45,391 matches
-
e cea mai solidă. Inclusiv prin încărcătura cărturărească despre care vorbeam și în cazul d-lui Pleșu. Sigur, în alt sens, foarte util mi se pare dubletul Jurnalul de la Păltiniș Epistolarul, sunt acolo lucruri despre relația paideică excelent surprinse. Din păcate, în ultima vreme, d-l Liiceanu crede că e artist, scriitor, și-și neglijează vocația autentică, cea de filosof, evidentă încă de la debut. Stilul său este prea gongoric pentru a ieși un scriitor bun! Revenind de unde am plecat, e foarte
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
nu o c doar prin comparație cu celelalte, ci și cu ceea ce trebuia fă-cut și ce promisese în campania electorală. Dacă promisiunile erau fără acoperire, demagogice, cu atât mai rău, înseamnă că nu a fost excesiv de diferită de celelalte! Din păcate, atât am fost noi în stare să producem ca și clasă poli-tică în acești ani de regăsire a pluralismului și democrației. Însă, ar fi absurd să condamn numai clasa politică, aceasta nu a sosit din lună, nici nu a fost
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
Dorin Popa: Într-o foarte instructivă carte, apărută la Polirom, în 1998, Învățământul românesc azi, în coordonarea profesorului Adrian Miroiu, pe vremea ministeriatului reformist al lui Andrei Marga, se aduc în discuție o mulțime de racile ale învățământului nostru universitar. Păcat că acea carte nu a fost suficient discutată în mass-media. Multe lucruri de acolo stau, din păcate, în picioare, vai, și după nouă ani! Ce crezi că s-a schimbat acum în Universitate față de perioada studenției tale? Cum a evoluat
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
profesorului Adrian Miroiu, pe vremea ministeriatului reformist al lui Andrei Marga, se aduc în discuție o mulțime de racile ale învățământului nostru universitar. Păcat că acea carte nu a fost suficient discutată în mass-media. Multe lucruri de acolo stau, din păcate, în picioare, vai, și după nouă ani! Ce crezi că s-a schimbat acum în Universitate față de perioada studenției tale? Cum a evoluat între timp relația student-profesor? Liviu Antonesei: Nu e ușor să răspund, pentru că lucrurile sunt mai complicate decât
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
bibliotecii, care pregătește, din câte știu, o carte despre cenzură, și cu d-l profesor Adrian Neculau, de care am aflat prima data de la tine, ca și despre Mircea Cărtărescu și, din fericire, despre mulți alții, pe când eram student. Din păcate, nu am fost prezent în sală, deși mi-am dorit. Iartă-mă pentru această întrebare: cum s-au "completat" cei doi recunoscuți profesori ai universității "Al.I.Cuza", Al. Călinescu filolog și A. Neculau psihopedagog? Liviu Antonesei: S-au completat
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
foarte bun! De altfel, am vorbit între cei doi. Lăsând gluma, cred că am participat la unul dintre cele mai reușite evenimente de acest fel din ultimii mulți! ani, care ar fi meritat chiar un spațiu mai amplu de desfășurare. Păcat că Aula BCU este încă în reparații, dar din primăvară va fi la dispoziția unor asemenea evenimente. Binevenite au fost, de altfel, și intervențiile realizatoarei ediției, ale d-nei Țăranu, fiica marelui cărturar, și ale regizorului de film Nicolae Mărgineanu, fiul
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
și privilegii, era mult mai avantajos să nu fii membru PCR. Dorin Popa: Pentru că ai fost atât de cumințel și de vrednic, îți voi povesti un episod pe care mi-a fost jenă până acum să ți-l spun. Din păcate, nu i-am avut profesori, în prima studenție, pe cei doi. D-lui Adrian Neculau abia la masterat, târziu, i-am fost discipol. Iar d-lui Al. Călinescu îi voi rămâne student mereu... Noica m-a picat la examen. Făceam
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
o interesantă senzație de "ilegaliști", cum văzusem în filmele din copilărie! Și pentru el, nu doar pentru memoria lui Corneliu Coposu, regret că PNȚ-CD s-a prăbușit din nefericire, am senzația că definitiv. L-ai amintit pe P.S. Pimen. Din păcate, eu am început să am, de vreo doi-trei ani, o părere tot mai proastă... Nu prea le reușește laicilor tranziția asta nenorocită, dar bag de samă că nici ierarhilor nu prea le iese! Constat că biserica strămoșească face jocuri politice
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
