3,396 matches
-
a stins într-o dimineață de iulie pe la ora 4, Vlăduț urlase toată noap- tea. Câinele și-a condus stăpânul pe ulti¬mul drum, urlând prelung, încetișor, din loc în loc, iar când groparii au început să pună pă¬mânt peste sicriu, cu greu l-au putut desprinde de marginea gropii - acum urletul îi era pu¬ter¬nic, sfâșietor... Vlăduț a rămas lângă mormânt după ce Hobza a fost îngropat, abia acasă Hob- zoaica a văzut că n-a urmat-o. Nici eu
OAMENI ȘI CÂINI (MINIROMAN) (V) de MARIAN PĂTRAȘCU în ediţia nr. 2097 din 27 septembrie 2016 by http://confluente.ro/marian_patrascu_1474996424.html [Corola-blog/BlogPost/366260_a_367589]
-
dori să fiu mai tandru Cu al meu destin murdar, Să strivesc destins dar mândru Pe-al morții veșnic clopotar. Nu mă-ndur să ies din mine Și să plâng la porți de iad, Să primesc ce se cuvine - Un sicriu din lemn de brad. ..................... Mă-ntorc la tine singur Și cu sufletul cernit; Mă vei goni, mi-s foarte sigur, Mă vei trimite la cerșit. Sunt un perdant în lumea asta Cu gena răului rânind, De voi deschide larg fereastra
MOARTEA LOCUIEȘTE ÎN APARTAMENTUL DE DEASUPRA de LIVIU PIRTAC în ediţia nr. 1603 din 22 mai 2015 by http://confluente.ro/liviu_pirtac_1432306759.html [Corola-blog/BlogPost/362336_a_363665]
-
fragil de smaragd Cu rezonanțe în iatacuri sfinte, Ce revin și iar se sparg De zidul amintirilor cuminte. Țăran plecat din vreme la oraș Privind opinci în vechi fotografii Cu ochiul dur, dar și gingaș Al îndepărtatei copilării. Acum privind sicriul scăpătat Pe ghețușul iernii dure, Poetul observă că a alunecat Și în loc de cimitir se află în pădure. Trăind intens la cotele înalte Luptând din greu cu viața și cu versul E normal că sufletul se-mparte Și tinde să cuprindă
REFLECŢII de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 292 din 19 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Reflectii.html [Corola-blog/BlogPost/356526_a_357855]
-
câine ce a stat mai multe zile lângă mormântul stăpânului sau Christian Golczynski în vârstă de 8 ani în timp ce primește steagul Statelor Unite ale Americii Reacția copilul Harold Writtles ce își aude numele pentru prima dată Helen Fisher sărutând mașină în care era sicriul soțului său Reîntâlnirea cu familia a jurnalistelor Euna Lee și Lăură Ling Călugăr ce se roagă pentru sufletul unui om ce a murit Mama ce își îmbrățișează fiul după dezastrele făcute de un uragan Supraviețuitorul Pearl Harbor pe nume Houston
Top 18 cele mai emotionante fotografii din lume by http://www.iasi4u.ro/2013-top-18-cele-mai-emotionante-fotografii-din-lume/ [Corola-blog/BlogPost/95695_a_96987]
-
-n iobăgie, Din stăpâni și arendași, Robi pe propria moșie Să vă facă, și slujbași Pe plantații cu simbrie Cât o soldă de ocnași, Fi-le-ar banii să le fie, Cruci din aur duce-le-aș Și din platină sicrie! Geme lumea de borfași, De bancheri doar pe hârtie. De magnați și de pungași Ce țin lumea-n colivie, O mână de actorași Manevrați de o regie De demenți bătrâni și grași... Ce vă țin în sărăcie Să le fiți
ROMÂNIE, CUI MĂ LAŞI de ROMEO TARHON în ediţia nr. 690 din 20 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/Rom_anie_cui_ma_lasi_romeo_tarhon_1353478286.html [Corola-blog/BlogPost/364801_a_366130]
-
