823 matches
-
sistem cu mai multe compartimente, separate prin pistoane: vezi figura alăturată). Formularea primului principiu este atunci: În general, trecerea între aceste stări se poate face adiabatic numai într-un singur sens. Stabilirea acestui sens este rolul principiului al doilea al termodinamicii. Dacă cele două stări pot fi unite printr-o succesiune de stări de echilibru, adică deformarea sistemului are loc cu viteză infinitezimală (cvasistatic) lucrul mecanic este dat de: formula 1 unde "x (i = 1 ... n)" sunt parametrii geometrici ai sistemului, iar
Entropia termodinamică (după Carathéodory) () [Corola-website/Science/311117_a_312446]
-
V ,V) a celor două volume păstrându-le în echilibru. Există mai multe formulări ale principiului al doilea. Aici se discută versiunea cea mai puțin cunoscută, aceea a lui Carathéodory: Versiunea lui Carathéodory este în general evitată în manualele de termodinamică, deoarece este mai dificil de formulat matematic. Eleganța ei este însă evidentă. În penultimul paragraf discutăm echivalența ei cu celelate formulări ale principiului al doilea. Considerând acum un proces oarecare (deci nu adiabatic) care conduce de la o stare inițiala σ
Entropia termodinamică (după Carathéodory) () [Corola-website/Science/311117_a_312446]
-
DQ pentru a sublinia că forma ("A") este, pentru început, arbitrară. Într-un proces adiabatic cvasistatic, DQ = 0. O consecință a principiului (P2) este că: Cu aceasta, se formulează: Demonstrația acestei leme centrale este dată în articolul Lema lui Carathéodory (Termodinamică). Ipoteza (C) din definiția sistemelor simple este folosită în demonstrația lemei. O transformare adiabatică cvasistatică este dată de o curbă conținută în suprafața "F = const" (reamintim, μ și "F" nu sunt unic determinate); pentru o alegere dată a lui "F
Entropia termodinamică (după Carathéodory) () [Corola-website/Science/311117_a_312446]
-
T(θ)" este numită temperatura absolută iar "C" este o constantă, pe care o alegem pozitivă. Grație universalității, T(θ) poate fi determinat din studiul unui sistem cu doi parametri; în aproximația gazului perfect, aceasta este arătată în articolul Entropia termodinamică (exemple simple). Cu restricțiile obținute asupra factorului integrant μ, putem scrie formula 20 Definim entropia (sistemului Σ) prin: formula 21 așa încât: formula 22 Pentru sistemul total, urmează că: formula 23 Arătăm acum că "μ(y, y)" depinde de "y,y " numai prin intermediul lui "u
Entropia termodinamică (după Carathéodory) () [Corola-website/Science/311117_a_312446]
-
dependență funcțională: "μ(y, y) = μ(u(y, y))" Definim atunci entropia sistemului total: formula 26 așa încât formula 27 și pentru variații finite: ΔS = ΔS + ΔS. Pentru o discuție a modului în care se pot alege constantele, vezi articolul Paradoxul lui Gibbs (termodinamică). Revenim la principiul (P1) și la proprietatea (B) a sistemelor simple: la valori date ale parametrilor geometrici, mulțimea valorilor parametrului negeometric care pot fi atinse pornind de la o stare inițială dată prin procese adiabatice (ireversibile, în general) este un interval
Entropia termodinamică (după Carathéodory) () [Corola-website/Science/311117_a_312446]
-
unui factor integrant, este „demonstrat” cu mijloacele și în limbajul tehnicii. (Demonstrațiile sunt toate corecte!) Condus de ideea că la baza teoriilor fizice stau considerații geometrice (în analogie cu mecanica) Constantin Carathéodory a publicat în 1909 un tratament axiomatic al termodinamicii, în care existența entropiei și a temperaturii absolute sunt deduse din principiile (P1) și (P2) de mai sus, prin considerații strict matematice. Publicată într-o revista de matematică, lucrarea a fost ignorată total de fizicieni un număr de ani, pâna
Entropia termodinamică (după Carathéodory) () [Corola-website/Science/311117_a_312446]
-
