6,066 matches
-
Gigi, Viorica, Vasilică, Nicușor, Tudorel, Maricica, Laura, Petrică, Sorina, Sorin... Așa se face că, astăzi, Sorin și Sorina sunt încărcați de pere dulci și parfumate, Adrian are o sumedenie de gutui pufoase pe crengile sale, iar Alina te îmbie să guști doar una din piersicile ei”. Capacitatea figurativă demonstrată de autor în asemenea secvențe este remarcabilă. Demne de menționat sunt și câteva proze cu subiect animalier ale volumului în care, pornind de la mărunte întâmplări domestice, autorul construiește scenarii interesante. Astfel, în
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
-Pâine prăjită cu dulceață de portocale, e bine? Dacă nu, dau o fugă la brutărie să cumpăr brioșe cu stafide. -E perfect. Îi turnai o cană de cafea, îi oferii o felie de pâine prăjită pe care o refuză și gustai dulceața plină de coji de portocală. -În mod evident, prezența mea nu te-a împiedicat să dormi, spusei. -Nici pe dumneata. -Ai ieșit să aduci corespondența. Acum, nu ne mai arătăm în partea dinspre stradă, bine? Nu uita de hotărârea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1943_a_3268]
-
tu, piaza rea va ajunge friptură de Crăciun. Ochii lui Ionuț Înotau În lacrimi de supărare. Bobocul de gâscă era cel mai bun prieten al său, cum să-l taie și să-l mănânce? Era sigur că nu va putea gusta, nici măcar o bucățică din el. Băiatul purta În abecedarul primit de la copilul trecut În clasa a II a, o iconiță cu Iisus Hristos, cel despre care preotul spunea În biserică: El s-a jertfit pentru păcatele noastre, mari sau mici
În vâltorile Dunării de Jos by Flora Mărgărit Stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1138_a_2049]
-
curate ale soarelui, iar un firicel de vânt se strecoară printre razele de lumină. Se simte în aer plutind mireasma proaspătă a primăverii care trezește totul la viață. Păsările grăbite să-și construiască cuibul, ciripesc neliniștite pe la streșini. Albinele roiesc gustând din belșugul de polen al florilor. Se aude glasul mieilor care se țin grăbiți de urma oilor ieșite pe dealurile înverzite la păscut. Peste tot e o mare forfotă de oameni care merg grăbiți la treburile lor. Pământul reavăn și
ANTOLOGIE:poezie by Ştefania Damache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/246_a_672]
-
impresia că rătăcesc, purtat de aripile aurii ale unui fluture de noapte, de-a lungul unei lumi vide și strălucitoare, unde nu exista nici un obstacol. Opiul îmi provoca o plăcere atât de profundă, mai mare chiar dacât dacă aș fi gustat din moartea însăși. Părăsii reșoul pentru a mă apropia de lucarna care dădea în curte: doica stătea la soare; curăța legume. O auzii spunându-i nurorii sale: „Ne-a speriat pe toți. De l-ar strânge Dumnezeu, să se liniștească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
să mă arunc la picioarele ei, plângând și cerându-i iertare. Da, să plâng dacă aș fi putut, plânsul m-ar fi calmat, cel puțin așa credeam. Câte minute, ore, secole se scurseră, nu știu. Eram ca un nebun și gustam plăcerea suferinței. Era o plăcere supraomenească, o plăcere pe care numai eu eram capabil să o suport. Nici zeii, dacă există, n-ar fi știut să guste un astfel de deliciu. De-abia atunci am înțeles superioritatea mea față de canalie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
Câte minute, ore, secole se scurseră, nu știu. Eram ca un nebun și gustam plăcerea suferinței. Era o plăcere supraomenească, o plăcere pe care numai eu eram capabil să o suport. Nici zeii, dacă există, n-ar fi știut să guste un astfel de deliciu. De-abia atunci am înțeles superioritatea mea față de canalie, față de natură, față de zei; acești zei născuți din senzualitatea oamenilor. Devenisem zeu, eram chiar mai mare decât ceilalți zei; simțeam trecând prin mine curentul veșniciei, al nesfârșitului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
ca tine. Dar, spre pedeapsa Omenirei-acestei, Fii condamnată de a fi eternă!... {EminescuOpVIII 65} Tu ești oglinda demonului, Romo... Toate frumoase par la tine... toate Din desperare... din dureri zidite-s. Ei nu știu că, voind mărirea ta, Trebui să guste crudele-ți dureri... Și când întreabă: ce înseamnă epopeea De lungi războaie, răsturnări mărețe, De lacrimi și de chin... de desperare, Ce e răspunsul?... Iar o întrebare: La ce? Fii blestemată, și atât de crud Cât, spre-avea timp să porți
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