din forme îngrozitoare, Un foc ce ne mistuie ca-n cuptoare. Condamnare la o viață lungă, fără de simțire, Asta ni-i soarta, să fim pierduți în amintire. O casă părăsită ni-i sufletul închis, pustiu, Noi, uitați pe vecie-n sicriul argintiu. Referință Bibliografică: Condamnați / Maria Cristina Pârvu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1876, Anul VI, 19 februarie 2016. Drepturi de Autor: Copyright © 2016 Maria Cristina Pârvu : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă numai
CONDAMNAŢI de MARIA CRISTINA PÂRVU în ediţia nr. 1876 din 19 februarie 2016 by http://confluente.ro/maria_cristina_parvu_1455888588.html [Corola-blog/BlogPost/377990_a_379319]
-
și cu care se întreține amical, hrănindu-l din palmă. Romanul se încheie cu moartea tatălui melisei, care, răpus de durere , s-a îmbolnăvit și „firul vieții i s-a rupt brusc” „ Cineva a zis că, în clipa în care sicriul cu corpul neînsuflețit a fost coborât în criptă, lângă îngerul de fetiță, a observat un corb negru care s-a avântat într-un rotocol, cu aripile larg deschise, pe deasupra lespezii reci de mormânt, a dat un ușor croncănit, s-a
PARADISUL ÎNSÂNGERAT, RECENZIE DE DUMITRU PĂSAT de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 419 din 23 februarie 2012 by http://confluente.ro/Paradisul_insangerat_recenzie_de_dumi_al_florin_tene_1330061604.html [Corola-blog/BlogPost/357933_a_359262]
-
Îmi amintesc despre un actor de la noi din trupă, Marin Gheorghiu-Mielu, juca formidabil, orice rol. Când a murit, în 1976, regizorul a avut ideea de a-i amenaja pe scena teatrului un décor dintr-o piesă și i-au pus sicriul în scenă. Fiecare coleg a trecut pe acolo și i-a adresat câteva cuvinte. Eu am scris “Șapte poeme pentru marea trecere”- îmi amintesc doar câteva versuri: “Nu ne mai ești / copilul nostru cel mai bătrân/ acum / de când ai nemurit
CEZARINA ADAMESCU de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 730 din 30 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Un_conclav_de_monstri_sacri_tableta_cezarina_adamescu_1356889658.html [Corola-blog/BlogPost/359107_a_360436]
-
în ea culori de curcubeu și clipa strălucirilor din soare miresmele din vântul călător parfum din nopți iar in petale dor și-a pus de pază spini să se ferească dar noi cu răutatea omenească i-am inventat ca drept sicriu o glastră și totul doar pentru placerea noastră priviți această floare am rupt-o pentru veci din lumea ei dar n-a spus niciodată că o doare Referință Bibliografică: să nu fii floare... Marin Bunget : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția
SĂ NU FII FLOARE... de MARIN BUNGET în ediţia nr. 1956 din 09 mai 2016 by http://confluente.ro/marin_bunget_1462777067.html [Corola-blog/BlogPost/384938_a_386267]
-
neam îi iubesc Mamă va zice Sionului omul Și om s-a născut în el preasfânt Chiar cel ce l-a sădit nu uită pomul În cartea popoarelor Domnul scrie Despre căpeteniile acestui pământ În acest locaș vesel nu-s sicrie PSALMUL 87 La Dumnezeul mântuirii mele Ziua și noaptea ruga mea am strigat Plin de rele sufletul meu intrigat Viața mea de iad în cele rebele Oameni răniți ce dorm în mormânt De care nu ți-ai mai adus aminte
PSALTIREA LUI DAVID ÎN SONETE (3) de AUREL M. BURICEA în ediţia nr. 1581 din 30 aprilie 2015 by http://confluente.ro/aurel_m_buricea_1430349663.html [Corola-blog/BlogPost/367759_a_369088]
