20,251 matches
-
Autorului privește-mi sânul, e noapte acum afară, apoi privește luna, când ea o să apără, judecă bine, de pasărea-și mai are cântul și vino de mă atinge, mușcă-mi sfârcul, și lasă-ți limba ta să curgă lin, pe sânul meu, ești diabolic și felin, dar derbedeu, vezi, sânul meu e ca o lună plină și tremură când îl atingi, ca o felină, te uită în ochii mei, nu-ți fie teamă și vino de mă mușcă, să-mi lași
FATA DIN TABLOU de STEJĂREL IONESCU în ediţia nr. 2084 din 14 septembrie 2016 by http://confluente.ro/stejarel_ionescu_1473852510.html [Corola-blog/BlogPost/384245_a_385574]
-
privește luna, când ea o să apără, judecă bine, de pasărea-și mai are cântul și vino de mă atinge, mușcă-mi sfârcul, și lasă-ți limba ta să curgă lin, pe sânul meu, ești diabolic și felin, dar derbedeu, vezi, sânul meu e ca o lună plină și tremură când îl atingi, ca o felină, te uită în ochii mei, nu-ți fie teamă și vino de mă mușcă, să-mi lași rană, fi derbedeu, golan, fi haimana vino de mă
FATA DIN TABLOU de STEJĂREL IONESCU în ediţia nr. 2084 din 14 septembrie 2016 by http://confluente.ro/stejarel_ionescu_1473852510.html [Corola-blog/BlogPost/384245_a_385574]
-
nr. 972 din 29 august 2013 Toate Articolele Autorului Poem de Al.Florin Țene Înțelepciunea Limbii Române Patria îmi este Limba ce o vorbesc pe care am supto de la mama cu ochii blânzi ca Miorița. Când îmi aplec urechea de sânul pământului aud lucrînd Meșterul Manole ce, încă, modelează țara pe care o numim Limba Română. De bat la porțile cerului și iau o cană de lut cu apă simt sufletul izvoarelor din adâncurile munților acolo unde inimile rămân pe oale
ÎNŢELEPCIUNEA LIMBII ROMÂNE, POEM DE AL.FLORIN ŢENE de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 972 din 29 august 2013 by http://confluente.ro/Intelepciunea_limbii_romane_al_florin_tene_1377747938.html [Corola-blog/BlogPost/364396_a_365725]
-
transforme în cenușă tot ce era impur în corpul său. Când Mircea apăru din baie, cu prosopul în jurul bustului, Săndica sări din pat ca o felină, scoțându-și în relief frumoasele sale forme, ieșite parcă din mâinile lui Michelangelo, cu sânii săi zvelți, împungând aerul cu antenele mugurilor ridicați ca niște cornițe. Șoldurile sale sculpturale, decorate cu păduricea castanie și cârlionțată, se repeziră spre el. Cu o mână trase de capătul prosopului legat din jurul bustului, oprindu-se în îmbrățișarea lui mirată
CAT DE MULT TE IUBESC..., ROMAN; CAP. XI PLĂCERE SI SPERANŢĂ de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1136 din 09 februarie 2014 by http://confluente.ro/Cat_de_mult_te_iubesc_ro_stan_virgil_1391960704.html [Corola-blog/BlogPost/341217_a_342546]
-
aș pleca undeva departe și aș vrea să iau cu mine amintirea fiecărei părticele a corpului tău, să-mi amintesc cu plăcere de moliciunea și netezimea pielii tale, de toate gropițele și rotunjimile care îl alcătuiesc. - Așa, iubitule, atinge-mi, sânii dornici de mângâieri, atinge-mi coapsele și picioarele, nu uita fesele și apoi coboară între coapse să încingi și mai tare focul care mă arde, fă-mă să visez, fă-mă să plutesc, învață-mă să-mi fie dor în
CAT DE MULT TE IUBESC..., ROMAN; CAP. XI PLĂCERE SI SPERANŢĂ de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1136 din 09 februarie 2014 by http://confluente.ro/Cat_de_mult_te_iubesc_ro_stan_virgil_1391960704.html [Corola-blog/BlogPost/341217_a_342546]
-