principiile (P1) și (P2) de mai sus, prin considerații strict matematice. Publicată într-o revista de matematică, lucrarea a fost ignorată total de fizicieni un număr de ani, pâna când Max Born a schițat (1921) o prezentare didactică nouă a termodinamicii folosind argumentele lui Carathéodory. Max Planck a criticat formularea (P2) a principiului al doilea ca fiind prea departe de realitatea experimentală; el a oferit o deducție a existenței temperaturii absolute și a aditivității variațiilor de entropie pentru fluide cu doi
Entropia termodinamică (după Carathéodory) () [Corola-website/Science/311117_a_312446]
-
înrudite cu cele ale lui Carathéodory, dar pornind de la principii "fizice" legate de imposibilitatea unui perpetuum mobile de speța a doua. Într-un discuția lui Planck este prezentată în detaliu: ea este importantă pentru încercările mai noi de axiomatizare a termodinamicii. Originalitatea axiomatizării lui Carathéodory constă în introducerea ideii de entropie independent de noțiunea de temperatură; aceasta selecționează numai una din multiplele posibilități de a defini complet entropia. Argumentația nu face nici o restricție cu privire la numărul de parametri "geometrici" ai sistemului. Pentru
Entropia termodinamică (după Carathéodory) () [Corola-website/Science/311117_a_312446]
-
Born conține o prezentare a teoriei. În articolul prezent, urmărim în detaliu atât articolul lui Carathéodory (pastrând și generalitatea lui), cât și pe Max Bornși contribuțiile din. Spiritul axiomatizării lui Carathéodory s-a păstrat în încercările recente de prezentare a termodinamicii în cadru abstract: dintre acestea, cea mai impresionantă este aceea a lui E. Lieb și J. Yngvason. O discuție extrem de clară și plăcută a diferitelor formulări ale principiului al doilea și a relației lor cu problema "săgeții timpului" (ireversibilității) este
Entropia termodinamică (după Carathéodory) () [Corola-website/Science/311117_a_312446]
-
brazii aduși pe-ascuns cu locomotiva, când așteptam roșul murdar al autobuzelor, când în mâna-n care strângeam mingea de fotbal se comprimau și spaima și bucuria și rânjetele securiștilor peste cupola muzeului Antipa. Există un punct în care flăcările termodinamicii se sting și trecutul amorțește. Acolo e neamțul de la Stalingrad, care-i scrie-n minte nevestei că din degetele lui de soț și pianist i-a rămas doar unul, cel mic, cu care încă apasă trăgaciul. Acolo sunt declarațiile de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
a dat naștere ideii de creare a unor „organizații de masă bine administrate”, care să acopere Întreaga societate. Credința lui Rathenau În planificarea totală și În raționalizarea producției Își avea originile profunde În legătura intelectuală creată Între legile fizice ale termodinamicii, pe de o parte, și noile științe aplicate ale muncii, pe de altă parte. Mulți specialiști susțineau un „productivism” Îngust și materialist, care privea activitatea umană ca pe un sistem mecanic ce putea fi descompus În transferuri de energie, mișcare
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
aparte). După ce, în primul cerc, eul eminescian va fi studiat ca nucleu al unui "artist total", "amestec singular de structuri ale imaginarului", gândirea eminesciană va fi abordată din unghiul viziunii cosmologice a unui univers simultan, perceput prin legea entropiei, principiile termodinamicii și relativității einsteiniene (al doilea cerc) și din perspectiva logosului (magia cuvintelor, "noua estetică" obsedată de limbajul originar și de revelația "morții cuvântului"), cu incursiuni în mai multe zone ale limbajului presă, politică, literatură, religie, învățământ, teatru ș.a. (al treilea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
au! anume funcționalitate. Dar cu totul gratuite din unghiul valorizării estetice a faptului artistic sunt referințele, reiterate obsedant, când nu și ostentativ, la sisteme științifice: Eminescu ar fi "întâiul gânditor artist al Europei care asimilează fecund al doilea principiu al termodinamicii" (p. 51), "Între Kant și Einstein, Eminescu este o punte de legătură" (p. 52), "viziunea eminesciană se întâlnește cu teoria lui Weissman asupra plasmei germinale eterne" (p. 131); sau referințele la Heisenberg, J.M. Ponty la teoriile cosmologice moderne ș.a.. Theodor