zi, mi-e greu să am o rea părere despre Î.P.S. Pimen... Liviu Antonesei: Sigur că e admirabil ceea ce-mi povestești tu și chiar eu am avut până nu de mult, cum spuneam, o părere foarte bună. Din păcate, l-am văzut de prea multe ori implicat în cele prea lumești, schimbându-și declarațiile despre politicieni după cum aceștia își schimbau și ei atitudinea față de solicitările exorbitante de reîmproprietărire cu păduri a Arhiepiscopiei pe care o păstorește. De altfel, cu
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
fotografieze cu mine, pentru că eram din patria lui Paul Celan. Uite cum un poet cvasi-necunoscut în România "face" mai mult pentru literatura română decât Eminescu, Arghezi ori Bacovia, de care, acolo, nimeni nu părea să fi auzit. Paul Celan, din păcate, nici nu a fost amintit în campania "Mari români"... Dar care-s legăturile tale cu Polonia? Liviu Antonesei: Legăturile mele cu Polonia? De rudenie, ca să spun așa! Codruța, soția mea, a fost într-un prim mandat, între 1997-1999, profesoară de
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
așa stau lucrurile! Iar chestia lui Sartre cu refuzarea Nobelului a fost o strategie "comercială", până la urmă, care i-a adus mai mulți bani decât premiul refuzat. Dar să lăsăm morții în pace! Sartre a avut o mulțime de alte păcate, între care și acela de fi fost agent de influență în favoarea sovietelor, așa că rămâne să-l ierte Dumnezeu, că francezii lui nici măcar nu-i sesizează erorile, dacă nu chiar crimele... Să ne gândim că, și când a avut în față
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
meu m-a făcut să nu mai pot scrie. Fără să știe, chiar domnia sa mă întreabă mereu de ce nu mai scriu în presă. Liviu Antonesei: Normal că legea trebuia respectată și în cazul lor, ca și al oricui altcineva. Din păcate, la noi legea pare, în general, facultativă. Din fericire, cei doi au încercat cât au putut să deblocheze vechiul CNSAS, dar asta nu scuză încălcarea legii, bineînțeles. Eu sunt de acord că o mulțime de legi sunt proaste, dar în
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
nu-l iartă nici în poeziile sale ("bulbucații ochi de broască" aparțin, vai!, lui Rosetti, în viziunea eminescului), cel al lui V.A Urechia, în disputa cu un alt polemist de clasă, apropiat de Eminescu. Vezi, Istoria face uneori (din păcate, doar uneori!, să nu ne facem prea mari iluzii) dreptate chiar și articlerilor de ziar. S-ar putea, totuși, să nu fi greșit, atunci când m-am oprit să mai scriu articole, dacă am simțit că ceva s-a rupt în
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
majoritatea politrucilor și jurnaliștilor, populismul, chiar demagogia sunt ca niște cămăși pe care le îmbracă pentru respectivele roluri. Ei bine, la ei doi e chiar pielea. De aici provine efectul de naturalețe. Cam la fel era și candidatul Simirad, din păcate și primarul cu același nume. Te previn că acest nume nu mă interesează, deci nu voi mai emite alte păreri despre dumnealui în afara acesteia, care nu e neapărat axiologică, cât tehnică. Dorin Popa: Constantin Simirad mi-a produs una dintre
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
postrevoluționară a fost începutul tabloidizării presei noastre, perioada aceea când, împreună cu "Evenimentul Zilei", făcea găinile să nască pui vii și viola babele. Cred că ajunge, am senzația că stricăm gloanțele degeaba, e un caz clasat deja, se îndreaptă spre pensie... Păcat, pentru că un anume talent la scris are, din nefericire copleșit de jocurile interesate, dar și de gândirea strâmbă, de tip conspirativist, dusă nu doar până în pânzele albe, ci chiar până în cearșafurile bordelurilor. Ciclul de reportaje "România mea", realizat de Hurezeanu
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
de gură, afirmațiile făcute de CTP în Scrisoarea sa. Aș fi vrut să discut direct cele din scrisoare cu CTP, am văzut că are mâine la ora 17 o întâlnire cu studenții de la Universitatea noastră, dar aceasta se suprapune din păcate cu emisiunea mea de televiziune săptămânală! Nu aș crede pe nimeni altcineva care ar declara asta; pe liderul deținuților politici încă îl mai cred. D-l Ticu Dumitrescu a revenit cu o declarație privind "peștii mari", "știucile", "rechinii", ceea ce m-
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
foarte puțin la evoluția internă a catolicismului românesc; ele tratează în special relațiile României cu Vaticanul, dar informațiile oferite sunt utile tezei noastre. Există și lucrări prezintă diverse aspecte ale comunității catolice din România, care sunt foarte folositoare, însă din păcate, punctuale și fragmentare; acestea au fost publicate în mod constant în revistele istorico-ecleziastice Buletin istoric 14 (coord. Dănuț Doboș) din Iași și Pro Memoria 15 (coord. Leonard Ciobanu) din București, apărute sub egida episcopiei de Iași și a celei de
