1,020 matches
-
à [ceux qu‘îl ]plaira à Dieu de laisser après moy, de ce que je fais [et de] ce qu voys, soit auprès de Șa Majesté, icy, ou ailleurs, qui mérite d‘estre escrit." footnote>. La momentul redactării memoriilor celor doi valeți, regele încă era în viață, prin urmare nici Du Bois și nici La Porte nu-și puteau permite să dezvăluie prea multe, iar scrierile lor nu au putut fi publicate decât pe fragmente. Cele ale lui La Porte au fost
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu () [Corola-publishinghouse/Science/266_a_513]
-
îi oferă cadou lui Ludovic al XIV-lea, în iunie 1663, copia manuscrisului original al memoriilor sale. Léon Aubineau publică în ziarul sau, în 1847, fragmente din lucrare, cu titlul: Fragments des Mémoires inédits de Dubois, gentilhomme servant du Roi, valet de chambre de Louis XIII et de Louis XlV, iar în 1936 Louis de Grandmaison publică lucrarea integral. Revenind la stilul adoptat de cei doi memorialiști, La Porte preferă abordarea generală, regizorala, în timp ce Du Bois descrie detaliat copilăria regelui intrând
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu () [Corola-publishinghouse/Science/266_a_513]
-
același acoperiș cu oameni față de care nu ai încredere, de care trebuie mereu să te ferești; atunci mai bine să trăiești într-o pădure printre lupi și mistreți"292. El se plânge printre altele de atitudinea celor din casă, a valeților care îl servesc scrâșnind din dinți și care i-au "smuls" mulți bani, "în case în care altădată am făcut prostia să mă duc și în care servitorii m-au făcut întotdeauna să plătesc scump ospitalitatea stăpânilor" (A noua plimbare
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
nu mai pridideau cu pocalele fiindcă numărul oaspeților sporea mereu, până la urmă băură din cornuri și din coifuri. Oaspeții plecară în zori"379*. Primirea străinilor era întotdeauna făcută cu larghețe. Când castelanul zărea un trecător era trimis înaintea lui un valet și "străinul avea încredere, se abătea din drum". El "pleca cu un câștig frumușel și fără să fi suferit nici o silnicie". Pelerinii erau bine primiți, hainele lor umede erau uscate lângă vatră și "după ce se îndestulau începeau să-și povestească
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
așteptarea aproapelui (1974), Speranța care ne rămâne, (1974), Miezul și coaja (1975), Dimin eața (19 77), Când vine umbra (1979), Sărutul pământului (1980), După echinocțiul de primăvară (1981), Ruptura (1983), Drumuri de fum (1985), Și mâine, și poimâine (1988), Spovedania valetul ui (2002 ), deținător a mai multor premii, primește Ordinul Meritul c ultural în grad de Cavaler (2002). 257 La solicitarea acad. Valeriu D. Cotea, îi scrie pentru capitolul său literar din „Podgoria Cotnari”, câteva rânduri, care fac mai mult decât
Cotnariul În literatură şi artă by Constantin Huşanu () [Corola-publishinghouse/Science/687_a_1375]
-
1919), Populația Basarabiei pe naționalități după izvoarele oficiale rusești (în colaborare cu P. Cazacu) (1920), Autoadministrația și Zemstva (1920), Basarabia (1926) ș.a., G. își încearcă puterile și în literatură, cu câteva traduceri în limba rusă din nuvelistica lui Al. Vlahuță (Valetul, Pierdut, Inconsolabilii) și Carmen Sylva (Călugărița, Robii), publicate în cotidianul „Bassarabeț” din Chișinău (1898). Aflându-se pe fronturile primului război mondial din partea Crucii Roșii, scrie amintirile Flămânzii, Fragment, Abisul, Rătăciri (Episod de război: Rușii la Grozești), Moș Vrânceanu, Subt impresia
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287316_a_288645]
-
