1,181 matches
-
februarie 1969 pentru a fonda un Front popular și democratic de Eliberare a Palestinei (el-Jabhat ech-Cha'abiya ed-Democratiya li-Tahrir Falestina). Această mișcare își definește acțiunea ca o participare la o "luptă dusă de către revoluționarii întregii lumi împotriva sionismului, imperialismului și reacțiunii arabe"; el ar regrupa o mie de aderenți. Alte organizații se nasc, fuzionează în "fronturi" sau dispar, propunînd soluții mai mult sau mai puțin violente, mai mult sau mai puțin susținute de puteri străine; de exemplu, organizația Fidayin d'el-Aqca
by Jean Servier [Corola-publishinghouse/Science/1077_a_2585]
-
tu dreptate, dar ești cam blând. Ăștia sunt nește proști!" (userul "adrianpolosan", 11.01.2009, http://www.afaceriagricole.net/localitate/1721 -Bicazu-Ardelean.html), unde avem de-a face cu juxtapunerea textemelor caragialiene Bravos, bobocule! (Efimița, în Conu' Leonida față cu reacțiunea, din care s-a păstrat doar primul termen) și Amice... ești idiot! (din care a fost preluat ad-litteram tot primul termen, iar celălalt a făcut obiectul unei dezvoltări: "ești tare"). Compunerea celor două texteme produce, la prima vedere, un efect
[Corola-publishinghouse/Science/84995_a_85780]
-
mostre de compunere: "Bravos, bibicule, halal să-ți fie"... și "aicea în Piața Endependenți, unde mâncăm sfânta constituțiune [...] ca să iasă de'un pupat totzi". Primul segment indică o compunere între "Bravos, națiune, halal să-ți fie!"... (Conu' Leonida față cu reacțiunea) și apelativul topicalizat bibicule (D'ale carnavalului...), în timp ce al doilea segment a rezultat din compunerea textemului "a mânca [de la...] sfânta constituțiune" (O noapte furtunoasă) cu textemul dislocat "Piata Endependenți, [...] ca să iasă de'un pupat totzi" (Telegrame). Desigur, în afara acestora, fragmentul
[Corola-publishinghouse/Science/84995_a_85780]
-
Cei care plătesc cu viața, București, 1987; Mlaștina, București, 1992; Nimic despre Hamlet, București, 1995; Gimnastica de dimineață, București, 2000. Repere bibliografice: Iorgulescu, Scriitori, 176; Mircea Iorgulescu, Viziune morală, RL, 1981, 3; Mirodan, Dicționar, I, 39-40; Romanița Constantinescu, Presiunea și reacțiunea, RL, 1992, 36; Dicț. scriit. rom., I, 53; Radu F. Alexandru, DRI, I, 7-15; Iulia Deleanu, „Nimic despre Hamlet”. Cât mai multe despre noi, cei de azi, „Realitatea evreiască”, 2000, 111; Ghițulescu, Istoria, 403-405; Popa, Ist. lit., II, 959-960. L.H.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285246_a_286575]
-
arme și ce armură să folosească, noua condiție cerea arme noi de luptă, de alt calibru, chiar dacă auziseră despre ele, nu erau deprinși să le mânuiască. Claustrarea fizică îți ia posibilitatea să mai uzezi de armele clasice ale forței și reacțiunii și îți ia libertatea de mișcare în teren. Condițiile luptei sunt schimbate radical. De forțe dispune numai adversarul. Ești deposedat și de instrumentele luptei și de posibilitatea de a te apăra. Dacă încerci să le folosești în închisoare, adversarul va
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
coerciție, înfometare, lagăre, închisori, deportări, teroare. Starea de degradare și alterare spirituală scontată a fost atinsă, încât astăzi nu vă mirați, copii ai Apusului, că ați ajuns la așa stare de decrepitudine spirituală, încât nu numai că ați pierdut simțul reacțiunii la păcat, dar vă și complăceți în el; părinții voștri, masoni, v-au trădat sufletește, predându-vă în brațele sinagogilor satanei. CAPITOLUL III În libertate: 1964 1989 Toată viața țăranului român este o procesiune pe drumul spre Împărăția lui Dumnezeu
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
