8,653 matches
-
ce o străbatem pe pământ nu atinge nicicând absolutul. Cuprinderea noastră e parțială dintotdeauna. Tentați am fost și vom fi să îmbrățișăm totalitatea, chintesența ființei (ființelor). Sunt secunde în care iluzia, evidențiind apele tulburi ale adâncului, ne face să ne fericim cu amintita îmbrățișare. De fiecare dată suntem la jumătatea drumului: în interval. E ca în cazul dualității adevăr - neadevăr. Nici o definiție nu poate fi invocată. Jocul vieții și al morții, jocul sufletului și al rațiunii, jocul speranței și al devenirii
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
din natură... și atunci m-a lovit inspirația! Mă uit la chipul ei fericit și am brusc în fața ochilor imaginea ei plimbându-se cu Tarquin printre mlaștinile răscolite de vânt, în pulovere Aran de la Scotch House. — Suze, o să fii foarte fericită cu Tarquin, zic din adâncul inimii. — Crezi? Se îmbujorează de plăcere. Pe bune? — Absolut. Uită-te și tu la tine! Pur și simplu strălucești! Ceea ce e perfect adevărat. Nu remarcasem până acum, dar pare complet altă Suze. Are același nas
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
Jane. Ți-am mai spus. Mama e trandafirie de fericire, și se ține de brațul lui Luke de parcă i-ar fi teamă ca el să nu dispară într-un nor de fum. El îmi surâde scurt, iar eu îi răspund fericită cu un zâmbet. Am așteptat ziua asta atâta timp și uite că, în fine, a venit. Parcă ar fi Crăciunul. De fapt, e mai bine decât de Crăciun. Prin ușa deschisă de la intrare se văd invitații trecând pe pietrișul acoperit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
care e oferta... Of, la naiba. Mami nici măcar nu mă ascultă, oricum, așa că n-are nici cel mai mic rost să mă prefac că n-am să învăț pe dinafară fiecare dintre revistele astea, din scoarță-n scoarță. Mă trântesc fericită într-un scaun și iau un exemplar din Brides, și preț de zece minute nici una din noi nu scoate o vorbă, holbându-ne siderate la fotografii. — Uite! face mami brusc. Întoarce revista ei spre mine, ca să-mi arate un cort
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
vag, eufemistic. Crește familia, adaugă mai mult șoptit. — Încă nu. Zâmbetul lui Janice dispare pentru o clipă. Martin și cu mine credem că probabil vor mai întâi să se bucure din plin unul din celălalt. Sunt un cuplu atât de fericit! Se iubesc la nebunie. Și, firește, Lucy are cariera ei... — Înțeleg, zice mami, gânditoare. Deși nu e prea bine să aștepte prea mult... — Da, știu, e de acord Janice. Ambele își întorc privirile spre mine - și, brusc, îmi dau seama
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
de veste. — Și ce-o să facem? — Ne mutăm. Dar eu nu vreau să mă mut. Îmi place aici! Mă uit în jur la cameră, și mi se strânge sufletul. Ăsta e locul în care Luke și cu mine am fost fericiți, un an de zile. Nu vreau să fiu dezrădăcinată din locul ăsta. — Deci vrei să știi ce se va întâmpla cu mine? spune Danny. Randall se mută cu prietena lui. Îl privesc alarmată. — Te dă afară din casă? — Exact. Mi-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
mă copleșește un sentiment de vinovăție. Nu mi-a trecut prin cap nici o secundă că Luke e la curent cu toată povestea asta. — Luke, sunt încântată, nu e vorba de asta! Doar că... Nu cred că mami o să fie foarte fericită la gândul că ne căsătorim în America. Nu poți să-i explici tu că așa e cel mai bine? — Nu-i așa de simplu. Mama ta ne-a cam forțat mâna, îți dai și tu seama... — Ne-a forțat mâna
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
masă cu o hârtie și un pix. Trebuie s-o iau logic. Să cântăresc avantajele și dezavantajele, să le pun în balanță - și pe urmă să iau o hotărâre logică. Așa. Să încep, deci. Pro Oxshott 1.Mami o să fie fericită. 2.Tati o să fie fericit. 3.O să fie o nuntă foarte drăguță. Mă uit la listă preț de câteva clipe - apoi fac o nouă coloană. Pro New York 1.O să am cea mai extraordinară nuntă din lume. Of, Doamne. Îmi îngrop
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
un pix. Trebuie s-o iau logic. Să cântăresc avantajele și dezavantajele, să le pun în balanță - și pe urmă să iau o hotărâre logică. Așa. Să încep, deci. Pro Oxshott 1.Mami o să fie fericită. 2.Tati o să fie fericit. 3.O să fie o nuntă foarte drăguță. Mă uit la listă preț de câteva clipe - apoi fac o nouă coloană. Pro New York 1.O să am cea mai extraordinară nuntă din lume. Of, Doamne. Îmi îngrop capul în mâini. Nu e
