499 matches
-
divină, e ilustrată de câteva texte literare și filozofice din secolul al XIX-lea. Să ne amintim, de exemplu, de prima versiune din Horla (1886)122 de Maupassant, unde se vorbește despre "succesorul nostru invizibil", sau de metafora nietzscheană a supraomului, evocată în prologul la Also sprach Zarathustra / Așa grăit-a Zarathustra: Omul este ceva ce trebuie depășit. Ce e maimuța pentru om? [...] Așa trebuie să fie și omul pentru Supraom [...]. Cândva ați fost maimuțe"123. 4.1. Mutanți și extratereștri
by Roger Bozzetto [Corola-publishinghouse/Science/946_a_2454]
-
vorbește despre "succesorul nostru invizibil", sau de metafora nietzscheană a supraomului, evocată în prologul la Also sprach Zarathustra / Așa grăit-a Zarathustra: Omul este ceva ce trebuie depășit. Ce e maimuța pentru om? [...] Așa trebuie să fie și omul pentru Supraom [...]. Cândva ați fost maimuțe"123. 4.1. Mutanți și extratereștri Imaginea mutantului permite SF-ului să exploreze aproape exhaustiv atât posibilitățile factuale, narative, cât și simbolice ale unui imaginar bazat pe cunoștințe biologice recente și aflat într-o evoluție rapidă
by Roger Bozzetto [Corola-publishinghouse/Science/946_a_2454]
-
să exploreze zone diferite, ambigue ale raportării oamenilor la alteritate, la angoasele stârnite de ea și la metaforele pe care ea le generează sau le reactualizează. Vom distinge mutanții nativi și creațiile umane. Mutanții pot fi, după caz, monștri sau supraoameni, pe plan fizic sau prin puterile lor. Percepția oamenilor despre ei, ca și reacțiile provocate, reprezintă, la modul metaforic, comportamentul oamenilor față de alteritate. Fără să uităm că aceste reacții trebuie, la rândul lor, inserate deopotrivă în istoria geneticii, în cea
by Roger Bozzetto [Corola-publishinghouse/Science/946_a_2454]
-
problemă tehnică"451: dacă persoana este atât de importantă, din punctul de vedere al doctrinei arianismului, cum putem continua să denigrăm "individul" evreu? Iată cum: "evreul reprezintă individualismul; arianul reprezintă "super-individualismul""452. A nu se confunda, atenționează Kenneth Burke, cu "supraom"-ul nietzschean. Criticul mărturisește că, ajuns în acest punct al periplului său prin Mein Kampf, a crezut că a găsit punctul slab al lui Hitler. În schimb, se pare că a descoperit exact contrariul (bineînțeles, în ce privește eficiența demagogică, precizează Burke
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
că, ajuns în acest punct al periplului său prin Mein Kampf, a crezut că a găsit punctul slab al lui Hitler. În schimb, se pare că a descoperit exact contrariul (bineînțeles, în ce privește eficiența demagogică, precizează Burke; nicidecum, calitatea discursului). "Solitudinea" supraomului trebuie înțeleasă ca "atribut public, în termeni de tactici (puse în aplicare adăugirea mea) în vederea luptei împotriva dezmembrării Partidului sub presiunea salvatorilor rivali"453. Nici o referire la persoana lui Hitler în acest sens: calitatea sa de conducător este "de la sine
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
te văd cum te clatini și dai cu fundul de pămînt. Ca orice om... Deși poate ar fi timpul să vezi cum îți stă... Val: Alex, cred că ești nedrept... (știe unde dă) Îl împovărezi pe tata cu dimensiunile unui supraom... Alex: El m-a împovărat pe mine cu această dimensiune... cu autoritatea lui, cu toate puterile lui, cu știința, cu toate științele lui... Mihai: E treaba ta ce crezi despre mine... Și dacă te-am dezamăgit... Alex: Da, m-ai
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
puterile lui, cu știința, cu toate științele lui... Mihai: E treaba ta ce crezi despre mine... Și dacă te-am dezamăgit... Alex: Da, m-ai dezamăgit. (după o pauză) Dar într-un fel e mai bine. Ai dispărut tu ca supraom, dar a dispărut și minciuna. Acum știu mai bine cît ești și am curajul să cred că nu ești mai mult. Ca să vezi! De la o prostie de cadou, am aflat ceea ce de mult mă temeam să descopăr. Maria: Băiatul ăsta
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
contează ca explicație a declinului instituției literare este supralicitarea literaturii după modelul supralicitării umaniste a „omului”. Literatura și-a revendicat o transcendență pe care nu și-a putut-o asuma, la fel ca „omul” revoluțiilor sau, În alt fel, ca supraomul nietzshceean, care nu și-a putut asuma un orizont ontologic lipsit de transcendență (aici se mai lucrează Încă). În fiecare dintre aceste ferpare făcute literaturii, se revine la originile romantismului ca la originea acestei supralicitări, atunci cînd literatura s-a
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
avangardei - cea rusă - este cel În care autarhismul artei este dus la ultimele consecințe: de la suprematistul Malevici la poetul Hlebnikov, artiștii primei avangarde consideră că scopul artei este tocmai gratuitatea și, Într-un fel, omul vizat de ea este un supraom În măsura În care refuză din capul locului - ca pe o minciună - ideea oricărei transcendențe a operei. Este ceea ce, În reluare, vor face Noii Romancieri francezi, pentru care personajul și În general referința realistă este o transcendență care subminează caracterul imanent - absolut, deci
