1,481 matches
-
aspius"), răspăr ("Gymnocephalus schraetzer"), caras ("Carassius gibelio"), crap ("Cyprinus carpio carpio"), știucă ("Esox lucius"); Nevertebrate (gândaci, scoici, melci, libelule, fluturi): croitorul mare al stejarulu ("Cerambyx cerdo"), rădașcă ("Lucanus cervus"), scoică-mică-de-râu ("Unio crassus", specie considerată cu risc ridicat de dispariție în sălbăticie și inclusă în lista roșie a IUCN)), melcul acvatic dungat ("Theodoxus transversalis"), melcul cerenat bănățean ("Chilostoma banaticum"), melcul cu cârlig ("Anisus vorticulus"), melcul de vie ("Helix pomatia"), două libelule din speciile "Ophiogomphus cecilia" și "Coenagrion ornatum" (albilița portocalie); precum și două
Lunca Mureșului Inferior (sit SCI) () [Corola-website/Science/333862_a_335191]
-
mâinile spre averea bisericilor și, ceea ce e și mai rău, spre sfințenia lor, smulgând plăcile de argint din altare, spărgând sacristiile, însușindu-vă icoane, cruci și relicve, pentru ca Biserica greacă să refuze să se întoarcă la tronul apostolic, văzând numai sălbăticii și fapte diavolești din partea latinilor, și să fie în drept să aibă, față de aceștia, o atitudine plină de dezgust, ca față de niște câini. Cele mai sincere suferințe, cu ocazia căderii Constantinopolului, le-a încercat intelectualitatea grecească, pentru care acest eveniment
Alexios al V-lea Ducas Murtzuphlos () [Corola-website/Science/316646_a_317975]
-
Aspecte negative: sunt considerați periculoși. Au fost raportate cazuri de deces în urma întâlnirii cu aceștia în rândul populației autohtone. Este un animal protejat de lege, vânarea sa fiind strict reglementată. Se precizează că există aproximativ 40.000 de exemplare în sălbăticie. Ursul polar este celebru datorită poveștii Fram, ursul polar de Cezar Petrescu. Fram este un artist la circ și este dus înapoi în mediul său pentru că altfel ar fi murit din cauza captivității. În realitate acesta este greu de dresat chiar
Urs polar () [Corola-website/Science/302329_a_303658]
-
teritorii de împerechere". Alți masculi sunt tolerați, dar numai dacă nu încearcă să se împerecheze. Femelele se adună în aceste zone în perioadele secetoase, când se produc majoritatea împerecherilor. Femelele se maturizează la 3 ani în grădinile zoologice, dar în sălbăticie maturitatea nu se produce decât după vârsta de 13 ani. După o gestație de opt luni este născut un singur vițel, în greutate de circa 45 kg. Vițelul își poate închide urechile și nările pentru a se hrăni sub apă
Hipopotam () [Corola-website/Science/314225_a_315554]
-
înțărcat la vârsta de 6-8 luni. Femelele nasc un vițel la fiecare doi ani. Tinerii viței sunt vulnerabili în fața crocodililor, leilor și a hienelor. Longevitatea este de până la 49 de ani în captivitate, dar rareori depășește 40 de ani în sălbăticie. Femelele trăiesc în turme, dar nu se asociază în mod permanent cu alte femele, deși uneori păstrează legaturi cu progeniturile lor pentru câțiva ani. Când ajung în proximitate, masculii dominanți din teritorii învecinate se uită fix unii la ceilalți, apoi
Hipopotam () [Corola-website/Science/314225_a_315554]
-
Filmul a fost selectat pentru a participa la festivalurile de film de la Sarajevo (2001), Albena și Sofia (2002), fără a obține însă vreun premiu. Criticul Tudor Caranfil nu a dat filmului nicio stea și a făcut următorul comentariu: "„Zguduit de sălbăticia conflictului etnic din 1990 de la Tg. Mureș, un soldat dezertează refugiindu-se la limanul unei „insule-canton”, în care nici un tren nu mai oprește. Acolo își duc traiul, în pustietate, doar un acar ungur și fiica sa. Fata îi dă, intrusului
Război în bucătărie () [Corola-website/Science/297130_a_298459]
-
