9,442 matches
-
a cere; cinstit; civilizat; cînta; comun; continua; continuitate; a conviețui; crește; cumsecade; curaj; dansa; de aur; déjà-vu; demn; demnitate; deștept; dinamic; distra; a se distra; dor; douăzeci; echilibru; emoții puternice; erau; evidențiere; a evolua; a experimenta; fain; a fi viu; ficțiune; fluture; gene; gîndi; gîndire; greșit; din greu; a gusta; hîrtie; iarbă; inimă; intensitate; împărătește; împlinit; încă; învață; învățătură; învinge; judecată; libertate/fericire; liniște; liniștit; living; locuitor al Pămîntului; lumină; lung; a te lupta; lux; mări; minunat; mișca; mișcare; mîncare; moare
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
copilărie; crepuscul; culori; curiozitate; cuvinte; deducere; demon; departe; deștept; destin; de a deveni ceva; divinitate; doarme; doleanță; dorințe; dormi; a dormi; dragoste; dram; drum; dulceață; durere; ea; emoție; eroare; eternitate; euforie; exagerat; extraordinar; familie; fantasmă; fantomă; feeric; feerie; fermecat; fermecător; ficțiune; film; fraieră; friend; ceva frumos; fugi de el; gîndire; gînduri; în gol; greu; de gură; halucinație; iarbă; idei; ieșire din realitate; Iisus; incredibil; irealul; irepetabil; iubire; de iubire; îndeplinire; îndrăgostit; întîmplare; întrerupt; întunecat; legendă; libertate; limb; lucid; lume ireală; lume
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
Proust este descifrat cu finețe mecanismul amintirii și procesul convertirii estetice: "... istoria întreagă a creației proustiene arată un om pus de sine însuși, în ciuda debilității fizice, sub efortul neîntrerupt, ani în șir de a se despovăra de o lume de ficțiuni. (...Ă Proust scria astfel sub imperiul unei necesități practice : cu fiecare roman încheiat el își atingea scopul : însănătoșirea morală." Îi datorăm dealtfel lui Vladimir Streinu un remarcabil eseu intitulat Îndreptar pentru citirea lui Proust, publicat ca prefață la În căutarea
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92912]
-
categoria economică reală, demnă de atenție și dezvoltînd teorii ale prețurilor, nu și ale valorii. Epoca marilor teorii ale valorii s-a terminat, exceptînd aberația comunistă ulterioară. Odată cu secolul al XX-lea, valoarea începe să fie considerată mai mult o ficțiune, o creație arbitrară a economiștilor. Fondatorul de la Cambridge prețuiește mai mult legea cererii și ofertei, care-l duce la preț. Încearcă să explice și factorii determinanți ai cererii și ofertei. Astfel, susține că cererea este determinată de utilitatea totală care
[Corola-publishinghouse/Science/1563_a_2861]
-
zisa "lege walrasiană a egalizării utilităților marginale", ca și modelul walrasian al echilibrului economic general și susține că variațiile venitului nu antrenează neapărat o variație proporțională a cheltuielilor ci, mai degrabă, schimbări semnificative în funcția cererii. Mai critică și alte "ficțiuni" precum divizibilitatea infinită și substituabilitatea bunurilor între ele, mobilitatea perfectă a tuturor factorilor de producție, reversibilitatea relațiilor variabile ce încetează să existe între mărimile economice, ca și absența unei distincții între variabile dependente și variabile independente. După Mayer, sistemul utilitarist
[Corola-publishinghouse/Science/1563_a_2861]
-
Teufels (1815-16), construit în jurul motivului dublului (termenul german, Doppelgänger, a fost inventat de mai vârstnicul coleg de generație al lui Hoffmann, Jean Paul). Andrew Webber observă că "Hoffmann își descoperă potențialul narativ în chiar materia fanteziei torturante, astfel încât întreaga sa ficțiune este caracterizată de neliniște" (1996: 117-18), pe care, desigur, o împrumută cititorului. Dublul însă, înzestrat cu alte valențe și plasat în contexte diferite, va reapărea, peste doar câțiva ani, într-un roman devenit cult al unei tinere prozatoare engleze, Mary
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
