852 matches
-
concepea să ajungă cineva mai mare ca el și plănuiește să-l piardă. Poruncește să fie dus departe, apoi să i se scoată inima si ochii si să-i taie mâinile. Oamenii nu Îndeplinesc prima poruncă; ei Îl așează la scorbura unui copac, unde Constantin rămâne timp de 7 ani, când Îl găsește ministrul Spiridon. Dumnezeu l-a Însuflețit din nou și i-a făcut mâini și ochi. Spiridon, dându-și seama că nu se poate sustrage destinului, face o Încercare
ACCEPȚIILE VIEȚII ÎNTRE NOROC ȘI SOARTĂ ÎN PROZA POPULARĂ by Ion –Horia BÎrleanu () [Corola-publishinghouse/Science/772_a_1549]
-
un bîzÎit tîrziu În urechea de sidef a tufișului, birjarii lunecați atît de lent Într-o mahala depărtată. [...] La fiece pas deștepți un oraș ca un cîntec care dormise În fluier sau ca o monedă pe care o descoperi În scorbură. În degetul tău cel mic, orașul strălucește cu toate luminile lui ca piatra unui inel, pe trotuare pasul sună ca un diapazon pentru acordarea orchestrei care va izbucni În curînd” - citim În Poemoterapie. Iar În Copacul-centaur: „În odaia mea, la
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
lujer Își clatină talanga În șipcile de aer, un lujer vine cu turmele de oi pînă la tine. La fiecare popas deștepți un oraș ca un cîntec care dormise În fluier sau ca o monedă pe care o descoperi În scorbură. În degetul tău cel mic, orașul strălucește cu toate luminile lui ca piatra unui inel, pe trotuare pasul sună ca un diapazon pentru acordarea orchestrei care va izbucni În curînd”. Pot fi identificate aici mai toate evenimentele definitorii pentru această
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
pe cititorul rezistent nu atât cu umanitatea cazuală, interesantă în sine ca tot ceea ce se exceptează de la legea comună, atât cu înzestrarea de prim ordin de a ne introduce în sufletele anormale, de a ne face să pătrundem în noaptea scorburilor unor trunchiuri omenești, ale căror „rădăcini” se răsucesc, se încalecă și se cuprind inextricabil, de a crea viață din ceea ce atacă viața.”3 Imputării de lipsă de stil, ce i s-a adus adesea romancierei, Streinu îi răspunde cu o
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92909]
-
feericul și paradisiacul în sânul cotidianului, el e, prin excelență, poetul „spațiului închis”, securizant și liniștitor, în sensul definit și aprofundat de criticul Valeriu Cristea (un „record” de „spațiu închis” fiind oferit chiar de titlul unuia dintre volume: Dintr-o scorbură de morcov, 1998). Se pot remarca și accente urmuziene, ca și elemente din patrimoniul - extins - al „onirismului”, căruia poetul i s-a raliat. Predomină însă originalitatea, imediat sesizabilă la parcurgerea oricărui poem. Iată, de pildă, un eșantion de glorificare a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285886_a_287215]
-
GHEORGHE GRIGURCU SCRIERI: Versuri, București, 1970; Detectivul Arthur, București, 1970; Julien Ospitalierul, București, 1974; Cântece naive, București, 1976; Adio, Robinson Crusoe, București, 1978; Dulapul îndrăgostit, postfață Alex. Ștefănescu, București, 1980; Ruina unui samovar, București, 1983; Erotice, București, 1997; Dintr-o scorbură de morcov, cu ilustrații de Răzvan Luscov, București, 1998; Fluturii din pandișpan, cu ilustrații de Mihaela Șchiopu, Iași, 2003; Poeme alese. 1959-1998, Brașov, 2003; Opera poetică, I-II, Chișinău, 2003. Repere bibliografice: Leonid Dimov, Pledoarie pentru un nou poet, VR
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285886_a_287215]
-
