8,226 matches
-
zile. Sau poate astfel cineva, conștient, arată pe fața lui o nouă dimensiune. Se exersează în adânc ceva nou, cum se exersează pe fața bolnavilor moartea. Azi a bătut vântul tare; arborii se îndoiau, vântul ca un clocot dinspre mare. Miroase a minerale, a măruntaiele apei, miroase a ființe pe care nu le văd, dar ele mă ating, îmi intră pe gură, în sânge, plutind pe sistemul meu nervos. Ființe nevăzute, martore ale crimelor cotidiene și ale celor care sunt încă
Jurnal suedez by Gabriela Melinescu () [Corola-journal/Journalistic/14879_a_16204]
-
arată pe fața lui o nouă dimensiune. Se exersează în adânc ceva nou, cum se exersează pe fața bolnavilor moartea. Azi a bătut vântul tare; arborii se îndoiau, vântul ca un clocot dinspre mare. Miroase a minerale, a măruntaiele apei, miroase a ființe pe care nu le văd, dar ele mă ating, îmi intră pe gură, în sânge, plutind pe sistemul meu nervos. Ființe nevăzute, martore ale crimelor cotidiene și ale celor care sunt încă planuri în structurile perfecte ale celulelor
Jurnal suedez by Gabriela Melinescu () [Corola-journal/Journalistic/14879_a_16204]
-
veni în vizită Ică Antonescu. Apare elegant, cu o batistă mov la buzunar, și ni se adresează în hol cu formula lui cunoscută, dragii mei, dragi... Suntem puțini. Dă mâna cu fiecare din noi. Când ajunge în dreptul meu, simt că miroase tare a Paciuli, iar mâna mi-o strânge cu o mână moale, feminină. De această mână mi-am adus aminte când l-am văzut căzând în genunchi în fața plutonului de execuție într-un documentar (adaug tot azi, mai, 2004).
Figură și fond – note 1944 – (II) by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/12737_a_14062]
-
stăpânește partidul - de fapt nu al său decât într-o infimă părticică, nouăzeci și nouă la sută aparținând dlui Corneliu Vadim Tudor, distinsul istoric, om de știință, doctor și doctorant în țară și străinătate. Mi se ițeau perechi de analiști mirosind pe ambele părți bilețelul care a modificat raportul de forțe politice în republică. Cel gras și cel slab, mărunțelul și lunganul, imberbul și babalâcul. Isteți, volubili, neobosiți, inspirați, bărbați și femei, întoarcerea lor mă reinstala în ego-ul frustrat, îmi reda
In imago veritas by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/9672_a_10997]
-
locuri rele: o moară a strigoilor, se spune, și „cornul cel de luncă, hațaș de lupi”. Neascultarea tânărului, mai cu seamă când e stăpân, e de la sine înțeleasă, așa că domnișorul pornește totuși prin pădure. Lucrurile se întâmplă întocmai cum le mirosise sluga, și ceasurile rele se țin lanț. De aici, planurile încep să se amestece, în regimul fluid al fantasticului. Se face că vânătoarea la care fusese poftit e de fapt o nuntă, a Elenei cu un tânăr necunoscut. Apoi, un
Nopți de pomină by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/5889_a_7214]
-
mușețel Le-am văzut acum iarăși îmbietoare, Iar drumeagul din sat De mii de ori străbătut Părea pentru prima oară atins. Cât de semeață clopotnița Sfântului Iannis! Cât de înduioșătoare icoana Fecioarei Cât de straniu răsună-n biserică Psalmii, ecou mirosind A tămâie și faguri de miere. Prima moarte în casă Chipul ei palid Cât de greu mirosul coroanelor Câtă groază din pânza cea neagră În albul balconului cu ghivece Șoapte și plânset încet Dangăt rar, molcolm, depărtat, Clopotele de ce tot
Vassilis Vitsaxis și echilibrul lumilor poeziei by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/13176_a_14501]
-
