452 matches
-
sosirii în tabăra lui Agamemnon sau despre revenirea lui Berseis în tabăra lui Ahile și că imaginile narează, așa cum se întâmplă în secvențele cinematografice, prin prezentarea mai multor momente. Stansbury O’Donnell analizează amfora Eleusis Polyphemos și din perspectiva combinării sintagmatice a unităților vizuale în scene care se succed secvențial pentru a genera o identitate vizuală, dar și din perspectiva combinării paradigmatice, prin asocierea unei imagini cu altele în care scene din diferite narațiuni sunt conectate tematic sau simbolic. El arată
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2196]
-
ternară și multiplă, ideea de "niveluri de realitate" fiind indispensabilă perceperii unui fenomen atît de complex. Deci nu într-o derulare lineară putem vorbi de o eventuală "evoluție" a scriiturii cioraniene, ci situîndu-ne pe niveluri distincte. În logica obișnuită, axele sintagmatică și paradigmatică nu ar putea funcționa în juxtapunere, iar în fața unei mulțimi de opțiuni, alegerea este obligatorie : nu poți traversa strada și pe verde și pe roșu deodată. Dar pentru Cioran, a alege între două opțiuni, între două atitudini, două
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
4.4.5. Dascălul / 171 4.4.6. Artistul / 172 Capitolul 5. Analiza semiotică a limbajului politic eminescian / 175 5.1. Sintaxa / 176 5.1.1. Nivelul transfrastic (discursiv-textual) / 177 5.1.2. Nivelul frastic (enunțul) / 181 5.1.3. Sintagmatica semnelor verbale / 183 5.2. Semantica / 185 5.2.1. Semie, polisemie și ambiguitate / 186 5.2.2. Semantică intensională/ semantică extensională / 194 5.2.3. Categorii semantice / 197 5.2.4. Dihotomii semantice fundamentale / 200 5.3. Pragmatica / 204
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
altor domenii de cunoaștere și comunicare (medical, sportiv, meteorologic ș.a.). Existența ideosistemelor impune regândirea problemelor de semantică și sintaxă specifice limbajului politic. Ideosistemele operează selecții la nivelul vocabularului, indicând cuvintele și sensurile acestora, și generează restricții la nivelul sintaxei, modelând sintagmatica semnelor verbale într-o manieră specifică. Ideologia poate determina degradarea regulilor gramaticale, astfel încât ponderea frazelor corecte din punct de vedere gramatical, dar lipsite de sens, devine din ce în ce mai mare în cadrul discursului politic interesat să promoveze o lectură particulară a realității (un
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
anterior, fie o anticipează); * prezența deicticelor; * unitatea sistemului pronominal; * omogenitatea exprimării modurilor și timpurilor verbale; * întrebuințarea conjuncțiilor (copulative, disjunctive, coordonatoare); * practicarea formele de reiterație (paralelisme, anafore); * recurența repetarea unor structuri verbale, de dimensiuni variabile. Atât selecțiile paradigmatice, cât și combinările sintagmatice sunt guvernate de factorul intenționalitate, determinant în comunicările din sfera politică. Din această perspectivă, limbajul politic poate fi supus unor transformări (de conservare, complicare, simplificare, reordonare), care modifică natura relațiilor dintre unitățile constitutive: rearanjare, adiție, substituție, subtracție ș.a. Prefacerile întreprinse
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
Capul partidului a luat decizia moțiunii de cenzură.). Natura relațională a semnificației metaforice impune analiza sintactico-semantică și referențială: interogația asupra naturii și a mecanismelor de funcționare a metaforei presupune orientarea atenției atât asupra semanticii enunțurilor, cât și asupra sintaxei, a sintagmaticii semnelor metaforice într-un discurs particular. Cea de-a treia dimensiune a triadei semiotice, perspectiva pragmatică, complinește analiza uneia dintre cele mai comune figuri, în cadrul comunicării politice: "dimensiunea pragmatică este o cale principală, obligatorie pentru studiul metaforei. Ea subliniază caracterul
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