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
suprapuneri de sfere nu cred că mai are nevoie de comentarii. Iată-l: ""Eterna pace" nu are o semnificație "pesimistă", așa cum nu e pesimistă mult discutata "resemnare" din final a iui Hyperion. În fapt, se manifestă acum prima lege a termodinamicii conservarea energiei -...". În sfârșit, o ultimă problemă, de ordin mai general. Construirea unui nou model critic, în acord cu modelul global al gândirii post-einsteiniene, este imperios necesară. Nu cred însă că ea trebuie să se bazeze pe asimilarea diletantă a
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
Afirmația a avut ecou în studiile lui George Munteanu și are acum în cartea lui Theodor Codreanu. De fapt Eminescu luase cunoștință nu de teoria relativității, care nici nu era formulată în timpul vieții sale, ci numai de un principiu al termodinamicii, principiul entropiei, descoperit în 1865 de fizicianul german Rudolf Clausius. Nu știa însă de "lumea lui Minkowski" cu patru dimensiuni, în care spațiul nu se poate separa de timp, încât este problematic dacă a avut năzuința cunoașterii "în simultaneitate". Theodor
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
fost repetiția Unului, odată cu el devine repetiția ca diferență. In prima jumătate a secolului XX, semnalează în mod pertinent Th. Codreanu, trionticitatea e propusă de Șt. Lupașcu: materia fizică (macrofizica mineralului și omogenului, subordonată celui de-al doilea principiu al termodinamicii, tinzând către entropie maximă); materia biologică (opusă celei fizice, a eterogenului, negentropică); materia microfizică, a psihicului, depășindu-le pe celelalte două, având drept caracteristică fundamentală contradicția dinamică a semiactualizării și semipotențializării, acel misterios echilibru între antiteze. Psihismul este prin excelență
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
nereacționați și oligomeri și o fază bogată în copolimer umflat în amestecul de monomeri și diluant. Gradul de dispersie a copolimerului, care se realizează prin separarea fazelor depinde de cantitatea de reticulant din amestecul inițial de monomeri precum și de afinitatea termodinamică între copolimer și diluant. În cazul copolimerilor stiren-DVB, cu cât amestecul de monomeri conține mai mult DVB și există mai puține afinități între copolimer și solvent, cu atât este mai redusă fracția de diluant necesar apariției structurii disperse. Mărirea cantității
(Co)polimeri reticulaţi obţinuti prin polimerizare în suspensie by Cristina Doina Vlad, Maria Valentina Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/743_a_1451]
-
probelor se datoresc solubilităților diferite ale polimerilor ce se formează în mediile inerte utilizate. În prezența amestecurilor de medii inerte polimerizarea reticulantă are un mecanism complex datorat separării de faze și a aglomerărilor microsferelor. Formarea particulelor submicroscopice depinde de calitatea termodinamică a amestecului de reacție (δ), determinând o ordonare diferită a edificiului structural. Cantitatea și calitatea mediului inert influențează caracteristicile produșilor finali (fg și δ). Mediul inert nu schimbă valoarea gradului de reticulare al rețelei, dar modifică mecanismul formării structurii poroase
(Co)polimeri reticulaţi obţinuti prin polimerizare în suspensie by Cristina Doina Vlad () [Corola-publishinghouse/Science/743_a_1450]
-
de faze este punctul de gel, când structura dispersă este fixată prin formarea noilor reticulări. În rezumat, se poate spune că mecanismul formării structurilor poroase datorat: naturii neomogene a (co)polimerizării reticulante precum și procesului de separare a fazelor (determinat de termodinamica sistemului) se desfă șoară conform schemei model din figura 6 /61/. Avantajele metodei Deoarece de cele mai multe ori, perlele utilizate în scopuri preparatorii sau separatorii, au structură (înalt)reticulată, ele se bucură de caracteristicile materialelor rezistente termic, mecanic și chimic. Polimerii