mulți autori care confundă teroarea (ca expresie a anxietății rafinate) cu groaza (ca expresie a repugnantului extrem), plasând ambele concepte sub auspiciile generoase ale termenului de horror. Cf., de exemplu, Sullivan, 1986: 116-17. 7 Gina Wisker subliniază caracterul ambivalent al ficțiunii terifiante (pe care o asimilează, neglijent, celei horror), notând că aceasta "întrupează ceea ce este, paradoxal, temut și dorit deopotrivă" (2005: 13). 8 Ambele cuvinte latinești sunt înrudite cu un binom terminologic sanscrit. Verbul terrere poate fi pus în relație cu
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
sa în Occident se datorează aproape exclusiv colecției de mărturii adunate de Dom Calmet în al său Tratat asupra strigoilor (1746)" (2006: 6-7). Pe de altă parte, Brian J. Frost afirmă că "debutul probabil al vampirului în literatura de pură ficțiune" (1989: 36) îl reprezintă A Vampyre of the Fens, un poem anglo-saxon din secolul al XI-lea. 97 Despre Carmilla, Robert F. Geary afirmă chiar că este "prima poveste cu vampiri cu adevărat de succes" (1999: 19). 98 Pentru detalii
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
frumosului era, la el, cel clasicist. În contribuțiile lui analizează cvasididactic, citând abundent esteticieni al căror șir pornește din Antichitate, noțiuni precum cele de urât, ridicol și comic, glosează în legătură cu alte categorii - sublim, grație, farmec, naivitate -, scrie comentarii scolastice intitulate Ficțiune, imagine și comparațiune (1896), Înrudirea poeziei cu celelalte arte frumoase (muzica, pictura, plastica și arhitectura) (1898). Și criticul preferă „aerul limpede al imaginilor senine”, arătându-se prudent față de poetica lui Baudelaire, „stegarul celui mai desăvârșit senzualism”. Stângăciile de prozodie ori
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288725_a_290054]
-
imaginilor senine”, arătându-se prudent față de poetica lui Baudelaire, „stegarul celui mai desăvârșit senzualism”. Stângăciile de prozodie ori greșelile de limbă, sancționate cu iritare, uneori chiar violent, îi stârnesc câteodată porniri marcate de suficiență. SCRIERI: Odă la rezbel, București, 1877; Ficțiune, imagine și comparațiune, studiu comparativ de literatură poetică. Sihastrul, poveste poetică, București, 1896; Catastrofa Nibelungilor, Craiova, 1896; Înrudirea poeziei cu celelalte arte frumoase (muzica, pictura, plastica și arhitectura), București, 1898. Repere bibliografice: Pop, Conspect, II, 41-45; G. Popa-Lisseanu, Vasile D.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288725_a_290054]
-
LCF, 1973, 23; Ion Marcoș, „Casa Isolda sau Cutremurul”, TR, 1973, 23; Virgil Ardeleanu, „Casa Isolda sau Cutremurul”, ST, 1973, 7; Sanda Radian, „Blondul împotriva umbrei sale”, VR, 1974, 1; Petru Poantă, „Norii de diamant”, ST, 1974, 11; Petru Poantă, „Ficțiunea” limbajului, TR, 1977, 21; Aurel Șorobetea, Inamicul cel mai bun, ST, 1977, 7; Aurel Câmpeanu, „O meserie de premiant”, ST, 1978, 1; Mihai Coman, „O meserie de premiant”, RL, 1978, 18; Valentin Tașcu, Un roman de lectură, ST, 1979, 9
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288388_a_289717]
-
Aesthetische Idee und Kunsttheorie [Ideea estetică și teoria artei], "Kant-Studien", H. 3, 1917, pp. 262-301. Schmidt, Bernh. Adolf, Eine bisher unbekannte lateinische Rede Kants über Sinnestäuschung und poetische Fiktion [Un discurs kantian inedit, în limba latină, despre iluzie senzorială și ficțiune poetica], "Kant-Studien", H. 1, 1911, pp. 5-21. ÎI. a. Abbagnano, Nicolas, Historia de la filosofía [Istoria filosofiei], ÎI: La filosofía modernă hasta al postkantismo [Filosofia modernă până la postkantism], Barcelona, Montaner y Simón, S. A., 1964. Alcázar, Baltasar del, Cena jocosa [Cină veselă
by VASILICA COTOFLEAC [Corola-publishinghouse/Science/1106_a_2614]
-