Zingel zingel"), petroc ("Gobio kessleri") și sabiță ("Pelecus cultratus"); tritonul cu creastă (un amfibian din specia "Triturus cristatus") și broasca țestoasă de baltă ("Emys orbicularis"); o scoică din specia "Unio crassus" (scoică-mică-de-râu, specie considerată cu risc ridicat de dispariție în sălbăticie și inclusă în lista roșie a IUCN); două gastropode: melcul cu cârlig ("Anisus vorticulus") și melcul cerenat bănățean ("Chilostoma banaticum"); precum și o libelulă din specia "Ophiogomphus cecilia". În vecinătatea sitului se află numeroase obiective de interes istoric, cultural și turistic
Oltul Mijlociu - Cibin - Hârtibaciu () [Corola-website/Science/330576_a_331905]
-
greutatea medie fiind de 8 kg. Femelele au o medie a lungimii capului și corpului de 570 mm, a cozii de 244 mm, și cu o greutate medie de 6 kg. Speranța medie de viață a unui diavol tasmanian în sălbăticie este estimată la șase ani, deși acesta poate să trăiască mai mult în captivitate. Diavolul depozitează grăsimea din organism la nivelul cozii, așa încât indivizii sănătoși au o coadă grasă. O glandă ano-genitală situată la baza cozii produce secreții puternic mirositoare
Diavol tasmanian () [Corola-website/Science/319758_a_321087]
-
relevant, ordinea europeană e foarte prezentă și a fost perturbată. Identificarea cu această Europă a ordinii, a cuceririlor și a domesticirii, departe de jungle și savane, își arată caracterul violent, opresiv. Brusc, mai mulți oameni se simt datori să potolească “sălbăticia”, “necivilizarea”. Pentru că, nu-i așa, Ziua Limbilor promovată de Comisia Europeană este o sărbătoare a bunei conviețuiri și armonii, a unei “ordini desăvârșite, aproape ireale”. Interesant că, doar cu o zi înainte, aceeași Comisie Europeană se sesizează din cauza comentariilor anti-roma
Perturbarea ordinii europene. Relatare de la Lingua Fest 2013 - Ziua Europeană a Limbilor (26 septembrie 2013) () [Corola-website/Science/295699_a_297028]
-
căpătat o imagine mai favorabilă în rândul artiștilor și scriitorilor, dintre care unii i-au făcut vizite. Un vizitator pe care Hrușciov a regretat că nu l-a întâlnit a fost fostul vicepreședinte american Nixon, pe atunci în „anii din sălbăticie” dintre înfrângerea la alegerile din 1960 și revenirea în politică din 1966. Nixon a venit la apartamentul lui Hrușciov în timp ce fostul premier se afla la "dacea" sa. Începând cu 1966, Hrușciov a început să-și înregistreze memoriile. El le dicta
Nikita Sergheevici Hrușciov () [Corola-website/Science/298048_a_299377]
-
membri ai haitei. Producea, de asemenea, un sunet asemănător cu plânsul, probabil pentru identificarea la distanță. Se cunosc puține lucruri despre comportamentul sau habitatul lupului marsupial. S-au realizat câteva observații asupra exemplarelor din captivitate, dar cele despre viața din sălbăticie au fost făcute de oameni fără studii de specialitate. Majoritatea observațiilor au fost realizate în timpul zilei, în timp ce lupul marsupial era nocturn. Aceste observații, făcute în secolul al XX-lea, ar putea fi atipice, din moment ce erau realizate asupra unei specii care
Lup marsupial () [Corola-website/Science/307355_a_308684]
-
După aceasta, până deveneau destul de dezvoltați să asiste la vânătoare, rămâneau în vizuină, cât femelele vânau. Lupul marsupial s-a reprodus cu succes în captivitate doar o singură dată, în Grădina Zoologică din Melbourne, în 1899. Speranța de viață în sălbăticie era de cinci-șapte ani, cu toate că exemplarele captive au trăit și nouă ani. Lupul marsupial era carnivor. Stomacul era muscular cu abilitatea de a se destinde pentru a-i permite să mănânce cantități mari de hrană deodată, probabil o adaptare pentru
Lup marsupial () [Corola-website/Science/307355_a_308684]
-