-
cealaltă și apoi tăcură amândouă până la destinație. Destinație? - chicoti zeflemitor gândul... Când intrase în capela în care mai erau două sau trei persoane, cu florile sale preferate - crizantelele aurii - în mână, privirea îi rămase fixată asupra fotografiei așezate pe marginea sicriului. Din ea, zâmbea un chip luminat din plin de razele soarelui strecurate prin ușa rămasă deschisă. Și era atâta bucurie și atâta viață pe acel chip pe care exact așa și-l reamintea... Mâna unei femei prezente acolo, se grăbi
ECOUL de TANIA NICOLESCU în ediţia nr. 2081 din 11 septembrie 2016 by http://confluente.ro/tania_nicolescu_1473573565.html [Corola-blog/BlogPost/382493_a_383822]
-
soarelui strecurate prin ușa rămasă deschisă. Și era atâta bucurie și atâta viață pe acel chip pe care exact așa și-l reamintea... Mâna unei femei prezente acolo, se grăbi să o ajute să așeze florile în vasul de la capătul sicriului. Aprinzând o lumânare, aruncă o privire temătoare spre ceea ce era în sicriu. Din muntele de om ce deborda nu cu multă vreme în urmă de viață, acum nu se vedea decât o mică figură de ceară pierdută în sicriul ce
ECOUL de TANIA NICOLESCU în ediţia nr. 2081 din 11 septembrie 2016 by http://confluente.ro/tania_nicolescu_1473573565.html [Corola-blog/BlogPost/382493_a_383822]
-
viață pe acel chip pe care exact așa și-l reamintea... Mâna unei femei prezente acolo, se grăbi să o ajute să așeze florile în vasul de la capătul sicriului. Aprinzând o lumânare, aruncă o privire temătoare spre ceea ce era în sicriu. Din muntele de om ce deborda nu cu multă vreme în urmă de viață, acum nu se vedea decât o mică figură de ceară pierdută în sicriul ce părea a fi mult prea mare pentru ea. Și secvențe din imaginile
ECOUL de TANIA NICOLESCU în ediţia nr. 2081 din 11 septembrie 2016 by http://confluente.ro/tania_nicolescu_1473573565.html [Corola-blog/BlogPost/382493_a_383822]
-
capătul sicriului. Aprinzând o lumânare, aruncă o privire temătoare spre ceea ce era în sicriu. Din muntele de om ce deborda nu cu multă vreme în urmă de viață, acum nu se vedea decât o mică figură de ceară pierdută în sicriul ce părea a fi mult prea mare pentru ea. Și secvențe din imaginile trecute păstrate în memorie și din cele prezente, chiar acolo sub ochii ei, într-un mod ciudat, prinseră să se rotească ca pietricelele colorate ale unui caleidoscop
ECOUL de TANIA NICOLESCU în ediţia nr. 2081 din 11 septembrie 2016 by http://confluente.ro/tania_nicolescu_1473573565.html [Corola-blog/BlogPost/382493_a_383822]
-
pielii... adunarea firelor de nisip într-o singură și pentru un moment finit - nemișcată - grămăjoară de nisip pe fundul clepsidrei... și mai presus de orice, tăcerea. Nemișcare și tăcerea... Mai privi o dată prin geamul de sticlă al frigiderului aplicat pe sicriu și pe chipul celui mort i se păru că observă o ciudată expresie de severitate și hotărâre, la fel ca aceea pe care o observase pe chipul arhanghelilor pictați pe pereții capelei. Ca și cum cel plecat, se hotărâse să păstreze doar
ECOUL de TANIA NICOLESCU în ediţia nr. 2081 din 11 septembrie 2016 by http://confluente.ro/tania_nicolescu_1473573565.html [Corola-blog/BlogPost/382493_a_383822]
-
