739 matches
-
transcriu aici câteva pagini scrise sub apăsarea sufletească de atunci. ÎNSEMNĂRI ZILNICE Volovăț, 24 aprilie 1950. În Duminica Tomii am slujit Sfânta Liturghie și am predicat în biserica din Volovăț. După amiază au venit la biserică „ostașii Domnului”. Am făcut vecernia și după aceea, o rugăciune către Domnul nostru Iisus Hristos. Cei prezenți au suspinat și au vărsat lacrimi în timpul acestei rugăciuni. Oameni cu sete de trăire duhovnicească. Dar ce folos? Ei nu au și nu știu să respecte o ierarhie
A FOST O DATA by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Science/762_a_1496]
-
Canonului spălării picioarelor); "Iuda, cu adevărat, este fiul viperelor celor ce au mâncat mana în pustie și au cârtit asupra Hrănitorului; că încă fiind în gura lui bucatele, cârteau asupra lui Dumnezeu, nemulțumitorii" (În Sfânta și marea Joi, seara, la Vecernie); "Iuda sluga și vicleanul, ucenicul și pizmărețul, prieten și diavol" (În sfânta și marea Joi, dimineața, la Laude); "Astăzi și-a pus aspră Iuda sugrumare pentru bani și s-a lipsit de amândouă viețile: de această trecătoare și de cea
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
Domnului ajută-ne. Ceva necurat este prin aceste locuri-spuseră surorile maici. Maicile au muncit toată ziua pentru a așeza crucile la loc și pentru a șterge de pe pereți scrierile sinistre. Au stat apoi toată ziua în biserică rugându-se până la vecernie, fără să mânânce și să bea ceva. În acest timp călugării Machedon și Belzebut parcă-i înghițiseră pământul, au dispărut fără urmă. Trei zile la rând au găsit crucile întoarse cu susul în jos. Trei zile la rând au găsit
Infern in paradis by Gabriel Cristian () [Corola-publishinghouse/Science/1178_a_2136]
-
a zbuciumului („Ca un norod de pașnici și veseli asasini/ Ce pregătesc dreptatea luminii viitoare,/ Unii-nvârtesc săcurea, ceilalți desfoaie crini,/ Cu sufletele-n beznă și degetele-n soare.”) - iată calea aleasă de A. în trăire, cunoaștere, poezie (Rugă de vecernie). O formă specială a situării între impulsuri opuse se manifestă în raporturile cu ceilalți. A. e vădit de partea celor „căzniți, urâți și goi”, purtători neștiuți - întrucât reprezintă natura elementară - ai germenului unei lumi superioare (Caligula); versantul opus solidarității cu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285438_a_286767]
-
istoria României, istoria limbii române, cronici referitoare la actualitatea culturală și mai ales despre viața muzicală de la București și de la Paris. Astfel, în același număr stau alături note privind spectacolele din cele două capitale: Traviata și Coana Chiriță, Rigoletto sau Vecerniile siciliene și Prăpastiile Bucureștilor. P. C.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290637_a_291966]
-
o clasificare asemănătoare: lirica de dragoste, lirica socială, poezia filosofico-religioasă, poezia universului miniatural (poezia lucrurilor mărunte). Mai complexă și mai exactă pare a fi următoarea compartimentare: I Poezia filosofică 1. Poezia autodefinirii omenirea este dominată de manifestări contradictorii (Rugă de vecernie), omul este plămădit din materie și spirit (Portret, Nehotărâre, Binecuvântare), omul este o fire angelică, pură, o creație divină (Denie cu clopote); 2. Arta poetică cuvântul este omnipotent, atotputernic, esența universului, crezul său cel mai încărcat de forță creatoare (Rugă
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
saloanele lui Pașadia, fie ca materialitate pestilențială, viciată a mahalalelor, a cârciumelor, a bolgiei Arnotenilor. Povestitorul parcurge calvarul acestei lumi labirintice, ca spațialitate și temporalitate deopotrivă, spre o biruință decisivă a visului: cei trei Crai, însoțiți de măscăriciul Pirgu, slujesc „vecernia de pe urmă“, pentru a dispărea apoi „în purpura asfințitului“. Imaginea Bucureștilor stăpâniți de craii de Curtea-Veche ia naștere, ca și imaginea Berlinului copilăriei lui Benjamin, în momentul pierderii ei iremediabile. Matei Călinescu observă că, în cazul Crailor de Curtea-Veche, relectura
