45,986 matches
-
sclavia străinilor. Cu siguranță, Pilat va fi făcut această conexiune, cunoscând bine poporul asupra căruia domnea. Deși nu-i lipsea dorința de a dovedi puterea sa și a Romei, susținându-și poziția de guvernator al regiunii și asigurând pax romana (pacea romană), acea conjunctură îi impunea o mai mare siguranță și clarviziune. Și-a dorit oare cu adevărat să ucidă un profet popular și taumaturg în ajunul Paștelui, chiar în afara zidurilor Ierusalimului? Probabil o simplă pedeapsă sau închisoarea ar fost suficiente
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
că Pilat e un tip mai degrabă dispus să facă uz de violență împotriva supușilor săi. În acele cazuri însă, Pilat își apăra propriile acțiuni. În schimb, în cazul lui Isus, pentru Pilat nu exista altceva în joc decât menținerea păcii. Pe măsură ce episodul evoluează, mai marii preoților ațâță mulțimea să ceară eliberarea lui Isus bar Abba, nu a lui Isus din Nazaret (Mc 15,11-15). Au exercitat o presiune puternică asupra guvernatorului, iar acum, la fel, fac presiuni asupra mulțimii. Din
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
și cu obiceiurile evreiești care s-au dezvoltat în jurul ei. Poruncile Scripturii, luate împreună cu tradițiile care privesc pietatea (în special, așa cum o exemplifică Tobit), impuritatea cadavrului și evitarea pângăririi țării, sugerează clar că, în împrejurări obișnuite (adică în timp de pace), niciun cadavru n-ar trebui să rămână neîngropat, fie că vorba de evreu sau păgân, de nevinovat sau vinovat. Toți trebuiau îngropați. E foarte interesant că unele tradiții analizate anterior ar putea avea o legătură directă cu mediul sacerdotal, sau
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
primul secol în apropierea Ierusalimului au murit în răscoala din 66-70 d.C. Nu au fost îngropați pentru că Roma se afla în război cu poporul evreu și nu avea interesul să țină cont de sensibilitatea iudaică, așa cum făcea pe timp de pace când, într-adevăr, în timpul administrației lui Ponțiu Pilat, au fost răstigniți Yehohanan și Isus din Nazaret. Faptul că ambii au fost îngropați după uzanța iudaică, n-ar trebui să ne surprindă. Era de așteptat ca autoritățile preoțești iudaice să apere
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
preoțești iudaice să apere puritatea Ierusalimului (sau cel puțin să dea această impresie), în vreme ce autoritățile romane respectau obiceiurile și sensibilitățile evreiești, după cum povestesc Filon și Josephus. Dovezile arheologice sugerează că Isus și alți evrei osândiți la moarte pe timp de pace în Israel nu au fost îngropați cu cinste, dar corespunzător, în acord cu legile și obiceiurile iudaice. În cazul lui Isus din Nazaret, ar fi fost de așteptat să se strângă rămășițele scheletului său la aproximativ un an după moarte
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
cazuri, se refuza înmormântarea, fie din cauza răzvrătirilor deschise sau a conflictelor armate, fie din cauza tulburărilor în masă și anarhiei. Despre niciunul dintre aceste cazuri nu se poate spune că a fost normal sau tipic în timpul administrării romane pe timp de pace. Aceste situații erau excepționale și presupuneau terorizarea populației civile, sau încercări disperate pentru a obține sau relua controlul. Diferența majoră dintre răstignirea iudaică și cea aplicată ulterior de romani este că la iudei trupurile erau date jos de pe cruce, cel
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
ca trupurile să rămână neîngropate în imediata vecinătate din afara zidurilor și porților Ierusalimului, conform devoțiunii pioase față de cei morți și legilor iudaice stricte cu privire la impuritatea cadavrelor, chiar în cazul unui criminal justițiat. Se pare că în Palestina, în timp de pace, administrația respecta sensibilitatea evreilor cu privire la îngropare. Într-adevăr, și Filon și Josephus susțin că, de fapt, administrația romană accepta tacit obiceiurile iudaice. În apelul său la Cezar, Filon atrăgea atenția asupra iudeilor care „i-au solicitat la Pilat să îndrepte
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
spune el, nu pretind „ca supușii lor să încalce legile naționale” (Împotriva lui Apion 2.73). Josephus adaugă că procuratorii romani care i-au urmat lui Agripa I, „abținându-se de la orice amestec în obiceiurile țării, au păstrat națiunea în pace” (Războaiele iudaice 2.220). Ceea ce i-a făcut Irod Antipa lui Ioan Botezătorul concordă cu această politică. Deși Botezătorul a fost executat de tetrarh, cu toate acestea, ucenicilor săi le este permis să-i îngroape trupul (Mc 6,14-29; Josephus
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
Josephus însuși face această cerere lui Titus (Viața 420-421). Desigur, deseori romanii nu permiteau îngroparea trupului după răstignire, indiferent dacă acest lucru era cerut sau nu, ceea ce făcea parte din scenariul ororii și al intimidării răstignirii. Dar, în timp de pace, răstignirea în imediata apropiere a zidurilor Ierusalimului era o altă chestiune. Date fiind sensibilitatea și obiceiurile iudaice, îngroparea ar fi fost presupusă sau chiar pretinsă. Dovezile analizate până acum ne încurajează să credem că, foarte probabil, Isus a fost într-
