1,126 matches
-
Deasupra râului pe cer au apărut trei fascicole de lumină, care coborau spre pământ, deasupra râului și spre ambele maluri ale acestuia. Pe aceste fascicole coborau lin trei oameni îmbrăcați în haine de in strălucitoare, tineri, frumoși, fețele lor radiau zâmbitoare, emanând o lumină vie orbitoare. La apariția lor am simțit cum corpul îmi vibrează, energia binefăcătoare pulsa în întregul organism. -Nu te teme-îmi vorbi cel ce levita deasupra râului. Eu sunt îngerul tău mesager, iar cei de pe maluri sunt îngerii
Infern in paradis by Gabriel Cristian () [Corola-publishinghouse/Science/1178_a_2136]
-
sus pe mijlocul cerului când ieși din pădure, dând într-o poiană înconjurată de munți înalți acoperiți cu păduri de conifere. Făcu câțiva pași când apăru din senin o bătrână, dreaptă ca lumânarea, îmbrăcată cu haine negre curate, având fața zâmbitoare și luminoasă, în spate avea o desagă, iar în mână un minunat toiag, care părea de fildeș. -Bun găsit fata mea. Te-ai rătăcit, așa-i? Fetița tremurând de frică mormăi: -M-am, m-am rătăcit. -Ți-o fi foame. Spunând acestea
Infern in paradis by Gabriel Cristian () [Corola-publishinghouse/Science/1178_a_2136]
-
devine cuvânt. În ajun, totul se topea încă într-un luminos aliaj de sunete, ceruri, chipuri familiare. Soarele scăpăta și în pragul casei se ivea tatăl - iar bucuria soarelui în amurg era și aceea de a-l vedea pe omul zâmbitor pe care soarele îl aducea înapoi acasă, sau poate că tocmai întoarcerea tatălui cufunda soarele printre ramurile pădurii, dând razelor o culoare arămie. Mâinile mamei miroseau a rufe spălate în apa înghețată a torentului, iar mirosul lor înmiresma primele ceasuri
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
Tare goi ne pomenim în momente ca astea...“ Apoi, întorcându-se spre mine, adăugă: „ Cum n-aveți nimic de îmbarcat, aș vrea să vă cer un serviciu. La ordinul expres al ambasadorului...“ Făcu această remarcă pe un ton respectuos și zâmbitor totodată, dându-mi de înțeles că autoritatea sa nu avea nevoie să se sprijine pe cea a ambasadorului deja repatriat. I-am privit stăruitor chipul, amintindu-mi că-l zărisem deja la o recepție de la ambasadă. Îi ținusem minte trăsăturile
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
ordine voită, trebuiau să confirme identitatea sub care trăiam în momentul acela: un cuplu de cercetători canadieni, care conduceau o prospecțiune geologică. Fotografii de familie, ale familiei noastre care nu existase niciodată, care nu avea ca realitate decât acele chipuri zâmbitoare ale așa-ziselor noastre rude și ale noastre, într-un decor de vacanță sau de întâlniri în cadrul familiei. Această reconstituire fusese fabricată, bineînțeles, nu pentru grăbiții noștri jefuitori, ci pentru o cercetare făcută de profesioniști, prin care ni se întâmplase
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
evantai: informația tardivă și acum inutilă despre luptele, deja încheiate. Coloanele alea două de cifre care ne-ar fi putut costa viața. De altfel, am fi murit în pielea acelor soți canadieni, a căror existență ar fi fost autentificată de zâmbitoarea banalitate a unui album de fotografii... Te-ai ridicat. Am simțit, în beznă, un fel de așteptare a unui răspuns. M-am îndreptat la rându-mi, gata să-mi recunosc confuzia: adevărul acela pe care-l evocai se transforma neîncetat
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