funebru, drapat în purpuriu (Eduard nu suporta negrul: îl văzuse prea mult la mama lui), este urmat, înaintea șefilor de stat, ambasadorilor, generalilor și membrilor familiei, de calul defunctului și de cîinele lui favorit, Cezar, purtat în lesă de un valet. Eduard este înmormîntat în cripta capelei St. George de la Windsor. Îi urmează la tron George V. Regina Alexandra moare la 20 noiembrie 1925 la Sandringham House și este înmormîntată în capela St. George a castelului Windsor, alături de soțul ei. Caracterizare
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/1104_a_2612]
-
seama, cu firea lui pătrunzătoare și spiritul ascuțit, că jocul politic european folosea cărți măsluite la Roma, fiind amestecate la Veneția și Buda, astfel încât așii să rămână în posesia celor care făceau jocul, lui rămânându-i, ca din întâmplare, doar valetul de pică. Luând în discuție raporturile lui Ștefan cel Mare cu Apusul, trebuie să avem în vedere, ceea ce trebuie să se fi știut și de Domnul Moldovei, că vremea când Apusul dispunea de capacitatea de ofensivă, pe vremea cruciadelor, era
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
se duc spre dreapta. Este chiar direcția pe care o urmează (în piesa și în film) Emanou. Dar cele două grupuri de personaje Lasca, Tiossido, Milos /vs./ tinerii locatari sunt diferite și prin costum. Ordinii exagerate a polițiștilor și a valetului i se opune neglijență boema a tinerilor. Apare din nou Milos, care le urează bun venit noilor sosiți și anunță: "E loc pentru toată lumea! Aleluia!"74 Faptul că, după această replică, prin imagine, Topé (Iuda) trece în prim-plan, poate
[Corola-publishinghouse/Science/1489_a_2787]
-
gastro-biliară. Nefericita operație de care tocmai vă vorbeam consta În extragerea unui calcul biliar. Se pare că următorul proverb s-a adeverit de această dată și În cazul meu: Non est in medico semper relevetur ut aeger, interdum docta plus valet arte malum. Aveam presentimentul că operația nu-mi va reuși. Pacientul era deja Într-atât de slăbit și de surescitat, Încât nu doream sub nici o formă să mă ocup de cazul lui. Am cedat doar la insistențele ministrului, care-mi
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
altfel, toate tezele „preistorice” sau arhaice, a căror generozitate trebuia să fie mai demult suspectă, au fost mult fragilizate În studiile de istorie a religiilor În ultimii 40 de ani. 253. În original, faqueer. 254. Cf. sirdar < sard³r, comandant, ofițer, valet. 255. Astfel de cazuri nu sunt atestate numai În Panjab. Pentru remediul telugu Împotriva veninului șarpelui (dar nu al scorpionului), vezi informațiile părintelui Cœurdoux din 1738, păstrate În arhivele de la Versailles și publicate de Arion Roșu, „Les missionnaires dans l
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
trăiești eticul și ce anost să-l teoretizezi!” Deosebind conștiința care acționează de conștiința care judecă, Hegel se desolidariza explicit de cea din urmă pe care o stigmatiza ironic drept „conștiință virtuoasă” - În sensul iezuit al termenului - sau chiar drept „valet al moralității.” Filosoful german critică vehement concepțiile etice ce teoretizează nonimplicarea. Obiectivarea, prin acțiune, este măsura vieții etice „esența limpezirii spiritului”. Și filosoful român insistă asupra faptului că dimensiunea morală a personalității se afirmă nu doar ca experiență a valorilor
Peripatethice by Sorin-Tudor Maxim () [Corola-publishinghouse/Science/1800_a_3164]
-
familial. Beneficiind de dragostea necondiționată și care nu poate fi pusă la îndoială a mamei sale, regina Ana, protejat de nașul său Mazarin, și avându-l ca tutore pe Marchizul de Villeroy, Ludovic creștea sub ochii atenți ai credinciosului său valet La Porte. La Porte a lăsat istoriei o serie de adnotări și memorii care sunt folositoare pentru a putea realiza un tablou al copilăriei lui Ludovic și al evenimentelor la care a luat parte. Toți autorii de memorii contemporani cu