4, pp. 662 și urm., si tradusă apoi din latină în germană de către B. A. Schmidt sub titlul Eine bisher unbekannte lateinische Rede Kants über Sinnestäuschung und poetische Fiktion [Un discurs kantian inedit, în limba latină, despre iluzie senzorială și ficțiune poetica], "Kant-Studien", H. 1, 1911, pp. 5-21. 35 República [Republică], în Platon, Obras completaș [Opera completă], VIII, Caracas, Coedición Presidencia de la República / Universidad Central de Venezuela, 1980, 599 a 602 a, pp. 500-505. 36 Gottfried Martin, Herder als Schuler Kants
by VASILICA COTOFLEAC [Corola-publishinghouse/Science/1106_a_2614]
-
atacurilor împotriva logicii (ca expresie a impersonalității discursului conceptual) și gramaticii (ca sistem de reguli consfințind caracterul convențional al comunicării) atrage atenția asupra conștientizării specificului poeziei în raport cu limbajul conceptual. „Fraza - putem citi în articolul intitulat Gramatică - nu mai e o ficțiune amintind discursul electoral sau declarația de dragoste sub lună a plăcintarului devenit brusc poet”. Iar trimiterea la Mallarmé („conștienta împotrivire față de fraza gramaticală și plată începe cu Mallarmé”) e edificatoare tocmai în acest sens. Alte enunțuri, precum: „Artistul nou aduce
[Corola-publishinghouse/Science/1852_a_3177]
-
strigăte tresărind violent ca în furtună acoperișuri. Cuvintele obțin astfel propriul lor sens, boxând sau îmbrățișându-se între ele. Linia nu mai are rostul fotografic de a împrumuta spectatorului o reprezentare cu corespondențe în afară. Fraza nu mai e o ficțiune amintind discursul electoral sau declarație de dragoste sub lună a plăcintarului devenit brusc poet” (s.n.). Avem aici un repertoriu cvasi-complet al reperelor în funcție de care Ilarie Voronca înțelege radicala schimbare a interpretării poeziei. Căci în ochii săi o astfel de schimbare
[Corola-publishinghouse/Science/1852_a_3177]
-
funcționării, dinamica mișcării, a acțiunilor, evoluția lor spațială și temporală. O serie de filme didactice din domeniul biologiei, geografiei, fizicii, chimiei etc. sunt concepute și realizate pe baza imaginației, au o factură de simulacru, de reconstrucție artificială a realului, de ficțiune. c) Funcțiile modelului și valoarea formativă a modelăriitc "c) Funcțiile modelului și valoarea formativă a modelării" Dincolo de valoarea lui demonstrativă, un model Îndeplinește o funcție euristică (explorativ-explicativă) Întrucât invită elevii la un efort de căutare, de investigație teoretică, de experimentare
[Corola-publishinghouse/Science/2051_a_3376]
-
domenii, pe de alta, o reîmprospătare a unora prin celelalte. [...] Visez o școală în care elevii ar învăța arta ca pe o modalitate de a trăi”. Esteticul pare să devină o funcție directă a practicii exersate în planul propriu-zis ontologic. Ficțiunea este supusă unei continue goliri de sângele specific, de altă culoare decât a realului; procedeele acestei desangvinizări pot fi caracterizate în mare ca inducere a unei iluzii mimetice complete a textelor (identificarea autorului empiric cu autorul abstract, sinonimizarea biograficului ca
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288926_a_290255]
-
unei continue goliri de sângele specific, de altă culoare decât a realului; procedeele acestei desangvinizări pot fi caracterizate în mare ca inducere a unei iluzii mimetice complete a textelor (identificarea autorului empiric cu autorul abstract, sinonimizarea biograficului ca obiect al ficțiunii cu ficțiunea ca „reflectare” a biograficului, asimilarea funcției estetice cu funcția unui modus vivendi). Fundalul referențial care asigură ființele, obiectele, evenimentele ce vor fi coagulate, etalate, combinate, relatate, dezvoltate este tras în principal din două direcții. Prima este aceea a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288926_a_290255]
-
goliri de sângele specific, de altă culoare decât a realului; procedeele acestei desangvinizări pot fi caracterizate în mare ca inducere a unei iluzii mimetice complete a textelor (identificarea autorului empiric cu autorul abstract, sinonimizarea biograficului ca obiect al ficțiunii cu ficțiunea ca „reflectare” a biograficului, asimilarea funcției estetice cu funcția unui modus vivendi). Fundalul referențial care asigură ființele, obiectele, evenimentele ce vor fi coagulate, etalate, combinate, relatate, dezvoltate este tras în principal din două direcții. Prima este aceea a ficțiunii autobiograficului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288926_a_290255]