urechile, un altul apunta, stăpânindu-și într-o clipită teribila energie. Vasele de escortă indicau, prin simpla lor prezență, firul punctat al direcției care ne era permisă. — Te-ai putea crede pe Potemkin, în fața escadrei guvernamentale, ai zis, cu ochii zâmbitori pe obrazul mânjit de negru. Era poate ultima oară în viața noastră când te mai vedeam zâmbind. L-am revăzut pe Șah, o lună mai târziu, într-un mare oraș german, unde totul era pregătit pentru sărbătorile Crăciunului. Mi-a
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
spuneau că „o să înfigă trei săbii sub fiecare fereastră de la fiecare izbă“, mâinile acelea care amestecau întruna, într-o cută a rochiei, grămăjoara de cioburi de sticlă, de pietricele, de monede uzate... Se scutură, nelăsându-se atras spre acea nebunie zâmbitoare. Și văzu gestul Annei. Îi întindea un pliculeț cenușiu. Îl luă, ghici că nu trebuia să-l deschidă înainte de vreme și, auzind zgomot, se duse să-l primească pe medic, încrucișându-se în pragul ușii cu Sașa care intra cu
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
a bărbiei militau parcă pentru o cauză, în timp ce gâtul, sub părul tuns foarte scurt, dezmințea parcă acel militantism prin fragilitatea aproape copilărească, ultim refugiu al feminității, de a cărei frumusețe poate că nici n-avea habar. O alta, o blondă zâmbitoare, tipul clasic, pe care aveai impresia că ai întâlnit-o de mii de ori, înainte de a percepe, sub carapacea aurită și surâzătoare, o necunoscută. În sfârșit, tânărul care tocmai vorbise despre „țara-fantomă“. Un tânăr la cincizeci de ani, care va
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
gărzi de corp, noua metodă de a face război. E adevărat că erau terorizați de ideea de a fi nevoiți să trimită sicrie în America, mai ales în momentul alegerilor prezidențiale. Lungile subterane ale trecutului nostru se deschideau adesea spre zâmbitoarea banalitate a prezentului, iar în ziua aceea, spre sala de recepție, spre femeia care nu reușea să desprindă o minusculă prăjitură, un fursec cu un strop de frișcă deasupra, de pe platoul pe care i-l întindea chelnerul. Tot trăgând de
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
de urmele tale. De la ultima întâlnire, întinerise cu vreo zece ani, își schimbase culoarea ochilor și ovalul feței, își lungise nasul, își schimbase numele și meseria. Era, desigur, o altă persoană, dar la fel de perfect mulată pe acel tip feminin auriu, zâmbitor și de un vid aproape plăcut. Ceva mai departe, într-o curtenitoare înghesuială în jurul meselor, bărbatul masiv și grizonant care, de data asta, era fost ministru, avea mai puțin păr și adoptase o voce mai nazală, dar tot ironică. Manevrând
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
În primele minute, se vedeau soldați sovietici care mâncau, se plimbau de colo-colo, râdeau, stăteau așezați fumând, dansau în sunetele unei armonici, se bălăceau într-un râu, scuturându-se de apă. Apărea apoi Stalin, trăgând din pipă, cu un aer zâmbitor și viclean totodată, iar vocea din off anunța, pe tonul unui verdict, că omul acela era vinovat de... (aici vocea făcea o pauză)... încetineală. Înaintarea armatelor sale era cu mult mai puțin rapidă decât ar fi putut fi și decât
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
de armata ce înainta în ritm de țestoasă. Arhivele preluau spusele, arătând grămezile de trupuri, liniile de sârmă ghimpată, clădirile joase, ale căror coșuri își scuipau fumul negru. Și, fără nici o tranziție, se vedeau iarăși soldații cu chipuri late și zâmbitoare, un gros-plan cu un fumător care făcea frumoase rotocoale albe în aer, cu celălalt soldat cu chipiul tras pe ochi, care dormea sub un copac. Iar câteva imagini mai departe, puteau fi iarăși văzute schelete vii în pijamalele vărgate, ochi
