2,521 matches
-
de focul puternic. Nerun reuși să găsească poarta pe care putea ieși din curte. Cu Mona în brațe ieși în drum. Fata era leșinată, înghițise mult fum, în timp ce Nerun era cuprins de o cumplită spaimă pentru că abia îi mai auzea răsuflarea. După ceva vreme, în aerul răcoros de pe drum Mona deschise ochii și-l văzu pe Nerun. Îl strânse tare în brațe, la piept, și-i zise: - Nerun, de-ai ști cât de mult te-am iubit și te-am așteptat
ULTIMA PARTE de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1398 din 29 octombrie 2014 by http://confluente.ro/viorel_darie_1414573658.html [Corola-blog/BlogPost/374586_a_375915]
-
-i zise: - Nerun, de-ai ști cât de mult te-am iubit și te-am așteptat!... De ce oare trebuie să mor pentru asta? Și într-adevăr, după ce Nerun o strânse și mai tare la pieptul lui, frumoasa Mona își încetă răsuflarea și închisese ochii pentru totdeauna. În același incendiu pierise și unchiul fetei. * Vă închipuiți câtă jale și câte zile de zbucium au urmat pentru nenorocitul de Nerun! Câțiva vecini din sat au sărit să-l ajute, să-i facă o
ULTIMA PARTE de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1398 din 29 octombrie 2014 by http://confluente.ro/viorel_darie_1414573658.html [Corola-blog/BlogPost/374586_a_375915]
-
Eu te-am iubit nebună și te-am primit docilă Pe glezna-n așteptare, sărutul ți-am pândit; Și ți-am citit, iubito,în slova-ți dificilă Mesajul fără cheie.Și-andante ne-am nuntit ... Ți-ai așezat vicleană timida răsuflare Peste albastre vise lăsate amanet La poarta dintre ceruri, unde hotarul doare Când pașii se mai calcă pe urme vechi, discret ... Și am uitat de mine și am uitat de moarte Deși grimasa-ți vie rânjea pe sub furtuni, Eu nu
ADINA NICOLESCU DIN AGIGEA (CONSTANŢA) – O OAZĂ VIE DE POEZIE de ROMEO TARHON în ediţia nr. 672 din 02 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/Noneadina_nicolescu_din_agigea_constan_romeo_tarhon_1351842103.html [Corola-blog/BlogPost/344999_a_346328]
-
am spus nimic *...” Există, se pare, un silenzio stampa în legătură cu Caddy, dar nu pentru Jason, care știe mai multe decât lasă să se înțeleagă. De fapt, în ultima relatare, cea din 8 aprilie 1928, țesută în jurul negresei Dilsey, se simte răsuflarea întretăiată a autorului aproape de sfârșitul cursei. * Acuma, dragule*, spuse ea. * Uite mâncarea ta. Adu-i scaunu’, Luster*. Luster trase scaunul lângă masă și Benjy se așeză gemând și cu balele prelingîndu-i-se. Dilsey îi legă un șervet la gât și-i
ZGOMOTUL ŞI FURIA de AUREL CONȚU în ediţia nr. 2160 din 29 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/aurel_contu_1480385278.html [Corola-blog/BlogPost/372978_a_374307]
-
nimeni acasă? Majordomul o întâmpină. Servitorii o ajutară cu bagajele. A întrebat de cei mici. - Copiii sunt în camera de muzică. Exersează. Alma urcă scările nerăbdătoare să-i vadă. Le dusese dorul. S-a oprit în fața ușii, să-și strunească răsuflarea. Șovăi o clipă. Vocea lui Beth îi acompania vocal, pe frații săi. Eduard cânta la vioara în timp ce acordurile pianului răsunau în ritmuri lente, atinse de degetele fine ale lui Leon. Deschise ușile încet, să nu-i deranjeze. Tabloul era încântător
MY LORD (X) de CAMELIA CONSTANTIN în ediţia nr. 2285 din 03 aprilie 2017 by http://confluente.ro/camelia_constantin_1491206880.html [Corola-blog/BlogPost/352709_a_354038]
-
