747 matches
-
indiană, detașată din Divizia a 8-a de infanterie indiană din Irac. Această brigadă a ocupat înălțimile Deir el Shein aflate la 6,5 km nord-vest de Înălțimile Ruweisat. În ciuda eforturilor depuse de indieni timp de 48 de ore pentru săparea de tranșee și plantarea de mine, poziția lor era în momentul declanșării bătăliei foarte vulnerabilă la atacurile blindatelor. În acest timp, unitățile care luptaseră în ariergardă în timpul retragerii erau încă dezorganizate și aveau nevoie de cel puțin o zi pentru
Prima bătălie de la El Alamein () [Corola-website/Science/312251_a_313580]
-
câștigurile Aliaților în acest sector. În acest punct al luptelor, Rommel a constatat că forțele sale sunt prea obosite și nu mai pot înainta. Pentru a le permite să se odihnească și să se regrupeze, Rommel a dat ordin pentru săparea de tranșee și trecerea la poziții statice de luptă. Trupele Axei sufereau în acest moment de pe urma întinderii prea mari a liniilor lor de aprovizionare. Aviația Aliată a atacat cu intensitate sporită toate transporturile de aprovizionare inamice. În spatele liniilor Axei acționau
Prima bătălie de la El Alamein () [Corola-website/Science/312251_a_313580]
-
aici ca de altfel pe întreg teritoriul transilvan ocupat s-a recurs la concentrarea „bărbaților cu vârsta peste 20 de ani”, în cadrul campaniilor de lucru 30. Aceste campanii în deplasarea spre vest au fost nevoite să efectueze diferite munci precum: săparea de tranșee de apărare și comunicații, canale, catacombe, construirea de cazemate din beton, căi ferate. În anii 1942-1943 au ajuns pe teritoriul Ungariei, Cehoslovaciei și Poloniei unde unii au fost prinși de către trupele rusești și deportați în „lagărele siberiene 31
Lunca Bradului, Mureș () [Corola-website/Science/300586_a_301915]
-
membrană interdigitală, mărginită de peri aspri, care ajută la înot; coada cilindrică la baza și turtită lateral către vârf este solzoasă, aproape lipsită de peri, servește drept cârmă. Picioarele anterioare au numai patru degete, prevăzute cu unghii puternice, utilizate la săparea galeriilor. Urechile sunt mici, aproape ascunse în blană. Incisivii sunt puternici, de culoare galbenă și cresc necontenit. Blana, considerată semiprețioasă, este constituită din două rânduri de peri, unii subțiri, scurți, moi și deși, numiți peri de acoperire; alții mai lungi
Bizam () [Corola-website/Science/333689_a_335018]
-
ambițios este Crossrail, pentru construirea unei legături subterane rapide între estul și vestul orașului, care să traverseze și centrul Londrei. Rețeaua de metrou este mult mai puțin extinsă la sud de Tamisa, întrucat solurile din această regiune nu sunt favorabile săpării tunelelor. Sudul Londrei se bazează în general pe servicii de cale ferată normale (de suprafață). Majoritatea străzilor din centrul Londrei au fost proiectate și construite înainte de apariția automobilelor; de aceea rețeaua stradală a Londrei este adeseori congestionata. La sfârșitul secolului
TranSportul și infrastructura Londrei () [Corola-website/Science/299905_a_301234]
-
tronsonul Vâlcele - Bujoreni Vâlcea, urma să reducă distanța dintre București și Petroșani cu 91 km. Lucrările la tronsonul Alunu-Seciurile au demarat în anul 1987, abordându-se mai întâi cele mai complexe lucrări de artă de pe traseu: construcția Viaductului Alunu și săparea a trei tuneluri (Roșia, Seciuri și Dobrana). Termenul de finalizare a lucrării era anul 1991. Până în 1989 au fost ridicate pilele viaductului, montat parțial tablierul, străpuns Tunelul Seciuri, străpuns și finalizat Tunelul Roșia (ambele în lungime de circa 600 m
Mari lucrări inutile (România) () [Corola-website/Science/336931_a_338260]
-
