944 matches
-
secolul al XVII-lea. Așezarea se afla pe marele drum de sub munte ce traversa Țara Românească. De la Râmnic și Ocna Mare, drumul pornea spre Târgul Jiului și Severin, trecând prin Polovragi, Târgul Gilort și Baia de Aramă, fiind utilizat și de negustorii sibieni. La jumătatea secolului al XVII-lea, această rută a fost folosită de Paul de Alep și patriarhul Macarie al Antiohiei în călătoria lor pe la mănăstirile din Țara Românească. Baia de Aramă este situată în partea de nord-vest a Olteniei, în Podișul Mehedinți
Baia de Aramă () [Corola-website/Science/297209_a_298538]
-
este ridicat la rangul de arhimandrit, iar apoi, la data de 6/19 noiembrie 2007, (de praznicul Sfântului Ierarh Pavel Mărturisitorul, Arhiepiscopul Constantinopolului), este hirotonit episcop-vicar în Sfântul Sinod al Bisericii Ortodoxe de Stil Vechi din România, primind titulatura de „Sibianul”. Hirotonirea PS Evloghie întru arhiereu a fost săvârșită în sobor, de către toți ierarhii Bisericii Ortodoxe de Stil Vechi din România (IPS Vlasie Mogârzan, PS Demostene Ioniță, PS Ghenadie Gheorghe, PS Sofronie Oțel, PS Teodosie Scutaru, PS Antonie Tătaru, PS Iosif
Evloghie Nica () [Corola-website/Science/311694_a_313023]
-
realizate în special pentru a permite executarea focului de archebuze. Din aceste guri de foc se trăgea cu archebuza contra asediatorilor ajunși la baza zidurilor. Partea superioară a turnului este ieșită în afară și sprijinită, la fel ca majoritatea turnurilor sibiene, pe console.
Turnul Olarilor din Sibiu () [Corola-website/Science/323912_a_325241]
-
pentagonală erau amplasate tunuri. În cartea sa dedicată istoriei Sibiului, Iuliana Fabritius Dancu afirmă că "„sub platforme se aflau cazemate, depozite de muniții și armament. (...) Cazematele de sub platou aveau două intrări, un gang subteran, urmând conturul bastionului în interior”". Arheologii sibieni susțin că sub bastionul Soldisch există un tunel de lungime mică care asigura legătura cu perimetrul din exteriorul zidurilor.
Bastionul Soldisch () [Corola-website/Science/323943_a_325272]
-
au tras nu puține robii, cazne și primejdii pentru neamul unguresc”". Un document maghiar din 1351 menționează că în ajutorul românilor au venit și cete de tătari ("„păgânii vecini”"). Tot în sprijinul lui Basarab se pare că au venit și sibienii: "Chronica antiqua", cea mai veche cronică săsească, menționează faptul că în timpul bătăliei sibienii s-au răsculat împotriva lui Carol Robert, intrând în colaborare cu Basarab I. Prin această victorie, Basarab I a reușit să consolideze independența ținutului, să o întărească
Bătălia de la Posada () [Corola-website/Science/298672_a_300001]
-
maghiar din 1351 menționează că în ajutorul românilor au venit și cete de tătari ("„păgânii vecini”"). Tot în sprijinul lui Basarab se pare că au venit și sibienii: "Chronica antiqua", cea mai veche cronică săsească, menționează faptul că în timpul bătăliei sibienii s-au răsculat împotriva lui Carol Robert, intrând în colaborare cu Basarab I. Prin această victorie, Basarab I a reușit să consolideze independența ținutului, să o întărească din punct de vedere statal, pentru ca mai apoi să-i lărgească hotarele. Dar
Bătălia de la Posada () [Corola-website/Science/298672_a_300001]
-
campaniile sale și consideră motivul drept pretext pentru a ascunde adevărarele cauze ale înfrângerii. Constantin Rezachevici menționează în plus relațiile extrem de încordate între Carol Robert și sibieni. În 1324 avusese loc un conflict sângeros între cele două părți, din cauza nesupunerii sibienilor. Până la moartea regelui maghiar relațiile dintre cele două părți au rămas la fel de reci. Mai mult decât atât, cea mai veche cronică săsească ("Chronica antiqua") menționează faptul că în timpul bătăliei din 1330 sibienii s-au răsculat împotriva lui Carol Robert, în