bine dispus. Înseamnă că dorințele și aspirațiile v-au fost îndeplinite după placul vostru. - Dumneata, domnișoară, nu cunoști nimic despre aspirațiile mele. „Oh Doamne"! Îi vedea irisul, se apropiase periculos de mult. Își ținea respirația și picioarele nu o ascultau. Răsuflarea lui îi încălzea colțul buzelor, dar se retraseră în același timp. Coordonare perfectă. - Cât despre dorințe ... nici atât! Se înclină scurt și ieși din cameră. ...va urma... Camelia Constantin Referință Bibliografică: MY LORD (X) / Camelia Constantin : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția
MY LORD (X) de CAMELIA CONSTANTIN în ediţia nr. 2285 din 03 aprilie 2017 by http://confluente.ro/camelia_constantin_1491206880.html [Corola-blog/BlogPost/352709_a_354038]
-
Iepurilă făcându-și singur curaj; dar numai el știa cum îi ticăie inima de frică. Cuprinși de teamă caută înnebuniți cărarea:pe ici... pe dincolo...cărarea nu-i și pace! Tot căutând, ajung lângă un tufiș. Iepurașilor li se tăie răsuflarea când văzură că tufișul se mișcă. - Vai! Vai! Cred că acolo stă vulpea la pândă! Blănițele li se zburlesc, nu scot o vorbă, aproape că nici nu mai respiră. Iepurici șoptește abia auzit: - Ce facem? Iepurilă nu-i răspunse căci
IEPURICI ŞI IEPURILĂ de FLOAREA CĂRBUNE în ediţia nr. 712 din 12 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Iepurici_si_iepurila_floarea_carbune_1355303062.html [Corola-blog/BlogPost/365765_a_367094]
-
nemiloase bucăți de suflet, Exprimându-și durerea într-un val de urlet. Vântul, cu al lui râs diabolic infinit, Devorează pădurea mohorâtă ce se-ncovoaie liniștit, Copacii triști și mohorâți de peste dealuri Se lasă abandonați la cheremul scăzutelor temperaturi. O nouă răsuflare rece iarna-și trimite, Să-și marcheze teritoriul prin frisoane tăcute, Copacii înghețați ai pădurii trosnesc adormiți, Implorând milă răsăriturilor calde și cuminți. Resimt asprimea, dar rezistă cu demnitate Ostilităților ce au gesturi necontrolate, Până-mprejur armistițiul se instalează, Iarna
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/irina_bbota/canal [Corola-blog/BlogPost/372817_a_374146]
-
reflectă nemiloase bucăți de suflet,Exprimându-și durerea într-un val de urlet.Vântul, cu al lui râs diabolic infinit, Devorează pădurea mohorâtă ce se-ncovoaie liniștit,Copacii triști și mohorâți de peste dealuriSe lasă abandonați la cheremul scăzutelor temperaturi.O nouă răsuflare rece iarna-și trimite,Să-și marcheze teritoriul prin frisoane tăcute,Copacii înghețați ai pădurii trosnesc adormiți,Implorând milă răsăriturilor calde și cuminți.Resimt asprimea, dar rezistă cu demnitateOstilităților ce au gesturi necontrolate,Până-mprejur armistițiul se instalează,Iarna puterea
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/irina_bbota/canal [Corola-blog/BlogPost/372817_a_374146]
-
nescrise și necitite, gândurile nerostite, gesturile neduse la capăt -, averi neprețuite care nu încap pe nici o terezie. Cine să mai știe gustul acelui fruct al pământului, de vreme ce, culegătorii de cartofi au adormit pe lan, toropiți de soarele lânced, oploșiți de răsuflarea bourilor din însemnele heraldice? Parcă sunt țăranii lui Corneliu Baba ațipiți între răzoare cu mâna dreaptă sub cap, cu pălăria decolorată pe ochi, cu picioarele strânse, perpelindu-se pe țărâna fierbinte. Asociații neașteptate de imagini, dau un efect spectaculos acestor
UN ALT FEL DE TABLETE ŞOTRON. MELANIA CUC, MERSUL PE APĂ , EDITURA NICO, TÂRGU MUREŞ, 2013. CRONICĂ DE CEZARINA ADAMESCU de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 1072 din 07 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Un_alt_fel_de_tablete_sotron_cezarina_adamescu_1386445104.html [Corola-blog/BlogPost/363306_a_364635]