Ludovic al XIV-lea, memorii oficiale și apocrife by Andreea Irina Chirculescu () [Corola-publishinghouse/Science/1669_a_2963]
-
cît și fratele său mai mic făceau exerciții zilnice, ce le mențineau condiția fizică. Ludovic excela la acest capitol:,,îi obosea repede pe toți curtenii, în timp ce el rămânea neobosit”. Un alt episod amuzant din viața micului rege este descris de către valetul său, La Porte: ,,Regele a insistat să împartă o cameră mică împreună cu Monsieur. Dimineața, când s-au trezit, Regele fără să ințeleagă ce face, a scuipat pe patul fratelui său, iar apoi fratele său a scuipat intenționat pe patul regelui
Ludovic al XIV-lea, memorii oficiale și apocrife by Andreea Irina Chirculescu () [Corola-publishinghouse/Science/1669_a_2963]
-
matematica, a luat lecții de dans și de conversație.27 Pe întreaga durată a acestei perioade, în umbra reginei mamă, a cardinalului Mazarin sau a tutorelui său legal, a mai existat o persoană despre care istoria nu menționează prea multe: valetul său credincios, La Porte, care l-a slujit neobosit aproape douăzeci de ani. Mai târziu, La Porte a intrat în conflict cu Mazarin și a fost concediat. Maturizare înainte de vreme. Fronda Liniștea copilăriei lui Ludovic a fost spulberată o dată cu izbucnirea
Ludovic al XIV-lea, memorii oficiale și apocrife by Andreea Irina Chirculescu () [Corola-publishinghouse/Science/1669_a_2963]
-
de slujitori fideli ai puterii și a ideologiei sale - și să-l extindă la ansamblul lumii comuniste. între revoluțiile din 1905 și 1917, artiștii ruși se deschid influențelor occidentale și creează mai multe curente novatoare - „Trandafirul albastru”, Lâna de aur”, „Valetul de Caro” etc. Activiștii ruși - Diaghilev, Benedict, Bakst, Brubel, Chagall, Kandinsky, Larionov, Goncearova, Malevici - dobândesc o celebritate internațională și formează, înainte de 1914, o parte a avangărzii artistice mondiale. înflorirea literaturii și a filosofiei este și ea extraordinară „Epoca de argint
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
au contribuit și la ordonarea gândirii și scrierilor lui Saint-Simon, altfel destul de neprecis și puțin sistematic.) Cu câțiva ani înainte de moartea sa, Saint-Simon a fost victima unor mari restricții materiale. El a fost obligat să accepte, prin generozitatea unui fost valet, o muncă deosebit de grea; lucra nouă ore pe zi pentru a trăi și, în final, pentru a solicita o mică pensie. În 1823 a încercat, din disperare, să se sinucidă și, prin împușcare, își pierde vederea la un ochi. Trupul
by Dumitru Popovici [Corola-publishinghouse/Science/972_a_2480]
-
adică o deplină înfeudare a întregii Republici Moldova spațiului de influență rusesc. Încă o dată: s-ar fi putut evita un asemenea scenariu de rezolvare a chestiunii Transnistriei, dacă am fi avut niște oameni politici patrioți, clarvăzători și responsabili, și nu valeți ai unei puteri străine sau niște pigmei preocupați doar de ciolanul parlamentar/ministerial. Analiza sumară pe care am schițat-o mai sus reflectă, trebuie să recunosc, o încercare personală de a depăși starea amestecată de stupefacție, rușine și neputință care
[Corola-publishinghouse/Science/2015_a_3340]
-
trăi și a înțelege iubirea din Cântarea Cântărilor și din lirica persană (Omar Khayyam, Hafiz, Firdousi). Exaltarea senzuală și delirul imaginativ, trecute prin gingășia și simplitatea sufletească a poetului-pescar, sunt coordonatele esențiale ale acestor texte. În culegerea de proză scurtă Valetul de pică (1980), predomină obsesia iubirii neîmplinite, pe fondul experienței de război a autorului. Apare aici și nuvela Fata barâșnicului, o variantă a microromanului Plimbarea domnișoarei Sura, publicat în 1925, scriere unde este incriminat absurdul unei iubiri care se vede