serviciu ai văduvei. Aduseseră cu ei o coroană și flori și o bună bucată de timp, s-au ocupat de așezarea ei, a buchetelor de flori și de aprinderea lumânărilor. Observă și la ei aceeași stânjeneală în momentul trecerii prin fața sicriului. Ca și cum ar fi preferat să ignore o evidență, sau, ca și cum... s-ar fi temut. Păreau că doresc să decupeze din firul iarăși încâlcit al existenței, acea clipă, acel nod, și viața, astfel deblocată, să curgă mai departe cu suișurile și
ECOUL de TANIA NICOLESCU în ediţia nr. 2081 din 11 septembrie 2016 by http://confluente.ro/tania_nicolescu_1473573565.html [Corola-blog/BlogPost/382493_a_383822]
-
revină a doua zi la slujba de înmormântare. * * * Când a intrat în biserică, întâi a simțit mirosul plăcut de tămâie. Nu erau prea mulți oameni, dar buchetul de flori de la căpătâiul celui mort se mărise și lumânările pâlpâiau aprinse împrejurul sicriului. Din când în când, cineva venea să mai îndrepte câte o lumânare. În picioare, lângă sicriu, ca două plante atinse de aripa brumei timpurii, sprijinindu-se una pe alta, mama și fiica, amândouă răvășite de o durere sfâșietoare, fără să
ECOUL de TANIA NICOLESCU în ediţia nr. 2081 din 11 septembrie 2016 by http://confluente.ro/tania_nicolescu_1473573565.html [Corola-blog/BlogPost/382493_a_383822]
-
mirosul plăcut de tămâie. Nu erau prea mulți oameni, dar buchetul de flori de la căpătâiul celui mort se mărise și lumânările pâlpâiau aprinse împrejurul sicriului. Din când în când, cineva venea să mai îndrepte câte o lumânare. În picioare, lângă sicriu, ca două plante atinse de aripa brumei timpurii, sprijinindu-se una pe alta, mama și fiica, amândouă răvășite de o durere sfâșietoare, fără să-și deslipească privirile de la cel drag, își luau în tăcere rămas bun. Din negrul veșmintelor purtate
ECOUL de TANIA NICOLESCU în ediţia nr. 2081 din 11 septembrie 2016 by http://confluente.ro/tania_nicolescu_1473573565.html [Corola-blog/BlogPost/382493_a_383822]
-
o așterne pe chipul unui om. Și simți că ele nu erau acolo ca să-și plângă sfâșietoarea pierdere suferită, ci doar pentru a-i fi alături celui drag până în ultima clipă, până acolo unde era posibil. Stăteau în picioare lângă sicriu, fără să-l atingă și totuși părea că între cei trei nu există niciun spațiu, ca și cum nici măcar moartea, nu se îndurase să-i despartă. Părea aproape o impietate să li se smulgă fie doar și câteva din clipele ce le
ECOUL de TANIA NICOLESCU în ediţia nr. 2081 din 11 septembrie 2016 by http://confluente.ro/tania_nicolescu_1473573565.html [Corola-blog/BlogPost/382493_a_383822]
-
spre altar împreună cu aducătorul mesajului, revenind apoi ceva mai târziu pentru încheierea slujbei. Cea dintâi, și-a luat rămas bun de la cel decedat, familia. Într-o tăcere atât de apăsătoare... Au urmat ceilalți, trecând în liniște, unul după altul pe lângă sicriu, unii atingându-i fața în semn de bun rămas, alții doar sărutând icoana de pe pieptul său. Apoi, s-au auzit comenzi scurte; fiecare știa ce are de făcut. Unii apucaseră sicriul, alții cereu “podurile”, afară, în curtea bisericii se înșirase
ECOUL de TANIA NICOLESCU în ediţia nr. 2081 din 11 septembrie 2016 by http://confluente.ro/tania_nicolescu_1473573565.html [Corola-blog/BlogPost/382493_a_383822]
-