sondelor de explorare și exploatare. Această activitate a fost substanțial ajutată de generalizarea în folosință a sistemului de foraj Rotary, care a facilitat creșterea vitezei de foraj și a adâncimii puțurilor. S-a perfecționat utilajul de foraj, ajungându-se la săparea unor sonde a caror adîncime trecea de 2.000 m, a crescut capacitatea de prelucrare a rafinăriilor introducîndu-se noi metode și procedee de rafinare. Rezultatul nu s-a lăsat așteptat. Începând din anul 1925 producția de țiței a României a
Zăcământ () [Corola-website/Science/311620_a_312949]
-
1600-1606). Biserica a fost menționată în secolele al XVII-lea și al XVIII-lea în mai multe acte. În perioada medievală, în jurul bisericii a existat un cimitir parohial, întins pe o suprafață mică. Multe morminte feudale au fost distruse prin săparea fundațiilor Hotelului Central (Arcașul) și a unor canale pentru diferite lucrări edilitare. În timpul lucrărilor edilitare efectuate în primul deceniu al secolului al XXI-lea s-a recuperat dintr-un mormânt un șiling polonez din anul 1621, emis la Riga, de către
Biserica Sfântul Nicolae din Suceava () [Corola-website/Science/316603_a_317932]
-
în masivul de sare. Vizitabili sunt 850 m (67 m sunt inaccesibili). Pe peretele stâng (din direcția vechii intrări în salină, str.Salinelor) al galeriei de coastă Franz Josef, înainte de pătrunderea galeriei în sare, se află următorul acrostih (incrustat în timpul săpării galeriei): K. F. J. Fü. Sb. (König Franz Josef Fürst von Siebenbürgen = "Regele Franz Josef, prinț al Transilvaniei"). În anul 1896 la Turda erau deschise 3 ocne de sare. Exploatarea sării din Salina Turda a fost sistată definitiv în anul
Salina Turda () [Corola-website/Science/306932_a_308261]
-
bastionului Flagstaff, genistul șef britanic, John Fox Burgoyne a încercat să cucerească Malakofful, care părea cheia de boltă a apărării Sevastopolului. Au fost începute lucrări de asediu care să aducă mai aproape de Malakoff trupele aliate. Ca răspuns, Totleben a dispus săparea de gropi pentru trăgătorii de elită, de unde țintașii puteau vâna asediatorii. În lupte care au anticipat asalturile primului război mondial, aliații și-au concentrat atacurile asupra acestor gropi de tragere și asupra tranșeelor. Imediat ce iarna s-a îndulcit, aliații au
Asediul Sevastopolului (1854) () [Corola-website/Science/303155_a_304484]
-
MW și 21 mil. kwh/an) și Sibișeni (26 MW și 45 mil. kwh/an). Lucrările de amenajare hidroenergetica a Sebeșului au început abia în anul 1972 și au constat în ridicarea unor baraje pentru acumulări și pentru devierea apelor, săparea unor aducțiuni, amplasarea uzinelor hidroelectrice etc. Din cele 6 hidrocentrale proiectate, până în prezent au fost puse în funcțiune 4: Gâlceag, Șugag, Săsciori și Petrești. Barajul Oașa, amplasat în Defileul Oașei, este obiectivul principal pentru întreaga amenajare și a intrat în
Râul Sebeș, Mureș (Alba) () [Corola-website/Science/306520_a_307849]
-
Coloman, în prezent cetățean de onoare al comunei. Primăria comunei Tinca, în colaborare cu Biserica reformată Tinca se îngrijesc în prezent de această instituție. În colecția muzeului se păstrează o mandibula completa de mamut (Mammuthus primigenius), material descoperit cu ocazia săpării căminului pentru turbina la moara de lângă stațiunea balneară, în anul 1932, la 8 m adâncime. De asemenea, un alt exemplar rar este fragmentul de molar de mamut, descoperit în albia Crișului-Negru, în anul 1964. Din anul 1952 funcționează o bibliotecă
Comuna Tinca, Bihor () [Corola-website/Science/310211_a_311540]
-