-
cu ficțiunea ca „reflectare” a biograficului, asimilarea funcției estetice cu funcția unui modus vivendi). Fundalul referențial care asigură ființele, obiectele, evenimentele ce vor fi coagulate, etalate, combinate, relatate, dezvoltate este tras în principal din două direcții. Prima este aceea a ficțiunii autobiograficului și cuprinde inventarul de obsesii, moartea, în primul rând: „Moartea n-a fost pentru Cristian Popescu o abstracție, o amânare, o exterioritate radicală; dimpotrivă, o proximitate concretă, o componentă a vieții, o iminență continuă” (Mircea Martin). O parte a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288926_a_290255]
-
morți”, ALA, 1994, 212; Radu Sergiu Ruba, Destinul cu perechea sa de palme, „22”, 1995, 11; Ruxandra Cesereanu, Poemul hibrid, ST, 1995, 3; Ovidiu Verdeș, Une Parabole postmoderniste: Bacovia relu par Cristian Popescu, „Euresis”, 1995, 1-2; Carmen Matei Mușat, Asediul ficțiunii, LCF, 1995, 33; Care e locul lui Cristian Popescu în poezia postbelică? (anchetă de Dan Silviu Boerescu), LCF, 1996, 7; Ion Bogdan Lefter, Un poet fără noroc, RL, 1996, 10; Cristian Tudor Popescu, Timp mort, Iași, 1998, 125-128, 152-154; Mircea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288926_a_290255]
-
terapeutul. Watkins adaugă: Chiar și artefactele tind să fie foarte tranzitorii și să dispară, pentru că ele nu reprezintă o experiență cu adevărat semnificativă pentru pacient, indiferent dacă din trecut sau din prezent și în terapia continuă cu multe ședințe terapeutice ficțiunea tinde să fie separată de fapte. Adesea folosesc o încăpere halucinată în care pacientul hipnotizat stă pe scaun sau canapea și pacientul se uită spre ușă să vadă dacă intră „cineva”. Există sugestia implicită că „cineva” va intra, dar nu
[Corola-publishinghouse/Science/2003_a_3328]
-
unui efort academic gigantic, ce își va dezvălui curînd simetria impecabilă, aidoma desenelor precolumbiene, din avion. Ultima apariție în spațiul artistic poesc, oferită de Liviu Cotrău, e Masca Morții Roșii și alte povestiri (Polirom, 2003, 2005), o antologie vastă din ficțiunea scriitorului american, redactată între anii 1826-1842 și intrată, estetic, în faimoasa panoplie tipologică a grotescului și arabescului, care l-a consacrat pe creatorul lui Pym în literatura universală. În Studiul introductiv, Liviu Cotrău sublianiază particularitatea lui Poe în contextul veacului
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
autorul aventurilor lui Arthur Gordon Pym își începe propria investigație estetică asupra morții. Grotescul capătă pentru el valențe burlești, iar morbiditatea dezvăluie, subtil, un umor subiacent, intuit (de Poe), înaintea multora dintre contemporanii săi, cu acuitate. Ediția de față a ficțiunii poești conține, pe lîngă alte texte importante, totalitatea capodoperelor epice redactate între 1826 și 1842: Morella, Berenice, Prăbușirea Casei Usher, William Wilson, Crimele din Rue Morgue, O pogorîre în Maelström, Portretul oval, Hruba și pendulul și, bineînțeles, Masca Morții Roșii
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
artistic, constituindu-se în repere fundamentale (în ciuda preferinței criticii mai degrabă pentru epicul poesc scurt!) ale literaturii de peste Ocean. Pym, romanul exotic și prin excelență simbolic al lui E.A. Poe, este o parabolă despre relația complicată existentă între realitate și ficțiune sau, altfel spus, între istoria trăită și istoria textuală. Cîteva dintre temele majore ale narațiunii conțin axiomatic acest principiu fundamental: limitarea fatală a posibilităților de cuprindere, în timp și spațiu, a oricărei perspective umane date, ficționalizarea faptului istoric real prin
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]