Olivier Clouzot, care instituie trei axe de coordonate (a persoanelor, a realităților instituționale și a realităților ideale), valorifică virtuțile hexadei semiotice în analiza comunicării didactice și politice. Petru Ioan multiplică numărul variabilelor, prin luarea în calcul atât a formelor "orizontale"/sintagmatice, cât și a celor "verticale"/paradigmatice, specifice situațiilor de comunicare investigate. În acest context, numărul relațiilor combinatorice crește considerabil, favorizând obținerea unei imagini din ce în ce mai complexe asupra procesului de semnificare. Aplicarea modelului hexadic în analiza limbajului politic favorizează: realizarea de taxonomii
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
macro și micro-context, finalități) are meritul clarificării superioare a structurii și funcționalității limbajului politic eminescian. Prin caracterul general al coordonatelor asumate, adaptabile situației de comunicare/ semiozei analizate, prin jocul generos al combinărilor pe care îl favorizează și prin potențialul relaționărilor sintagmatice și paradigmatice, modelul hexadic multiplică perspectivele de investigare a limbajului-obiect. Utilitatea aplicării unui instrument de analiză semiologică în spațiul comunicării politice derivă din natura profund relațională a domeniului în discuție. Opțiunea metodologică are la bază conștiința faptului că gradul de
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
1.2. Nivelul frastic (enunțul) Cel de-al doilea nivel al analizei sintactice are în vedere nivelul frastic al structurilor desemnate generic în lucrările de sintaxă enunțuri. Întrucât descrierea sintactică a publicisticii eminesciene nu se poate limita doar la relațiile sintagmatice ale semnelor verbale, vom avea în vedere și relațiile paradigmatice, ce caracterizează limbajul politic eminescian, știut fiind că opțiunea pentru o formă paradigmatică sau alta reflectă, în cazul comunicării politice, atitudini, credințe și opțiuni distincte. La rândul lor, aspectele de
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
politic, iar modalitățile specifice de exprimare și organizare a categoriilor gramaticale (persoană, număr, diateză, timp, caz, mod) și particularitățile flexionare își pun amprenta asupra semanticii și pragmaticii textelor. La nivel frastic, publicistica eminesciană se individualizează prin varietatea și expresivitatea construcțiilor sintagmatice: expresii precum politica lingăilor, politica silei, politica paraponisiților, vizând oportunismul oamenilor politici, se perpetuează de-a lungul întregii activități jurnalistice, devenind mărci inconfundabile ale scrisului jurnalistic eminescian. Asocieri inedite de lexeme, îmbinarea lexicului arhaic cu cel neologic, resuscitarea potențialului semnificativ
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
neologic, resuscitarea potențialului semnificativ al unor construcții populare, cultivarea unei topici individuale devin tot atâtea atribute ale originalității scrisului jurnalistic eminescian. Aluzia ironică, vizând sfera vieții politice românești, structura anecdotică a articolelor, sunt generate și de apariția neologismului în construcții sintagmatice inedite: mândrie baronească, aer diplomatic, postulanți flămânzi, exigențe aristocratice, diletantism politic, dispoziții cosmopolite, justiții amovibile ș.a. Construcțiile oximoronice (capacități nule, deosebite capacități problematice) evidențiază contrastul dintre esență și aparență, specific vieții politice, și reflectă atitudinea satirică a gazetarului. Prin asocierile
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
exprimare a categoriilor gramaticale (persoană, timp, număr, caz, diateză, mod, determinare), particularitățile de flexiune pe care le înregistrează lexicul eminescian ilustrează nu numai o etapă distinctă din evoluția limbii române, ci și atitudini distincte față de realitățile prezentate. 5.1.3. Sintagmatica semnelor verbale Grila semiotică articulează sistemul verbal, ca modalitate de cunoaștere specifică, într-o perspectivă pragmatic-integrativă, descriptivă și explicativă. În abordarea limbajului politic eminescian, plecăm de la premisa că, în cadrul manifestărilor discursive de factură politică, dimensiunea pragmatică guvernează sintagmatica semnelor verbale
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
