949 matches
-
pentru frumusețea naturală a româncelor de extracție rurală. Un alt observator maghiar atras de farmecul româncelor, care scrie În aceeași perioadă de la cumpăna veacurilor, este administratorul de moșie György László XE "László" . În versurile sale naive, dar extrem de semnificative pentru stereotipiile etnice tradiționale care structurează imaginea românilor la maghiari, el face și o comparație Între româncele din Chintelnic și săsoaicele din Arcalia, două localități situate În cuprinsul domeniilor bistrițene pe care le avea În administrare. Comparația dintre bărbații aparținând celor două
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
face notă discordantă În corul admiratorilor maghiari ai feminității românești este cea a lui Kazinczy Ferenc XE "Ferenc" , unul dintre părinții literaturii moderne maghiare. Spre deosebire de György László XE "László" , Kazinczy se dovedește a fi un adversar metodic al prejudecăților și stereotipiilor naționale, lucru care se explică și prin diferența de nivel intelectual dintre cei doi autori, altfel contemporani. Lui Kazinczy româncele nu i se par frumoase, ci mai degrabă bine făcute. În pofida faptului că a auzit foarte multe cuvinte de laudă
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
imagini sunt, de regulă, sumare, lipsite de complexitate și de nuanțe, fiind constituite din câteva caracteristici distinctive atribuite grupului respectiv, adeseori chiar dintr-o singură trăsătură, considerată definitorie pentru acesta. În pofida sărăciei lor de conținut (sau poate tocmai de aceea), stereotipiile etnice populare sunt deosebit de pregnante, se Întipăresc cu putere În mentalul colectiv și se repetă cu insistență, având o mare capacitate de rezistență În timp. În momentul În care se intră În contact cu un individ aparținând unei etnii străine
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
față de acesta. În concluzie, se poate afirma că o imagine a francezului În mentalitatea țărănească tradițională se poate contura pornind chiar de la nivelul semantismului etnonimului care Îl desemnează. Acesta conține o serie de trăsături de bază, care alimentează de fapt stereotipiile și clișeele unei imagini elementare și furnizează o informație primară, dar esențială, cu privire la realitatea etnică vizată. Alteritatea este puternic conștientizată prin mărcile distinctive ale frâncului: plasarea spațială Într-un univers Îndepărtat, diferența religioasă și de civilizație, aspecte decisive În adoptarea
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
a răului care vine din Vest, a pericolelor ascunse pe care le implică relațiile și contactul cu apusenii. De asemenea, se prefigurează o imagine a francezului În care viciul și lejeritatea moravurilor ocupă un loc important și care prelungește Îndeosebi stereotipiile viziunii germanilor asupra vecinilor lor, extinse apoi până În Transilvania, la maghiari, ca și la români. Deși am văzut că, etimologic, expresia este preluată de la maghiari și de la germani, ea se leagă Însă foarte strâns de o realitate concretă care Îi
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
relație cvasi-sinonimică dintre frânc, ostașul străin apusean, boli necunoscute, rău „francez”, viciu, ansamblul nenorocirilor provocate de războaie explică, de fapt, asocierea semantică dintre o denominație etnoculturală și termenul folosit pentru sifilis, ca și cristalizarea unei imagini etnice și a unor stereotipii populare rezultate de aici. În același timp, se remarcă faptul că aceste elemente se suprapun și rezonează foarte bine cu imaginea frâncului fixată În semantica etnonimului și În folclor, o sferă de expresie la nivelul căreia confruntările militare, necunoscutul, pericolele