numai că întrecea toată descrierea, apucând pe toți mai tare decât putea suferi natura omenească, ci se arăta ca un fenomen extraordinar și prin împrejurarea că păsările și cuatrupedele, cari de altmintrelea se ating de cadavre omenești, sau că nu gustară deloc din morții neîngropați, sau, dacă mușcau din ei, piereau. Dovadă este disparițiunea acestui soi de păsări, cari nu se mai vedeau nici pe lângă cadavre, nici în alt loc. Asemenea la câni, fiindcă trăiesc în apropierea oamenilor, se observa influența
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
Inconjoară-te cu diferite imagini, fotografii și obiecte relevante care te ajută să-ți imaginezi mai ușor și să simți ceea ce iți dorești.Folosește-te cât mai plenar de simțuri atunci când îți imaginezi realitatea dorită. Încearcă să o atingi, să o guști, să o miroși și să o auzi în imaginația ta, nu doar să o vizualizezi! Dacă ți-ai jucat rolul în cadrul Procesului Creator, ai pătruns într-o lume nouă în care realitatea dorită de tine există deja, chiar dacă nu o
Trăieşte viaţa pe care o iubeşti! by Alexandra Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91668_a_93006]
-
auzea rumoarea pantofilor în foaierul hotelului Athénée Palace când se anunța dineul, o năpădea răcoarea cojii de pepene din care, cu patru împunsături iuți de cuțit, era scos un obelisc roșu strălucitor, pe care vânzătorul ți-l întindea să-l guști. Mama aluneca, în timp ce privea și pipăia pânzele și penele, în amintirile tinereții ei, răscolea sentimente mocnite, auzea uneori cuvinte pe care încercam să le citesc de pe fața ei luminată de-un zâmbet, ducându-mă cu gândul la acele povestiri: —Mamă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
mecanismele de tâmpire ale societății multilateral dezvoltate. Zicea un muncitor că „în timpul liber, pentru că trebuie să faci ceva și cu timpul ăsta liber, io mă ocup cu inventatul. Aș inventa o mașină de oprit timpul, sper, domnu’ reporter, că ați gustat gluma, pentru că, trebuie spus, noi, muncitorii, muncim, dar mai și glumim“. Probabil interviurile aveau o bază reală, plecau de la niște conversații absolut autentice, după care Monciu le îmbunătățea, adăuga câte o perlă de gândire schimonosită și ceea ce rezulta era absolut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1854_a_3179]
-
cea de față, i-ar fi rîs în nas, i-ar fi spus să-și ia picioarele la spinare, să lase glumele proaste, că așa ceva nu este posibil. Un an, cinci, zece, mai mult? Cît din viață își irosiseră? Angelina gustă prima o felie de portocală cu frișcă pe care o purtă puțin prin gură înainte s-o înghită. — Ce nu mi-a plăcut de la bun început legat de ele, zie Roja, a fost că s-au acrit imediat ce le-am
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
mers bine pe unde ai umblat. Ia descarcă traista! Ho, șatră! Lasă-mă să-mi prind sufletul și ți oi povesti și toaca-n cer... După ce și-au pus burțile la cale, s-au așezat la gura sobei. Vinul aburind gustat gospodărește le dădea chef de vorbă... Strașnic om, căpitanul cela. Se vede treaba că o mâncat pâine de tranșeu - a apreciat Petrache atitudinea căpitanului de la comisariat. Cred că ai băgat de seamă ce înseamnă sluga rușilor. Dacă era după majurul
Întorşi din infern vol. II by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1238_a_1876]
-
a scăpat fără voie. Gândul însă n-a putut să-l rostească... „Ce crezi, Petrache? Eu sunt bucuros de asta?”... Petrache cu Didina s-au ținut de cuvânt. În jurul mesei îmbelșugate ședeau invitații. Didina, îmbujorată, își invita musafirii să-i guste bunătățile. Petrache, cu o oală fudulă în mâini din care adiau miresme de vin așezat, umplea ulcelele înșirate ca la paradă... Le-au ridicat, au ciocnit și au băut tihnit. Costăchel, ștergându-și mustața cu dosul palmei, a grăit: Apoi
Întorşi din infern vol. II by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1238_a_1876]
-
controla? Dragostea de țară? Sau își urmează doar un instinct - acela de a fi un om mai important decât restul? Trupul neted, carnea aurie. El e un zeu dezbrăcat care nu cunoaște rușinea. Nu mă pot abține să nu-l gust. Îl gust împreună cu mâncarea pe care i-am pregătit-o, lângă hainele sale murdare. Îmi desfac nasturii de la bluză. Simt nevoia imperioasă de a-l hrăni. El deschide gura, ca un prunc. Zâmbește dulce. Îl ating ușor în timp ce-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