a te păstra în inima mea ca pe cea mai de preț comoară. Ah, Mircea, cât de mult te iubesc.... - Mulțumesc, dragostea mea! Și eu simt că nu mai pot trăi fără tine. - Pătrunde-mă cu delicatețe și sărută-mi sânii care tresaltă la fiecare apăsare a bastonului tău în flămânda mea pisicuță, hrănește-o cu cel mai măreț șobolan ce l-a primit până acum. Te vreau și te doresc mereu, dar acum nu mai pot aștepta, așa că doresc să
CAT DE MULT TE IUBESC..., ROMAN; CAP. XI PLĂCERE SI SPERANŢĂ de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1136 din 09 februarie 2014 by http://confluente.ro/Cat_de_mult_te_iubesc_ro_stan_virgil_1391960704.html [Corola-blog/BlogPost/341217_a_342546]
-
fără vreo umbră de nor, cu albastrul împrumutat din ochii noștri, se încheagă sus-sus, n-am putea să precizam cât de sus, însă va garantam că hat în față, de unde coboară protector și poate îndrăgostit peste marea neastâmpărata, fremătătoare că sânul de femeie tânără, foșnitoare, neobosita, si se lasă în jos s-o sărute, delimitând-o acolo, undeva, departe, cât pot cuprinde ochii noștri, ca o cupola sferica, de jur-împrejur cât vedem cu ochii, si ne întrebăm dacă nu cumva noi
Uniunea Ziariştilor Profesionişti by http://uzp.org.ro/la-mare/ [Corola-blog/BlogPost/93970_a_95262]
-
la o lună după pierderea lui Paul... Oricât ai fi de tare, la citirea ei este imposibil să nu-ți curgă măcar câteva lacrimi: Montreal, 29 ianuarie 1989 Dragii noștri, Cu o profundă durere în suflet vă anunțăm plecarea din sânul familiei noastre a celui care a fost PAUL ȘTEFĂNESCU, 23 de ani, scumpul și unicul nostru fiu. El ne-a părăsit pentru totdeauna, trecând pragul veșniciei într-o lume mai bună și mai dreaptă, «acolo unde nu e durere, nici
UN ALT FEL DE PAŞOPTIŞTI ROMÂNI ÎN FRANŢA, CANADA ŞI STATELE UNITE de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 312 din 08 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Exilul_romanesc_la_mijloc_de_secol_xx_un_alt_fel_de_pasoptisti_romani_in_franta_canada_si_statele_unite_0_1_2_3_4_5_6_7_8_9_10_11.html [Corola-blog/BlogPost/357057_a_358386]
-
atenția. Cred că a existat sentimentul că Partidul Democrat și-a pierdut direcția și a devenit prea New York, LA, Boston, Washington, Atlanta, Miami. Dacă te uiți pe o hartă vezi exact ce s-a întâmplat. În afară de Coastă de Est, Chicago, Sân Francisco, LA, Miami, restul țării s-a dus la Trump. Au uitat de restul țării și a fost un dezastru. Toți dau vina unul pe altul. Acesta e un subiect major în SUA acum. Mulți spun că doamna Clinton a
„Trump răsplătește loialitatea. România a fost un aliat loial Americii”. John Florescu, despre cât de bun va fi noul președinte al SUA pentru România by https://republica.ro/ztrump-rasplateste-loialitatea-romania-a-fost-un-aliat-loial-americii-john-florescu-despre-cat-de-bun [Corola-blog/BlogPost/339033_a_340362]
-
alb al zilei în umbre s-a-nvelit/ Și-n templul sfânt cu zgomot s-a rupt catapeteasma/ Sub Cruce, prohodirea de ce-și varsă mireasma,/ Din ochii arși de lacrimi, din trupul istovit?/ De ce să-I strangeți brațul cu patimă la sân?/ Și giulgiul nou, copile, de ce-l roșiți în jale?/ Și vă răniți genunchii în pietrele din cale/ Și pentru cine-aprindeți făclii de dor păgân?/ Priviți spre cer, surioare. Cu trupul prea curat./ Mai alb ca pâinea jertfei din sfintele altare
CRUCEA ŞI ÎNVIEREA ÎN POEZIA GOLGOTEI ROMÂNEŞTI de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 117 din 27 aprilie 2011 by http://confluente.ro/Crucea_si_invierea_in_poezia_golgotei_romanesti.html [Corola-blog/BlogPost/360616_a_361945]