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
o îngropare corespunzătoare (cf. citatul de mai sus din Mișna, tratatul Sanhedrin 6,5). Această sarcină i-a revenit lui Iosif din Arimatea, membru al Sinedriului. Povestirea evanghelică concordă cu practica iudaică pe care romanii o respectau în timp de pace. Evangheliile ne spun că „Maria Magdalena și Maria, mama lui Ioses, priveau unde l-au pus” (Mc 15,47). Familia lui Isus și prietenii săi trebuiau să vadă locul în care era pus Isus deoarece mormântul nu aparținea familiei sale
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
al Bisericii 262. Deși prin titlu erau anunțate modificări ale programului vechiului Partid Național Liberal, elementele de noutate nu erau clar evidențiate. Referindu-se la politica externă, georgiștii se declarau apărători ai bunelor relații cu statele vecine, ai legăturilor de pace în cadrul tratatelor existente și a Societății Națiunilor. În domeniul administrației de stat, PNL-Gh. Brătianu dorea modificarea legii administrative în scopul restabilirii autorității, înlăturării regionalismului și realizării descentralizării. Se aprecia că împărțirea circumscripțiilor administrative trebuia să fie realizată astfel încât să permită
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
legislative. Se amintea și despre "o nouă reprezentare a intereselor profesionale" în Parlament, fără a se indica soluții concrete. Georgiștii se pronunțau pentru o politică externă care să aibă acordul tuturor factorilor de răspundere, să aibă ca scop final consolidarea păcii și a alianțelor existente, a raporturilor normale cu statele vecine, dar să țină seama de interesele specifice ale României pe tărâm politic și economic. Programul insista asupra necesității ca România să respingă orice obligație privind "deschiderea granițelor țării unor armate
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
proprietatea imobiliară a românilor în regiunile de graniță, Gheorghe Brătianu propune "dreptul de preempțiune al statului", precum și acordarea de credite pe termen lung pentru astfel de solicitări. Revizuirea autorizațiilor de reședință și a încetățenirilor care datau de la ratificarea tratatelor de pace, precum și o reformă a învățământului care să-i îndrepte pe tinerii români spre "învățământul practic și aplicat", pentru a putea fi încadrați în întreprinderi, erau alte soluții imaginate de georgiști pentru rezolvarea problemei 692. De altfel, grija pentru soarta tinerilor
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
minorități românești în afara granițelor țării, în cuprinsul U.R.S.S. (în Republica Moldovenească), în Banatul sârbesc, pe valea Timocului și pe tot malul drept al Dunării. Existența românilor în afara granițelor țării dovedea, în opinia georgiștilor, că România a făcut o concesie păcii generale de la sfârșitul Primului Război Mondial. Totuși, apreciau georgiștii, țara nu putea să accepte punerea în discuție a dreptului românesc asupra teritoriilor dintre granițele sale. În consecință, declara șeful georgiștilor: "România nu formulează revendicări imperialiste, dar nu are de cedat, sau de
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
considerată garantă a ordinii politice din estul Europei. În noiembrie se insistă pe necesitatea de a întări participarea României la Mica Înțelegere, de a consolida alianța cu Polonia și cooperarea internațională în Societatea Națiunilor, precum și pe nevoia de a întări pacea, prin strângerea legăturilor economice între popoare 761. Gheorghe Brătianu declara, de asemenea, la Cameră, că partidul său susținea ideea intangibilității tratatelor care au consfințit unitatea României Mari la sfârșitul Primului Război Mondial 762. Analizând principiile generale aflate la baza politicii externe a
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
2. Poziția georgiștilor față de alianțele cu caracter regional și de relațiile României cu U.R.S.S. Evenimentele petrecute pe plan internațional în anii 1932 și 1933 semnalau din ce în ce mai clar tendința de modificare a condițiilor stabilite la sfârșitul Primului Război Mondial, prin tratatele de pace. Încercarea de a scoate războiul în afara legii, prin Pactul Briand-Kellogg semnat în 1928, corelată cu aceea de a realiza dezarmarea, nu au dat rezultatele scontate. Conferința pentru dezarmare de la Geneva, deschisă la 2 februarie 1932, a dezbătut, în special, chestiunea
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
propunerea lui Mussolini referitoare la crearea unui Direcorat european, între Franța, Marea Britanie, Germania și Italia, în scopul reglementării relațiilor între ele. Reacția negativă față de "Pactul celor patru ", a statelor Micii Înțelegeri, care se simțeau amenințate de posibilitatea revizuirii tratatelor de pace, a determinat eșecul acesui proiect 771. La 4 iulie, între U.R.S.S., Mica Înțelegere și Turcia s-a semnat Convenția de la Londra, care proclama dreptul la autoapărare pentru păstrarea independenței și a inviolabilității teritoriului 772. Evenimentele dovedeau, astfel, că Societatea