1.3. Sintagmatica semnelor verbale Grila semiotică articulează sistemul verbal, ca modalitate de cunoaștere specifică, într-o perspectivă pragmatic-integrativă, descriptivă și explicativă. În abordarea limbajului politic eminescian, plecăm de la premisa că, în cadrul manifestărilor discursive de factură politică, dimensiunea pragmatică guvernează sintagmatica semnelor verbale și semnificațiile acestora. Conștienți că "explorarea semiotică nu începe cu adevărat decât dincolo de semnul minimal"375, deci la nivelul articulării semnelor, al sintaxei acestora, considerăm că topografia sintactică a publicisticii eminesciene oferă informații relevante privind funcționalitatea procesului de
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
valorizare, opoziție; suprafața textuală conține indici de coeziune și coordonare precum paralelismul, parafraza, repetiția. Pattern-ul global este de tip plan și diferă de schemă prin faptul că locutorul evaluează elementele în termenii scopului vizat. Pe această linie de interpretare, sintagmatica discursivă eminesciană integrează o componentă narativă N (reprezentată de organizarea secvențială a referențialului politic al epocii), o componentă descriptivă D (constând în prezentarea evenimentelor vieții politice naționale și internaționale), o componentă teoretică T (introdusă pe cale inductivă, deductivă sau abductivă) și
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
Uneori, jurnalistul consemnează traducerea expresiilor în alte limbi, fiind interesat de receptarea adecvată a acestora: ,,"Video meliora proboqne, deteriora sequor" " Vedem cele bune și le aprobăm, dar urmăm cele rele""390. Polisemia limbajului politic eminescian este întreținută și de asocieri sintagmatice surprinzătoare, pe care le întâlnim la tot pasul în publicistica eminesciană. Jurnalistul valorifică virtuțile și potențialul semnificativ al alăturării unor cuvinte din registre stilistice distincte și din clase semantice antinomice: proletari ai condeiului, apucături administrative, grămădire la porțile privilegiilor, sfântul
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
demersului semiotic, care permite recursul la un inventar metodologic amplu, au oferit premisele pentru identificarea mecanismelor lingvistice de semnificare/ resemnificare a evenimentelor din spațiul politic, specifice publicisticii eminesciene. Analiza sintactică (transfrastică și frastică) a condus la identificarea trăsăturilor ce definesc sintagmatica semnelor verbale în publicistica eminesciană, în strânsă legătură cu finalitățile persuasive ale limbajului publicistic. De asemenea, cercetarea fenomenelor de semie și polisemie, a elementelor care generează ambiguitate la nivelul semnificațiilor limbajului politic eminescian și investigarea aspectelor de semantică intensională, respectiv
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
istoric, social, politic, al veacului al XIX-lea, pe de o parte, și la caracteristicile publicațiilor românești din epocă, pe de altă parte. Configurând semioza eminesciană sub forma unui hexagon cu șase parametri constitutivi, modelul hexadic a facilitat vizualizarea relațiilor sintagmatice și paradigmatice instituite în cadrul situației de comunicare pe care o ilustrează publicistica, evidențiind impactul fiecărei variabile asupra întregului ansamblu semnificativ. Valorificarea virtuților unui astfel de instrument de analiză în cercetarea semiozei publicisticii eminesciene a facilitat, la nivel metodologic, demersul de
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
mijloace de semnificare, macro și micro-context, finalități ale discursului politic și orizonturi ale receptării, ferindu-ne astfel de judecăți unilaterale. Descrierea parametrilor hexadei a evidențiat dinamica procesului de semnificare care stă la baza publicisticii lui Mihai Eminescu și impactul relațiilor sintagmatice și paradigmatice din interiorul modelului, la nivelul semnificațiilor scrisului jurnalistic. Fiecare dintre cele șase coordonate intră în relație, simultan și succesiv, cu ceilalți cinci parametri ai situației de comunicare, modelând noi semnificații ale mesajului jurnalistic. Utilizarea modelului hexadic a impus
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