introduse de europeni, precum câinii, pierderea habitatului, extincția speciilor cu care se hrănea și o boală asemănătoare cu răpciuga, care a afectat și multe exemplare aflate în captivitate. Oricare ar fi fost motivul, lupul marsupial a devenit foarte rar în sălbăticie către sfârșitul anilor '20. Deși mulți considerau lupul ca fiind responsabil pentru atacurile asupra oilor, s-a încercat salvarea lui. Arhivele comitetului de conducere din promontoriul Wilsons, datând din 1908, includ recomandarea ca lupul marsupial să fie reintrodus în câteva
Lup marsupial () [Corola-website/Science/307355_a_308684]
-
care ar fi putut aparține lupului marsupial, au auzit sunete asemănătoare celor produse de specie și au cules mărturii conform cărora încă există exemplare libere vii. În ciuda cercetărilor, nu au fost găsite dovezi decisive care să demonstreze supraviețuirea speciei în sălbăticie. Lupul marsupial a fost specie pe cale de dispariție până în 1986, o specie fiind considerată dispărută doar la 50 de ani de la ultima apariție. Din moment ce de la moartea lui „Benjamin” din 1936 nu au fost aduse dovezi clare să demonstreze existența lupilor
Lup marsupial () [Corola-website/Science/307355_a_308684]
-
a fost specie pe cale de dispariție până în 1986, o specie fiind considerată dispărută doar la 50 de ani de la ultima apariție. Din moment ce de la moartea lui „Benjamin” din 1936 nu au fost aduse dovezi clare să demonstreze existența lupilor marsupiali în sălbăticie, IUCN l-a declarat oficial „specie dispărută”. CITES este mai rezervat în privință cu statului speciei, numind-o „posibil dispărută”. De la extincția din 1936, "Asociația Australiană a Faunei Rare" (Australian Rare Fauna Research Association) a primit peste 3.800 de
Lup marsupial () [Corola-website/Science/307355_a_308684]
-
Tismăneanu pare, în general, mult mai interesat să realizeze o psihobiografie a vieții și a epocii în care a trăit familia lui de ilegaliști, pentru a-și reveni dintr-un șoc de durată: acela de a fi fost azvârliți în "sălbăticie" pentru mai mult de 20 de ani, atunci când familia lui căzuse în dizgrație sub regimul lui Gheorghiu-Dej.” După finalizarea și asumarea "Raportului Final" de către Președintele Băsescu în fața Parlamentlui din data de 18 decembre 2006, Liiceanu și-a exprimat public sprijinul
Vladimir Tismăneanu () [Corola-website/Science/299512_a_300841]
-
în India sau de-a lungul râului Yangtze din China. Și cocorul japonez este o specie rară, existând în jur de 2000 de exemplare. Totuși, cea mai rară specie este cocorul american. Există numai 300 de exemplare care trăiesc în sălbăticie și alți 150 de cocori ținuți în captivitate, însă numărul lor este în creștere, datorită unor programe care-și propun să salveze specia. Din cele 15 specii de cocori, 10 sunt pe cale de dispariție. Specii de cocori Cele 15 specii
Cocor () [Corola-website/Science/308506_a_309835]
-
duel, ci de o îngrămădeală generală care a devenit cea mai celebră scenă a filmului și rulează constant la Bosworth Battlefield Heritage Centre. Filmul prezintă ciocnirea dintre armatele yorkistă și lancastriană în câmp deschis, concentrându-se pe personajele individuale în sălbăticia luptelor corp la corp, fiind lăudat pentru realism. Unul dintre recensorii de la ziarul "The Manchester Guardian" nu a fost însă impresionat, considerând că numărul combatanților este prea mic pentru câmpia largă și că scenei morții lui Richard îi lipsește subtilitatea
Bătălia de la Bosworth () [Corola-website/Science/323458_a_324787]
-
legate între ele, elementele narative și cele vizuale îl transformă practic pe Richard în narator, care joacă în acțiunea construită de el. Criticul shakespearian Herbert Coursen extinde această prezentare: Richard se preface într-un creator de oameni, dar moare în sălbăticia propriei creații. Coursen consideră că aceasta intră în contrast cu cea a lui și a „grupului de frați” al său. Adaptarea lui "Richard al III-lea" la o Anglie fascistă a anilor 1930 în filmul din 1995 al lui Ian McKellen nu