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
asupra bunului renume al celui ce apăra greșelile, deoarece era unealta de propagare. Din acest motiv, uneori trebuia atacată, pe bună dreptate, faima scriitorilor, pentru a evita extinderea răului. Exista un tip de mânie care nu era considerată a fi păcat, ci devenea virtute când era folosită întru apărarea credinței, ca atunci când cineva vedea că-i sunt insultați părinții și le sărea în ajutor 87. Lucrarea se încheia cu o scrisoare de-a Papei Pius X către episcopatul lombard, în care
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
a surprinde mai bine spiritul în care scria Zacheu: Pentru tineri Tineri voi aveți în inimi Însă, vai mă prinde jalea... O comoară nestimată! Că la noi în sat nu-i bine!... V-am rugat și vă rog iarăși, Ce păcat c-atâția tineri Să rămână ne-ntinată Au dat satul de rușine!... Când al patimilor ropot Ah!... părinții poartă vina Și când lumea păcătoasă Și de-o parte și de alta!... Vă îndeamnă la urgie, Blestemați vor fi pe lume... Fiți
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
însemna să sfințești ziua de duminică: "1 Repausul duminical și 2 Sfințirea propriu-zisă (mersul la Biserică)", îndemnându-i pe credincioși să apeleze la preot când nu le este clar ce munci și în ce condiții realizarea acestora nu este considerată păcat. În finalul materialului au fost expuse pedepsele lui Dumnezeu pentru cei care nu respectau porunca Lui și nu cinsteau ziua de Duminică 589. O temă care a apărut constant în Lumina creștinului a fost cea a "Apostolatului rugăciunii", ce pornea
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
al convingerii de sine, ca izvor al trăirii sufletești și al unei glorii deosebite în rai593. Materialul "Curăția, izvorul trăirii sufletești''594, a prezentat viziunea Bisericii asupra "Curăției". A fost structurat în trei părți; în prima, s-a enunțat pericolul păcatului necurăției, apoi s-a prezentat "abordarea" corectă, creștinească, a acestei probleme morale ("și totuși înfrânarea este semnul și izvorul trăirii creștinești"); argumentul era lupta pe care trebuie să o poarte creștinul pentru a birui "trupul său, lumea și iadul". A
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
simț creștin"601. Îndemnările făcute de autorul materialului erau următoarele: "să ne gândim că și în acest timp suntem datori să păzim toate poruncile lui Dumnezeu. De aceea să nu luăm parte la astfel de petreceri care ne duc la păcat sau ne pun în primejdie să păcătuim"602. O temă abordată în presa catolică și implicit în Lumina creștinului a fost cea istorică: a istoriei naționale și a celei bisericești 603. Articolul apărut la 1 august 1913 și intitulat " Avem
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
avut ca subiect "mântuirea oamenilor"; ele explicau cum trebuiau credincioșii să-și trăiască viața pentru a nu ajunge în iad: "cine nu crede, nu poate ajunge la fericirea veșnică", "omul nu se poate mântui decât în religia cea adevărată", "Despre păcat și urmările lui"670. Primele două numere ale buletinului au fost destinate exclusiv parohiei Săbăoani. Începând cu al treilea număr, redactorul a dat revistei un caracter inter-parohial și cu această ocazie, a fixat prețul revistei la 20 de bani. În
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
acestea au constituit o sursă de informare credibilă și acceptată, deoarece erau girate de preotul satului. În revista Viața a fost publicat la un moment dat un articol intitulat "Turnul lui Babel. Idolatria"694, în care cititorii erau informați despre păcatul idolatriei și sfătuiți cum să evite căderea în această ispită. Mesajul era transmis într-o revistă cu precădere destinată celor de la țară, pentru că la sate credința în Dumnezeu era amestecată cu numeroase practici păgâne, iar lumea nu cunoștea prea bine
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
în această ispită. Mesajul era transmis într-o revistă cu precădere destinată celor de la țară, pentru că la sate credința în Dumnezeu era amestecată cu numeroase practici păgâne, iar lumea nu cunoștea prea bine învățătura lui Hristos și nu conștientiza "pericolul păcatului idolatriei". În revista Viața au apărut destul de puține articole cu mesaj teologic și informații biblice, pentru că era o revistă populară, adresată în mod expres locuitorilor satelor catolice din Moldova. Au fost publicate, desigur și unele materiale cu teme teologice, însă
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]