articole semnate de unul pe nume Andrei Nistreanu, Ion Ion și, în final, de unul A. Cuza (adică "acuză") cu titluri dintre cele mai incitante, ca, de exemplu, "Cum a devenit Insula Șerpilor, Smeinâi Ostrov" sau "Diplomația română față cu reacțiunea!" * * * În timpul mandatului meu ca director, începuse, într-o manieră, să zicem de urgență, inițierea de negocieri de tratate la nivel de state, al căror conținut exceda modelului clasic din perioada interbelică -, în sensul că, în accepțiunea Părții române, obiectul reglementării
[Corola-publishinghouse/Administrative/1540_a_2838]
-
partid, evident, n.n.) s’a dat drumul la difuzorul nostru și al C.S. județian așa că vestea în oraș s’a difuzat repede pătrunzând și în mahalale (subl.ns.)”. Referindu-se la opozanții regimului totalitar bolșevic, Cogut a notat următoarele: „... elementele reacțiunii care sunt cunoscute în orașul nostru (subl.ns.) nu au avut curajul nici să iasă pe stradă”. Desigur, știrea abdicării regelui a căzut ca un trăsnet asupra celor care mai credeau în adevărata democrație. Cât despre indivizii de pe cealaltă parte
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
energiei. Tradiția potemkiniadei este aclimatizată, creator. Ca și manifestările interbelice ale lui Willi Münzeberg, festivalul de la București este o ocazie de a seduce intelectualitatea fascinată de mitul sovietic. Carcasa retorică este atractivă - lagărul socialist luptă pentru autodeterminare, pace și egalitate. "Reacțiunea" intenționează să robească popoare, cu armele teribile ale dolarului și bombei atomice. Ceea ce vizitatorii generoși nu vor putea întrevedea este adâncul, pântecul lumii noi, acel revers al medaliei staliniste, dincolo de tinerii ce cântă, vesel, în soare, se află tinerii care
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
devine, în lectura partinică a lui Aurel Baranga, un episod generator de optimism. Asemeni lui Wilfred Burchett, scriitorul din RPR participă la o operațiune de inocentare imagologică. Noua viziune a lui Hull traduce impasul politicii aventuriste americane. Teroarea este atributul "reacțiunii". Lagărul coreean își primește cu drag prizonierii, mai cu seamă atunci când aceștia recunosc existența infernalelor planuri de război biologic. Schema lui Baranga are un aer de déjà vu: "Hull: Spune, Tom, spune vechiului tău prieten, ce ți-au făcut acolo
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
speranța este întruchipată de partid. Secretarul organizației de bază, simpaticul și umanistul Mitică Ionescu, apără interesele muncitorilor sufocați de această caracatiță birocratică. Lecția moralității lui Aurel Baranga este limpede și optimistă: nimeni nu este singur în confruntarea cu inerția și reacțiunea, mai mult sau mai puțin violentă în acțiunile sale. Partidul, care nu se înșeală niciodată, este alături de cei ce muncesc. Vocația secretarului Biroului Organizației de Bază este dublă: de duhovnic ce ascultă mărturisiri sincere ale colegilor săi și de luptător
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
de mijloc nu există. Eugen Barbu va transfera această viziune maniheică personajului său, care se disociază în termeni radicali de tot ce înseamnă câștigarea onestă, prin muncă, a existenței. Ca agent malefic, Manicatide, ca și proprietarul Tipografiei, acest basileu al Reacțiunii, domnul Bazilescu, este ireconciliabil în privința opțiunilor sale destinale și a felului în care alege să-și trăiască viața. Aceste personaje, care sunt încarnări exemplare ale ethosului burghezo-moșieresc, sunt ireductibile, ele nu sunt disputate de forțele binelui și ale răului, precum
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
măsură a josniciei, ulterior confirmată prin plagiat și articolele scrise în revista Săptămâna împotriva colegilor de breaslă mai tineri. Însă comunismul simțea adevărata credință, creștin- ortodoxă, catolică sau romano-catolică ca pe o adversitate ireconciliabilă. Burghez și proletar: Partidul față cu Reacțiunea Ceea ce asigură dinamismul romanului realismului socialist, din categoria căruia face parte și Facerea lumii a lui Eugen Barbu, este structura conflictuală a acestuia ca expresie a luptei de clasă: burghezia versus proletariatul sau, în contextul societății țărănești, țărănimea săracă versus