va sili să-i plătească fapta, făcându-l sluga lui. Darie află de la Diplomat că trenul nu merge în Germania, ci în Balcani, în apropiere de Bitolia; oile trebuiau duse pe front, iar prizonierii urmau să fie folosiți acolo la săparea tranșeelor. În timpul traversării Dunării, Spelbul reușește să evadeze, iar Siteavul îl ucide pe frizerul Noe Dodu pe care-l dușmănea de mai mult timp din cauza unei femei. Ajunși la Semendria, feldwebelul neamț îi lasă liberi pe prizonierii români să se
Jocul cu moartea () [Corola-website/Science/328777_a_330106]
-
necesară pentru săpat în stâncă și după o tabară de două săptămâni se trece de prima strâmtoare și se intră în puțul doi care dă într-o sală de 8/6 m. Aici, o altă strâmtoare e dinamitată și după săparea unei galerii de 6 m se ajunge într-o altă sală în care apare un izvor cu debit neinteresant. Și adâncimea mare la care se află face dificilă pomparea lui la suprafață. E rezolvată și proveniența vuietului de apă. Nu
Avenul de la Mununa () [Corola-website/Science/318784_a_320113]
-
stat Ion Nistor. Terenul s-a dovedit a fi moale, aici existând odinioară un mic lac numit "heleșteul lui Tofănel". În anii următori au trebuit efectuate mai multe expertize ale terenului pentru a se determina soluțiile tehnice de construcție. După săparea fundației, aceasta a fost întărită cu o placă de beton armat, groasă de cinci metri, așezată pe pilaștri de stejar. Lucrările de construcție au început abia în iulie 1927 pe cheltuiala Mitropoliei Bucovinei. Piatra de temelie a viitoarei catedrale a
Biserica Pogorârea Sfântului Duh din Rădăuți () [Corola-website/Science/314826_a_316155]
-
pictate în ulei și icoanele de lemn. Tot instituția ce patronează schitul în cooperare cu Direcția Monumentelor refac între anii 1923-1925 cupola turlei și altarul dărâmate de obuze de altilerie în timpul luptelor din anul 1916. În anul 1898, cu ocazia săpării tunelului pe sub zidurile de incintă ale mănăstirii, Direcția Căilor Ferate dărâmă o parte a vechiului zid de incintă și chiliile anexe, construindu-l pe cel actual. Din incinta originală astăzi mai pot fi admirate foișorul, turnul și zidurile de pe laturile
Mănăstirea Cornetu () [Corola-website/Science/302116_a_303445]
-
în Bucovina Divizia a VIII-a a generalului Iacob Zadik, care la 11 noiembrie a ajuns la Cernăuți. Civilii au pus la dispoziția autorităților militare caii și trăsurile, au participat la lucrări de întreținere a drumurilor reparare a podurilor și săpare a tranșeelor. O proclamație emisă la 18 septembrie 1914, interzicea tragerea clopotelor la biserici. Bisericile și casele parohiale sătești, au trebuit să asigure spații necesare pentru desfășurarea instrucției militare a recruților. În 1915 s-au rechiziționat clopotele din biserici și
Editura Bucovina în Primul Război Mondial () [Corola-website/Science/334929_a_336258]
-
viața lui Buddha. Regiunea a intrat în anul 1983 în Patrimoniul mondial UNESCO. au fost excavate în două faze, între secolele III î.Hr și V d.Hr. Prima fază a început în secolul al III-lea î.Hr, odată cu săparea primelor grote de către membrii dinastiei Satavahana (230-220 î.Hr). Această fază este numită și "Faza Hinayana", făcând referire la micul vehicul al budismului. Peșterile construite în această perioadă au drept caracteristică principală prezența monumentelor funerare sau a sălilor de meditație
Grotele Ajanta () [Corola-website/Science/310439_a_311768]
-
această ocazie, ofițerul John Smith descoperă grotele unde lasă o inscripție. Mult mai târziu, alți cercetători îl vor redescoperi și îl vor face celebru în întreaga lume, incluzându-l în anul 1983 în Patrimoniul Mondial UNESCO. Pe lângă realizarea extraodinară de săpare de grote în stâncă, aceste grote prezintă și sculpturi și picturi artistice remarcabile. Intrarea în grotă este îngustă, iar încăperile grotelor sunt mai mult largi decât adânci. La intrare în încăpere privirea vizitatorului cade pe o statuie sculptată în piatră
