537 matches
-
creadă că eram sărac, deși uneori nu posedam nici cămașă pe mine, nu-mi stătea rău, și nici tutun, ceea ce era mai neplăcut; eu n-am avut niciodată sentimentul sărăciei, nu mă interesau asemenea chestii, ba chiar eram nițel cam snob pentru că unicul meu pahar, acela din care îmi beam apa de la chiuveta comună, era de Baccarat, iar unica mea farfurie, aceea din care îmi mâncam vinetele sau cartofii, fără sare, vă rog să rețineți amănuntul acesta nesemnificativ, purta pe dos
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
apa fără ca picăturile să i se prelingă pe fustă, ajutându-se de un șervețel și de un suport de pahar. Nu știam dacă să pun asta pe seama ședințelor de sado-masochism sau a meselor servite În oraș În compania unor clienți snobi, dar simțeam că gesturile ei rafinate erau Îndelung studiate. Nimic din comportamentul ei nu era lăsat la voia Întâmplării. Când mi-a fost prezentat bărbatul acela, prin intermediul unei cunoștințe din mediul lui, el se pregătea să monteze un spectacol muzical
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
Cuba anilor ‘40. Probabil că simțisem ceva prima oară când l-am văzut, pentru că, atunci când m-am Îndreptat spre hotelul lui, am luat cu mine niște instrumente pe care nu le mai folosisem de mult. Alesese un hotel pe care snobii cu care eram eu obișnuită nu-l prea frecventau, cum să-i spun, nu era un hotel de genul Okura sau Imperial. Se pare că detesta locurile care respirau atomosfera Japoniei moderne. Nu era un munte de om, dar era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
că, decât să Încerce să o umilească pe fată depărtându-i cu forța picioarele, era mai excitant să o abandoneze legată de canapea și să o privească cum cerea implorând orice obiect În formă de penis. — Nu era deloc un snob. De fapt, știa că nici vinul, nici șampania nu i se potriveau, așa cum nu i se potriveau nici hotelurile gen Okura sau Imperial. Le detesta pe toate. Dar continua să bea vin de o sută de mii de yeni sticla
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
e decât un neisprăvit care a prins și el niște resturi aruncate de Yazaki. Trăia din vânzarea unei mici părți din drepturile de autor asupra filmelor și comediilor muzicale realizate de el. Nu are minte nici cât un copil, un snob tipic care-și permite să trăiască În New York numai prin tot felul de șmecherii. Credeai că scapi doar cu atât? Să pui botul la tot ce spune el și apoi să-mi transmiți mie exact ce-ai auzit? Gan e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
care-și permite să trăiască În New York numai prin tot felul de șmecherii. Credeai că scapi doar cu atât? Să pui botul la tot ce spune el și apoi să-mi transmiți mie exact ce-ai auzit? Gan e un snob, nici măcar nu se pricepe să mintă cu abilitate. De aceea, dacă ascultai cu atenție, erai În stare să Înțelegi ce se ascunde sub cuvintele lui. — Da, da, am repetat eu ca un valet pe care nu-l ducea mintea mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
parcă așa te cheamă, chiar așa dom’ profesor, nu bănuiam că îmi rețineți numele. Domnișoara aproape arhitectă Irina Ira îl urmase câțiva pași, destui, pe o stradă la stânga, încă una, fierbând de furie. Tânărul profesor Anatol Dominic Vancea Voinov, maestrul snob al rebelilor de provincie, un fel de ciudățenie clasicizată a orășelului!... Nu era nici cu zece ani mai în vârstă decât acești tineri, mulți foști elevi ai săi, roind în jurul tumbelor sale, elevi studenți ingineri medici, rotind discuri reviste magnetofoane
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
crezi, uneori îmi vorbește de maică-sa. Fără jenă, mie, unui străin! Apoi, discuții literare, la care nici nu mă pricep. De clasici n-am timp destul, așa spune, iar pe ăștia noi nu-i pot suferi, par confuzi, mediocri, snobi, așa spune. Înjură, plânge, glumește, se vaită, se confesează, se căiește, ca un adolescent. Acest ton confesiv, la arogantul Tolea! Poate doar se distreaza, cine stie...sa ma provoace si pe mine la confesiuni. Urme, traiectorii, contradicții... traseele confuze ale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
soulier de satin a lui Claudel. Mirarea Începe În clipa În care aflu și cît ține reprezentația - 11 ore! Mă-ntreb dacă la noi ar avea răbdare să vadă un spectacol atît de lung, mai mult de două-trei sute de snobi. Am fost În sală de cîteva ori, cînd publicul ieșea după numai juma’ de oră! D-apăi să reziste o jumătate de zi, la greoiul Claudel!... Praga, am mai spus-o, Îmi place mai mult decît Roma ; poate chiar și decît