-
fericită, Doamne! mi-am regăsit cenușa amintirilor și a prezentului în clopotul uitat între două cascade de gânduri puternice. conturul ei prinsese o scânteie și lumina picăturile de apă. deveniseră licurici în palmele fierbinți ale cuvântului Tău. ți-am simțit răsuflarea blândă, în încercarea de a mă întoarce în trupul lăsat undeva, la margine de timp. zâmbeam. zâmbesc prezentului acid. am scăpat într-o secundă arsă de frământări, bolul de toamnă în care mă răsuceam avidă de cunoaștere și zborul mi-
CARTEA CU PRIETENI XV- ANNE MARIE BEJLIU de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 272 din 29 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Cartea_cu_prieteni_xv.html [Corola-blog/BlogPost/355925_a_357254]
-
muribundelor stele neluându-mi în seamă prezența își ridică botul înspre cer ațintind cu jind conturul palid al lunii fragilă ca o costiță de miel alunecată-n bolta înghețată și un răstimp numai ca una noi neființe - ființe împărtășim aceeași răsuflare valsând pe pașii visurilor strecurate între noi către magia vag întrezărită până când zvâcnetul scurt al șarpelui - mobil cu clopoței - își șuieră din nou avertizarea undeva cineva mai vrea- o bucată din mine Referință Bibliografică: PULBERI DE VISE / Tania Nicolescu : Confluențe
PULBERI DE VISE de TANIA NICOLESCU în ediţia nr. 2213 din 21 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/tania_nicolescu_1485014932.html [Corola-blog/BlogPost/371631_a_372960]
-
în plus ea purta și ghetute cu toc; în încercarea de a ocoli bălțile se stropea totuși destul de rău. -Colega, a strigat-o el din nou lasă-mă să te conduc până acasă! Atunci s-a oprit și ea cu răsuflarea tăiată de efort și a acceptat protecția umbrelei lui. -Eu sunt Laurențiu, de la psihologie ! -Bună, încântată, Adela română-franceză, anul III ! -Știu cum te cheamă, te-am observat des în campus, a mai adăugat el cu un zâmbet larg pe față
PRIMA IUBIRE de GABRIELA MARIA IONESCU în ediţia nr. 2121 din 21 octombrie 2016 by http://confluente.ro/gabriela_maria_ionescu_1477046221.html [Corola-blog/BlogPost/384332_a_385661]
-
cât mai multe vise și speranțe ucise. Brațele cad inerte peste lutul negru mustind de lacrimi iar degetele adună grămezi de suspine, rostogolindu-le peste fluturii agonizanți ai iluziilor, zădărnicite de neputință și dezolare. Câtă tristețe!... Câtă descurajare!... Cât dor!... Răsuflarea se întretaie și apoi se oprește sporadic sub presiunea timpului inamic. Creierul geme cu fulgere ascuțite, brăzdând întunericul durerii, de curcubee sângerii. Ochii se închid, goliți de lumină și plâng în tăcere sub pleoapele ermetice. Suflete înfrățite întru dor și
SĂ NE TREZIM DEMIURGUL de SILVIA GIURGIU în ediţia nr. 2292 din 10 aprilie 2017 by http://confluente.ro/silvia_giurgiu_1491854031.html [Corola-blog/BlogPost/368814_a_370143]
-
în evidență cât de proști suntem! Abia așteaptă opoziția și electoratul ca să afle asta. Cheamă una dintre fete ca să ia farfuriile astea de aici! Primarul Io Io Io sună din clopoțel și după câteva minute apare una dintre fete cu răsuflarea șuierând, cu corpul arcuit în față și mâinile sprijinite pe picioare, după ce a urcat în fugă înălțimea de treizeci de metri a movilei. - Eiii, vezi tu, domnișoară, ce înseamnă să ai curul mare!?zice Boss-ul, repetând o remarca de
