8,226 matches
-
tandru, din acelea cu happy end, ca poveștile depărtate ale copilăriei. Între tînărul ofițer, a cărui fotografie se odihnește în camera fiicei, de la Paris și bătrînul care odihnește în micul cimitir din Focșani, "unde la amiază soarele încălzește pietrele și miroase dulce a miere de albine", umbrele cresc din ce în ce...Din ce în ce mai tăcut, din ce în ce mai înșelat, trecut prin decepțiile războiului și prin "școala" comuniștilor "de bine", este, în amintire, o siluetă îndepărtată, după care degeaba fugi, la ani distanță. Brașovul, orașul
Vacanță cu tata by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/11881_a_13206]
-
fierbinte din Bărăgan. Murea, se topea de căldură. Lac de nădușeală, cu ochii bulbucați, afară pe pivnița adâncă unde țineam pepenii la răcoare, cafegiul declara sever: "Mare càldur!". Și tot își netezea țeasta cheală, lucioasă, cu un șervet înnegrit care mirosea a cafea. Cu el, observasem, acoperea cafeaua proaspăt râșnită, gata să fie pusă în vânzare. O râșnea cu un aparat prevăzut cu o roată mare, la care dădeam și eu, des, în schimbul câte unei napolitane, ori rahat sugiuc, turcesc; nu
Prietenul meu greu, Garabet -variantă- by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/15522_a_16847]
-
sau de prost-gust într-un text. Cum aș fi putut să trezesc interesul publicului pentru literatura română contemporană lăudând ceea ce era tern și plicticos într-o carte? Nu poți să faci reclamă unui parfum dându-le celor din jur să miroase un câine plouat. Sunt critici care scriu pentru scriitorii despre care scriu. Sunt alții care se adresează lor înșiși, îmbătați de narcisism. Mai există, în sfârșit, și criticii care vor să se remarce în concurența cu alți critici, făcând exces
Cică niște cronicari... by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/16112_a_17437]
-
îți va lua timpul și îți va confisca atenția, anulîndu-ți cele cîteva facultăți lucide fără de care nu mai contezi ca om în lumea cea reală: spiritul critic, libertatea de gîndire, discernămîntul în a depista minciuna publică și flerul de a mirosi impostura. Cînd orice lucru devine adevărat cu condiția să fie văzut și auzit la televizor, atunci putința de a recrea trecutul și prezentul unei comunități este un lucru foarte la îndemînă, dar de asta nu-și dau seama decît cei
Căpcăunul din ecran by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/9921_a_11246]
-
o să pui hîrtie de muște pe tocul de sus al ușii. în timp ce muștele se vor aduna ciorchine pe fîșiile lipicioase, am să-mi pun capul în poala ta, iar tu o să-mi spui ce șușoteai cu Spoicăldări. Rochia ta o să miroasă a săpun de casă și mîinile îți vor fi aspre. Vei începe prin a mă certa c-am uitat. Totul va avea transparența unui pahar cu apă, dar atunci mă voi afla mai aproape de moarte" (Doina Ioanid: Cartea burților și
Douămiiștii by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/11385_a_12710]
-
a cunoscut și frecventat precum Virgil Mazilescu sau Mariana Marin: „... virgil pe wc citind dragoste de viață sîmbătă în august 38 de grade la morgă curentul oprit fără frigider pielea rămîne mică și crapă la cusături curge o zeamă tulbure mirosind a supă stricată și madi noaptea pe la trei în baie după petrecere o față vînătă plină de sînge plutind într-o apă rozalie...” (p. 103) Lebăda cu două intrări este înainte de toate o carte a singurătății. Pentru protagonista ei dragostea
Între Eros și Thanatos by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/13106_a_14431]
-