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
din ordinul Moscovei. 1947... Am intrat în noul an, simplu... trăgând după dânsul toate... răutățile... Ziarul „Moldova liberă”, miercuri 1 ianuarie, 1947, menționa cu un cinism incredibil... „...Guvernul a realizat alegeri pașnice prin care a dat o lovitură de moarte reacțiunii istorice...” „...Presa opoziției „istorice”, prin care s-a scurs veninul „istoric”,... În rândul acestei prese, s-a putut citi ura de clasă, voce în deșert, de care n-a ținut seama guvernul..” După ce a pus stăpânire pe oraș... comunismul a
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
timp trupul țării, a fost arestat. Prin acest act de demnitate și de fermitate, Guvernul României îndeplinește năzuința mulțimii peste care a trecut tăvălugul exploatării și al asupririi. Zeci de ani de zile, pe scena politicii românești, vraciul medieval, stâlpul reacțiunii și al protestului a jucat farsa mântuirii sociale. Infam om al protestului și al distrugerii. Cap al diversiunilor de tot felul. Spirit paralizat, închistat într-o tactică cu dedesubturi...El a servit drept nadă al intereselor finanțelor occidentale. El a
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
definițională a articolului despre exproprierea pentru cauză de utilitate publică). Noua lege fundamentală renunță la calificativul de "stat național", reținând doar caracteristicile de "unitar, independent și suveran", prefațate de eticheta de "popular". Clasa muncitoare este declarată conducătoarea luptei contra fascismului, reacțiunii și imperialismului, în urma căreia a rezultat noua ordine de stat. Mijloacele de producție sunt considerate proprietate a statului, ca bunuri ale întregului popor, urmând ca toate acele proprietăți care nu au ajuns încă în mâinile statului să fie naționalizate prin
Constituţia României. Opinii esenţiale pentru legea fundamentală by Sorin Bocancea [Corola-publishinghouse/Administrative/930_a_2438]
-
deținătorilor unor posturi. Astfel, aflăm că din totalul salariaților, comuniștii nu sunt decât 5%, „opoziția” având 60%, Blocul Partidelor Democratice, 25%, iar „neutrii”, 10%. Se precizează că „toate posturile mari, ca: miniștrii plenipotențiari, consilierii, consulii generali, sunt ocupate de oamenii reacțiunii sau așa-zișii neutrii șsic!ț”. O Întreagă secțiune a documentului tratează Întrebarea: „Ce atitudine politică, fapte compromițătoare?” comiseseră, nominal, angajații din Centrala ministerului. Despre unii aflăm că sunt „cozi de topor”, despre alții că sunt „reacționari notorii”, iar despre
[Corola-publishinghouse/Administrative/1953_a_3278]
-
----------Comuniști: 5% ------”----------Oamenii cum sunt repartizați? La centrală: doi secretari de legațiune comuniști, un consul general, iar restul oameni de serviciu sau posturi În administrație mai mici. Toate posturile mari ca: miniștrii plenipotențiari, consilierii, consulii generali, sunt ocupate de oamenii reacțiunii sau așa-zișii neutrii. În străinătate: La numirile În posturi pe calea obișnuită se iau În considerație vederile politice (anticomuniste, bineînțeles) sau protecția celor mari, epurați actualmente din minister, Însă cari și astăzi mai au mult de spus din culise
[Corola-publishinghouse/Administrative/1953_a_3278]
-
literatură, deoarece omul modern are nevoie de toate. Consultați personalitățile reale, autentice, din toată țara. Se recomandă să aveți curaj. Oamenii vor răspunde, deoarece trăim într-o epocă de dispreț pentru sfînta treime amintită mai sus. Va fi deci o reacțiune binefăcătoare și spontană. Cu cele mai bune sentimente pentru munca dv de acolo, a tuturor. H. Mihăescu </citation> (19) <citation author=”Haralambie Mihăescu” loc="Paris" data =”12 ianuarie 1984”> Fondation Hugot du Collège de France 11, Rue de l’ Université