-
Cu îndemnul iubirii în inimă, el a înflorit pe cărările celor mulți, florile de cais, iar cerul milos și deschis a coborât până la el și le-a-nmiresmat. De-atunci toată inima lui a fost izbăvită de Iisus, purtând în sânul luminii raza eternului soare al Neamului, așa cum corola își poartă cu gingășie floarea sa cea mai nobilă. Pe țarina soartei sale s-au afundat împovărații ani, pregătindu-i jertfa curată pe Golgota românească. Sufletul i s-a îmbrăcat în dor
CRUCEA ŞI ÎNVIEREA ÎN POEZIA GOLGOTEI ROMÂNEŞTI de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 117 din 27 aprilie 2011 by http://confluente.ro/Crucea_si_invierea_in_poezia_golgotei_romanesti.html [Corola-blog/BlogPost/360616_a_361945]
-
și să vestească marea Înviere/ ce va cuprinde toată țara, mâine.( Hristos a înviat). Demetrius Leontieș, medicul fără de-arginți, a suit urcușul demnității Neamului, cu toiagul de aur al divinului Adevăr. Cu fiecare frângere binecuvântată, poporul a pregătit în sânul său un mugure de Voievod, pentru a pregăti calea izbăvirii. Codrul de la Dobrina a devenit Altarul jurământului de credință al Elitei creștine abia înflorite ce avea să rodească. Sub steagul celui mai falnic s-au dăruit cu toată primăvara lor
CRUCEA ŞI ÎNVIEREA ÎN POEZIA GOLGOTEI ROMÂNEŞTI de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 117 din 27 aprilie 2011 by http://confluente.ro/Crucea_si_invierea_in_poezia_golgotei_romanesti.html [Corola-blog/BlogPost/360616_a_361945]
-
Sub flamura Legiunii tu-i aduni/ Și-I preamărești, cu ale tale glorii.../ Trecutul a-nviat din nou prin tine./ Iar tot ce-o scrie “mare” viitorul/ În fapte de-adevăr, frumos și bine,/ Va fi ca semnul vieții prins la sân./ Prin veacuri, te va adora poporul,/ De-acuma, pân-la ultimul Român!...(La răscrucea Neamului). Vasile Blănaru-Flamură, turnat din cremene la temelii Neamul Daco-Român și-a tencuit cu sânge pe mistrii gemetele străvechi, devenind neputincios în scrâșnete și ură. Așa și-
CRUCEA ŞI ÎNVIEREA ÎN POEZIA GOLGOTEI ROMÂNEŞTI de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 117 din 27 aprilie 2011 by http://confluente.ro/Crucea_si_invierea_in_poezia_golgotei_romanesti.html [Corola-blog/BlogPost/360616_a_361945]
-
Mare;/ Iuda este gata de vânzare,/ Iar Petru azi e simbolu`ndoielii.../ Doar codrul înverzit suspină`n vânt/ de durerea proprie-i vieți,/ căci mugurii sunt singurii asceți/ cari știu să-și țină gruel legământ.(Denie, Joia Mare 1947). Pe sânul rozaliu al primăverii se aude un glas de heruvim și sus, Bolțile de borangic ale cerului se scutură peste cireșul amărui al grădinii. Privirea sa ca o iie ațintită pe liliacul înflorit se leagănă-n cântarea privighetorii, iar din lanțurile
CRUCEA ŞI ÎNVIEREA ÎN POEZIA GOLGOTEI ROMÂNEŞTI de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 117 din 27 aprilie 2011 by http://confluente.ro/Crucea_si_invierea_in_poezia_golgotei_romanesti.html [Corola-blog/BlogPost/360616_a_361945]
-
cu obiecte cioplite de mâna lui. Plină de mândrie, Nicoleta îmi explică că, bunicul nu cioplește din bucăți, toate obiectele au prins formă dintr-o singură bucată, fără îmbinări. Într-un târziu, apăru și mama Nicoletei, cu un prunc la sân și altul agățat de fusta bogată. Nicoleta l-a ridicat în brațe pe cel mai mărișor și mi-a spus serioasă: - Acum nu mai pot sta cu tine, trebuie să îl hrănesc pe cel mic! Mama ei o mângâie pe