City Lights: despre experienţă la Walter Benjamin by Ioan Alexandru Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/1346_a_2383]
-
ceasuri și jumătate ale nopții, s-au cutremurat pământul; în acea vreme se mai alinaseră vorbele pentru năprasnica frică despre turci, iar ciuma se speria” (cronică manuscris Tărtășescu). 23 aprilie 1829, în ziua de Sf. Mare mucenic Gheorghe, în vremea Vecerniei, s-au cutremurat pământul de 2 ori, dar mai tare decât cel pomenit în luna martie 30. 5 mai 1829: zguduiri puternice în București. 4 iulie 1829: “miercuri, s-a cutremurat pământul asupra munților Țării Românești, încât la Vălenii de
SENZAŢIONALA CONSTATARE A UNOR RENUMIŢI SEISMOLOGI: ANIMALELE PREVESTESC CUTREMURELE! by VASILE VĂSÂI () [Corola-publishinghouse/Science/262_a_498]
-
funcționat ca inspector general în Ministerul Artelor și, din 1952, responsabil al Serviciului de Presă și Propagandă din Ministerul Industriei Alimentare. În anii ‘60 era redactor la „Gazeta literară”. În 1923 lui B. îi apare prima carte de versuri, intitulată Vecernii. Atmosfera imaginată este aceea a unui târg prăfuit și deprimant, cu bolnavi de ftizie, a căror suferință se află, de cele mai multe ori, în vecinătatea morții. Orașul este „o fată bolnavă în agonie”, casele par „femei tăcute”, poetul se închipuie într-
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285593_a_286922]
-
de amintiri Scriitor și om (1946), Contemporan cu ei (1962), Evocări și dialoguri literare (1974). Ca traducător, B. a desfășurat o impresionantă activitate, ce dăinuie în timp prin reeditări (un exemplu este Vrăjitorul din Oz de F. L. Baum). SCRIERI: Vecernii, Craiova, 1923; Flaute de mătase, Brăila, 1923; Reculegeri în nemurirea ta, București, 1925; Biblice, București, 1926; Strigări trupești lângă glezne, București, 1926; Cina cea de taină, București, 1929; Poeme vechi și noi, București, 1931; Întoarcerea poetului la uneltele sale, București
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285593_a_286922]
-
se formează rapid împotriva lui. Aceasta reunește în jurul suveranului celor Două-Sicilii prințul francez Carol de Anjou, căruia împăratul latin îi cedează drepturile asupra Imperiului bizantin papalitatea, Veneția, statele slave din Balcani și majoritatea principatelor grecești și latine din Orient. Insurecția Vecerniilor Siciliene (1282), care izbucnește la Palermo împotriva dominației franceze, îndepărtează pericolul, obligîndu-1 pe Carol de Anjou să renunțe la planurile sale. Dar acest episod glorios este ultimul din istoria bizantină. Manevrele diplomatice abile ale lui Mihail al VIII-lea nu
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]
-
secolele XII-XV. Cele două partide s-au aflat în permanent conflict, deoarece primii erau susținători ai papei, iar ceilalți erau partizani ai împăratului german. Cearta lor, ce va atrage orașele din Peninsulă se încheie odată cu invazia franceză din 1494. 37 "Vecerniile siciliene" se referă la masacrul francezilor în Sicilia, în 1282, în timpul guvernării lui Carol de Anjou, fratele lui Ludovic al IX-lea. Acest masacru a fost rezultatul unei conspirații pusă la cale de un partizan al Casei de Suabia, Jean
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]
-
guvernării lui Carol de Anjou, fratele lui Ludovic al IX-lea. Acest masacru a fost rezultatul unei conspirații pusă la cale de un partizan al Casei de Suabia, Jean de Procida. În lunea Paștilor, în momentul cînd clopotele sunau de vecernie, sicilienii vor provoca un înspăimîntător masacru francezilor ce se aflau pe insulă, în special la Palermo. "Vecerniile siciliene" au devenit sinonime cu masacrul general. 38 "Liga Binelui Public" ("Ligue du Bien Public") a fost fondată în 1464 de seniori împotriva
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]
-
conspirații pusă la cale de un partizan al Casei de Suabia, Jean de Procida. În lunea Paștilor, în momentul cînd clopotele sunau de vecernie, sicilienii vor provoca un înspăimîntător masacru francezilor ce se aflau pe insulă, în special la Palermo. "Vecerniile siciliene" au devenit sinonime cu masacrul general. 38 "Liga Binelui Public" ("Ligue du Bien Public") a fost fondată în 1464 de seniori împotriva lui Ludovic al XI-lea. Liga a fost dizolvată după indecisa bătălie de la Montlhery (1465), prin tratatele