Bătălia de la Posada () [Corola-website/Science/298672_a_300001]
-
conflict sângeros între cele două părți, din cauza nesupunerii sibienilor. Până la moartea regelui maghiar relațiile dintre cele două părți au rămas la fel de reci. Mai mult decât atât, cea mai veche cronică săsească ("Chronica antiqua") menționează faptul că în timpul bătăliei din 1330 sibienii s-au răsculat împotriva lui Carol Robert, în colaborare cu Basarab I. Aceste condiții socio-politice fac aproape imposibilă ipoteza retragerii către Sibiu. Într-o diplomă din 11 noiembrie 1336 dată de rege vicecancelarului transilvănean Thatamer și fratelui său Bako, pentru
Bătălia de la Posada () [Corola-website/Science/298672_a_300001]
-
Octavian Smigelschi (1866-1912), în urma executării unei lucrări de probă comandate: un tablou pentru iconostas și un înger în cupolă. Rezultatul lucrării de probă a fost unul sever care a dus la ambiționarea pictorului în realizarea unei opere monumentale în catedrala sibiană „după care poate fi apreciat fără rezerve”. Istoricul Gheorghe Iancu a evidențiat antipatia reciprocă dintre Smigelschi și Miron Cristea, pictorul atestându-i clericului „o lipsă de pătrundere în materie, un spirit de observație așa superficial, o grămadă de material nerumegat
Catedrala Mitropolitană din Sibiu () [Corola-website/Science/305723_a_307052]
-
rezervă Ion Soreanu - Șiugariu este grav rănit într-o explozie, în luptele din Brezno, în Cehoslovacia. Moare în 10 minute, fiind îngropat alături de un ofițer și șapte soldați uciși odată cu el în cimitirul din satul Polhora pri Brezno. În revista sibiană Luceafărul, nr.3-4, va apare următoarea notă: În 28 februarie 1945, prin decretul cu numărul 641 este decorat post-mortem cu ordinul „Coroana României” cu spade, în gradul de cavaler și cu panglică de Virtutea Militară. La data decesului său, Ion
Ion Șiugariu () [Corola-website/Science/328648_a_329977]
-
fost dirijor titular la: Opera Română din Cluj, ( 1957-1976), Filarmonica de Stat Sibiu. Invitat permanent al orchestrelor din : Germania, Ungaria, Italia, Austria, Iran, Franța, Belgia, Rusia, Olanda, Elveția, Luxemburg etc. A fost cel care a dirijat primul turneu al filarmonicii sibiene, în 1981, în Corsica, cu ocazia inaugurării Operei din Baștia. Este profesor universitar Academia de Muzică Cluj. Cetățean de Onoare al Sibiului și Clujului, Doctor honoris causa al Universității "Babeș-Bolyai" Cluj ,distins cu Ordinul Cultural al României, Medalia Mascagni (Italia
Petre Sbârcea () [Corola-website/Science/314872_a_316201]
-
G.Bekó consideră a fi una dintre cele mai vechi cetăți feudale din Transilvania, contemporană cu cele de la Tilișca, Sibiel, Orlat și Rășinari, deci de prin secolele XII - XIII, construcția marcând totodată zona de frontieră a regatului feudal arpadian. Istoricul sibian, T.Nägler presupune că ea a fost zidită în a doua jumătate a secolului al XIII-lea, opinie susținută la acei ani și de către arheologul sighișorean J.M.Ackner. K.Horedt se oprește asupra anului 1200, deci contemporană cu cetatea de la
Fortificația medievală de la Avrig-Racovița () [Corola-website/Science/323305_a_324634]
-
debutează discografic abia în primăvara lui 1989, la 19 ani de la debutul că formație, cu discul de vinil "Primii pași". Albumul conține 8 piese de factură hard rock și este editat de Electrecord, fiind singurul material discografic lansat de grupul sibian în timpul regimului comunist. Inițial, discul trebuia să includă și piesă „Povestea lor”, însă acest cântec a fost interzis de cenzură comunistă din epoca, deoarece primul vers conținea un presupus mesaj subversiv. Componentă trupei care se regăsește pe acest prim material