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
Dar, pe bune, dacă ai avea cinci mii de dolari, i-ai cheltui pe un ceainic? — Ei, când o să am cinci mii de dolari, o să te-anunț, spune băiatul. Încep să râdă și se îndepărtează, ținându-se de mână și fericiți pentru simplu fapt că sunt împreună. Și, deodată, cum stau așa în fața vitrinei, mă simt ridicol. Ca un copil care se joacă cu hainele adulților. Chiar așa, ce nevoie am de un ceainic de 5 000 de dolari? N-am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
el... — E supărat pe mine. Firește că e supărat! Îl lași în urma ta și pleci în America, fără să-ți pese deloc de soarta lui, veselă și fericită ca o privighetoare... — Fericită. Elinor întoarce capul. Tu crezi că eu sunt fericită, Rebecca? Rămân interzisă. Cu o ușoară tresărire de rușine, îmi dau seama că nu mi-a trecut niciodată prin cap gândul de a-mi pune întrebarea dacă Elinor e fericită sau nu. Singurul lucru la care m-am gândit de când
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
privighetoare... — Fericită. Elinor întoarce capul. Tu crezi că eu sunt fericită, Rebecca? Rămân interzisă. Cu o ușoară tresărire de rușine, îmi dau seama că nu mi-a trecut niciodată prin cap gândul de a-mi pune întrebarea dacă Elinor e fericită sau nu. Singurul lucru la care m-am gândit de când o cunosc a fost cât de vacă e. — Nu... știu, zic într-un final. Am luat o hotărâre și am respectat-o. Asta nu înseamnă că n-o regret. Își
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
de miere și eu am ținut-o sus și tare că în Bali, Luke a zis că el vrea la Moscova și a urmat o ceartă zgomotoasă, printre hohote de râs aproape isterice care se întâmplă de regulă când ești fericit la culme și ușurat că toate s-au întâmplat după voia ta. A fost o seară minunată și fericită. Ar trebui să fiu supermulțumită. Însă acum sunt în pat, gândurile mi s-au așezat în ordine, și îmi vine în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
adevărate. Asta îi repet în fiecare zi de la întâlnirea pe care a avut-o cu Elinor. Vreau să-l fac să nu mai caute atâta nod în papură discuției respective. Să accepte ce i-a spus ea și să fie fericit. Dar e prea deștept pentru asta. Rămâne tăcut preț de câteva clipe și știu că acum reia pentru a mia oară conversația în minte. — Unele din lucrurile pe care mi le-a spus mi s-au părut adevărate, iar altele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
pot să nu-i spun, măcar lui. — Danny, trebuie să-ți spun ceva, zic cât pot de încet. — Ce? — În legătură cu nunta asta... — Bună, copii! Mă întrerup cu un aer vinovat și mă întorc - dar e doar Laurel, îmbujorată toată și fericită de la atâta dansat. — Ce petrecere reușită, Becky, zice. Și ce formație. Iisuse, aproape că uitasem cât de mult îmi place să dansez. Arunc o privire critică asupra înfățișării ei. — Laurel, zic. Nu sufleci mânecile unei rochii Yves St. Laurent, de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
curiozitatea D-lui I. Cristoiu le-a făcut să apară în lumina tiparului. Desigur, dacă Nicolae Petrașcu și ceilalți care au colaborat la munca de redactare a cărții „Adevărul în procesul Căpitanului” le ar fi știut atunci, ar fi fost fericiți să le facă cunoscute întreg neamului românesc. Peste adevăr s-a depus zgura zecilor de ani, ca peste aurul acoperit de pământ în straturi, dar când întâmplarea sau căutătorul harnic îl scoate în soare, el strălucește împrumutând ceva din splendoarea
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
petic de pământ lipsit de valoare și de care trebuie să ne bucurăm că am scăpat, fiindcă și așa nu ne aducea nici un venit. Circula prin lume un dialog dintre doi ofițeri într-un vagon restaurant. După ce unul dintre ei fericea România că a putut în sfârșit să se descotorosească de Basarabia, al doilea, un colonel cu capul greu și muncit de gânduri, ar fi răspuns oftând; Ce-ți pasâ ție? Tu poți vorbi așa fiindcă nu ți-au rămas, ca
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
firicel de sânge scurs din colțul gurii pe bărbie, gât și piept. Am anunțat gardianul, care ne-a spus să-l ducem cu pătura în curticica din față și să-l lăsăm acolo. Nu lam plâns, din contra l-am fericit, că l-a scăpat Dumnezeu de suferința care i-o programaseră călăii. Răzbunarea Securității se săvârșise, pecetluind într-un nou mormânt, neștiut de nimeni, secretul atâtor crime săvârșite de ea, ca nu cumva scăpând în libertate să depună mărturie contra