Bătălia de la Bosworth () [Corola-website/Science/323458_a_324787]
-
încaieră într-un bar cu un om care jignise o femeie. Ramón îl ucide, dar apoi află că respectivul era un diplomat și că acum riscă pedeapsa cu moartea. Pentru a scăpa, Ramón decide să plece pentru o vreme în sălbăticia din nordul continentului. În timpul prospectărilor pe care le face în acea zonă descoperă în mod accidental ascunzătoarea unor extratreștri. Aceștia îl capturează și îi induc o stare de comă. La trezire, Ramón află că trebuie să-i conducă pe extratereștri
Fuga vânătorului () [Corola-website/Science/324224_a_325553]
-
și credință, și i-a pus-o la loc și i-a inchis pieptul la loc. Muhammad an avut parte de această operație de două ori pe parcursul vieții. Prima dată când avea 5 ani, pe când era la Bani Saad în sălbăticie, iar a doua chiar înainte să facă această călătorie miraculoasă. Ulemalele spun că i s-a facut această operație deoarece era pe cale să vadă lucruri pe care nimeni nu le-ar putea suporta. Acest eveniment miraculos a fost relatat astfel
Isra și Mi'raj () [Corola-website/Science/333730_a_335059]
-
usurinta. Dinții ursului Panda, ce inițial erau propice smulgerii și mărunțirii cărnii, au evoluat ulterior aplatizându-se, devenind specializați în măcinat pentru a aduce hrana la o consistență de pastă. La ora actuală mai trăiesc circa 1.600 exemplare în sălbăticie, iar viitorul acestei specii se anunță a fi unul deosebit de sumbru. Populația actuală de urși panda sălbatici trăiește doar în 6 masive muntoase situate între câmpia Sichuan și platoul tibetan.Se consideră că, peste 70 ani, datorită fenomenului de încălzire
Panda mare () [Corola-website/Science/303004_a_304333]
-
la marginile cunoașterii. Proiectul modernității poate fi înțeles și ca un uriaș efort de ierarhizare/suprimare a cunoștințelor practicate în comunități care au stat și stau în calea imperiilor. Invocând mai întâi sângele și creștinismul, apoi culoarea pielii, așa numita sălbăticie a primitivului, despotismul oriental, ș.a., științele Europei au redus la tăcere, au ridiculizat și au muzeificat expresia teoretică a Celuilalt, ca și cum Celălalt n-ar fi în stare să gândească autonom fără patronajul stăpânului alb. Prin asemenea artificii, discursul occidentalist - discursul
De aici, de la margine: pentru o metodă decolonială în discursurile culturale din România () [Corola-website/Science/296077_a_297406]
-
realitate lirică fără asemănare, nu numai în istoria literaturii române, ci și în literatura universală, creează impresia / certitudinea că ne aflăm în fața unei impresionante uzine de poezie, a cărei „producție”, potrivit concepției păunesciene despre misiunea poetului / poeziei, înseamnă „armonie în sălbăticie”: Că omenirea-i un ciudat amestec / De violență și de duioșie, / Răget de leu în ou de ciocârlie, / Dar toată lumea trebuie să știe / Că nu-i poetul animal domestic, / Ci armonie în sălbăticie". Poetul trebuie să fie în stare de
Adrian Păunescu () [Corola-website/Science/298514_a_299843]
-
despre misiunea poetului / poeziei, înseamnă „armonie în sălbăticie”: Că omenirea-i un ciudat amestec / De violență și de duioșie, / Răget de leu în ou de ciocârlie, / Dar toată lumea trebuie să știe / Că nu-i poetul animal domestic, / Ci armonie în sălbăticie". Poetul trebuie să fie în stare de orice sacrificiu, pentru Patria sa, pentru semenii săi, să-și uimească mesianic poporul prin biruințele sale: Dacă mi-aș da pentru gloria țării o mână, / Poate chiar mâna dreaptă cu care scriu, / Poate
Adrian Păunescu () [Corola-website/Science/298514_a_299843]