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
scoaterii acestora din spațiul de profundă alteritate În care se găseau, apropiindu-i de români, pe de altă parte Însă, postura de adversari pe câmpurile de bătălie și mai ales propaganda austriacă antifranceză (elemente care vin pe terenul fertil al stereotipiilor defavorabile deja existente) vor acționa tot În direcția modelării unei imagini și atitudini negative. Putem identifica trei modalități mai importante prin intermediul cărora mentalitatea populară receptează mesaje care vin din direcția Franței și a francezilor: (a) ecourile cu caracter social ale
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
prin Banat, În drum spre Istanbul. Dar posibilitatea conturării unei astfel de imagini, ca rezultat al propagandei oficiale antifranceze, precum și asumarea unor atitudini generate de ea nu pot fi Înțelese În mod satisfăcător decât În contextul mentalității tradiționale, În care stereotipiile existente deja față de „frânc” ofereau un teren prielnic Înfloririi noilor resentimente și prejudecăți. În cântecul epic bătrânesc sau În alte producții folclorice, „frâncul” (ori „lătinul”) și „turcul” reprezentau, În egală măsură, două entități străine, față de care mentalitatea țărănească se delimita
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
teme de factură ideologică ale propagandei austriece antifranceze vizau, În primul rând, un nivel superior mentalității țărănești. Există Însă anumite elemente ale discursului oficial capabile să atingă o zonă receptoare situată undeva mai jos pe verticala socială, la Întâlnirea dintre stereotipiile tradiționale al masei și orizontul ideologic al unei elite rurale. Așa este cazul unei circulare din 1805, pe care protopopul din Zărnești o adresează preoților aflați În subordine. În acest caz, traseul urmat de mesajul propagandistic ne arată că el
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
1838, o singură dată, fiind Însă reluată de patru ori În 1839 și de două ori În 1840. Ceea ce se poate remarca În acești doi ani, săraci ca informație datorită motivelor expuse mai sus, este elaborarea unor clișee, a unor stereotipii care vor defini de acum Înainte imaginea Irlandei, În permanență. Ele apar la răstimpuri, chiar În absența unor știri mai consistente, nu pentru a prezenta cititorilor un anumit aspect evenimențial, ci pentru a readuce mereu În actualitate, ca un memento
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
politic pe care Îl transmiteau Statele Unite, ca țară a libertăților politice și a toleranței religioase. Se degaja, astfel, imaginea plină de prospețime a unei națiuni tinere, viguroase și democratice, nealterată de viciile și prejudecățile bătrânei Europe, portret care, desigur, prelungea stereotipiile surselor sale europene, dar, În același timp, conținea și note proprii, dictate de specificitatea receptării realităților americane În mediile românești. 1. Primii ardeleni În America Relația dintre Franklin XE "Franklin" și românii ardeleni se va materializa Încă de la Începuturi printr-
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
125-165. Vezi Ovidiu Bârlea, Poetică folclorică, București, Editura Univers, 1979; Adrian Fochi, Estetica oralității, Editura Minerva, București, 1980; Ioan Pânzaru, Cercetare de estetică a oralității, Editura Univers, București, 1989; Al.I. Amzulescu, op. cit., pp. 255-280; Nicolae Roșianu, op. cit., pp. 27-52: Stereotipie și originalitate În folclor. Vezi Al.I. Amzulescu, Cântecul epic eroic. Tipologie și corpus de texte poetice, Editura Academiei, București, 1981, subiectele narative Înregistrate la nr. 14 (Fata de frânc) și nr. 17 (Trei crai), cu variantele respective. Ibidem, pp.