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
mijlocește răspunsul: „Le coeur a ses raisons, que la raison ne connait pas” (inima își are rațiunile sale, pe care rațiunea nu le cunoaște). Iar de aici, pasul la predica de pe munte a Mântuitorului cu consolarea și încurajarea ei nespuse: „Fericiți cei curați cu inima, că aceia vor vedea pe Dumnezeu” vine de la sine. Ori, curată a fost - o afirm cu toată tăria - inima lui Nicolae Petrașcu. Sebastian Mocanu P.S. Unele date din traiectoria vieții lui Nicolae Petrașcu mi le-a
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
a face cel mai mare bine de care suntem capabili ca să spunem așa, pentru a dobândi toate virtuțile și în general toate celelalte bunuri pe care le putem căpăta. Și când suntem siguri de aceasta, nu putem să nu fim fericiți"47. El vedea în capacitatea opțiunii raționale idealul virtuții, iar virtutea în sine ca o condiție suficientă a fericirii. Aceasta din urmă devine starea psiho-spirituală de bine care poate fi atinsă prin practicarea virtuții și încununează justificator întregul demers etic
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
Unii copii au din naștere un temperament deosebit de dificil, iar alții par să dobândească un asemenea temperament În urma unor experiențe dureroase de viață. Este important să reținem că ei nu vor să fie răi. Un copil rău nu este fericit, indiferent cum ar putea părea În ochii părinților și ai celorlalți. Un copil care nu se poartă cum trebuie Încearcă, deși fără succes, să-și Însușească un mod de a trăi În această lume care Înseamnă, de fapt, a Învăța
Integrarea şcolară a copiilor cu CES şi serviciile educaţionale de sprijin în şcoala incluzivă by Felicia BUGALETE () [Corola-publishinghouse/Science/1136_a_2189]
-
Referindu-se tot la acest document , diplomatul român declara următoarele: “Tratatul de asistență mutuală pe care l-au semnat Parisul și Moscova este un evenument de o așa importanță încât nu pot fi prevăzute încă de pe acum toate consecințele sale fericite pentru organizarea păcii. Respectând cu fidelitate angajamentele anterioare, așezat în cadrul Societății Națiunilor, deschis semnăturii tuturor interesaților, neavând nici un tăiș îndreptat împotriva nimănui, tratatul franco-sovietic este chemat să constituie baza organizării viitoare a securității în Europa ”. Tratatul cehoslovaco-sovietic a fost încheiat
Demiterea ministrului român de externe Nicolae Titulescu (29 august 1936) by Marius Hriscu () [Corola-publishinghouse/Science/1605_a_3118]
-
prin care se trece? Nimic decât trecerea care stă să treacă, supraviețuiește reducției, zăbovește în ea însăși. Ceva rămâne, rezistă, în felul unui posibil existent care subzistă, face semn, se preface în urmă vizibilă: "Și ningeri de clipe se prefac fericit în uitare/ Deasupra mâinilor noastre pustii/ Lăsând o urmă amorfă în timp și în noapte/ Ca ape albe în ape/ Ca goale oglinzi în oglinzi". Tot ce dispare din vedere cade în pustiul fără de timp al uitării, se desensibilizează în
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
sertare cu lacătul stricat,/ aș regăsi ce-i simplu în tine și curat?/ Ți-e sufletul în carne închis, ca într-o cramă/ în care mustul sparge fierberea lui de vrană/ și nu găsește, ca să țâșnească, o canà.../ ...Și-i fericit că este închis în carnea ta". (ibidem, p. 74). 24 Ibidem, p. 102. 25 Ibidem, pp. 219, 97. 26 Ibidem, p. 290. 27 Câteva cuvinte pădurețe, în B. Fundoianu, op. cit., pp. 6, 7. 28 Ibidem, p. 102. 29 Poem manuscris
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
pentru lucru intensiv. Această trăsătură poate fi potrivită pentru lucru pe calculator. Autismul este într-adevăr o dizabilitate, dar nu se poate afirma că toate aspectele sunt negative și că trebuie tratat neapărat. Se poate ca nu toți să fim fericiți de cum sunt ei, dar acest lucru nu înseamnă că ei își doresc a fi o altă persoană. Obsesiile, auto-stimularea, rutinele. trebuie oprite Aceste lucruri sunt necesare persoanelor cu autism și de obicei sunt inofensive. Auto-stimularea reduce tensiunea și reglează aferența
Autism : aspecte generale by Marinela Rață, Gloria Rață, Bogdan-Constantin Rață () [Corola-publishinghouse/Science/310_a_620]