NICOLETA de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1420 din 20 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1416449997.html [Corola-blog/BlogPost/376820_a_378149]
-
cel mai mărișor și mi-a spus serioasă: - Acum nu mai pot sta cu tine, trebuie să îl hrănesc pe cel mic! Mama ei o mângâie pe păr și o sărută pe frunte, întorcându-se în casă cu pruncul de la sân, liniștită că celălalt copil încăpuse pe mâini vrednice. Nu-mi venea să plec așa, pur și simplu. Nicoleta îmi dăruise în puținul timp petrecut cu mine niște amintiri unice, pe care unii, nu le întâlnesc într-o viață de om
NICOLETA de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1420 din 20 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1416449997.html [Corola-blog/BlogPost/376820_a_378149]
-
fericire, o dulce și dureroasă fericire... Frida se aciuase în sufletul meu și-o dulce sărutam pe față și pe gâtul ei alb, îi desfăcusem cămașa și-i luam corpul milimetru cu milimetru la sărutat, pe gât, pe coapse, pe sâni, dulcile ei rodii, pântecul, picioarele... Lună beată, abur dulce, noapte feerică, plină de gâze, păsări peste tot, cântau într-o nuntire celestă, stelele pluteau printre noi, roiuri-roiuri, urcam încet pe scări de mătase spre infinit... «Gata, veni umbra nebunului, trezi
PRINŢESA ŞI PATEFONUL- PROZĂ SCURTĂ de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1336 din 28 august 2014 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1409227876.html [Corola-blog/BlogPost/371555_a_372884]
-
post, precum s-a spus, Că pe-atunci nășeau și sfinții, (Cu hârzob veniți de sus.) Și cum petrecea Prea Sfântul Cu meseni-n veselie, Vin la masa lui trei fete Să aducă o solie. Și-nclinându-se sfioase La Sân’ Petru înainte, Ziseră toate deodată; - Sărutăm dreapta, Prea Sfinte, Ne cerem smerit iertare, Că aici te-am deranjat, Dar avem solie mare Și nu-i timp de așteptat. Dar era harababură, Că-și dădeau cu toate ghes, Încât bunul Sfântul
POVESTE de LEONID IACOB în ediţia nr. 423 din 27 februarie 2012 by http://confluente.ro/Poveste_leonid_iacob_1330365309.html [Corola-blog/BlogPost/364537_a_365866]
-
Întinse mâna spre cuierul din baie, de unde a luat o cămașa de noapte transparentă, de un roz aprins plăcut la privire, trăgând-o pe trupul fierbinte ce, încă, mai păstra stropi de apă, conturându-i trupul frumos și luând forma sânilor și lăsându-i rotunjimile genunchilor dezgolite. Apoi, privindu-se în continuare, își puse neglije-ul, la fel de transparent și de aceiași culoare cu cămașa, în contrast cu părul castaniu-roșcat, care-i curgea în bucle pe umeri. Mulțumită și oarecum distrată, chiar veselă, făcu un
ÎN MÂNA DESTINULUI...(XII) de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1586 din 05 mai 2015 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1430854804.html [Corola-blog/BlogPost/379722_a_381051]
-
fructul dulce pe care l-am luat Din pomul sfânt al dragostei curate și amândoi cu poftă, l-am mușcat. ȘOAPTE Când privind în ochii tăi, văd strălucirea lunii, Te strâng la piept, să te-ncălzesc, tu, mă străpungi cu sânii. În sărutarea ce mi-o dai, e foc și e dulceață, E-atâta dragoste în ea, și-atâta dor de viață! Strâns lipiți, îmbrățișați, simțim fiorul care, Ne copleșește pe-amândoi din cap... până-n picioare. Și ne legăm prin jurământ