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]
-
celor trei arii ale Violetei pentru chitară. "Addio, del passato bei sogni ridenti" asigura un scurt pasaj tremolo, "A fors' e lui" constitue baza armonica în timp ce aranjamentul pentru "Sempre liberă" sugerează un gen de “coloratura” pentru chitară. I vespri siciliani (Vecerniile siciliene) Leș Vêpres Siciliennes (I Vespri Siciliani): opera în cinci acte, pe un libret de Eugène Scribe și Charles Duveyrier, după piesă Le Duc d'Albe de aceiași autori. Din motive de cenzură opera a mai fost reprezentată sub denumirile
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
Procida, ci a fost rezultatul unei revolte spontane împotriva opresorului străin. Astăzi, chiar si istoricii sunt de acord că avem de a face cu o revoltă spontană și nu vom ști cu siguranta niciodată ce a reprezentat de fapt seară vecerniilor siciliene. La Galeria Națională de Artă din Romă este expus un tablou al pictorului Francesco Hayez, realizat de acesta în anul 1846 și care are ca temă mișcarea I Vespri Siciliani. Stilul și manieră de execuție a tabloului sunt neoclasice
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
0 Atilla .................................................. ... .................................................. ..1 31 Macbeth .................................................. ... ..............................................145 I masnadieri (Hoții) .................................................. ... ............................162 Îl Corsaro (Corsarul) .................................................. ... ........................178 La Battaglia di Legnano (Bătălia de la Legnano) .................................193 Luisa Miller............................................ ... ...............................................205 Stiffelio......................................... ... .................................................. ... .....220 Rigoletto......................................... ... .................................................. ... ...234 Îl Trovatore (Trubadurul) .................................................. ... ..................255 La Traviata (Traviata) .................................................. ... ........................278 I vespri siciliani (Vecerniile siciliene) .................................................. ..2 97 Aroldo............................................ ... .................................................. ... ...313 Simon Boccanegra........................................ ... ........................................325 Un ballo în maschera (Bal mascat) .................................................. ... ...340 La Forza del Destino (Forță destinului) ................................................35 8 Don Carlos............................................ ... .................................................3 78 Aida.............................................. ... .................................................. ... .....402 Otello............................................ ... .................................................. ... .....421 Falstaff.......................................... ... .................................................. ... ....442 Bibliografie...................................... ... .................................................. ... .458 459
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
integrate în ea, nu numai că dezvăluie dimensiunile fantasmatice ale reprezentării, ci prin jocul analogiilor conferă operei o mare putere onirică și lirică. Atracția este atât de irezistibilă, încât pictorul spaniol se "inventează", la un moment dat, ca personaj din Vecernia, cum sugerează acest pasaj din "New York-ul mă salută": "Ce solitudine imensă! Este adevărat (dar acest lucru accentuează cu atât mai mult melancolia orizontală) că în centrul geometric al câmpului, la o înălțime colosală, se ridică două siluete neliniștite și