Grotele Ajanta () [Corola-website/Science/310439_a_311768]
-
comunei. Valoarea maximă a densității fragmentării reliefului = sud-vestul comunei (4,77 km / km²) iar valoarea minimă, în nord-est (1,00 km/km²). Adâncimea fragmentării reliefului are în general, valori inverse cu cele ale densității fragmentării, rețeaua hidrografică intermitentă realizând o săpare a malurilor mai puțin accentuată. Ea descrește odată cu altitudinea, în perimetrul vetrelor localităților fiind în medie sub 100 - 150 m. Adâncimea fragmentării reliefului impune nivelul de bază al văilor temporare, determinănd gradul lor de eroziune al versanților. Valori sub 50
Comuna Vărbilău, Prahova () [Corola-website/Science/314608_a_315937]
-
început chiar lucrările de excavare, fiind cel care a săpat și îndepărtat primul coș de pământ, dar procesul a fost abandonat după moartea lui. Echipele de constructori, formate în principal din 6.000 de prizonieri de război evrei, au început săparea din ambele laturi ale istmului a unor șanțuri late de 40-50 m. O a treia echipă săpa puțuri adânci pentru determinarea naturii și durității rocilor. Aceste puțuri au fost reutilizate în 1881 pentru același scop). Dat fiind că inginerii din
Canalul Corint () [Corola-website/Science/312793_a_314122]
-
deșeurilor alimentare, ambalajelor produselor alimentare, precum și alterărilor pentru mediul înconjurător. Deșeurile umane sunt adesea o sursă majoră de impact asupra mediului, create de drumeți. Aceste deșeuri pot contamina bazinele hidrografice și îmbolnăvi alți excursioniști. Contaminarea bacteriană poate fi evitată prin săparea de găuri tip "gaură de pisică" de la 10 la 25 cm adâncime, în funcție de compoziția solului și acoperind după utilizare. Dacă aceste găuri sunt săpate de cel puțin 60 m, departe de surse de apă și de trasee, riscul de contaminare
Drumeție () [Corola-website/Science/325978_a_327307]
-
februarie și martie 2011. Lucrările au început în același an, însă alocările bugetare insuficiente din 2012 și 2013 au redus mult ritmul lucrărilor, însă în august 2013 acest proiect a fost inclus între proiectele care puteau beneficia de finanțare europeană. Săparea efectivă a tunelurilor a început pe 25 septembrie 2013, până în iunie 2016 fiind realizate aproximativ 90% din lucrările de structură. În anul 2015, Metrorex a semnat un contract pentru realizarea finisajelor și instalațiilor pentru secțiunea Râul Doamnei-Hașdeu cu o asociere
Metroul din București () [Corola-website/Science/298423_a_299752]
-
cu roată acoperită, o troiță și o clopotniță amenajată între două trunchiuri de copac. În inventarul bisericii se află mai multe icoane vechi, precum: La sfârșitul secolului al XIX-lea, se afla aici un clopot care fusese găsit cu ocazia săpării unui mormânt în cimitirul Bisericii "Sf. Simion". Acesta avea o inscripție în limba armeană, tradusă astfel: ""Amintirea lui Ghetrați Aracheli de la mănăstirea Sfântului Tatevo (Tadeu) din anul 693 (=1244) era scrisă într-o Joia"". Pornind de la această inscripție, Dimitrie Dan
Mănăstirea Hagigadar () [Corola-website/Science/308403_a_309732]
-
success. Râșnovul a reluat stăpânirea cetății în iunie 1613, în urma unei înțelegeri cu Gabriel Bathory prin care sașii plăteau acestuia o răscumpărare în valoare de 3.000 florini pentru predarea cetăților Râșnov și Bran. Luptele din 1612 au dovedit necesitatea săpării unei fântâni în cetate, situată în centrul fortificației având o adâncime de 98 m, săpată direct în stâncă. Fântâna cetății a fost sapată în perioada 1623 -1640. Deși există legenda săpării fântânii de către doi prizonieri turci, cărora li s-a
Cetatea Râșnov () [Corola-website/Science/313040_a_314369]