urmat ceilalți, trecând în liniște, unul după altul pe lângă sicriu, unii atingându-i fața în semn de bun rămas, alții doar sărutând icoana de pe pieptul său. Apoi, s-au auzit comenzi scurte; fiecare știa ce are de făcut. Unii apucaseră sicriul, alții cereu “podurile”, afară, în curtea bisericii se înșirase deja o coloană de oameni, alții se îndreptaseră spre mașinile personale și apoi dricul cu întreaga procesiune se urni încet din loc. Pe drum, printre desele opriri, cotegiul se subția văzând
ECOUL de TANIA NICOLESCU în ediţia nr. 2081 din 11 septembrie 2016 by http://confluente.ro/tania_nicolescu_1473573565.html [Corola-blog/BlogPost/382493_a_383822]
-
apartament de plumb la marginea unui oraș de provincie. - Dezgropați morții! Strigau mamele soldaților de plumb. - Eu mi-am îndeplinit misiunea, răspunse generalul. Eu i-am îngropat pe toți într-un nor care în curând va ploua cu morți. Când sicriele au fost deschise, o ceată îngereasca se ridică la cer în frunte cu Ducesa de Alba. În acest timp, jos, pe un maidan plin de gunoaie, o oaste este pusă pe fugă în neorânduială. La un moment dat, un soldat
FRUMOS LA ABATORUL DE SUFLETE SAU COBORÂREA GENERALULUI DE PE ZID ŞI PIERDEREA LUI ÎN MULŢIME de CONSTANTIN MILEA SANDU în ediţia nr. 571 din 24 iulie 2012 by http://confluente.ro/Fat_frumos_la_abatorul_de_suflet_constantin_milea_sandu_1343194245.html [Corola-blog/BlogPost/355105_a_356434]
-
nu vă fie sufletul greu! Șuier luna și o răsar și o prefac Într-o dragoste mare. Voi să nu vă mâhniți tare Când mă vor lua și duce departe Și-mi vor face un fel de înmormantare. Nu voi sicriu bogat, Ci-mi împletiți un pat Din tinere ramuri În lutul afanat sau tare. Asa e jocul, incepe cu moarte. Că vinovat e tot făcutul Și sfânt, doar nunta, începutul. În fața dragostei și-a morții Noi toți redevenim copii! Hai
PARTEA A IV.A de FLORIN T. ROMAN în ediţia nr. 1986 din 08 iunie 2016 by http://confluente.ro/florin_t_roman_1465393389.html [Corola-blog/BlogPost/385293_a_386622]
-
strigau. Mă simțeam erou. Dar m-am uitat la cei 5 copii ai mei și i-am văzut așa de triști. Duhul mi-a arătat din nou imaginea de pe pământ. Erau cei 5 copii ai mei și în spatele lor 2 sicrie - eu și soția mea. Atunci am TRĂIT durerea copiilor mei... L-am văzut pe micuțul meu de 4 ani cu mutritza lui de copil necăjit. În clipa aceea Dumnezeu mi-a spus: “Copiii aceștia sunt responsabilitatea ta!”. M-am uitat
O ALTA VIZIUNE ASUPRA MORTII de IOAN CIOBOTA în ediţia nr. 295 din 22 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Eseu_bucuria_vietii_de_dincolo_o_alta_viziune_asupra_mortii.html [Corola-blog/BlogPost/356815_a_358144]
-
În rămuriș îngheață vîntul blînd, Pămîntul străveziu se deschidea spre moarte, Cum printre lacrimi ultimu-ți cuvînt: Eu vin din viața să vă întreb de morti Și de suspinele trimise că simbrie, De programarea învierii pentru toți Și promisiuni rămase în sicrie. Să-mi spuneți dacă o gară aveți, Unde cobor uscat și trist din viața; La noi se cere taxa cînd aștepți Și fiecare zi să plîngi te-nvață. Înfrigurat va fi transferul meu în toate, Însingurat mă vor dezice toți
EU ŞI ADRIAN PĂUNESCU de STELIAN PLATON în ediţia nr. 199 din 18 iulie 2011 by http://confluente.ro/Eu_si_adrian_paunescu.html [Corola-blog/BlogPost/366735_a_368064]