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
nu mai mergi cu noi! Și-a formulat amenințarea în engleză, în acea engleză corectă și ușor de înțeles care-i trădează pe străini, și mi-a aruncat o privire în care severitatea prefăcută s-a preschimbat într-o mândrie zâmbitoare, de părinte. Îmi spuneam că totuși chipul lui se schimbase foarte puțin, iar privirea îi păstrase chiar și lumina aceea juvenilă care te înduioșase cândva. Ceea ce se maturizase mult era trupul, avea burtă, iar antebrațele umpleau mânecile scurte ale tricoului
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
la vale, în montagne russe. De altfel, izbuteam tot mai puțin să definesc ce anume s-ar fi putut numi victorie. Contemplând plaja care se întindea la câțiva pași de terasa pe piloți pe care ne instalaserăm, Vinner avea aerul zâmbitor și mândru al celui care se consideră coautor al panoramei însorite. Tot astfel, când îi arăți unui străin Arcul de Triumf sau Luvrul, te simți un pic arhitectul lor, sau măcar un cioplitor în piatră. Comenta, arăta cu furculița spre
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
fost primul ambasador american în Uniunea Sovietică, William C. Bullitt; la această întîlnire, ce avea loc exact în perioada în care epurările atingeau proporții frenetice, se spune că întreaga elită sovietică, cu excepția doar a lui Stalin, se distra cu fețe zîmbitoare, cu țigări și băuturi în mînă, știind că printre invitați se aflau atît adepți ai politicii, cît și victime, mulți fiind și una și alta. Același tip bizar de eveniment, în care civilitatea salută barbaria, este reprezentat de atmosfera relaxată
by John Keane [Corola-publishinghouse/Science/1061_a_2569]
-
cu mașini și organe de pază. Hrușciov, în schimb, l-a privit și, amuzat, a început să-1 dirijeze ca un conducător de orchestră, îndelung. A fost rândul protestatarului să fie uluit. Scena s-a închis când Hrușciov s-a urcat zâmbitor și amuzat în limuzină. Mi-am zis atunci: acest om iubește show-ul. In 1962, lucrând în aceeași clădire, imaginea lui mi-a revenit, ajutându-mă să înțeleg mecanismul gândirii sale. Am refăcut concluzia, adăugând: acest om iubește show-ul
[Corola-publishinghouse/Science/1455_a_2753]
-
timpul crizei personajul de referință. Timp de o săptămână, l-am văzut zilnic, începând cu 22, seara, când îl întâlnisem la o recepție de unde se grăbea să ajungă la sediu pentru a asculta declarația lui Kennedy. Era un om amabil, zâmbitor, senin. După moartea în condiții misterioase a lui Hammarskjold, în cursul vizitei sale în Congo în 1961, mișcarea de nealiniere ce se constituise la Bandung în 1955 îl adusese în fruntea organizației. Primii secretari generali ai ONU fuseseră nordici europeni
[Corola-publishinghouse/Science/1455_a_2753]
-
funcția de narare. 1. Danny abia poate să-l audă din cauza muzicii. 2. Ce se-ntîmplă? se întreabă. 3. Cu ochii larg deschiși, îl caută cu privirea. 4. Apoi el înțelege tot! 5. Iată-i că vin, la braț, cu fețe zîmbitoare: dl Alexander 6. și dra Ann. 7. Dl Alexander este poet. La viața lui a scris deja multe 8. rime. A scris o poezie despre Danny, una despre 9 pîinea cu stafide; una despre cîntecul privighetorii în 10. pădurea liniștită
by MIEKE BAL [Corola-publishinghouse/Science/1018_a_2526]
-