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
realismului clasic, pozitivist, sau al umanismului existențialist, devenise de ceva vreme sediul unei tumori maligne, Îl elimină pe cît poate din scrierile sale - și am aici În vedere mai ales prozele sale. Nici pe acesta nu-l Înlocuiește cu un Supraom, sau cu vreun Subom (deși, dacă ar fi să alegem, personajle sale sînt mai degrabă subdecît supraoameni), ci cu un fel de reprezentare umană la limita reprezentabilului, ale cărei calități sînt mai degrabă didactice: iată un om absurd - suspendat În
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
pe cît poate din scrierile sale - și am aici În vedere mai ales prozele sale. Nici pe acesta nu-l Înlocuiește cu un Supraom, sau cu vreun Subom (deși, dacă ar fi să alegem, personajle sale sînt mai degrabă subdecît supraoameni), ci cu un fel de reprezentare umană la limita reprezentabilului, ale cărei calități sînt mai degrabă didactice: iată un om absurd - suspendat În marginea universului newtonian, vidat de „suflet”, incapabil de „idee”, posesor al unei „perfecțiuni” transformate În povară - eternitatea
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
moară Într-adevăr pentru a-și Învinge dușmanul. Voilà la clé de toute l’histoire: il fait comme si il enquêtait, et il fait comme si il était mort, et du coup, il est mort pour de vrai. CÎți dintre supraoamenii În devenire ai lui Dostoievski nu mor, antrenați Într-o cascadă a păcatului care-și crește exponențial debitul pe măsură ce sfârșitul (pedeapsa) se apropie? - iată așadar funcția cathartică a lecturii, cea mai eficace dintre toate. Viel alternează, În filmul său, jocul
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
aspirații care Îmi dă mulțumire, deschidere, autoritate, prestigiu și siguranță. A. Adler a vorbit despre nevoia de autoritate, iar F. Nietzche despre voința de putere. Mai mult decât atât, Nietzche Îl creează pe Zarthustra, care reprezintă imaginea omului ideal, a „supraomului”, produs tipic al valorilor morale și ideale, ale aspirațiilor Supra-Eului. În plan simbolic, Zarthustra este noul Prometeu, omul care s-a eliberat și care se afirmă, dar care, din nefericire pentru el, este și rămâne singur, deși aspiră la salvarea
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
metode și de scopuri. Adresându-se concetățenilor săi, Socrate caută să descopere și să-i Învețe adevărul, cultivând imaginea Înțeleptului. Zarathustra se adresează tuturor, le predică valorile unei lumi noi. El cultivă valorile morale și imaginea unui nou tip uman, supraomul. La Socrate este cultivată Înțelepciunea, pe când la Zarathustra puterea. Ambii se raportează la niște modele, veritabile simboluri arhetipale cultural-morale. Socrate este identificat cu apolinicul, pe când Zarathustra cu dionisiacul. Socrate este un spirit liniștit, pe când Zarathustra este spiritul neliniștit, deși amândoi
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
vara în Provence 1917 14 Primele încercări poetice 1919 16 Educată în particular, își ia bacalaureatul la Nisa An Istorie Cultură 1903 Începe mișcarea sufragetelor în Franța. Primul zbor al fraților Wright Mann, Tonio Krüger; Henry James; Shaw, Om și Supraom 1904 S-a semnat Antanta Cordială între Franța și Marea Britanie Gourmont, Promenade Literare (1904-1913) 1910 George V devine regele Marii Britanii Rabindranath Tagore, Gitanjali 1911 Criza Agadir; criză constituțională în Regatul Unit Colette, Vagaboanda 1912 Se scufundă Titanicul; Se instituie protectoratul
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
totuna". Membrii comunității trăiesc în raporturi de reciprocitate care ținea să precizeze Krieck "nu e nivelare comunistă a diferențelor dintre indivizi", dar "totalității îi priește numai ce este spre binele tuturor membrilor săi". E. Krieck adoptă de la Nietzsche ideea de supraom, dar nu ca valoare în sine, ca ființă autonomă, ci ca una integrată în comunitate. În concepția pedagogului naționalist-socialist, orice educație are în mod necesar trei laturi: a) îndrumează caracterul (voința, ținuta), axa însăși a vieții; b) dă cunoștințele necesare
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
Există însă o mare diferență între Arthur și Charlemagne, Matyas sau Sebastian, deoarece existența istorică a celui dintâi nu a fost atestată încă. De aceea, considerăm că Arthur poate deveni el însuși prototip pentru regele cel veșnic, justițiar, om și supraom în același timp. Tipul războinicului reprezintă, potrivit lui Burke, o transformare a cavalerului medieval. Acesta poate fi identificat cu tipul popular al banditului, al cărui "frate" din folclor este "proscrisul". În calitate de protagonist a numeroase balade populare, pro-scrisul este de fapt o