cu un devotament absolut, servindu-i pe micii vânzători de pe trotuare, considerându-le negoțul proprietate protejată, ferm lătrată și vehement. Stau pe Victoriei, peste drum de Hotel Bulevard unde se află în colț Magazinul alimentar. Câinii păzesc intrarea de hoți, mirosindu-i imediat după mers și îmbrăcăminte, primind în schimb câte un os. Sunt doi, aceiași: două javre bine hrănite de "frații lor buni", oamenii, colegi de soartă cu ei și de hinghereală și care atât că nu vorbesc cu tine
Cine intră în Europa by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/16214_a_17539]
-
lor, să le bei din paharul cu bere. Posedă toate astea și pot să și le expună în fața oricui fără probleme. Totul se găsește din belșug. Acum curajul ei coboară tot mai mult în pivniță. Aici jos e întuneric și miroase a legume conservate în oțet, stătute și acrite. Nu vrea să rămână aici și nici n-o s-o facă, pentru că până diseară excitația o să o apuce iar. Nu care cumva să se lase îmbrobodită în discuții despre iubire, asta o
Asta nu e o scrisoare. Jurnal (fragmente) by Nora Iuga () [Corola-journal/Journalistic/14149_a_15474]
-
în scris (de tip romantic) sunt teme recurente. Gheorghe Izbășescu are o lume inconfundabilă, prin care trec puținii care au urcat Scările de marmură: "Dacă într-o noapte mai existăm într-alta/ avem liste de cheltuieli în zile, prieteni dispăruți/ ...mirosim a torțe, a stricnină/ și mulți nu ne mai regăsim în ograda familiei". Acum, chiar și realitatea acestei lumi a devenit istorică, relatând despre vremea când pentru un scriitor mai erau relevante foaia de hârtie și "țăcănitul mașinii de scris
Din familia înalt-țintitorilor by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/7497_a_8822]
-
Motivul? Au găsit soluții care să nu îi afecteze de prețul crescut la combustibil. Un clujean a recurs la o metodă inedită după ce Guvernul Ponta a majorat de la 1 aprilie prețul carburanților. Bărbatul folosește ulei alimentar pentru că este mai ieftin. Miroase un pic a plăcinte la semafor, dar merge uns", a spus șoferul, conform Știridecluj.ro. Un litru de ulei se vinde în medie cu 4 lei, față de 6 lei cât costă un litru de motorină. FOTO: Știri de Cluj
Măsură anti-Guvern. Un clujean a înlocuit combustibilul pentru mașină cu uleiul alimentar by Anca Murgoci () [Corola-journal/Journalistic/38348_a_39673]
-
însă legat de aceste secvențe. Dacă în Sfânta întâlnim un caz asemănător cu cel din Despre dragoste și alți demoni (roman apărut în 1997, la cinci ani după publicarea acestor povestiri): corpul unei fetițe moarte de 11 ani este intact, miroase a trandafiri proaspeți și nu are deloc greutate, în Spaime de august avem o povestire cam simplistă și schematică, tipică fantasticului francez de secol XIX. În Șaptesprezece englezi otrăviți o singură secvență de câteva rânduri amintește de atmosfera povestirilor din
Despre alte morți "anunțate" by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/15416_a_16741]
-
1989", amintește publicația spaniolă. Despre Alexandru Vișinescu, "El Păiș" scrie că este acuzat de genocid, o infracțiune care nu se prescrie. "Alexandru Vișinescu era directorul unei închisori unde bătăile, foametea și frigul extrem erau folosite pentru a zdrobi pe oricine mirosea a disident", scrie publicația, care menționează că "este prima dată când se aduce o astfel de acuzație în 24 de ani. Decizia presupune 'forarea' în tonele de timp și întuneric, ce au la bază cei șase sute de mii de prizonieri
El Pais, despre Ficioru și Vișinescu: Acuzația de genocid, crăpătura către crimele comunismului by Covrig Roxana () [Corola-journal/Journalistic/64088_a_65413]
-