Riff (formație românească) () [Corola-website/Science/318622_a_319951]
-
A VECSEY/ SUPREMUM EXCUBIARUM/ PREAFECTUM/ A. D. CAL. FEBR. MDCCCXXVIII/ QUUM ESSET LEGIONIS XXXI/ TRIBUNUS/ PUBLUCUM AMBULACRUM/ ANNO MDCCCXXVII/ LIBERALI INDUSTRIA AUXISSE/ ET INSTRAURASSE/ EXIQUO MONUMENTO/ PREATEREUNTES NOMERE/ VOLUERUNT/ GRATI CIBINIENSES/ MDCCCXXVIII."". Traducerea aproximativă în limba română a inscripției este următoarea. ""Sibienii recunoscători au dorit să amintească trecătorilor printr-un modest monument că Ioan de Vecsey, comandantul suprem al gărzilor care și-a luat rămas bun de la acest oraș la calendele lui februarie 1828, pe când era tribun al legiunii a 31-a
Bustul împăratului Francisc I din Sibiu () [Corola-website/Science/323854_a_325183]
-
prin excelență, i-a inspirat lui Aron Densușianu scenarii suficient de vrednice pentru a fi crezute. Multe decenii mai târziu, cercetările sistematice ale lui Adrian Fochi în această zonă aveau să pună în evidență un lucru frapant: comunitatea de păstori sibieni cunoșteau în mică măsură cântecul mioritic. După 1900, George Coșbuc (născut la Hordou, județul Bistrița-Năsăud) pledează și el pentru originea „bârsană”, deci transilvăneană, a baladei, iar Leontin Ghergariu (1897-1980) (născut în comuna Nădlac, județul Arad) identifică în versiunea colind tipul
Obârșia Mioriței () [Corola-website/Science/314190_a_315519]
-
cazul mărfurilor exportate (adică cele cu care plecau în Ardeal). Acestea erau la Bran în cazul Brașovului și la vadul Oltului pentru Sibiu, ultima dăruită mănăstirii Cozia. În timp ce brașovenii aveau voie să-și desfacă produsele în partea răsăriteană a țării, sibienilor le revenea apusul. În contextul acestor schimburi se remarcă existența privilegiilor comerciale amănunțite. Acestea stabileau vămile și cuantumul lor pentru diverse categorii de produse, drepturile și îndatoririle negustorilor, precum și eventualele scutiri de plată. Cele mai importante privilegii comerciale privind Ardealul
Mircea cel Bătrân () [Corola-website/Science/297281_a_298610]
-
de ori de către turci, principi maghiari sau domni ai Țării Românești. Cronicile Sibiului menționează în numeroase pasaje hărnicia și destoinicia măcelarilor, care au apărat Poarta Cisnădiei și turnul de deasupra ei. Turnul Porții Cisnădiei a devenit un simbol al rezistenței sibienilor împotriva inamicilor. Poarta Cisnădiei a fost lovită de un trăsnet la 27 iunie 1594, fiind transformată în ruine. Ea a fost reclădită în același an. Istoricii sibieni presupun că pe aici a intrat Mihai Viteazul în Sibiu după bătălia de la
Turnul Porții Cisnădiei din Sibiu () [Corola-website/Science/323944_a_325273]
-
turnul de deasupra ei. Turnul Porții Cisnădiei a devenit un simbol al rezistenței sibienilor împotriva inamicilor. Poarta Cisnădiei a fost lovită de un trăsnet la 27 iunie 1594, fiind transformată în ruine. Ea a fost reclădită în același an. Istoricii sibieni presupun că pe aici a intrat Mihai Viteazul în Sibiu după bătălia de la Șelimbăr (1599). Poarta Cisnădiei avea un rol economic important pentru Sibiu, făcând legătura cu Dumbrava Sibiului, unde se aflau atelierele, morile și fermele orașului. În secolul al
Turnul Porții Cisnădiei din Sibiu () [Corola-website/Science/323944_a_325273]
-
situat în exteriorul incintei fortificate. Turnul avea trei etaje și era prevăzut cu metereze dreptunghiulare, realizate în special pentru a permite executarea focului de archebuze. Partea superioară a turnului era ieșită în afară și sprijinită, la fel ca majoritatea turnurilor sibiene, pe console în ale căror arce de legătură erau prevăzute guri de foc. Acoperișul era înalt, în patru ape, având la partea superioară un turnuleț-lanternă pe care era amplasat un orologiu (pe laturile dinspre exterior și interior).