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
auctoriale care face să existe un criteriu principal de selecție a operei de artă ce structurează universul romanesc - criteriul celebrității. Toate operele de artă descrise în aceste romane sunt creații canonice, clasice, a căror semnificație se configurează în baza unor stereotipii reciproc acceptate de autor și, respectiv, cititor. În plus, în romanul ekphrastic românesc al perioadei 1960-1995 se conturează câteva particularități ale scriiturii ekphrastice. Analiza dialogului dintre literatură și arta vizuală (pictură sau sculptură) în romanelor din această perioadă revelează prezența
[Corola-publishinghouse/Science/84951_a_85736]
-
de artă din Timișoara (1872). Apariția tardivă și nesusținută a criticii literare românești, dar și a criticii de artă pentru relația literatură/artă se poate explica prin apariția târzie a colecțiilor muzeale care să strângă opere de artă. Ekphrasis și stereotipii culturale Romanul ekphrastic romanesc pune preferințele artistice ale scriitorilor români într-o lumină diferită. Întrebarea esențială vizează motivele care ar putea explica alegerea acestor tablouri și a statuii ca subiecte ekphrastice - pentru referințele ekphrastice și în egală măsură pentru descrieri
[Corola-publishinghouse/Science/84951_a_85736]
-
odată comparat cu un stereotip pictural devine mai clar explicat cititorului 22. Din această observație referitoare la indicele canonic al operelor de artă citate în ekphrasis derivă și o altă posibilă explicație a preferințelor scriitorilor români pentru ele. Atunci când discută stereotipiile din descrierile ekphrastice Alexandra Vrânceanu vorbește despre existența unor toposuri culturale ce întrețin frecvența apariției unor imagini și permit reactualizarea unor coduri culturale 23. În cazurile pe care le-am analizat se poate vorbi de o "complicitate" hermeneutică stabilită între
[Corola-publishinghouse/Science/84951_a_85736]
-
evolua (pentru a fi cu un pas înainte). Aceste concepte sunt bazate pe rezultatele lor specifice: - respectând transferul de generalități, - respectând globalul în antrenamentul analitic, - dependența de condițiile mentale ale memoriei, - eficacitatea în antrenament a situației cauzale în legătură cu situația fixă (stereotipia). Câte din antrenamente se pot transfera într-o situație de joc ? Dacă programele motrice sunt specifice se pot trage câteva concluzii, ca de exemplu, de la o sarcină la alta nu se realizează din punct de vedere cantitativ un transfer prea
VOLEI. Bazele teoretice şi metodice ale jocului by Mârza Dănilă Dănuț () [Corola-publishinghouse/Science/91684_a_92843]
-
angoasa destrămării imperiilor coloniale), care oferă cadrul tuturor animozităților și formelor de rasism (arabul este invariabil rău și agresiv, ceea ce este vizibil și din punct de vedere fizic; însă există și un fel de rasism "accidental", neintenționat, care recurge la stereotipii și imagini convenționale) și xenofobie (pe lângă germanofobia acută a francezilor, toate națiunile sunt ironizate, chiar dacă doar de dragul pitorescului, ceea ce denotă o "mulțumire de sine" suficientă a francezului mediu).691 Când Franța lui de Gaulle boicota Alianța Nord-Atlantică, își afirma cu
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
gândirile naive” de teama banalului. Z. propune o distincție între „nota personală” și „subiectivitate”, convins că dialectica subiectiv-obiectiv generează o identitate de viziune și sens, iar „nota personală” duce la recunoașterea unei amprente stilistice, lui însuși reproșându-și însă o stereotipie a „felului de a spune” și a personajelor. Își mărturisește „furia de a scrie”, alternând cu ezitări, impasuri; scrisul, la el, e o formă de viață, dar și „refugiu”, și absorbire în propriul imaginar („trăiesc cu oamenii din mintea mea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290696_a_292025]
-