(Co)polimeri reticulaţi obţinuti prin polimerizare în suspensie by Cristina Doina Vlad () [Corola-publishinghouse/Science/743_a_1450]
-
probelor se datoresc solubilităților diferite ale polimerilor ce se formează în mediile inerte utilizate. În prezența amestecurilor de medii inerte polimerizarea reticulantă are un mecanism complex datorat separării de faze și a aglomerărilor microsferelor. Formarea particulelor submicroscopice depinde de calitatea termodinamică a amestecului de reacție (δ), determinând o ordonare diferită a edificiului structural. Cantitatea și calitatea mediului inert influențează caracteristicile produșilor finali (fg și δ). Mediul inert nu schimbă valoarea gradului de reticulare al rețelei, dar modifică mecanismul formării structurii poroase
(Co)polimeri reticulaţi obţinuti prin polimerizare în suspensie by Cristina Doina Vlad () [Corola-publishinghouse/Science/743_a_1450]
-
de faze este punctul de gel, când structura dispersă este fixată prin formarea noilor reticulări. În rezumat, se poate spune că mecanismul formării structurilor poroase datorat: naturii neomogene a (co)polimerizării reticulante precum și procesului de separare a fazelor (determinat de termodinamica sistemului) se desfă șoară conform schemei model din figura 6 /61/. Avantajele metodei Deoarece de cele mai multe ori, perlele utilizate în scopuri preparatorii sau separatorii, au structură (înalt)reticulată, ele se bucură de caracteristicile materialelor rezistente termic, mecanic și chimic. Polimerii
(Co)polimeri reticulaţi obţinuti prin polimerizare în suspensie by Cristina Doina Vlad () [Corola-publishinghouse/Science/743_a_1450]
-
n-arăta deloc ca un escroc, ci doar ca un mexican tânăr, cu umeri înguști, cu mișcări rapide, cumva istovit și inofensiv, care intra și el în librărie, își punea pe nas ochelarii, și se pierdea cu picioarele împleticite prin termodinamică și chimie fizică. Faptul că nu obținea nici o plăcere din furt contribuia grozav la succesul lui. Există o frumoasă pictură veche olandeză, unică, pe care am văzut-o într-o galerie italiană, înfățișând un bătrân ce pășește pe un câmp
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
arătat extrem de iritat când a venit la mine și a găsit teancurile de cărți de care ar fi trebuit să mă debarasez de mult; era periculos să le țin acolo. Dacă m-ar fi limitat doar la cărți de matematică, termodinamică, mecanică, poate că lucrurile ar fi stat altfel, căci nu purtam în mine germenii unui Clerk Maxwell sau ai unui Max Planck. Dar întrucât îmi dăduse mie sarcina să iau teologie, literatură, istorie și filozofie, și înhățasem Istoria papilor a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
au la bază teoriile lui Louis de Broglie [1980], Heisenberg, ecuațiile lui Bessel, ghidurile de undă circulare demonstrate original prin coordonatele circulare [I. D. Alexa, 1978] și sistemele de ierarhizare informațională ale capcanelor de energie [Paul Constantinescu, 1990], unde apariția unei termodinamici ascunse a particulei (părții) dau un caracter relativist noțiunilor de temperatură sau cantitate de căldură și fenomenelor entropice manifestate la nivelul câmpului infolaser (bio)energetic constituient al organismului viu (al lumii vii în general). Câteva din experimentele, pe care teoria
Fitoterapie clinică by Mihai V. Botez, Viorel D. Donţu () [Corola-publishinghouse/Science/1133_a_2099]
-
Hawking nu cedează și continuă să lucreze în domenii de vârf ale fizicii: cosmologia teoretică, relativitatea generală și mecanica cuantică. Elaborează un model matematic asupra originii și evoluției universului și întreprinde studii asupra relației dintre găurile negre din univers și termodinamică. Paralizia progresează și, cu timpul, devine complet imobilizat, își pierde vocea și este constrâns să comunice cu ajutorul unui computer sofisticat, care poate fi controlat cu mișcări ale capului și globilor oculari. Infirmitatea nu îl poate împiedica să își continue și
Creativitate : fundamente, secrete şi strategii by Georgel Paicu () [Corola-publishinghouse/Science/690_a_1152]