RĂZBOINICII ÎNTUNERICULUI EP.12 de EUGEN LUPU în ediţia nr. 2184 din 23 decembrie 2016 by http://confluente.ro/eugen_lupu_1482444296.html [Corola-blog/BlogPost/378125_a_379454]
-
oboselii, Eu căutând în metaforă cu jind Urcam mai sus spre nori Precum firul de mazăre din poveste Să-mi cuibărească pe umeri cocori Aveam un dialog de respirații ce tăiau ziua în două. Urmăream s-o iau înaintea propriei răsuflări, să o aștept pe stratul de aer, anahoret îmbibat de rouă. Levitam, levitam, pe jumătate dormind Pe jumătate Poet. Era o duminică cu pierdere de margini Și aerul pe care pășeam nu s-a mai curbat, Îl ținea lumina, dar
PĂŞIND PE STRATUL DE AER de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 294 din 21 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Pasind_pe_stratul_de_aer.html [Corola-blog/BlogPost/356521_a_357850]
-
de neplacerea contrară: multă zăpușeală, o dogoreală de soare îngrozitoare și mai ales praf, mult praf. Cătră apusul soarelui mai cu seamă un nor des albicios se lasă greu deasupra țărânii, oprindu-ți vederea chiar la câțiva pași și înnecându-ți răsuflarea. Fizionomia marginii Bucureștilor și a satelor e foarte originală. Mai întii la barieră dai de o murdărie vrednică de cei mai originali africani; colea niște baieți de la o circiumă toacă fel de fel de cărnuri pentru cârnați, un vârtej de
CARTEA CU PRIETENI XXIX- ION IFRIM de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 346 din 12 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Cartea_cu_prieteni_xxix.html [Corola-blog/BlogPost/351452_a_352781]
-
este ființă concretă. Pentru Sfântul Apostol Ioan Adevărul este identic cu viața, cu ființa, el depășește neajunsul cugetării filozofice a lui Aristotel care vedea viața ca o calitate adăugată ființei, nu ființa însăși. Creștinul trebuie să le rostească dintr-o răsuflare pe amândouă. Toată Evanghelia a 4-a, a Sfântului Apostol Ioan autentifică că cunoașterea este „viață veșnică” sau „adevărata viață” însăși Iisus Hristos s-a numit Calea, Adevărul și Viața” (In. 14. 6) Dacă Sfântul Apostol Ioan vede Adevărul ca
DESPRE TEMEINICIA SFINTEI EUHARISTII de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 61 din 02 martie 2011 by http://confluente.ro/Despre_temeinicia_sfintei_euharistii.html [Corola-blog/BlogPost/341755_a_343084]
-
în ochiul tău de veacuri ferecată! Și, uneori, îți cânt în ritmul ploii, când fulgerele ceru-n două crapă Sau îți descânt în nopți de sânziene când umbra stelelor se scaldă-n apă. În liniștea ce-mi însoțește pasul și răsuflarea ta o știu pe-aproape Eu îți vorbesc de câte și mai câte până vin zimbrii nopții să se-adape. Abia atunci, ca roua strânsă-n iarbă, de brațul tău m-agăț, dar tu mă vinzi Și cât mă oglindesc
CÂND ZIMBRII NOPŢII VIN SĂ SE ADAPE de ELENA GLODEAN în ediţia nr. 1312 din 04 august 2014 by http://confluente.ro/elena_glodean_1407160325.html [Corola-blog/BlogPost/352350_a_353679]
-
nu? (pe un ton categoric) Dodoloanță!... - La ordin, să trăiți! - Fă-ți ba-ga-je-le... (mică pauză) Execu-ta...rea! - A!... (la auzul comenzii, Dodoloanță rămâne stupefiat, își dă ochii peste cap, se chircește simulând o durere atroce în abdomen, își strâmbă gura, răsuflarea i se taie, întregul corp îi este cuprins de convulsii și, cu un ultim efort, întinde mâinile spre colonel implorând milă) ...Aoleu!... mor... Salvați-mă! - Dodoloanță, Dodoloanță!... (cuprins de spaimă, neștiind ce să-i facă) ce-i cu tine, măi