se dovedește "sensibil" la toate cele dulci și amare ale lumii acesteia de care, ca și lui Ivan Turbincă, "i-s roase urechile". Latura lui aperceptivă funcționează admirabil, în paralel cu un epicureism nu tocmai liniștit: diaconul mărturisește că-i "mirosise" de timpuriu "a catrință". Probabil că din excedentul "senzual" se încheagă și savant simplificata artă a seducției din Moș Nichifor Coțcariul, "povestire glumeață" pe care G. Călinescu o vede "întîia mare nuvelă românească cu erou stereotip". Faptul că "popa Smîntînă
Decembrie by Gabriela Ursachi () [Corola-journal/Journalistic/12189_a_13514]
-
se aplice vreo metafizică. Mi se pare că am stors din viață, din mai bine de jumătate de secol de iubire, o experiență destul de vastă și destul de bogată. Nu e ușor s-o numești în cuvinte: mai degrabă se poate mirosi, ca amintirea parfumului de chiparoase, în unele imagini sau proze ale mele. Mă aflu acum într-un moment în care amintirea amestecă femeile pe care le-am iubit și pe care le-am inventat, acestea din urmă fiind cîteodată copiile
Gonzalo Torrente Ballester by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/4975_a_6300]
-
din partea Partidului Popular European. R: Cum vor explica țărăniștii unui electorat regalist o alianța cu Băsescu, când se știe în ce relație sunt cei doi? Athanasiu: Aceasta este problema propagandei lor. Acum au o problemă cum să facă rahatul să miroasă a Channel. Citește și: Victor Ciorbea sună adunarea în PNȚCD. Pe 5 noiembrie a convocat o întâlnire cu toate facțiunile din partid
Athanasiu despre alianţa PNŢCD- PDL: Vor să facă rahatul să miroasă a Channel () [Corola-journal/Journalistic/47096_a_48421]
-
viața caroseria ruginită a autobuzului înfipt oblic în pământ, la marginea unei păduri din apropierea Moscovei. Lângă această caroserie i-a venit în cap primul vers din viața lui - „Norii-sardină înoată spre sud" (mai târziu avea să descopere că această poezie mirosea a pește). Intr-un cuvânt, întâmplarea a fost absolut obișnuită și a avut un sfârșit obișnuit - Tatarski a intrat la Facultatea de Litere. E drept, n-a reușit la secția de poezie - a fost nevoit să se mulțumească cu traducerile
Viktor Pelevin - Generația P by Luana Schidu () [Corola-journal/Journalistic/6039_a_7364]
-
când stăteau în coș, la grămadă. Au mers cu trenul până la Messethin, au lăsat repede în urmă căsuțele de paiantă acoperite cu paie, Helene știa drumul prin pădure. Molizii crescuseră deși, apoi au apărut fagii și stejarii. Aerul era rece. Mirosea a toamnă timpurie, a ciuperci și a pământ. Frunze netede de fag, unele deja arămii, stejari mici și uscați. Helene mergea în față, cu pas iute; ea cunoștea pădurea și luminișurile acesteia. Îi era foame, nu tocmai condiția ideală când
Femeia din amiază by Julia Franck () [Corola-journal/Journalistic/5774_a_7099]
-
iasă din orbite. Un muscar pestriț, cu pălăriuța zdravănă, proaspătă și umflată, tocmai bun de desenat într-o carte pentru copii. Helene își continuă drumul, urmată de Peter. Au trecut peste linia ferată. În nas îi izbi o putoare amețitoare. Mirosea a mortăciune, a urină și excremente. La o oarecare distanță, pe linia ferată, se afla un transport de vite. Vagoanele ruginite erau închise până sus. Helene mergea de a lungul șinelor, Peter în urma ei. În depărtare zări un polițist. Poate
Femeia din amiază by Julia Franck () [Corola-journal/Journalistic/5774_a_7099]
-
cu pălăria curbată, închisă la culoare și lucioasă! Se pare că melcii gustaseră deja din ea, două mici canale indicau rozătorii de dinainte. Helene a îngenuncheat, genunchii i s-au afundat în mușchi, s-a aplecat deasupra pălăriei și a mirosit o. Frunzele moarte, ciuperca, toate miroseau a pădure, a mâncare de toamnă. Helene își așeză capul pe mușchi, privi ciuperca de jos în sus, lamelele erau încă albe, intacte, o ciupercă formidabilă. Mamă! se auzi ca de la mare depărtare. Helene
Femeia din amiază by Julia Franck () [Corola-journal/Journalistic/5774_a_7099]
-