de "Oficiul Ungar pentru Turism" (OMIH) și al instituțiilor partenere. Din lucrare putem afla că Transilvania era considerată "un pământ străbun", patria "folclorului maghiar autentic", despre al "cărui trecut maghiar neștirbit" povestesc "coloanele funerare din lemn sculptat". Găsim în volum stereotipia tuturor trăsăturilor caracteristice imaginii secuilor (considerați "poporul prințului Csaba") sau al săteanului secui, care își transporta apele minerale în căruța lui cu coviltir. Lucru neobișnuit pentru un ghid turistic, găsim și aprecieri precum: "Secuii vorbesc una din cele mai curate
[Corola-publishinghouse/Science/84996_a_85781]
-
caracterizată de apariția unor bariere în calea schimbării pe care oamenii le activează din diverse motive și care influențează în mod semnificativ procesul de schimbare. Principalele categorii de bariere în calea schimbării sunt (după Adams și Carnall, 1990): • bariere perceptive: - stereotipia - apare ca urmare a iluziei perceperii a ceea ce ne așteptăm să percepem și slabei capacități de a percepe o situație din alt punct de vedere decât cel cu care ne-am obișnuit; - saturația - rezultatul utilizării în exces a unor canale
[Corola-publishinghouse/Science/2049_a_3374]
-
o serie de elemente semnificative pentru perceperea corectă a unei situații. • bariere cognitive: - ignoranța - apare din cauza absenței unei informări corecte; - inflexibilitatea strategiilor intelectuale sau folosirea automată, repetată a acelorași strategii de abordare a unei probleme sau decizii (stereotipul); - precedența - asemănătoare stereotipiei, constă în fixarea unui mod de acțiune care anterior a avut succes, fără a lua în calcul eventualele schimbări/modificări de situație; - substituția - apare prin înlocuirea nejustificată a unei probleme noi cu una deja cunoscută și prin aplicarea, în consecință
[Corola-publishinghouse/Science/2049_a_3374]
-
prin activarea unor grile/constructe cognitive personale de evaluare și înțelegere a acestora; • efectul halo - tendința de formare a unei impresii generale asupra unei persoane pe baza uneia sau mai multor trăsături (fizice, psihice, de caracter etc.) ale persoanei respective; • stereotipia - tendința de a atribui caracteristici unei persoane pe baza evaluării grupului din care face parte; • evaluarea anticipată - evaluarea prematură a conținutului unui mesaj; • pierderea concentrării - apare ca o consecință a diferențelor dintre viteza de transmitere a mesajului de către un emițător
[Corola-publishinghouse/Science/2049_a_3374]
-
tiranic, cel al „epocii socialiste”, se instituie aici printr-o lucidă și ironică prospectare a derizoriului vieții colective, din care se evadează prin ironie și badinaj, prin apel la spectacolul cu măști, la ipostaza de saltimbanc și arlechin, la demistificarea stereotipiilor și anomaliilor vieții (Poem pentru ultima reprezentație, Poem pentru gardienii de suflet). Între cerebralitate și senzualism, trăirea este la P. perpetuă alternanță. SCRIERI: Castelul din siclame albe, pref. Victor Eftimiu, București, 1972; Pasul corbilor, București, 1980; Coridă, București, 1983; Trăgătorul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288899_a_290228]
-
closetului, performatnnn de o mulțime de gălătuși ejectați de spectatorul producției onirice. Unde diversiunea faptului divers transformat în divertisment ne face să "suportăm mai ușor holonul ăsta de rahat", pe care ajungem, paradoxal, să-l iubim, "cu toate imperfecțiunile și stereotipiile lui".ooo La vremuri tulburi, ape tulburi, personaje tulburi care cultivă ambiguitatea (din considerente estetice, cum va spune al un moment dat un disident), relațiile amestecând stilul autoritar și familiaritatea. Balta devine, neîndoielnic, analogia cea mai potrivită lumii formate de
[Corola-publishinghouse/Science/1502_a_2800]
-
În a doua secțiune, Tratat despre simțuri, soțul suportă o intervenție oftalmologică și nu se mai înapoiază acasă, pentru că nu își mai suportă consoarta, deși o iubește. Romanul e un fel de cronică a „micilor fapte adevărate”, o radiografie a stereotipiei cotidiene. De o factură aparte chiar în contextul prozei autenticiste, inclusiv în varianta ei postmodernă, este romanul Adunarea și scăderea zilelor (1988), unde formula e jurnalul în jurnal. Asumându-și identitatea autorului, cu toate consecințele (ziarist la „Tribuna”, prozator etc.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290600_a_291929]