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
Se poate să se fi îmbătat de câteva ori și au devenit conștienți că alcoolul le face rău, așa că au hotărât să ceară ajutor pentru a sta departe de el. La AA vin tot felul de oameni. Unii sunt puțin snobi în legătură cu experiențele lor, cei care au încurcat-o rău de tot. Cei care au fost distruși și a trebuit să-și refacă întreaga viață. În general, noi primim cu înțelegere pe oricine. Pentru a participa la întrunirile AA este nevoie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
maya>: nu pot să cred. Te rupi de civilizație <victor45>: aici am învățat să aduc civilizația cu mine <maya>: aha... dar teatrele, restaurantele.. doar nu te duci la bodega din sat <victor45>: daca am nevoie, mă pot duce. Nu sunt snob <victor45>: dar nu prea merg la restaurante <maya>: de ce nu? <victor45>: nu-mi place. O dată, de 2 ori pe lună. Chiar mai rar <victor45>: cît despre viața culturală, trebuie să vrei să mergi <victor45>: cu mașina, pînă la Cta fac
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
Craiovei?! 64. Mare rușine, tinere! Te-ai prezentat fără jenă în fața viitorilor socri, beat...de fericire ! 65. Marii stâlpi din beton au fost adânc înfipți în pământ, bătându-i cu un puternic berbec...Merinos ! 66. Numai cei deja beți și snobii pot fi îmbătați ușor, la o beție...de cuvinte ! 68. Oricât ar fi de mare, într-o sufragerie nu încape o Bibliotecă...națională ! 69. Numai cuceritorii bogați pot ușor să asorteze unei rochii de seară, decoltată major, o splendidă bijuterie
Calul cu potcoave roz Epigrame-Fabule-Panseuri by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/468_a_877]
-
el pe noi. Până și mama îl ura, chiar dacă nu voia să recunoască. Dar ea se prefăcea că-i plăcea toată lumea în speranța că, în felul ăsta, avea să mai urce câteva trepte pe scara către Rai. Paul era un snob care avea senzația că le știe pe toate. Purta același gen de pulovere ca tata și își cumpărase prima casă la treisprezece ani - sau la o altă vârstă din asta ridicolă - din banii strânși la Prima Comuniune. —Ai face mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
vită. își închipuiseră, în mod eronat, că, dacă barul se numea Cute Hoor, să-și petreacă seara cântând „Patru câmpuri verzi“, după care o să discute despre politica Irlandei. Nu le plăcuse să fie bătaia de joc a newyorkezilor spilcuiți și snobi. Nu le plăcuse deloc. în fond, erau niște oameni foarte importanți acasă, în Ballina sau Westport sau din orice alt loc or fi venit. Așa că atunci când Brigit și cu mine am izbucnit în râs, oamenii ne-au privit ca pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
dezamăgită. — Mereu m-a bătut la cap că trebuie să bea whisky când e răcită sau porto sau coniac când e deranjată la stomac sau... — Ce vină am dacă sunt deseori bolnavă? l-a întrerupt Chaquie cu un accent mai snob decât de obicei. Josephine i-a aruncat o privire, iar Chaquie a lăsat-o baltă. —Cum ziceam, a oftat Dermot, întotdeauna i-a plăcut băutura, dar a ascuns dimensiunea tragediei până când s-a văzut cu inelul pe deget. După care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
fie și cu apă rece, și simpla idee de a mă duce la closet în curte mă face să nu mă atragă o vacanță la Vama veche, loc de refugiu pentru amatorii (sinceri) de natură frustă, dar, poate, și pentru snobi. Ca să nu mai spun că nu m-am visat, niciodată, trăind printre hippies, plin de jeg și de flori. La urma urmei, gestul lui Orfeu de a întoarce capul, la ieșirea din Infern, în speranța că o va vedea pe
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
văd vestitele sale grădini și chioșcuri, să mă duc, apoi, la palatul Paleologilor și prin Fanar, să aud cu urechile mele cum sună în turcește cuvântul "siktir", dar mă jenez să mărturisesc aceste dorințe. Mă tem să nu fiu socotit snob. Mă supun, deci, majorității și "programului" care ne rezervă câteva ceasuri de turism superficial, fără răgaz de meditație și lene visătoare. Până la urmă, toată lumea cade de acord că, înainte de orice, trebuie să vizităm "ce s-a prevăzut". După aceea, dacă
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
toate mofturile, doamna Speranța zâmbește și zice "da". Înțelege, probabil, că pentru niște bovarici ai confortului, ca noi, Beverly Hills e un fel de paradis. Deprinși cu gropile și praful (sau noroaiele, în funcție de anotimp) din București, suntem victime ușoare ale snobilor care trăiesc, în Beverly Hills, într-un lux tihnit, care ia tot ce e bun din "patriarhal" și "urban". Practic, fiecare vilă are parcul ei. Gazonul e tuns ireproșabil, udat zilnic și strălucește de curățenie. Florile au culori luminoase, aproape