și lucioasă! Se pare că melcii gustaseră deja din ea, două mici canale indicau rozătorii de dinainte. Helene a îngenuncheat, genunchii i s-au afundat în mușchi, s-a aplecat deasupra pălăriei și a mirosit o. Frunzele moarte, ciuperca, toate miroseau a pădure, a mâncare de toamnă. Helene își așeză capul pe mușchi, privi ciuperca de jos în sus, lamelele erau încă albe, intacte, o ciupercă formidabilă. Mamă! se auzi ca de la mare depărtare. Helene se uită în spatele ei. Stăteau toate
Femeia din amiază by Julia Franck () [Corola-journal/Journalistic/5774_a_7099]
-
ei. Stăteau toate pe povârniș, la rând, una după alta, ciuperci proaspete, crescute în noaptea trecută, Helene mergea în patru labe, dădea crengile la o parte, își croia drum cu mâinile. Se târî, se culcă pe pământul pădurii. Ce bine mirosea! Mamă! Helene întinse mâna după o ciupercă, o rupse și și-o strecură între buze, carnea ei fragedă și fermă aproape i se topi în gură, ce plăcere! Unde ești? Vocea lui Peter tremura, îi era teamă, n-o mai
Femeia din amiază by Julia Franck () [Corola-journal/Journalistic/5774_a_7099]
-
profesorul asigură viitorul unui diplomat eminent care va ajunge diriginte la gimnaziul din Sulița Nouă, iar papagalul prezice un viitor fericit unei bucătărese pe care a doua zi o calcă tramvaiul." Curat cacealma! Ce, însă, face pamfletul lui Arghezi reconfortant, mirosind a Witz și nu a lehamite? Alternativa. Credința că există o jumătate a lumii care să ocupe locul acestor netoți, pentru care "nici o morală nu cuprinde porunca "Fii inteligent!"". Dacă "nimeni în țara asta nu vrea să mai tacă", atunci
Scurt tratat pentru intelectuali obosiți by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/8830_a_10155]
-
semnele distincției. Cauza e de căutat în două virtuți ale naturii medicale. Prima virtute am pomenit-o deja: efortul cerut de meseria ca atare. Există un prag al muncii cu tine însuți dincolo de care ceva în ființa ta începe să miroase a spirit. Altfel spus, medicul are un ce aparte în ținuta lui, un soi de noblețe stilată, care îi dă imboldul de a se considera altfel în comparație cu restul. E alura și mîndria firească a omului cu ștaif. Nu e vorba
Între caduceu și liră by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7148_a_8473]
-
vadă, mai ales, că la casa lui este mișcare, vin și pleacă oameni. Lăsând în spate un gard vopsit într-un portocaliu viu, pășim pe o alee asfaltată trasată cu grijă de topometrist. Intrăm parcă într-o altă lume. Totul miroase a proaspăt, a verdeață de curând udată ceea ce face să simți aerul umed al grădinii care aștepta să fie vizitată. Totul în contrast cu arșița de-afară, din uliță. Păi, ud în fiecare dimineață, ne atrage atenția Domnul Pătra. Nu s-ar
Editura Destine Literare by GHEORGHE CALOTÃ () [Corola-journal/Journalistic/101_a_264]
-
a ajuns vinul lui Țerbea pe masa lui Avram junior la nunta acestuia. Cumetrie mare a fost acolo, iar de la CCA numai de bine. Al treilea președinte al arbitrilor arestat la rând. Îi saltă așa pe bandă rulantă. Încep să miros un complot. Ce credeți că Avram mișca în front fără ca Mitică sau Sandu să știe? Nici vorbă. Nu uitați că cei doi în curând îl bat și pe Fidel Castro la ani petrecuți în funcție. Doar nu au rămas atâta
Criza a împlinit 3 anişori şi deja a săvârşit un omor calificat. PAMFLET () [Corola-journal/Journalistic/25126_a_26451]
-
și-o ceapă mai scoate ciutura/ din fântânile serbiei/ un lăutar și-o bărdacă cu vin/ mai putem cumpăra/ punând vers de la vers/ chiar dacă luna nu ne mai sărută pe gură/ când ne-ntoarcem spre dimineață/ din patul vreunui cântec mirosind a femeie// masa e-ntinsă pe fluviu/ și nu ne vedem între noi// ce bine-ar fi cugeta unul/ dacă ne-am mai putea întâlni/ chiar așa/ la un secol o dată”.