deveniserăm distrofice. Mâncam aproape zilnic doar varză murată, iar pentru o ceașcă de lapte acrit sau o mână de semințe de floarea-soarelui, le dădeam și hainele de pe noi. Apa «potabilă» o scoteam dintr-un puț din apropierea latrinelor. Era tulbure și mirosea urât”, își amintește ea. Primii bolnavi de dizenterie și tuberculoză își dădură curând duhul. Alții se îmbolnăveau de tifos. Ploșnițele se adunaseră ciorchine în crăpăturile paturilor. Carele care-i transportau pe cei plecați într-o lume mai bună nu mai
Agenda2005-25-05-senzational4 () [Corola-journal/Journalistic/283844_a_285173]
-
reginei Carmen Sylva și al Duduii Elena Lupescu. Talentul său a amorțit. Creierul și inima au pus său de oaie țurcană. N-a mai trecut pe la Vlașca decît în automobil și în documentare, ca un turist american. N-a mai mirosit pișat de vită și balegă, zambila, busuiocul sacerdotal și pămîntul reavăn. Aceste elemente primordiale din Moromeții I s-au răzbunat în Moromeții II. Viziunea lui despre lumea rurală fusese o minciună. Marin Preda nu mai este un costoboc, ci un
Extraordinarul Petre Pandrea (I) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/11628_a_12953]
-
două camere de hotel. Din cauza poveștilor pe care le auzisem despre Transnistria mi s-a părut chibzuit să acționăm din două adrese diferite. În adâncul gândurilor mele sunt de fapt un spion. Blocul datează din perioada sovietică. În scara blocului miroase a beton ud. Alexi se spetește cu geamantanul meu în sus pe scări. Apartamentul e la ultimul etaj și e mult mai confortabil decât ai crede văzând scara blocului. — Pașapoartele, spune Alexi. — De ce?, întreb eu. Ne povestește că, fiind străini
Arnon Grunberg - Transnistria () [Corola-journal/Journalistic/5323_a_6648]
-
seama ce-o să se întâmple dacă o să se afle despre asta? Primul lucru o să-l bage la închisoare! Chiar nu ți-e milă de el? Opt ani în închisoare! - Nu, Jenia, nu! Nimeni n-o să-l închidă. Dacă Mila o să miroasă ceva, o să-l gonească, asta da. O să-l jupoaie de bani, o să ia și cămașa de pe el. E groaznic de lacomă de bani. El câștigă mult. Dacă stă la pușcărie, n-o să-i poată plăti ei mâncarea. Nu, nici vorbă
Ludmila Ulițkaia - Sfârșitul poveștii by Gabriela Russo () [Corola-journal/Journalistic/11309_a_12634]
-
spun specialiștii anumitor bruiaje. În plus, ele conferă filmului o notă de artificialitate nenecesară, îi răpesc un pic din prospețime. Poate că Brad Pitt credea că-i dă gust. Nu lipsește din bucătăria Disney nici feeria, fără ca întregul spectacol să miroasă a Disney Land, momentele melancolice fiind alternate cu cele vesele, astfel încît să ai timp să-ți ștergi o lacrimă. Avem încropit și un mic restaurant șobolănesc față cu cel clasic, only for men (and women), dar și o mulțime
Oameni și șoareci (pentru a nu mai socoti și bucătarul) by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/9238_a_10563]
-
era întunecat și cădea o ploaie măruntă și rece. Am ajuns în fața blocului: era un imobil cu patru etaje, o construcție urâtă, ridicată prin anii ’50, copiindu-le pe cele din orașele sovietice. Am urcat scările până la etajul al doilea, mirosea a ceapă prăjită. Am sunat la ușa lui. Mi-a deschis. Locuința era o garsonieră modestă în care trăia singur. Nu tocmai singur, ci împreună cu un motan bătrân, miam dat seama curând, când l-am descoperit torcând imperial, imperturbabil, instalat
Punct și de la capăt by Gabriel Chifu () [Corola-journal/Journalistic/2732_a_4057]
-