Scrisori către un redactor vol. I by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/859_a_1713]
-
repetatele încercări ale Camarilei de a-l capta în sfera ei. Clasa și profesorii l-au ajutat în acea perioadă: „Îl ajutam să nu se simtă singur și neînțeles; să aibă, ca personalitate în devenire, încredere în sentimentele, judecățile și reacțiunile sale; să știe că în fața lui există și vibrează o charismă în stare a-l face iubit și respectat; și, în genere, să învețe a se forma în ideea că îl aștepta un destin de luptă încărcat cu chemări și
Jurnalul regelui Mihai I de România : Reconstituit după acte şi documente contemporane Vol. 1. : 1921-1940 by Traian D. LAZĂR () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101020_a_102312]
-
despre un experiment social ca fiind "natural" sau nu, ne raportăm tocmai la sistemul de gândire pe care l-am evocat 854. Un fapt social, o instituție, un eveniment, corespund naturii dacă se încadrează și răspund la mecanismul de acțiune, reacțiune al legilor societății. Acest mecanism de existență și funcționare al legilor sociale fiind creat și verificat în mii și mii de ani de existență a ființei umane. Un fapt social, o instituție socială, este naturală în măsura în care este firesc/firească, venind
Feţele monedei: o dezbatere despre universalitatea banului by Dorel Dumitru Chiriţescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1442_a_2684]
-
politică (în trecut și astăzi) "și eventualele studii". Clar: originea esențială; studiile eventuale. Lucian Dumbravă împarte istoria acestui deceniu scriitoricesc ieșean în două perioade distincte. Prima: perioada directivelor dictatoriale exclusiviste, ideologice, politice, administrative. Despotismul "domniei" lui Mihai Novicov et co. "Reacțiunea" cvasi-permanentă a grupării scriitoricești de la Iași, fățișă ori numai sugestivă. A doua: perioada emancipării, nu ocazionale, ci neîntrerupte, curajoase, subtile, de sub tutela uniformizatoare, abuzivă. Concepțiile novicoviene, strâmte, bolșevice, criticate deschis. Dogmatismul "antidogmatic" rămâne insistent și bătaia pumnului în masă nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
Zimnicea! O doamnă, onorabilă altfel, m-a asigurat că "a fost și ea la revoluție". Și a fost: după patru zile, cu fiică-sa de mână, a cutezat un tur timid prin Bucureștiul însângerat. Ca-n "Conu' Leonida față cu reacțiunea"! Nu știu de fapt, ar trebui să scriu că știu ce-i cu această competiție încrâncenată către asumarea unor merite iluzorii. Se-ncearcă, poate, absolvirea de culpa generală (tot Jaspers: nemții, care l-au ales prin vot pe Hitler, "se
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
doi Grigore drept simpli pioni într-o partidă al cărei "rege" asediat nu era altul decât maiorul (apoi, colonel și general) Candiano Popescu, personaj desprins parcă din galeria eroilor lui Shakespeare. Cumplit ridiculizat de Caragiale (vezi "Conu Leonida față cu reacțiunea" și, mai ales, schița "Boborul") capul "revoluțiunii" de la Ploiești ar avea, dacă judecăm fără patimă, măcar două justificări capabile să-l scoată de sub acuza de donquijotism. Mai întâi, faptul că militase în numele ideii de republică și, apoi, conjunctura, despre care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
fiind mai degrabă vicii, care „ne-au ținut În loc atâta vreme”. În schimbul lor, ar trebui descoperită și activată adevărata virtute etnică - xenofobia: „Adversitatea față de streini este atât de caracteristică simțirii naționale românești, Încât nu vor putea fi niciodată separate” ; „Întâia reacțiune națională a româ nului [...] este revolta Împotriva străinilor” și „este o lipsă de instinct național a nu-i urî și a nu-i elimina” <endnote id="(512, pp. 128-143"/> ; vezi <endnote id="202, pp. 119-132)"/>. (Pun Între paranteze faptul că
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]