tuturor coordonatelor și relațiilor dintre acestea. Fiecare perspectivă în parte imprimă limbajului-obiect trăsături particulare, dar numai coroborarea rezultatelor prilejuiește formarea unei viziuni complexe, obiective, asupra obiectului de cercetare. Prin jocul generos al combinărilor și prin evidențierea potențialului semnificativ al relațiilor sintagmatice și paradigmatice dintre parametri situației de comunicare, modelul hexadic conduce la o clarificare suplimentară a structurii și funcționalității limbajului politic eminescian. Reprezentând publicistica eminesciană ca situație semiotică caracterizată printr-un ansamblu multifactorial, ce asigură formularea și comunicarea unei informații particulare
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
pe fiecare palier de analiză în parte. Perspectiva semiotică a favorizat conceperea limbajului politic eminescian ca un tot unitar și recursul la inventarul metodologic al unor științe variate: lingvistică, pragmatică, semantică, sociologie ș.a. Analiza sintactică a relevat trăsăturile ce definesc sintagmatica semnelor verbale în publicistica eminesciană, în strânsă legătură cu finalitățile persuasive ale limbajului jurnalistic. Cercetarea sintaxei a vizat două paliere de manifestare a discursului eminescian: nivelul transfrastic, în care obiectul cercetării l-a constituit articolul, înțeles ca produs al procesului
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
figurile animaliere simbolice), codurile profesionale sau cele ritualice și structurile spațio-temporale (cronotopoï) pot fi încadrate în așa-numitele clase "morfologice". Toate acestea se regăsesc în discurs (text sau imagine) fie inserate pe cele patru nivele majore (câte am identificat) − paradigmatic, sintagmatic, morfologic și al unităților funcționale de bază, respectiv imaginea, simbolul și semnul −, fie în structuri combinatorii, create între ele. Materia imaginarului se poate manifesta în procesul de creație într-un număr nelimitat de forme particulare, atunci când se ordonează în funcție de anumite
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
Palierul cel mai abstract dintre toate, el este caracterizat totodată de prezența mărcii sacrului și de absența completă a scenariului mitic. Al doilea nivel (depășirea arhetipului se face prin intervenția dubletului categorial "timp-mișcare") este cel al unităților și al structurilor sintagmatice. În cadrul lui putem proiecta complexele ideatice unitare și supra-funcționale de tipul: mitologii, religii, credințe, ideologii, utopii (politice, istorice, științifice). Mijlocul imaginativ prin care aceste unități sunt "narativizate" este mitul, format dintr-o sumă de mitogeme (motive) și miteme (teme) specifice
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
este formată din ideologeme și ideoleme (terminologie adaptată). Pentru că mitul este − în cea mai uzuală definiție a sa la ora actuală, datorată lui Mircea Eliade − o povestire fondatoare plasată illo tempore, cu referințe vagi (dacă există) la spațiu, nivelul unităților sintagmatice, corelate între ele în diacronie prin relații logico-simbolice de tip "sintactic", poartă marca prezenței scenariului. Singura diferență ar consta în faptul că ideologiile țin mai curând de vocabularul politic al spațiului profan (nu doar secularizat, mă refer la putere în
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
procesului de memorare. Imaginarul are propria lui gramatică și propriul lui vocabular (format din imagini, simboluri, semne), așa cum recunosc toți cercetătorii fenomenului, indiferent de încadrarea teoriilor lor. Or, pe arhitectura gramaticii am proiectat și sistemul imaginarului, cu patru nivele (paradigmatic, sintagmatic, morfologic și al unităților minimale), așa cum le-am identificat acum. Între ele, este posibilă orice combinație de motive, teme, imagini, simboluri sau semne, migrante, astfel încât rezervorul imaginarului poate să asigure permanent forme și structuri imaginative noi. Cu cât este mai
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
de utilizat oricând. Sistemul conceptual al imaginarului se revarsă în întreg modelul tip matrice pe care îl propun pentru evul mediu, cu arhetipurile sale (dar și modelele istorice și spirituale și tipurile sociale), cu religia oficială (o suprastructură de tip sintagmatic), cu credințele populare, ereziile sau gnozele care traversează cultura și imaginarul popular creștin, cu bestiarele, complexele, codurile și unitățile spațiu-timp ("clase morfologice") și cu o zonă în care imaginile fantastice sunt generate de o imaginație bogată și insurgentă față de dogmă
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]