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
mulți taximetriști sunt români (se zice că taximetriștii români dețin primul loc pe naționalități), am mari șanse să dau peste un fost compatriot. Aș vrea să văd un spectacol stradal, să mă plimb pe eleganta Fifth Avenue, unde locuiesc marii snobi, să dau o raită prin Harlem, după care să casc gura pe Broadway. Aș dori, de asemenea, să-l caut (poate, îl găsesc) pe profesorul H. (unul din puținii americani cu care m-am putut înțelege în franțuzește) la care
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
într-o nebuloasă (ca în stepele rusești), cum pățești în capitala Californiei. E un oraș foarte urban în maniere și foarte anglosaxon în aspect. Cam rece, cam auster, pentru cineva care vine de la porțile Orientului, de o seriozitate britanică, ușor snob, ușor puritan, cu morgă, în pofida multor clădiri vechi, de cărămidă nevăruită, cu scări metalice exterioare, pentru caz de incendiu, dar și mai "cultural". După numărul librăriilor și al bibliotecilor, îmi dau seama că aici, fără să aibă, în psihologia curentă
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
răsfoite. Așa încât Impudica moarte, cea adevărată, mai tră iește doar în noi, cei din generația mea, cărora ne-a incendiat, îndurerat, exaltat și înveninat cândva adolescența. Marele Sincu Pe la sfârșitul anilor ’70 m-am înscris și eu, ca tot studentul snob și cu o imagine de sine exagerată, la cursul special de semio tică pe care-l ținea fai mosul Alexandru Sincu. Era fără-ndoială cursul de la Litere cel mai la modă în acei ani în care, ca post modernismul azi
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
dar și un simbolism cu note „socialiste”, așa-numitul „simbolism proletar” (reprezentat sporadic de Bacovia, Traian Demetrescu, Mihail Cruceanu, Andrei Naum, A. Toma), un postromantism heinian, baladesc și folclorizant, cu elemente „secesioniste” (Șt. O. Iosif) ș.a.m.d. Un simbolism „snob”, exterior și decorativ al cafenelei bucureștene, dar și un simbolism nevrotic, interiorizat al Provinciei moldave. Nostalgia față de „vechea lume care dispare” se asociază cu expectația febrilă a unui viitor utopic, cu respingerea „cercului strîmt” al mediocrității mic-burgheze și cu execrarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
altfel natural”. Nota particulară a „noului curent” este dată de un refuz al provinciei și al provincialismului artistic asociat cu o tendință de refulare (ea însăși, adeseori, provincială) a identității tradiționale. Refuzul în speță îmbracă foarte adesea formele unui mimetism snob, bovaric și/sau veleitar, afectînd un blazon inexistent. Ca atitudine, el se exprimă printr-un bovarism al noutății reformatoare (donquijotesc la Macedonski, cabotin la Minulescu), printr-o alienare cu substrat ontologic-existențial (la Bacovia), prin refugiul în „paradisuri artificiale” morbide, exotice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
Tudor Vianu, Perpessicius ș.a., ei înșiși formați în asemenea medii), îi va califica drept „fantaziști” pe partizanii acestei arte antirealiste, evazioniste, marcate de voința insularizării ostentative. În plan psihosocial, tipologiile curente ale acestei identități destabilizate, scindate sînt: bovaricul, ratatul, arivistul snob, scăpătatul, boemul, ereticul, excentricul, dezabuzatul, alienatul, revoltatul... Există și afinități aparent paradoxale. Apropierea estetizanților Tudor Arghezi sau Ion Vinea de avocați ai artei sociale, precum relativ obscurii Vasile Demetrius sau I.C. Vissarion, indică alianța dintre două concepții „antiburgheze”; în cazul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
durează de vreo două decenii și care s-a umflat ca un balon multicolor în istoria literară română de ultimă oră”. Calificative precum „maquereau metec”, „furnizor balcanic pentru cadîne interlope, cu narcotice și cu un soi de literatură de scandal”, „snob și agent comercial” (care, „lumpenproletar” fiind, „nu pactizează cu proletariatul, ci doar cu capitalismul”, în ciuda „conversiunilor recente”), în fine, „semicolonial de-al nostru, semidoct și semi-comercial, brînză bună, ca inteligență, în burduf de cîine al răului caracter, care trafichează cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]