de-aia! Trebuie să cobor sub ei, sub pământ, jos, în cloacă. Trebuie să se deschidă o gaură prin care să mă scurg. Deși nu de ei fug, ci de mine însumi. Trebuie să scap de Cosmonautul sociabil, de lacheul zâmbitor, cumva trebuie să regăsesc tot ceea ce a hibernat în mine atâta vreme (...)". Din păcate fuga lui, la cârma unui avion (împreună cu Isabelle) se va sfârși tragic; o moarte în care haosul și hazardul iau chipul destinului. Indubitabil, la fel de celebru este
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
cuvântul, Mai moale și mai verde iarba, mai albe-s florile și zarea, Mai luminoasă-i sărbătoarea, mai liniștită-i încercarea, Mai împăcată vine noaptea, mai dulce somnul orișiunde, Mai binevoitoare-i fata în tot ce-ntreabă și răspunde, Mai zâmbitoare e lumina, mai dulci sunt soarele și luna, Mai prietenoase-s toate-toate prin rugăciune totdeauna, Mai fericită-i rândunica ce stă pe streașină și cântă, Atunci când cineva se roagă și Dumenzeu binecuvântă. Prevestirea timpului după diferite semne Semne de ploaie
Maria Radu by Tradiţie şi artă la Tansa. Datini de Crăciun şi Anul Nou () [Corola-publishinghouse/Science/91716_a_92856]
-
toate părțile parcă mă privește cu dragoste și gingășie, așa cum făcea în astă lume. Acum este în ceruri între sfinți și îngeri și mă veghează împreună cu ei. Dar eu parcă o văd aievea în fața mea, cu chipul ei blajin și zâmbitor. La dormitor ușa e deschisă, între pat și șifoneră este o oglindă mare înaltă cât mine în care se vede tabloul din sufragerie cu chipul mamei mele. Acum o am pe mama în față și în spate dar mai presus
Memoria unui muzeu by Mărioara Buraga () [Corola-publishinghouse/Science/1656_a_3005]
-
recunoaștere semnificativă la nivel național. Unul dintre atu-urile sale, pe vremea în care ecourile scandalului Watergate erau încă foarte puternice, îl constituia faptul că era un om nou, un outsider al coridoarelor puterii federale de la Washington, D.C., cu aparență zâmbitoare și onestă, dar ferm hotărât să reorganizeze aparatul de stat începând de la vârf. Percepția de om cumsecade, dar conștiincios și muncitor, un baptist respectabil din Bible Belt (vezi), este rampa care l-a propulsat în alegerile din 1976; aceeași percepție
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]
-
deosebit este dr. Mihai Cristea! Rar întâlnești un om și un mare profesionist în ale geneticii atât de simpatic, deschis și apropiat. Dr. ing. Mihai Cristea a trecut puțin de frumoasa vârstă de 80 de ani, dar este același om zâmbitor, cu umor sănătos și activ.” Să intrăm mai în amănunt în biografia lui. În casa rămasă de la părinții din satul Cucorăni, comuna Mihai Eminescu, județul Botoșani, după 35 de ani de activitate ca director al Stațiunii de Cercetare și Dezvoltare
In honorem dr. ing. Mihai Cristea - membru titular al Academiei de Ştiinţe Agricole şi Silvice "Gh. Ionescu Şişeşti" by Dumitru Bodea, Silvia Străjeru, Marius Murariu () [Corola-publishinghouse/Science/1221_a_2384]
-
tomnatic, pițigoi bătrân și tandru, cu nas ștrengar și cu surâs pe buze, cu mustăcioară isteață, cu floricica la butonieră, matematician, specialist în astronomie, arătând domnișoarelor cu dexteritate stelele”, „domnul Frunză, cincizeci de ani, maestrul de desen, ras, impozant, dar zâmbitor, cu lavalieră fluturândă”, „maestrul de muzică, domnul Duțu, cu breton și lavalieră”, „geograful Borș, scurt, gros, tot păr negru; popa Chitic, semn de întrebare; Simionică, băiat bun, dar bolnav de epilepsie.” La fel ca în Romanul lui Mirel, unde natura
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287444_a_288773]