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
Ce solitudine imensă! Este adevărat (dar acest lucru accentuează cu atât mai mult melancolia orizontală) că în centrul geometric al câmpului, la o înălțime colosală, se ridică două siluete neliniștite și bine-cunoscute, în maniera statuilor antice, reprezentând cuplul tragic din Vecernia lui Millet. Silueta bărbatului este chiar a mea: eu sunt reprezentat orb, gura aurită este plină de excremente, am doi sâni frumoși de femeie, în mână un bici, sunt încoronat de trandafiri: femeia, încarnare a lui Sacher-Masoch, mă privește drept
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
sunt încoronat de trandafiri: femeia, încarnare a lui Sacher-Masoch, mă privește drept în ochi, cu o tristețe infinită, este îmbrăcată în blănuri" (apud Amossy 1995: 93). Dalí a urmărit cu perseverență, de-a lungul întregii sale cariere, tema tragică din Vecernia. Dacă nu ar fi precizarea din titlu, Adevărata imagine a Insulei morților la vreme de vecernie (1932), cu greu am putea stabili vreo legătură între această operă daliană și tabloul lui Millet. De fapt, relația este mult mai complexă. Așa cum
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
tristețe infinită, este îmbrăcată în blănuri" (apud Amossy 1995: 93). Dalí a urmărit cu perseverență, de-a lungul întregii sale cariere, tema tragică din Vecernia. Dacă nu ar fi precizarea din titlu, Adevărata imagine a Insulei morților la vreme de vecernie (1932), cu greu am putea stabili vreo legătură între această operă daliană și tabloul lui Millet. De fapt, relația este mult mai complexă. Așa cum sugerează altundeva, tema i-a fost sugerată de celebrul tablou Insula morților (1880) de Arnold Böcklin
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
stâncoasă, aproape pleșuvă, ce amintește doar prin formă de insula böckliană, cu o cană de aluminiu atârnând de un lanț, în prim plan. Abia simbolismul lor - în ochii săi cele două obiecte evocă simbolic sodomia - stabilește o relație "paranoică" cu Vecernia lui Millet. Meditație la o harpă (1932/34) este un tablou realizat de Dalí după o altă reverie legată de Vecernia lui Jean-François Millet, în care apar figura spectrală a unui bărbat cu capul aplecat ca pentru rugăciune (personajul este
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
prim plan. Abia simbolismul lor - în ochii săi cele două obiecte evocă simbolic sodomia - stabilește o relație "paranoică" cu Vecernia lui Millet. Meditație la o harpă (1932/34) este un tablou realizat de Dalí după o altă reverie legată de Vecernia lui Jean-François Millet, în care apar figura spectrală a unui bărbat cu capul aplecat ca pentru rugăciune (personajul este evident împrumutat din tabloul lui Millet) și o voluptuoasă femeie goală, îmbrățișându-l. O altă figură îmbrăcată în negru, cu piciorul
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
al morții și renașterii. Meditație la o harpă devine, așadar, o evocare poetică a "complexului Oedip", o reflecție pe tema incestului și a morții, după cum pare să sugereze nu numai figurația simbolică discutată, ci și titlul tabloului. În Gala și Vecernia de Millet precedând sosirea iminentă a anamorfozelor conice (1933), imaginea originală (vecernia) apare intactă deasupra unei uși întredeschise, din umbra căreia se ivește figura diabolică a unui homar roz. Prin deschizătura ușii vedem un Maxim Gorki ascultând atent vorbele unui
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
poetică a "complexului Oedip", o reflecție pe tema incestului și a morții, după cum pare să sugereze nu numai figurația simbolică discutată, ci și titlul tabloului. În Gala și Vecernia de Millet precedând sosirea iminentă a anamorfozelor conice (1933), imaginea originală (vecernia) apare intactă deasupra unei uși întredeschise, din umbra căreia se ivește figura diabolică a unui homar roz. Prin deschizătura ușii vedem un Maxim Gorki ascultând atent vorbele unui Lenin așezat cu spatele la ușă, care privește, la rândul lui, o Gala liliputană
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]