de țară? Sau își urmează doar un instinct - acela de a fi un om mai important decât restul? Trupul neted, carnea aurie. El e un zeu dezbrăcat care nu cunoaște rușinea. Nu mă pot abține să nu-l gust. Îl gust împreună cu mâncarea pe care i-am pregătit-o, lângă hainele sale murdare. Îmi desfac nasturii de la bluză. Simt nevoia imperioasă de a-l hrăni. El deschide gura, ca un prunc. Zâmbește dulce. Îl ating ușor în timp ce-mi dau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
de zile. Stau de vorbă în timpul mesei. Ea e umilă, îl roagă să-i dea sfaturi. Păi, cunoștințele mele despre lume nu sunt mai bune ca ale tale, vine replica lui. Doar că eu sunt mai în vârstă și am gustat mai multă sare. Ai încercat la trupa de operă de aici? Yenanul are o grămadă de amatori de operă. Șefii din partid sunt fani ai operei. Vreau să încerc, dar șefa mea de pluton nu vrea să-mi dea o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
întreabă ea, curioasă. Cartierul Luwan, lângă șoseaua Cima. Strada cu case din cărămidă roșie și uși arcuite negre? Exact. Pe strada aia se vând niște ouă fierte în ceai excelente. Ei bine, eram prea sărac ca să-mi permit să le gust. Ce provincie ați reprezentat la congres? Hunan. Ați avut și vreo slujbă, în afară de munca de partid? Am lucrat într-o spălătorie, la Fu-xin’s. La o spălătorie? râde ea. Ce interesant! Partea grea a muncii mele nu o constituia spălatul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
uită la propria-i umbră aruncată de lumina strălucitoare a lunii. Auzi ceva nopțile? își drege ea vocea. Păi,... ăăă... un pic. Ce? Z... Zgomote. Deodată, i se face milă de el. Bărbatul care niciodată în viața lui nu a gustat din dulceața unei femei. Nu este permis. Așa e regula - soldații sunt călugări în templul lui Mao. Ce fel de zgomote? întreabă ea, aproape tachinându-l. Ca sunetul scos de o bufniță? Un șoarece de câmp? Sau vânt? Tânărului i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
50, Kang Sheng este mentorul meu. Suntem, unul pentru altul, bastonul cu care ne ridicăm de jos, mergem și ajungem în vârf. Nu ne putem descurca unul fără celălalt. Facem târguri. Eu nu sunt Zi-zhen și nu sunt masochistă. Am gustat din viață și vreau mai mult. Mao mă dezamăgește în continuare. Vrea ca eu să-i conduc gospodăria imperială și se așteaptă să fiu fericită. Însă el a fost cel care mi-a oferit rolul principal feminin, din capul locului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
prietenului său, vicepremierul Deng Xiaoping. În vreme ce pe Liu Mao l-a considerat mereu un rival, pe Deng îl consideră un talent valoros. Odată, Mao a zis că „sticluța” lui Deng e plină cu lucruri uimitoare. Educat în Franța, Deng a gustat din capitalism și i-a plăcut la nebunie. Vorbește puțin, dar face multe. El e de partea vicepremierului Liu în sprijinirea programelor capitaliste. Pe 5 februarie, într-o zi geroasă, el și Liu hotărăsc să țină o ședință a Biroului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
doar aici și acum, panglica râului, un festin de grâne pustiite care le vor da putere acestor cârduri să zboare spre nord, până dincolo de Cercul Arctic. Când se ivește prima geană de lumină, fosilele revin la viață, încercându-și picioarele, gustând din aerul înghețat, săltând libere, cu ciocul spre cer și gâtlejul deschis. Apoi, de parcă noaptea nu i-ar fi tulburat cu nimic, uitând totul în afară de această clipă, cocorii din zori încep să danseze. Să danseze așa cum o fac de când râul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
de consultații suficient de mult timp pentru ca întoarcerea la preria pustie de iunie să-l ia pe Weber prin surprindere. Aerul inert i se umfla în plămâni, mirosind ca o vacanță de vară de demult. Îi amintea de ceva ce gustase în Ohio la vârsta de zece ani. Când se întoarse, îl văzu pe doctorul Hayes aplecându-se lângă el, cu mâna întinsă. —Mă bucur că v-am cunoscut, doctore Weber. — Te rog. Gerald. —Gerald. Abia aștept să văd noua ta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
Barbara era agitată. Pălăvrăgi mai mult în cele șase minute cât dură prezentarea lui Gerald Weber decât o făcuse în cele șase săptămâni de când îl îngrijea pe Mark. Până la urmă, Karin fu nevoită s-o reducă la tăcere. Doar Mark gusta pregătirile. —Vedeta echipei gazdă se îndreaptă spre a patra bază, într-o situație decisivă. Mulțimea freamătă. Cu toții așteaptă pasa lungă. Dar când doctorul Weber păși în sfârșit pe podium, în fața publicului modest al Book TV, Mark strigă: — Ce dracu’ se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]