Clondirul și călimara by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/2783_a_4108]
-
veche de sos, întinsă, întărită pe care cineva a presărat sare, ca s-o scoată, probabil, sau s-o acopere numai. Cât a țnut conversața, scrumiera (personajul fuma mult) și-așa plină dinainte, se umpluse de tot. Trebuia golită urgent; mirosea de trăznea. Discuța, curios, fără să fie un interogatoriu, semăna cu un interogatoriu, unul amical însă... Ce mă supăra la conlocutor, deși era un tip extrem de amabil și de prevenitor... (ori tocmai de aceea, starea naturală a unui om de
Pata de sos by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/13796_a_15121]
-
nici o prispă fără bunic/ plecam apoi în chiot de copii/ de cățelandri bătătorind cerul cu visele lor/ le duceam să-mpărțim iepurașul și felia de eternitate/ țineam numai pentru mine mângâierea de la tanti vânzătoarea și/ sărutul pe obraji de la bunicul mirosind a tutun și mastică/ ei nu aveau bunic ca al meu// prispa cu bunic cu tot s-a prelins în asfalt /.../ urme de tălpi desculțe și pitice, mai văd pe cer uneori/ și știu că/ stă să plouă". Din acest
Actualitatea by Valeriu Barbu () [Corola-journal/Journalistic/8002_a_9327]
-
răspunde preocupat. Eram, într-adevăr, ca pe altă lume. Bășicele de noroi se umflau, se spărgeau, bolborosind a fierbere... Mă uitam într-un fel de băltoacă unde gazele făceau mai tare bulboci, mereu în altă parte, în urmă și înapoi... Miroase a infirmerie a iod, a cazarmă dezinfectată recent. Mă gândeam cum mă sculam în zori în aerul cazarmei care mirosea la fel și cum beam ersațul cu pâinea neagră pietroi și apoi cum fumam prima țigare soldățească răsucită în curtea
Vulcanii noroioși by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/7547_a_8872]
-
uitam într-un fel de băltoacă unde gazele făceau mai tare bulboci, mereu în altă parte, în urmă și înapoi... Miroase a infirmerie a iod, a cazarmă dezinfectată recent. Mă gândeam cum mă sculam în zori în aerul cazarmei care mirosea la fel și cum beam ersațul cu pâinea neagră pietroi și apoi cum fumam prima țigare soldățească răsucită în curtea cazărmii. - Ce căutăm noi aici? avea să întrebe Boris nițel mai târziu, la Buzău, într-un restaurant din centru bând
Vulcanii noroioși by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/7547_a_8872]
-
internat de câteva zile la Spitalul Județean Timișoara, după ce suferise un blocaj renal și un șoc septic. Marii jurnaliști români nu l-au uitat, dovadă că prezentatorul emisiunii "Next Star" a scris - în memoria lui Mile Cărpenișan - un text emoționant. Miroase a praf de pușcă în Ucraina și toate televiziunile serioase și-au trimis corespondenți de război acolo. Noi i-am concediat pe ai noștri... Parașutele cu care i-am înlocuit n-or să spună prea multe despre trupele parașutate ale
Dan Negru, despre dispariția unui om de televiziune: S-a prăpădit () [Corola-journal/Journalistic/42473_a_43798]