Turnul Porții Cisnădiei din Sibiu () [Corola-website/Science/323944_a_325273]
-
o scrisoare adresată centrului Oastei din Sibiu, îl ruga pe Părintele Iosif Trifa să-l înscrie și pe el în rândurile ostașilor și să-i trimită foaia „Oastea Domnului”, suplimentul duhovnicesc al săptămânalului "Lumina Satelor". Ambele erau redactate de către preotul sibian. Frecventarea cărților din biblioteca școlii și pe cele ale profesorului de religie care l-a premiat a avut două consecințe importante asupra adolescentului. Prima era aceea că poate să aspire la ceva mai mult decât majoritatea tinerilor de vârsta lui
Traian Dorz () [Corola-website/Science/308803_a_310132]
-
"Vocale". "Diftongi". Nota: Analiză din Cornel Lupea- "Racovița, Monografia unei străvechi așezări sibiene", 1995 "Consoane". "Paletizarea consoanelor". Nota: Analiză din Cornel Lupea- "Racovița, Monografia unei străvechi așezări sibiene", 1995 "Substantivul": vocala e din finalul unor substantive trece în ă, apărând forme ca : cucuruză, ogoară, capiță, frunză, gainușă, păpușă, etc. "Articolul demonstrativ" se întrebuițează
Graiul comunei Racovița () [Corola-website/Science/309771_a_311100]
-
"Vocale". "Diftongi". Nota: Analiză din Cornel Lupea- "Racovița, Monografia unei străvechi așezări sibiene", 1995 "Consoane". "Paletizarea consoanelor". Nota: Analiză din Cornel Lupea- "Racovița, Monografia unei străvechi așezări sibiene", 1995 "Substantivul": vocala e din finalul unor substantive trece în ă, apărând forme ca : cucuruză, ogoară, capiță, frunză, gainușă, păpușă, etc. "Articolul demonstrativ" se întrebuițează sub formele: ia, iel, iele, iei. "Pronumele": io, nost, vost, noaste, voaste, ale tele, ăsta
Graiul comunei Racovița () [Corola-website/Science/309771_a_311100]
-
căst, oi mere, om prânzi etc. "Adverbul": batăr, nicăiri, nicăirea, înuntru, înluntru, înlontru etc. "Prepoziția": cătă, înt-o, dint-o, pint-o etc. "Interjectia": noa, iacătă-o, iacătă-l, văsta-i etc. Accidente fonice. Nota: Analiză în Cornel Lupea- "Racovița, Monografia unei străvechi așezări sibiene", 1995 Este cunoscut faptul că în evul mediu o bună parte din populație nu avea nume de familie ci doar de botez. În această situație identificarea indivizilor se făcea după numele părinților, după localitatea de origine, după ocupații sau particularități
Graiul comunei Racovița () [Corola-website/Science/309771_a_311100]
-
Transilvaniei cerea brașovenilor să nu mai primească „nici asprii, nici moneda voievodului transalpin“, pentru ca anul următor să își pună în practică și amenințările de anexare a celor două feude din Transilvania, Amlașul și Făgărașul, încredințând la 3 februarie 1453 Amlașul sibienilor. Cu toate acestea, Vladislav al II-lea respectă angajamentele față de regatul maghiar, ajutându-l în continuare pe Iancu de Hunedoara. Situția se schimbă radical după 29 mai 1453 când luarea Constantinopolului impune noi condiții în relațiile cu Țara Românească și
Vladislav al II-lea () [Corola-website/Science/298781_a_300110]
-
studiile pe care le-a făcut privind traseele Pământ - Lună - Pământ, o mulțime de variante a traiectoriilor posibile de urmat. Cu mult mai târziu, aceste calcule au fost luate în considerare cu ocazia Programului Apollo (al căror părinte a fost sibianul Herman Oberth), de cercetare a spațiului cosmic. Gheorghe Botezatu s-a născut în Gubernia Basarabia, la 7 iunie 1882. A urmat cursurile liceale din Chișinău, după care s-a înscris la Facultatea de Științe Naturale din cadrul Universității Alexandru Ioan Cuza
George de Bothezat () [Corola-website/Science/326713_a_328042]