Efectul de bumerang: eseuri despre cultura populară americană a secolul XX by Adina Ciugureanu [Corola-publishinghouse/Science/1423_a_2665]
-
modernă aparent laică, în care istoria s-a separat de mit, iar timpul este progresiv și sideral. Timpul mitic este timpul ființelor supranaturale care coabitează cu oamenii, fără memorie istorică, în vreme ce timpul progresiv, cronologic din epoca modernă reclamă existența unui supraom (vezi Nietzsche, de exemplu) care să ocupe locul lăsat liber de Dumnezeu. Eroul mitic nu trebuie să-și ascundă natura divină sau semidivină. Este de datoria lui să se prevaleze de ea. Supereroul trebuie însă să-și ascundă puterea supranaturală
Efectul de bumerang: eseuri despre cultura populară americană a secolul XX by Adina Ciugureanu [Corola-publishinghouse/Science/1423_a_2665]
-
pentru lectură, muzică, pictură, confort și igienă, că a devenit heraldist și genealogist din înclinație către deghizament și travesti, că avem în față un caz rarisim de telegonie ce se sustrage prezumției legale a paternității, că personalitatea mateină întrupează mitul supraomului lui Nietzche și morga marilor familii eșuate în nepăsare aristocratică și amoralism toate aceste propuneri pot fi valabile măcar parțial dar nu îndepărtează nota de mister ce guvernează existențele de excepție care vin în lume nu pentru a respecta legile
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
față de condiția obișnuită a omului. Trei ipostaze umane corespund acestei situări: omul nobil (aristocratul din lucrările de maturitate: Dincolo de bine și de rău, Genealogia moralei); omul superior (cu tipurile pe care le îngăduie, potrivit poemului filosofic Așa grăit-a Zathustra); supraomul (cu "semnele" și însușirile sale din Voința de putere). Vocația personalist energetică nu se suprapune peste nici unul dintre aceste trei forme, dar sensurile ei ar fi puse mai bine în evidență dacă am așeza-o alături de acestea; desigur, pentru a
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
chipul tipului uman amintit acum, "noul filosof", va fi adus în față și pus să-și arate însăși ființa. De asemenea, Nietzsche folosește uneori termenul "legiuitor" cu o semantică de sinteză, care înglobează sensurile "omului nobil", ale "omului superior", ale "supraomului". În locurile din opera sa care cuprind referiri la filosofia nietzscheană, C. Rădulescu-Motru are în vedere, dintre formele de excelență ale umanului, cu deosebire supraomul; exceptând, cumva, micromonografia Nietzsche din 1896, unde el încearcă o prezentare globală a filosofiei lui
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
legiuitor" cu o semantică de sinteză, care înglobează sensurile "omului nobil", ale "omului superior", ale "supraomului". În locurile din opera sa care cuprind referiri la filosofia nietzscheană, C. Rădulescu-Motru are în vedere, dintre formele de excelență ale umanului, cu deosebire supraomul; exceptând, cumva, micromonografia Nietzsche din 1896, unde el încearcă o prezentare globală a filosofiei lui Nietzsche. Este de luat în seamă acest lucru, pentru că el dezvăluie o atitudine a autorului personalismului energetic față de posibilele sursele filosofice ale operei sale; și
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
Nietzsche, semnal de care voi ține seama, într-o oarecare măsură, în cele ce urmează. Ar mai fi de observat că în Elemente de metafizică, Partea a treia, capitolul III: Vocația, într-un context în care Rădulescu-Motru are în vedere supraomul lui Nietzsche, este evidențiată și ideea evoluției, aplicată de filosoful german socotește cel român tuturor "viețuitoarelor", dar absentă atunci când el gândește supraomul, acesta nereprezentând, în ultimă instanță, decât "o frumoasă imagine poetică"241. Așa încât, putem spune că ideea de evoluție
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
Elemente de metafizică, Partea a treia, capitolul III: Vocația, într-un context în care Rădulescu-Motru are în vedere supraomul lui Nietzsche, este evidențiată și ideea evoluției, aplicată de filosoful german socotește cel român tuturor "viețuitoarelor", dar absentă atunci când el gândește supraomul, acesta nereprezentând, în ultimă instanță, decât "o frumoasă imagine poetică"241. Așa încât, putem spune că ideea de evoluție, atât de importantă în filosofia lui Rădulescu-Motru, își găsește o sursă de inspirație și în filosofia nietzscheană. De asemenea, trebuie precizat din
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
filosofie a culturii. Prin această judecată întâmpin o apreciere pe care am găsit-o la unii interpreți ai filosofiei lui C. Rădulescu-Motru, anume că noțiunea vocației ar fi construită, dacă nu în analogie, atunci cel puțin sub influența conceptului de supraom al lui Nietzsche și în general a concepției despre om a acestuia. "Analiza filosofică a modului în care Motru și-a reprezentat determinările omului de vocație relevă influența considerabilă exercitată asupra sa de teoria lui Nietzsche despre om"242. Fără
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]