FRÎNTURI DE GÂND (POEZII) de IOAN CÂRJA în ediţia nr. 1893 din 07 martie 2016 by http://confluente.ro/ioan_carja_1457347262.html [Corola-blog/BlogPost/369230_a_370559]
-
capu-n nori, ars de văpăi... Timpul, lumea se oprește, ne oprim și noi în drum: Și-ți șoptesc cu vocea stinsă, vreau să te sărut, acum! Ne întorcem către casă, tot pe jos cum am plecat. Încă-ți simt sânul fierbinte, când sărutul mi l-ai dat. Iar în noaptea ce se lasă, totu-mi pare luminos... Ești un înger de iubire care m-a întors pe dos! PIETRE (Prietenului meu australian, George Roca, editor) Pe cărarea vieții tale, multe
FRÎNTURI DE GÂND (POEZII) de IOAN CÂRJA în ediţia nr. 1893 din 07 martie 2016 by http://confluente.ro/ioan_carja_1457347262.html [Corola-blog/BlogPost/369230_a_370559]
-
locuit și de meditație, dar și al unor posibile revelații „ne povestește/ despre găzduirea ce va să vină,/ prin¬zându-ne cu umor mințile-n clește” („Cort african”); mimica și gestica languroasă sunt salvatoare pentru „Femeia cu părul 6 petrol/ și sânii ca două lămâi” („Femeia torță”); deși dorită, creația este negată ab originem - „Vreau să mă trezesc în poziția facerii/ înlăuntrul meu soarele negru îngheață” („Al doilea coș¬mar al artistei”); iar silueta antropomorfă desprinsă din cadrul unei colonade de inspirație antică
A TREISPREZECEA FRECVENŢĂ de DAN H. POPESCU în ediţia nr. 2077 din 07 septembrie 2016 by http://confluente.ro/dan_h_popescu_1473254565.html [Corola-blog/BlogPost/366230_a_367559]
-
În dulci plăceri și în extaz... Tu dormi, frumoaso, dormi, ofetezi Și nu mă simți în nici un caz, Nu-ți tulbur somnul, nu mă vezi Când te sărut pe gât, pe-obraz... Și nici nu știi că mă așezi Pe sâni, pe buze, pe grumaz Și-n visul tău un fulg mă crezi, De porumbel: sunt pe pervaz... Și, ca o lebădă, dansezi, Suntem la bal, eu sunt un cneaz Și te răsfeți când te curtez, Porți rochie de voal turcoaz
TU DORMI... de ROMEO TARHON în ediţia nr. 922 din 10 iulie 2013 by http://confluente.ro/Tu_dormi_romeo_tarhon_1373432216.html [Corola-blog/BlogPost/363878_a_365207]
-
de rănile fără leac, între mânecile bluzei tighelul mânușilor lungi până la coate. Mărțina și-a recunoscut bărbatul, de cum, acela i-a atins fruntea cu buzele. Reci că de gheață. Ea nu s-a ferit și respirația lui i-a geruit sânii, a trecut peste gât, în sus, până la ureche. Stafia cavalerului cruciat închis în sarcofagul așezat în sanscrita, i-a sărutat gură, buzele date cu ruj franțuzesc în exces. Ea știe că a fost doar o umbră a Vietii trecute. O
(CEZARINA ADAMESCU) de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 296 din 23 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Taina_leoaica_flamanda_care_da_tarcoale_recenzie_la_romanul_melaniei_cuc_vara_leoaicei_cezarina_adamescu_.html [Corola-blog/BlogPost/356921_a_358250]
-
cum o scotea din mașină riscându-și propria sa viață. Cum o purta pe brațe ca pe un fulg și cum își uneau buzele, pentru a-i da sărutul dătător de viață, din propria lui viață. Palmele necunoscutului îi masa sânul încă ne sărutat de buzele fierbinți ale unui bărbat și o înfiorau, o transfigurau de plăcere. Era leșinată dar subconștientul lucra. Nu știa cine-i acel înger care o salvează și-i dă din nou viață, pentru a o readuce
ROMAN (CAP. LECTIA DE ECHITATIE ) de STAN VIRGIL în ediţia nr. 611 din 02 septembrie 2012 by http://confluente.ro/Zbor_spre_stele_roman_cap_lectia_de_stan_virgil_1346596641.html [Corola-blog/BlogPost/343898_a_345227]