arborilor, fără a trezi foșnetul frunzelor și trosnetul crengilor. Sunt adulmecați de urși și lupi, care pândesc, răbdători. Mârtani sălbatici și râși perfizi dau târcoale cocoșilor de munte cocoțați în arbori. Jderi râvnesc la pârși care țopăie pe crengi. Din scorburi, bufnițe ochesc cu agerimea lor spre hârciogi speriați. Ferocitatea răzbate în natură din întunecimea adâncurilor. Din păduri se aude zgomotul surd și prelungit de oase zdrobite între caninii ascuțiți ai fiarelor flămânde. Ajunși în desișuri, găsim colți de mistreți, oglindiți
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
Din nou, cu excepția cazului în care echipa de supraveghere a observat manevrarea servietelor, este posibil ca schimbul să nici nu fie observat. În același mod, un ofițer poate lăsa un bilet într-o locație stabilită anterior, cum ar fi în scorbura unui copac dintr-un parc; câteva ore mai târziu, sursa îl recuperează („cutie poștală impersonală”)29. Dacă ofițerul plasează biletul fără a fi observat, cel care se află pe urmele sale cu scopul de a afla identitatea surselor va continua
[Corola-publishinghouse/Science/2146_a_3471]
-
calupuri de sopon, 3 jirbinți de ață și o pungă de pele pe care le’am dus acasă și în ziua când s’a făcut percheziție de geandarmi, în lipsa mea de acasă, femeia mea a ascuns aceste lucruri într-o scorbură de nuc”. Ion Badiu, de 30 de ani din Gârceni, a fost la fel de „norocos” atunci când, întorcându-se de la Pungești în ziua zaverei, a găsit aruncate de alții în colbul drumului câteva obiecte ce au fost găsite apoi de către isteții „geandarmi
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
cu crama și livada de la Huzurache sau Popa din Poiana Florii și de la Pîrlaz. Avea Valea Oanei un farmec deosebit: un relief structural, drumuri întortochiate, cărări și poteci, o vegetație variată în care pluteau nucii seculari și din ale căror scorburi, în fapt de seară, vibra în liniște fluerul huhurezilor. Aici, în Valea Oanei, unde va veni și mai târziu cu Maria Mohor, ca și în sat, Victor Ion Popa va fi mereu la el acasă. Era Victor Ion Popa suflet
Victor Ion Popa și comuna Dodești by MIHAI APOSTU () [Corola-publishinghouse/Science/91678_a_93468]
-
poezia lui, poză intelectuală, ci expresia unei memorii dureroase, filtrată discret în mărturisirea lirică: „Din matca ta eu m-am născut sub stele / cu vinul roș arzând la sărbători / și-n vis mi se arătau în joc de iele / sub scorburi de mesteceni ursitori / aici am fost la cimitir cu tata / de mână-ntâi și-apoi rămase el / sub bulgării-întorși greu cu lopata / și aruncați ca-n sângele de miel / aici mă-ntorc din când în când cu vină / și vechi
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285507_a_286836]
-
pădurice. Într-o altă latură a parcului, într-o pantă, exista un izvor care era amenajat ca o cascadă iar apa se aduna într-un mic eleșteu cu papură și trestie, lângă care se mai găsea o salcie bătrână cu scorbură, vreo trei mesteceni și multe flori sălbatice. În acest loc uitai de timp și de tine trăind clipe ireale. Acest loc atât de pitoresc se găsea foarte aproape Colonia Cehă. Drumul care urcă din centrul Steierdorfului spre Oravița trece prin
Povestiri din spatele simezelor by Mihai Dascălu, Gustav Ioan Hlinka () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1778_a_3166]
-
dedulcește la fructe tari, precum nucile, jirul ori alunele, le forțează să intre În vreo crăpătură a scoarței, care-i slujește de menghină, dar Înlocuind dalta cu ciocul. Și, imitând rândunica, dar numai atât cât trebuie, zidește cu glod vreo scorbură, lăsând un loc de „ușă“ la fel de strâmt ca și gura „tizului“ din cârciumă, „ușă“ bună doar pentru el, nu și pentru pisică. Bașca că poartă și grija progeniturii chiar după ce asta Învață a zbura, Însoțind-o pretutindeni. Atâta doar și