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
crearea Înțelegerii Balcanice și apropierea de Uniunea Sovietică 773. În februarie 1933 se încheiau negocierile între România, Cehoslovacia și Iugoslavia, în scopul reorganizării Micii Înțelegeri. Pactul Micii Înțelegeri avea la bază ideea că mijlocul cel mai eficient de menținere a păcii era intensificarea raporturilor economice cu statele din Europa centrală. Constituirea unui organ director ale cărui hotărâri se luau în unanimitate, președenția prin rotație și egalitatea absolută erau numai câteva din principiile care au făcut din Mica Înțelegere o organizație politică
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
posibiltatea de a intra în Mica Înțelegere. Potrivit liderului georgist, Austria și Ungaria s-ar fi putut alătura celor trei membre ale Micii Înțelegeri, pentru a crea, într-adevăr, o zonă europeană animată de dorința refacerii economice și a menținerii păcii. Abordând problema avantajelor economice care rezultau pentru România din Pactul Micii Înțelegeri, Gheorghe Brătianu aprecia măsura prin care Cehoslovacia primise dreptul de înființare a unei "zone libere", în portul Galați. El își exprima convingerea că acest regim trebuia să fie
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
era exprimată într-un interviu apărut în ziarul parizian "Paris-Midi", la 2 februarie 1932, preluat de oficiosul georgist 780. Gheorghe Brătianu considera că începerea negocierilor între România și Uniunea Sovietică era o dovadă a dorinței țării noastre de a menține pacea. Referindu-se, însă, la faptul că Moscova nu recunoscuse apartenența Basarabiei la teritoriul României, el observa că încheierea pactului era condiționată de includerea unor prevederi care să garanteze "întreaga întindere a suveranității" țării noastre. La 31 iulie 1932, Gheorghe Brătianu
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
U.R.S.S. privind încheierea pactului de neagresiune, el apreciază că România a greșit începând aceste tratative. În opinia sa, autoritățile române ar fi trebuit să considere că Pactul Briand-Kellog, întărit prin protocolul Litvinov din ianuarie 1929, fuseseră suficiente pentru asigurarea păcii, deoarece ele reprezentau înțelegeri internaționale, mai largi decât noul acord cu U.R.S.S. Luând în considerare obiecțiuni mai vechi ale sovieticilor față de teritoriul Basarabiei, Gheorghe Brătianu observa că pactul de neagresiune era "nesigur în privința teritoriului și limitat în privința duratei"783
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
alianțelor" încheiate de guvern, dar critica unele din modalitățile concrete de abordare. Potrivit liderului georgist, în relațiile cu U.R.S.S., politica cea mai indicată era aceea de afirmare constantă a dreptului țării noastre asupra întregului teritoriu acordat prin tratatele de pace, și nu de agitare sporadică a problemei, prin întruniri protestatare. El considera că atitudinea conciliantă manifestată de Uniunea Sovietică față de țara noastră era una de circumstanță, determinată de presiunile pe care această țară le simțea venind înspre ea, din vestul
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
pentru a obține recunoașterea de către sovietici a apartenenței Basarabiei la România și a respins propunerea lui Litvinov de a se încheia un protocol special privind retragerea trupelor la est și la vest de Nistru 793. Apărător convins al tratatelor de pace și al Pactului Ligii Națiunilor, Titulescu a fost suspectat că ar fi fost tentat să consimtă la intrarea trupelor sovietice pe teritoriul țării noastre, ca sprijin pentru România în cazul unei agresiuni, din partea altui stat, conform articolului 16 din Pactul
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
care ea nu dorește să le sprijine împotriva noastră"799. Șeful georgiștilor își afirma convingerea că politica de apropiere de Uniunea Sovietică, susținută de Nicolae Titulescu nu era cea mai potrivită pentru România, creând primejdii pentru securitatea țării și pentru pacea Europei 800. Plecând de la declarațiile apărute în presă, prin care Gheorghe Brătianu punea în discuție unele aspecte ale politicii externe a României, Nicolae Iorga a inițiat un ciclu de articole, cu caracter polemic. Într-o astfel de luare de poziție
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
Turcia a cerut și desființarea Comisiei Internaționale a Strâmtorilor. Considerând că această temă ar crea României, condiții favorabile pentru deschiderea negocierilor referitoare la desființarea Comisiei Europene a Dunării, Nicolae Titulescu a susținut cererea Turciei. Creată în 1856, la Congresul de pace de la Paris, Comisia Europeană a Dunării (C.E.D.) exprima interesele economice, politice și strategice ale Marilor Puteri, dornice să-și întărească dominația în această parte a Europei. După primul război mondial din C.E.D. făceau parte numai reprezentanții Marii Britanii, Franței, Italiei și
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]