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287781_a_289110]
-
iubiri care se vede „răsplătită” în cele din urmă pecuniar. În general, se poate vorbi la L. de o proză realistă, tradiționalistă, deseori cu accente melodramatice. SCRIERI: Plimbarea domnișoarei Sura, București, 1925; Cântecele pescarului Seled, pref. Șerban Cioculescu, București, 1972; Valetul de pică, București, 1980. Repere bibliografice: Teodor Scarlat, La porțile Răsăritului, „Românul”, 1936, 156; Predescu, Encicl., 485; Mihai Dascal, „Cântecele pescarului Seled”, RL, 1972, 20; [Alexandru Al. Leontescu], RMB, 1978, 10 435; N. Steinhardt, Jurnalul fericirii, Cluj-Napoca, 1991, 128. A
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287781_a_289110]
-
Cezari sau Cromwelli, pînă la urmă ei pun mîna pe putere. Dacă sînt însă curteni lipsiți de caracter, ei se întorc să depună puterea la picioarele stăpînului lor și îl ajută să exercite o autoritate arbitrară, cu condiția să fie valeții lui principali". Destinate în special să combată ambițiile generalului La Fayette, dispus să-și repună pe rege în deplinătatea puterilor sale cu condiția să devină ministru, aceste cuvinte profetice nu sînt ascultate. Cînd împăratul Francisc al II-lea, un tînăr
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]
-
s Theatre, pe 22 Iulie 1847 Acțiunea Operei Locul acțiunii: Germania, începutul secolului 18 Personaje: Massimiliano, Conte de Moor, tatăl lui Carlo (baș); Carlo (tenor); Francesco, fratele mai tanar al lui Carlo (bariton); Amalia, nepoata Contelui de Moor (soprana); Arminio, valetul contelui de Moor (tenor); Moser, un funcționar (baș); Rolla, un tovarăș a lui Carlo (tenor) Actul I Tabloul 1. O taverna la marginea Saxoniei. Carlo citește o carte și așteaptă vești de la tatăl său. Își exprimă nemulțumirea față de starea de
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
precum și la ”Drepturile omului” și ”Munca”, jurnale cu multă încărcătură socialistă. A fost și un antimonarhist convins. Poezia ”10 Mai 1861” este edificatoare în acest sens: ”Vivat rex, vivat! Lachei în turme, Cu masalele pe stradă, beți, Turme plătite de valeți, Întind covoare pe-ale lui urme. și la vuietul banilor care Se-mpart la turma lingușitoare... Se-aude numa-ntr-un cuvânt: Ura - trăiască regele sfânt! Vai , astăzi, singur numai, strig, poate: Trăiască sfânta libertate!” 21 Din 1893 și până în
Rădăcinile socialismului românesc by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Science/91629_a_92995]
-
de cap ca să-l protejeze pe Bonnot împotriva unei mulțimi exasperate care, în ciuda stării în care se afla, îl lovește cu înverșunare" (Jean Maitron, op. cit., citînd un raport al poliției). Aceleași incidente au loc și după moartea lui Garnier și Valet, în timpul transportării cadavrelor: "La aflarea veștii capturării răufăcătorilor, o bucurie extraordinară a explodat în rîndul miilor de spectatori, care se adunaseră în timpul orelor de asediu. Bucurie care se manifesta prin aclamații, față de poliție și prin strigăte care doreau moartea lui
by Jean Servier [Corola-publishinghouse/Science/1077_a_2585]
-
cadavrelor: "La aflarea veștii capturării răufăcătorilor, o bucurie extraordinară a explodat în rîndul miilor de spectatori, care se adunaseră în timpul orelor de asediu. Bucurie care se manifesta prin aclamații, față de poliție și prin strigăte care doreau moartea lui Garnier și Valet" (ibid., op. cit.,, pag. 177, citînd un raport al poliției). Însă mulți anarhiști deveniseră deschis anti-ilegaliști, ca André Girard care scria în ziarul Les Temps nouveaux pe 6 ianuarie 1912: "Asemenea acte nu au nimic anarhist în ele, sînt pur și
by Jean Servier [Corola-publishinghouse/Science/1077_a_2585]