt obligat să citesc manuscrise adesea destul de mediocre și mereu plictisitoare! Te las, ma femme à la chevelure de feu de bois, avec des penssées d’eclairs de chaleur și murmur la urechea ta un dulce, disperat de dulce: je t’aime. Al tău, pentru totdeauna și ca întotdeauna, René. Vineri
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
multe despre ea, pe poetul Valeriu Stancu cu soția, Maria, și alții. Carmen H. se ocupă de noi cu multă grație, e o fată frumoasă din Focșani, căsătorită cu francezul - inițiatorul și sufletul acestui festival. Conferințele despre postcomunism sunt destul de plictisitoare, dar recitalurile de poezie superbe, ca și spectacolele organizate seara, într-un bar. Am făcut cunoștință cu Vilma (poeta Ioana Călina Marcu, Editura Vitriu), cu care am polemizat crunt (exact ca în visul meu premonitoriu!) despre țigani! Cauza mizeriei în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
ne încălzi, atenți totuși la gheața de pe trotuare. În sala unde se ținea instruirea era cald. Bufetele cu gustări și cafea fierbinte ne așteptau pentru a ne potoli foamea, dar și pentru a putea rezista ore în șir la instruirile plictisitoare de transmitere de sarcini. Trezirea de la ora patru, frigul din tren și din gară se transformau, odată ce te așezai pe scaunul moale, într-o moleșeală plăcută, iar somnul te fura pe neașteptate. Capul îți cădea într-o parte și gura
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
celor convocați era mai mare. Aveam asigurate trei mese calde. Din sălile de instruire mergeam la masă, apoi iar la instruire. Nu aveam voie în hotel decât după masa de seară, care se servea destul de târziu. Cele trei zile erau plictisitoare, monotone și lungi. Te luptai cu somnul și îți ascundeai căscatul. Careul de rebus, somnul sau schimbul de bilețele erau preocupări destul de frecvente. Singurele momente dorite erau pauzele în care, la bufetul bogat asortat de pe holuri, serveam gustări, beam cafea
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
și am urcat dealul până la Livezi. Comuna era deosebit de frumoasă, cu oameni gospodari, și era așezată într-un peisaj de deal moldav pitoresc. În urma noastră era camionul cu cei de la primăria și de la unitățile economice din Șesu. Ședința a fost plictisitoare și lungă, așa cum erau toate aceste ședințe, dar atenția trebuia să o avem trează pentru a nota sarcinile pe care le aveam și despre a căror îndeplinire trebuia să raportăm. Știam că vom fi controlați dacă am rezolvat toate problemele
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
prea mult succes, deoarece nu avea nici cel mai mic entuziasm al unui viitor funcționar, la gândul că îi va fi răpit timpul lui liber. Orașul îi devenise acum insuportabil, înăbușitor, era chiar un adevărat coșmar. Viața lui devenea din ce în ce mai plictisitoare, mai lipsită de sens, iar la asta se mai adăuga și starea lui de apatie, în vogă la vremea aceea. Cei vârstnici i se păreau fățarnici și furioși că rataseră totul pe vremea comunismului, iar cei tineri presupuneau deja că
AGENT SECRET, CODRIN by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83872_a_85197]
-
într-adevăr să fiu eu, Codrin, cel de odinioară, nepăsător la dragostea femeilor, ambițios profesional, permanent în căutarea misterului, tipul informaticianului preocupat mai mult de calculatoarele sale, de virtualul lor, decât de concretul vieții pe care o găseam banală și plictisitoare în cele din urmă. După câteva zile mă aflasem la Londra. La sud se întindea marea albastră și limpede și dincolo de ea munții senini ca o magnifică încremenire dintre pământ și apă. Privirea mea străbătea distanțe de zeci de kilometri
AGENT SECRET, CODRIN by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83872_a_85197]