cu cât-de-cât spirit de observație să examineze acest bestiar amestecat - de la cele două damicele care "deservesc" centrul, până la câteva babe americane sadea, spanioli care non habla l'ingles!, dar mai cu seamă un tip turbulent, care poartă un chipiu respingător mirosind a gunoi, un individ de o agresivitate paroxistică... Și, ca să completez contextul emoțional-afectiv până în cele mai mici detalii: viziunea unui pește gras, cu solzii colorați țipător, care se rotește leneș, la numai două palme distanță de tavan și aruncă priviri
Un imperialist: Dumitru Radu Popa by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/16329_a_17654]
-
unde face cunoștință cu mai mulți indivizi cu figuri de conspiratori. Apoi se întoarce la cabinetul medical, încărcat de temeri obscure și isterizante ca de electricitate. Ele se risipesc însă imediat la apariția medicului: "Doctorul meu intră pe ușă radiant, miroase a colonie franțuzească, se scuză amabil pentru întârziere: fusese reținut la Lenox Hospital pentru un caz complicat. Cum pășește în sala de așteptare, toate spaimele se potolesc. Privește către tavan: - Ce-i cu peștele ăla acolo? Să fie dus la
Un imperialist: Dumitru Radu Popa by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/16329_a_17654]
-
În curând vom putea mirosi a...Barcelona. Faimosul creator de parfumuri Jimmy Boyd a anunțat că va lucra la o esență care să capteze mirosul și emoțiile care emană din capitala catalană, care va fi transpusă într-un parfum ce va lua numele orașului. Printre
Barcelona va avea propriul parfum () [Corola-journal/Journalistic/70076_a_71401]
-
despre acest volum din Convorbiri literare și într-o altă cronică (de fapt aceeași) din Contemporanul. Mental? Poate mental colectiv! Capodopera, în materie de gafe, rămâne însă cea de la pp. 94-99. După ce citează câteva poeme neconcludente ale lui Nichita Stănescu (Mirosind a înger, Steaua scrisă, Împotriva cuvintelor), Daniel Cristea-Enache pune, în celălalt talger al balanței, cunoscutul Voyelles al lui Rimbaud, pe care-l reproduce și în franceză, și în traducerea românească a lui Ion Frunzetti. Concluzia: „Comparația este net defavorabilă poetului
Un nou chip de a face critică by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/5677_a_7002]
-
atât de mult transcendentaliștii americani. „Am cumpărat cărți despre Thailanda pe care nu le-am citit. Le-am lăsat acasă, neatinse. N-am vrut să-mi influențez în nici un fel impresiile. Vreau să privesc cu ochii mei Orientul. Să îl miros. Să îl gust. Să greșesc. Probabil, să nu îl înțeleg. Vreau să-mi încarc sufletul. Cu tot ce voi vedea, cu tot ce voi simți, cu tot ce voi trăi. Atât.” Cu toate că o astfel de dorință este imposibilă (oricât ar
Așteptări... thailandeze by Irina Marin () [Corola-journal/Journalistic/12975_a_14300]
-
partenerul... Dar asta este o altă poveste. Visul este recurent. Nu-mi este dezvăluită acțiunea propriu-zisă. Văd doar cum ajung acasă și încep să aranjez prada, să o etalez, să o răsfoiesc, să înșir "bijuteriile", să le pipăi, să le miros. M-aș bucura de ele pînă la adînci bătrîneți, fiindcă, nu-i așa, nu aș avea cum să poposesc pe vreo listă de suspecți. Așa persoană onorabilă... Mă sucesc și mă răsucesc. Domnule, la urma urmelor, ce fel de hoți
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/11488_a_12813]
-
mai coaptă asistentă de până acum". Intrigată, fata l-a întrebat la ce se referă, iar el i-a făcut un compliment ce implică victime colaterale: "Ești serioasă și pusă pe treabă! Nu ca celelalte asistente care veneau la muncă mirosind a boașcă și a vodcă, direct din club". Replica lui poate fi tradusă ca un atac indirect, dar extrem de dur, la adresa fostelor lui colege, printre care, Daniela Crudu și Roxana Vancea.
Dani Oțil, atac la fostele asistente: "Miroseau a boască și a vodcă" by Bratu Iulian () [Corola-journal/Journalistic/79380_a_80705]