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
Festivalului Internațional de Poezie de la Ploiești. Înaintea întâlnirii din studio, am fost "avertizat" că Emil Brumaru este un personaj complicat, dificil pentru o discuție într-o emisiune transmisă direct. Mi-am asumat riscul. E o aventură să scoți poetul din "scorbura" în care se ascunde, de unde trimite, când vrea el, trilurile numite poeme. L-am văzut de multe ori pe Emil Brumaru pe străzile Iașului, cu pasul egal și molcom, cu privirea în pământ, îmbrăcat (poate) în mantaua singurătății. M-am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
dulce veselie, și la necunoscuți! Necunoscute, necunoscuți, îmi apărea câte o carte și dădeam dedicații și în versuri, pe vremea aia. Acum îmi vine foarte greu, nu-mi mai place să dau dedicații. I.H. Eu am, pe volumul " Dintr-o scorbură de morcov" o dedicație, îmi pare rău că n-am adus-o aici, în care mi-ai scris un poem. E.B. Da, le făceam pe loc, atunci! Se poate face o carte numai cu dedicații. I.H. Eram la o petrecere
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
pe loc, atunci! Se poate face o carte numai cu dedicații. I.H. Eram la o petrecere la mine acasă, cu Emil și cu Mircea Dinescu și cu mai mulți, și mi-a scris o dedicație pe un volum, " Dintr-o scorbură de morcov", și este un poem foarte frumos. În timpul difuzării unei sonate pentru două piane de Mozart, interpretată de Valentin Gheorghiu și Roxana Gheorghiu, în imagine se vede un poem de Emil Brumaru, scris de mână, "Cântec naiv". M-ai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
frunte pentru a deveni mai breaz brîncă - boală la porci, erizipel la oameni bubat - vărsat, variolă buburuză - fărîmătură budăi - vas de lemn pentru pro duse lactate buhai - taur bulboană - vîltoare buratec - brostac, brotac burcă - turtă de mălai burete - aluniță butoare - scorbură C cahlă - partea coșului prin care iese fumul calici (a) - a schilodi canaf - cănaf, ciucure cange - prăjină cu cîrlig capiște - loc în care se păstrează osemintele căciulie - căpățînă călugărior-breben - plantă călușar - călăreț căpchiat - nebun căpistere - covată de cernut făină căpușnic
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
invit să vă aduceți aminte: a) CUVINTE RARE: a bruftului a certa; cadril joc cu mingea; câlți rezultatul prelucrării cânepii; erau cămăși de câlți, in (mai fin) și borangic (mătase) scumpe; ciutură lanț cu găleată (din lemn); codâlghit greșit; corobană scorbură; dărângă prăjină groasă (din lemn) de care se agață găleata pentru fântână; gioglee picioare goale, pe frig; hadarag ciomag pentru moșnegii caprelor de Anul Nou; hales bules nimic; harag nuia mai groasă, măsură pentru pământ în loc de compas; hlujeni coceni de
Giurgiuoana : sat, biserică, oameni by Dumitru V. Marin () [Corola-publishinghouse/Science/1193_a_1929]
-
însoțirea Proserpinei pe drumurile ei spre Hades”. De remarcat, ca la Blaga, duhuri nocturne „urnind pământul”, fluturi cap-de-mort, vestitori de drame. O căprioară, „făptură cu ochi de fecioară”, urmărită de gonaci, sare peste un altar căzut (Elegie), prin mărăcini și scorburi se văd „piei de șarpe lepădate”, în ziduri „sfredelește cuib pasărea neagră”, lângă trepte măcinate nechează „telegari aripați”, iar din „potcoava Necuratei” sar scântei, dar în pofida prezențelor întunecate, totul se petrece mai degrabă în basm decât în orizont metafizic. În