CE BLESTEM!... de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 222 din 10 august 2011 by http://confluente.ro/Ce_blestem_.html [Corola-blog/BlogPost/360754_a_362083]
-
oameni duri, învățați cu asprimea vremii și capriciile muntelui, pe care dacă nu-l respecți, nu te lăsa să treci nepăsător prin tainicele lui cărări, unde numai ursul si alte jivine ale pădurii făceau legea. Se opri să-și tragă răsuflarea lângă apa limpede a unui pârâiaș ce se scurgea din inima muntelui. Bătrânul doctor Istrate se aplecă să-și înmoaie batista și începu să se tamponeze pentru a-și răcori ceafa, de pe care se scurgeau broboanele de transpirație tocmai până la
ANA, FIICA MUNTILOR de STAN VIRGIL în ediţia nr. 184 din 03 iulie 2011 by http://confluente.ro/Ana_fiica_muntilor.html [Corola-blog/BlogPost/367043_a_368372]
-
sale se afla în buzunarul meu, la serviciu. Prima noapte a fost grea. Dănuț nu a făcut „plămâni” după stingerea luminii. Era obișnuit cu ea. Iar Marga își înghițea hohotele ca să nu-și trezească odorul, dar asculta la gaura cheii răsuflarea lui. Treburi de mămică! Pe la 12 noaptea mă trezesc cu ea în camera de comandă speriată foc „nu mai respiră copilul!” i-am dat bineînțeles cheia și, după numai 5 minute, primesc telefonul liniștitor „doarme atât de dulce încât i-
MAME FĂRĂ MAME. de EMIL WAGNER în ediţia nr. 1377 din 08 octombrie 2014 by http://confluente.ro/emil_wagner_1412756080.html [Corola-blog/BlogPost/353039_a_354368]
-
folcloric, în cadrul Târgului de pe Muntele Găina, în anul 1999. Erau mii de oameni prezenți, iar eu urcam pe scenă alături de Maria Ciobanu, Nicolae Furdui Iancu, Ioan Bocșa, Nineta Popa, Sava Negrean Brudașcu, Ionuț Fulea.... era un sentiment care îmi tăia răsuflarea. A urmat un termen de durată până la etapa înregistrărilor? Am înregistrat la scurt timp primul compact disc de optsprezece cântece, „Măiculița mea, bătrână”, alături de orchestra ansamblului „Doina Gorjului” din Târgu-Jiu, condusă de regretatul dirijor Marin Ghiocel și sprijinit financiar de către
MIRCEA CÂRŢIŞOREAN-RAŢIU. IUBIREA DE MELOSUL FOLCLORIC, VOCAŢIE PRIMORDIALĂ ŞI IREPROŞABILĂ de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1613 din 01 iunie 2015 by http://confluente.ro/aurel_v_zgheran_1433133576.html [Corola-blog/BlogPost/371016_a_372345]
-
FRANCISC - CUVINTE (POEME) Autor: Al Francisc Publicat în: Ediția nr. 2225 din 02 februarie 2017 Toate Articolele Autorului AȘ VREA Aș vrea să-ți arunc o piatră rotundă ‘nainte Și tu Să trebuiască s-o ocolești ani de zile Cu răsuflarea tăiată Și cu mine de mână. CUVINTE Am să las vorbele Să aibă grijă de mine, Să mă poarte în lumi noi În care eu să fiu prințul, Tu prințesa Și balul în plină desfășurare. PREA TÂRZIU Era mult prea
CUVINTE (POEME) de AL FRANCISC în ediţia nr. 2225 din 02 februarie 2017 by http://confluente.ro/al_francisc_1486002641.html [Corola-blog/BlogPost/366363_a_367692]
-
Da, mamă, o să dorm cu matale! După ce am mai stat cu rudele mele de vorbă, într-un târziu, am intrat în dormitorul mamei. Lăsase veioza aprinsă iar lumina difuză îi lumina fața. Dormea ca un copil, abia i se auzea răsuflarea. Am stat și am privit-o câteva minute în șir. Fața ei mai păstrează urmele frumuseții de altă dată, nu are riduri pronunțate cum au alte femei de vârsta ei. Mâinile, afară din pătură, păreau ale unei sfinte; subțiri, cu
REÎNTÂLNIREA de VASILICA ILIE în ediţia nr. 826 din 05 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Vasilica_ilie_reintalnirea_vasilica_ilie_1365148963.html [Corola-blog/BlogPost/345684_a_347013]