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287984_a_289313]
-
jos al drumului care apleacă vederea, al unui peisaj care pleacă din vedere? Nimic decât bucuria aspră care inundă ochiul smerit 69, nimicul ascezei care golește umplând: Nu mai văd nimic de bucurie", "Doar înghețăm pe drum de bucurie./ Cad scorburi mari de aur peste noi", "Izvorul pururi însă pur/ Și neîncepută pururi bucurie/ Acestea ochiul meu vedea"70. Ceea ce se prefigura discret în Vămile pustiei se dezlănțuie acum drept adorare nemărginită a nevăzutului, vedere extaziată de penuria vizibilului, de sărăcia
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
vreme doi oameni din sat au încercat să-l taie cu beșchia, dar, cum s-au apucat de treabă, pe loc au rămas înlemniți și au căzut morți. Se spune că acel blestem era legat de o comoară ascunsă în scorbura sa, care avea o gaură secretă prin care se vedea aurul ascuns. Plopul falnic a purtat în spate o povară de patru veacuri. Negura vremurilor l-a răpus, dar amintirea lui o poartă numele satului”. 4. Plopul lui Ștefan Vodă
LOCURI, NUME ŞI LEGENDE TOPONIMICE by ŞTEFAN EPURE () [Corola-publishinghouse/Science/1668_a_2940]
-
bătrâni , doi oameni din sat, care se poate să fi știut de o comoară ascunsă, au încercat să-l răteze cu beșchia, dar cum s-au apucat cum au căzut ei morți. Blestemul a fost aruncat asupra copacului, pentru că în scorbura sa a fost ascunsă o comoară de aur. Dar după patru sute de ani, copacul și comoara sa au dispărut, rămânând doar numele de azi”. 5. Legenda locului numit “Fata Moartă”(I) “În vremea unui război din negura vremurilor, multe armate
LOCURI, NUME ŞI LEGENDE TOPONIMICE by ŞTEFAN EPURE () [Corola-publishinghouse/Science/1668_a_2940]
-
înfășoară trupul în cojoace de ceață, pregătindu-se pentru o nouă întâlnire cu anotimpul alb. La sfârșitul toamnei încep să se adune la locurile lor de iernare, șerpii și șopârlele iar majoritatea insectelor se ascund sub frunzele căzute și în scorbura copacilor. BINE AI VENIT, TOAMNĂ! A venit toamna și a îmbrăcat pomii cu haine galbene și ruginii. Iar razele de soare mai mângâie încă frunzele îngălbenite, dar care la o adiere de vânt, frunzele cad spre pământ, formând un covor
Povestiri despre anotimpuri by Papuc Elena, Drăgusanu Atena () [Corola-publishinghouse/Science/91583_a_92978]
-
ce și mai nimic: câteva fructe sălbatice, niște lăcuste leșinate de căldură și în final, ca să-și dreagă gustul, nițică miere "împrumutată" de la niște ființe lipsite cu desăvârșire de cea mai elementară educație și care-și depozitau comoara meliferă în scorburile copacilor. Mai apoi, revenit printre oameni și oprindu-se la răspântii striga opintindu-se din toți bojocii, semenilor săi: "Gătiți calea Domnului, drepte faceți cărările Lui." (Luca: 3-4) Desigur că în sumara descriere făcută mai sus, ați recunoscut fără probleme
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
supunându-ne unii pe ceilalți la atâtea rupturi violente și definitive. Închid ochii și îl aud pe cel dus dintre noi bolborosind ca în transă: „Lumină lină lini lumini/ Răsar din codrii mari de crini/ Lumină lină cuib de ceară/ Scorburi cu miere milenară”. Una dintre puținele cărți pe care am dorit să le iau cu mine atunci când a trebuit să părăsesc România - 24 iulie 1985 - era culegerea de Colinde întocmită de G. Breazul, scoasă în colecția Cartea Satului de Fundația
[Corola-publishinghouse/Administrative/1857_a_3182]